midnight magic : the mask of sanity...
Η Δεκαετία του 80 δεν ήταν μόνο do it yourself…
Ήταν και η δεκαετία της μεγάλης βαθιάς Πόλωσης…
Θα ήσουν ή με τους πράσινους ή με τους Βένετους…
Και εμείς ψάχναμε στο new wave να βρούμε το δικό μας
Προσωπικό τρόπο έκφρασης…
Όταν ήμουνα με τους συνδικαλιστές, ναι ναι το
Σημερινό βαθύ Πασοκ…
Ένιωθα απειλή…δεν ήθελα να γίνω καθόλου
Σαν και αυτούς…
ήταν και ασέξουαλ και δεν ήξεραν
Και να χορεύουν….
Μαζί τους ένιωθα σαν το σέντερ μπακ που έδενε τα
Κορδόνια του στη σέντρα, που έλεγε και ο Χάρρυ Κλύνν
Στο μαλακά πιο μαλακά…
Ποιος είμαι ?...ρωτούσα τον εαυτό μου,
όταν ήμουν μαζί τους..
και ήξερα ότι δεν είμαι σαν και αυτούς…
Όταν ήμουνα με τους εναλλακτικούς, όσο και αν φαίνεται
Παράξενο ήταν ακόμα πιο σκληρά….
Δεν είχαν αγάπη για τον εαυτό τους, δεν ήθελαν sex
Και άκουγαν την πιο πρωτοποριακή μουσική
Για να «καλύψουν» συλλεκτικά τις ανεπάρκειες τους…
Ποιος είμαι ? ρωτούσα τον εαυτό μου…
Ποιος είμαι…
και η φωνή ερχόνταν απέξω και από μέσα…
Δεν ξέρω ποιος είσαι, αλλά αν δεν είσαι αυτός που είσαι
Ποιος θα ήθελες να είσαι ?...
Σε παρακαλώ μην κλείνεις την επικοινωνία,
σε παρακαλώ
Μην με διαγράψεις από φίλο….
Πρέπει να μάθω ποιος είμαι….
Ήμουνα λιγότερος αρσενικός απότι ήθελαν οι αυθεντικοί
Με τρόμαζε η too much αρσενικότητα τους
Και στους κρίσιμους καυγάδες εγώ τους χώριζα
Αυτοί είχαν εξαφανιστεί σαν κότες…
Ημουνα περισσότερος αρσενικός απ τους εναλλακτικούς
Με τρόμαζε η too much θηλυκότητα τους
Δεν είχε τίποτε το καλλιτεχνικό, δεν είχε τίποτε το εσωτερικό…
Και σε σοβαρές συζητήσεις «ξε-κατινιζότουσαν»
Σαν τις γυναικούλες του χωριού….
Ειχαν αναγάγει το μπέρδεμα ψυχανάλυσης και κουτσομπολιού
Σε καλλιτεχνικό καφενείο….
Ποιος είμαι ?
πάλι…όταν ήμουν μαζι τους
Ήξερα ότι δεν είμαι σαν και αυτούς….
Βρισκόμουν και με ανθρώπους που το μόνο που τους
Ενδιέφερε ήταν να κάνουν παιγνίδια δύναμης μ αυτές και αυτούς,
που είχανε συναισθηματικό δεσμό…
Με τρόμαζε η κακία τους, η εύκολη κακία που είχαν
Με τους ανθρώπους που τους χάριζαν αγάπη, που τους χάριζαν
Ψυχή …και συναισθήματα…
Αυτοί ήταν επιτυχημένοι ψυχοπαθείς, ένα είδος οργανικής πύλης
Που βαμπίριζε συνεχώς στο αίμα της ψυχής των άλλων….
Αυτοί με τρόμαζαν ακόμα περισσότερο….
Με τρόμαζε η υπερβολική σεξουαλική τους διαθεσιμότητα
Ήταν οι επιτυχημένοι attention seekers….
Ήταν αυτοί που τους υπηρετούσαν όλοι οι άλλοι….
Ποιος είμαι ? αλλά σκεφτόμουν τα λόγια του Πυθαγόρα….
Άνθρωπε, αναγκασμένος να ζεις, μέσα σε αυτόν τον κόσμο,
πρέπει να είσαι σαν μια σταγόνα λάδι,
που επιπλέει στο νερό, χωρίς να αναμιγνύεται μαζί του.
