No 12 : tempo house by the Fall : perverted by the language

No 12 : tempo house by the Fall : perverted by the language

να υπενθυμίσουμε τι ακριβώς έχω ανεβάσει για την επετειακή μου λίστα
no1: hip kit by les rita mitsouko
no 2 : baby i m gonna leave you...by led zeppelin
no 3 : walking through heaven by Chris and Cosey...
no4 : beautiful burnout by the Underworld,
no 5 : walk on the wild side by Lou Reed
no 6 : let me carry your bag....by shocking blue
no 7 : say no to saturday`s Girl. By Human switchboard
no 8 : La Femme d`Argent by AIR...
no 9 : Avalon by Juliet....
no 10 : Games without frontiers by Peter Gabriel....
no11 : psycho killer by talking heads
no 12 : tempo house by the Fall

Οι Fall...στη ζωή μου...
ο Mark Smith μας εξώθησε πάνω σε μια προφορική παράδοση απο αφηγηματικά αποκόμματα και πολιτιστικές αντιφάσεις.
Οι Fall ήσαν το αληθινό και το απόλυτο φθινόπωρο του rock and roll -ήταν το rock and roll όπως έχει φετιχοποιηθεί στην φόρμα του τρίλεπτου ποπ κλασσικού με όλα τα περίφημα 45άρια του και τα περίτεχνα κωδικοποιημένα αγάπης και χορού...με το slates την περασμένη άνοιξη, τα τραγούδια είχαν γίνει φυλλάδια,τυχαίοι σωροί φανταστικών παραστάσεων και αναφορών ...ήταν μια προλεταριακή τέχνη, ένα δύστροπο, φτηνοδουλεμένο υλικό, που αυτοπροτεινόταν σοβαρά σαν τέχνη...
(new musical express-δεκέμβρης 1981)...

τι να προσθέσω περισσότερο εγώ ...
μόνο τη συγκινησιακή μου φόρτιση...
όχι δεν μου άρεσε και πολύ o Nick Cave....ούτε οι bad seeds του...
προτιμούσα τον Mark Smith και τους Fall...
ρε μπαμπά τι σας άρεσε απ αυτό τον φάλτσο μου λεει η κόρη μου
πόσο eithties-τιλα ...είσασταν....εννοώντας για τον Cave..
τουλάχιστον εσύ είχες κόλλημα με tuxedommon και cure
και μπορώ και νιώθω υπερήφανη για σένα και τις αναζητήσεις σου...

έμαθα πολλά απ την PERVERTED BY their LANGUAGE ...
και κυρίως να μην έχω τύψεις
απ τον τρόπο που εκφράζομαι...
και αναθεματίζω όλους τους rockers που "βούτηξαν"
στις glamorous holes of rock and roll
τη στιγμή που υπήρχε απομυθοποίηση και το απο-glamorous του Mark....
αναθεματίζω την υποκρισια των all time classic rockers
που ήταν ακόμα και gay αλλά πούλαγαν την εικόνου του χρυσού ερωτευμένου...
αδικήθηκε πολύ η μουσική του new wave στα 80s....
υπήρξε η spiritual προσέγγιση του ίδιου του rock and roll ..
που το ίδιο την αρνήθηκε...

και αρνήθηκε ότι είμαστε εχθροί μωρό μου...
και το μόνο που θέλω είναι να σε "φασώσω"
που λέει και η νέα γενιά και να σε αφήσω....
να είμαστε πάλι εχθροί...
να σου βγάλω τα μάτια έξω....μια και καλή ...
και να με θυμάσαι για πάντα...
και αυτό θα είναι ένας θάνατος οργασμός.....
:) ♥

υγ : ακούστε αυτό τον ηχητικό θησαυρό...
και αναρωτηθείτε...
ακουγα μουσική απο μικρός με σκοπό να διασκεδάσω, όπως οι υπόλοιποι...ή να προσαρμόσω το μυαλό μου σε άλλους πιο απόκοσμους ρυθμούς και ενέργειες....:)