Και αφού άρχισα να νομίζω ότι είμαι ένα φύλλο της τράπουλας
Σαν το joker που κολλάει με όλα τα φύλλα
Και τι joker τι fool τα ίδια είναι για την tarot…
Και έβλεπα τον εαυτό μου, όπως οι άλλοι με έβλεπαν
Και κάποιες φορές όπως οι άλλοι με ήθελαν…
Κάποιες βραδυές που με ηλέκτριζε η δική μου
Η εσωτερική μου Πηνελόπη,που ύφαινε με τον αργαλειό της τηλεπάθειας της
Μέσα σε ένα έγχρωμο χορό, με φωνές από άλλες διαστάσεις
Και λόγια που είχαν σκοπό να σε μαγέψουν
Έβλεπα ένα χρυσό φύλλο που πέταγε σαν τα πολύχρωμα πουλιά…
Και εκει, ξέχναγα να ρωτήσω ποιος είμαι …
Έβλεπα και ένιωθα ένα μόνιμο παράγοντα
Που ήταν η δική μου προσωπική μου ζωή
Που κυλούσε ασταμάτητα μέσα απ τις φοβερές
Εναλλαγές της ζωής….
Που μόλις προσπαθούσα να τον συλλάβω,
Οι οργανικές πύλες μου άλλαζαν τα φώτα από έξω
Αλλά εμένα μου έδινε μια αίσθηση ύπαρξης,
Πέρα απόλα αυτά, και ήταν τόσο οικείο συναίσθημα σε μένα,
Και γινόταν σιγά -σιγά ένα κέντρο καθαρής αυτοσυνείδησης,
με μια εσωτερική ισορροπία που βεβαίωνε την ταυτότητα μου,
Με τη δική του ξεχωριστή ενέργεια….
Μόνο που αυτό το χρυσό φύλλο εφευγε απ τα μάτια μου
Και το έβλεπα στα δικά σου μάτια
Που ένιωθε τον εγχρωμο χορό μου
Αλήθεια έτσι ακριβώς δεν νιώθεις….?
Πες μου…
ακριβώς δεν είναι οι πλανήτες και τα αστέρια
Που σε οδηγούν σ αυτό τον χρυσό κήπο
πες μου δεν είναι το δικό μου φιλί τόσο ιδιαίτερο,
που σου περιγράφει τους δικούς σου θεούς
για να σε κάνουν
Να ζεις αυτόν τον έγχρωμο χορό της αίσθησης της ύπαρξης σου…
Κλείσε τα μάτια σου και φέρε για λιγο την μορφή μου...
δεν βλέπεις για λίγο τους δικούς σου θεούς....
Είδες πόσο μ αγαπάς……?
Καλημέραααααααααα :) ♥ ♥
Η Δεκαετία του 80 δεν ήταν μόνο do it yourself…
Ήταν και η δεκαετία της μεγάλης βαθιάς Πόλωσης…
Θα ήσουν ή με τους πράσινους ή με τους Βένετους…
Και εμείς ψάχναμε στο new wave να βρούμε το δικό μας
Προσωπικό τρόπο έκφρασης…
Όταν ήμουνα με τους συνδικαλιστές, ναι ναι το
Σημερινό βαθύ Πασοκ…
Ένιωθα απειλή…δεν ήθελα να γίνω καθόλου
Σαν και αυτούς…
ήταν και ασέξουαλ και δεν ήξεραν
Και να χορεύουν….
Μαζί τους ένιωθα σαν το σέντερ μπακ που έδενε τα
Κορδόνια του στη σέντρα, που έλεγε και ο Χάρρυ Κλύνν
Στο μαλακά πιο μαλακά…
Ποιος είμαι ?...ρωτούσα τον εαυτό μου,
όταν ήμουν μαζί τους..
και ήξερα ότι δεν είμαι σαν και αυτούς…
Όταν ήμουνα με τους εναλλακτικούς, όσο και αν φαίνεται
Παράξενο ήταν ακόμα πιο σκληρά….
Δεν είχαν αγάπη για τον εαυτό τους, δεν ήθελαν sex
Και άκουγαν την πιο πρωτοποριακή μουσική
Για να «καλύψουν» συλλεκτικά τις ανεπάρκειες τους…
Ποιος είμαι ? ρωτούσα τον εαυτό μου…
Ποιος είμαι…
και η φωνή ερχόνταν απέξω και από μέσα…
Δεν ξέρω ποιος είσαι, αλλά αν δεν είσαι αυτός που είσαι
Ποιος θα ήθελες να είσαι ?...
Σε παρακαλώ μην κλείνεις την επικοινωνία,
σε παρακαλώ
Μην με διαγράψεις από φίλο….
Πρέπει να μάθω ποιος είμαι….
Ήμουνα λιγότερος αρσενικός απότι ήθελαν οι αυθεντικοί
Με τρόμαζε η too much αρσενικότητα τους
Και στους κρίσιμους καυγάδες εγώ τους χώριζα
Αυτοί είχαν εξαφανιστεί σαν κότες…
Ημουνα περισσότερος αρσενικός απ τους εναλλακτικούς
Με τρόμαζε η too much θηλυκότητα τους
Δεν είχε τίποτε το καλλιτεχνικό, δεν είχε τίποτε το εσωτερικό…
Και σε σοβαρές συζητήσεις «ξε-κατινιζότουσαν»
Σαν τις γυναικούλες του χωριού….
Ειχαν αναγάγει το μπέρδεμα ψυχανάλυσης και κουτσομπολιού
Σε καλλιτεχνικό καφενείο….
Ποιος είμαι ?
πάλι…όταν ήμουν μαζι τους
Ήξερα ότι δεν είμαι σαν και αυτούς….
Βρισκόμουν και με ανθρώπους που το μόνο που τους
Ενδιέφερε ήταν να κάνουν παιγνίδια δύναμης μ αυτές και αυτούς,
που είχανε συναισθηματικό δεσμό…
Με τρόμαζε η κακία τους, η εύκολη κακία που είχαν
Με τους ανθρώπους που τους χάριζαν αγάπη, που τους χάριζαν
Ψυχή …και συναισθήματα…
Αυτοί ήταν επιτυχημένοι ψυχοπαθείς, ένα είδος οργανικής πύλης
Που βαμπίριζε συνεχώς στο αίμα της ψυχής των άλλων….
Αυτοί με τρόμαζαν ακόμα περισσότερο….
Με τρόμαζε η υπερβολική σεξουαλική τους διαθεσιμότητα
Ήταν οι επιτυχημένοι attention seekers….
Ήταν αυτοί που τους υπηρετούσαν όλοι οι άλλοι….
Ποιος είμαι ? αλλά σκεφτόμουν τα λόγια του Πυθαγόρα….
Άνθρωπε, αναγκασμένος να ζεις, μέσα σε αυτόν τον κόσμο,
πρέπει να είσαι σαν μια σταγόνα λάδι,
που επιπλέει στο νερό, χωρίς να αναμιγνύεται μαζί του.
Και αφού άρχισα να νομίζω ότι είμαι ένα φύλλο της τράπουλας
Σαν το joker που κολλάει με όλα τα φύλλα
Και τι joker τι fool τα ίδια είναι για την tarot…
Και έβλεπα τον εαυτό μου, όπως οι άλλοι με έβλεπαν
Και κάποιες φορές όπως οι άλλοι με ήθελαν…
Κάποιες βραδυές που με ηλέκτριζε η δική μου
Η εσωτερική μου Πηνελόπη,που ύφαινε με τον αργαλειό της τηλεπάθειας της
Μέσα σε ένα έγχρωμο χορό, με φωνές από άλλες διαστάσεις
Και λόγια που είχαν σκοπό να σε μαγέψουν
Έβλεπα ένα χρυσό φύλλο που πέταγε σαν τα πολύχρωμα πουλιά…
Και εκει, ξέχναγα να ρωτήσω ποιος είμαι …
Έβλεπα και ένιωθα ένα μόνιμο παράγοντα
Που ήταν η δική μου προσωπική μου ζωή
Που κυλούσε ασταμάτητα μέσα απ τις φοβερές
Εναλλαγές της ζωής….
Που μόλις προσπαθούσα να τον συλλάβω,
Οι οργανικές πύλες μου άλλαζαν τα φώτα από έξω
Αλλά εμένα μου έδινε μια αίσθηση ύπαρξης,
Πέρα απόλα αυτά, και ήταν τόσο οικείο συναίσθημα σε μένα,
Και γινόταν σιγά -σιγά ένα κέντρο καθαρής αυτοσυνείδησης,
με μια εσωτερική ισορροπία που βεβαίωνε την ταυτότητα μου,
Με τη δική του ξεχωριστή ενέργεια….
Μόνο που αυτό το χρυσό φύλλο εφευγε απ τα μάτια μου
Και το έβλεπα στα δικά σου μάτια
Που ένιωθε τον εγχρωμο χορό μου
Αλήθεια έτσι ακριβώς δεν νιώθεις….?
Πες μου…
ακριβώς δεν είναι οι πλανήτες και τα αστέρια
Που σε οδηγούν σ αυτό τον χρυσό κήπο
πες μου δεν είναι το δικό μου φιλί τόσο ιδιαίτερο,
που σου περιγράφει τους δικούς σου θεούς
για να σε κάνουν
Να ζεις αυτόν τον έγχρωμο χορό της αίσθησης της ύπαρξης σου…
Κλείσε τα μάτια σου και φέρε για λιγο την μορφή μου...
δεν βλέπεις για λίγο τους δικούς σου θεούς....
Είδες πόσο μ αγαπάς……?
Καλημέραααααααααα :) ♥ ♥
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου