the Nodes of the Moon changes sign : τελικά είναι καλύτερα να σε χωρίζουν ή να τους χωρίζεις εσύ....
“Listen to your being. It is continuously giving you hints; it is a still, small voice. It does not shout at you, that is true. And if you are a little silent you will start feeling your way. Be the person you are. Never try to be another, and you will become mature. Maturity is accepting the responsibility of being oneself, whatsoever the cost. Risking all to be oneself, that's what maturity is all about.”
― Osho
πάντα είχα μια απορία στους χωρισμούς : αυτοί και αυτές που τις προτείνουν τους αντέχουν ? ....
γιατί στη ψυχολογία αυτό σημαίνει, ότι η πλευρά που προτείνει πρώτα το χωρισμό, έχει κάνει απώθηση....
απωθώ προς τα μέσα μου, ένα συναίσθημα που νιώθω για κάποιον άνθρωπο, για να ασχοληθώ με κάτι άλλο.....
ή με κάποιον άλλο ….
Έλα όμως να δεις το συναίσθημα της άλλης πλευράς....
"τρώγωντας απόρριψη", δεν έχεις καμιά άλλη επιλογή, εκτός απ το φαινόμενο της καταστολής....
σ αρέσει, δεν σ αρέσει, δεν έχεις άλλο δρόμο απ το να το ξεπεράσεις ...
όσο και να παρακαλέσεις, όσο και να κυνηγήσεις, όσο και να το παλαίψεις, δεν ''παίζεται" η ματαιοδοξία της άλλης πλευράς...
αν είναι ματαιοδοξία...
και δεν έχει τελειώσει οριστικά ο χρόνος σε κάτι....
σημασία έχει, ότι εσύ έχεις το πλεονέχτημα να δείς το μέλλον.
Μόνος σου.
Στην προσωπική μου ζωή, ακολουθούσα τη δεύτερη επιλογή, γιατί μάλλον με τα χρόνια κατάλαβα ότι ποτέ δεν είχα το θάρρος να τη στείλω απο εκεί που ήρθε...
είχα τύψεις, που δεν ήθελα άλλο...
η ακόμα περισσότερο δεν ήθελα να εξηγώ, γιατί χρειαζόμουν να είμαι ελεύθερος…
κάτι που είναι αδιανόητο για τη γυναικεία ψυχολογία….
Όμως να που η πρώτη πλευρά που σε διώχνει, εκεί που εσύ έχεις βρει την ησυχία σου, να και πειράζεται όταν κάνεις κάτι άλλο, ή ακόμα χειρότερα, γιατί λίγο μας ενδιαφέρει πως νιώθει, αρχίζει τα μπασίματα, τα στενά μαρκαρίσματα, σου ζητάει συνέχεια του παιγνιδιού....
ποιού παιγνιδιού ?
αυτό που μπορεί να αφήσατε και χρόνια πίσω.....
Εσείς τι λέτε...?
είναι δυνατόν αν εξαιρέσουμε την περίπτωση που η πρώτη πλευρά να πάσχει απ την ψυχοπαθολογία του ναρκισσισμού, και ότι θυμάται να χαίρεται....
καταλήγω ότι η απώθηση σαν ψυχολογικό φαινόμενο, είναι μια πλάνη της πρώτης πλευράς, επειδή τα θέλει όλα δικά της ή δείχνει τυχοδιωκτική συμπεριφορά, ενώ στη δεύτερη, στην καταστολή έχεις μια μόνο επιλογή : πάμε παρακάτω....
και αυτό είναι ότι καλύτερο μπορεί να σου συμβεί για το μέλλον σου...
αργά ή γρήγορα αν δεν βρείς άλλη αγκαλιά, έχεις κάνει μια απόσβεση καθαρή, και ξάφνου εμφανίζεται η πρώτη πλευρά και σου ξεχρεώνει και τη "χυλόπιτα" ...
εγώ σας προετοιμάζω γι αυτά που θα σας συμβούν, για να διαλέξετε καλύτερες λύσεις για εσάς...
αν και προσωπικά ακολουθούσα παιγνίδια και πειράματα, και μόλις έβλεπα ότι δεν αντέχουν να παίζουν, γιατί οι σχέσεις έχουν και ένα στοιχείο παιγνιδιού, δεν γίνεται να είσαι ο σοβαρός σύζυγος όλη την ώρα, δημιουργούσα τις προυποθέσεις για να με διώξουν....
γιατί το παιδί που έβλεπα στη ψυχή τους, αντι να παίζει, ήταν "ειδικών αναγκών"...
και αν βλέπετε τέτοιες ενέργειες, ποιά χαρά της ζωής να έχουν αυτοί οι άνθρωποι για να απολαύσεις σχέσεις μαζί τους....
τι να σε ένοιαζε αν σε έδιωχναν...
εσύ τους "ξεφορτωνόσουν" πάντως....
Τώρα αν φοβάσαι τέτοιο έργο, πρέπει να αρχίσεις να αναρωτιέσαι αν ο φόβος του να μείνεις μόνος ή μόνη σε έχει κάνει να πάσχεις απο παραλυτική ακαμψία και αδράνεια....
ή homeostasis που είναι η διατήρηση της ισορροπίας του να βρίσκεσαι μέσα σε μια ομάδα...
ναι είναι πιο όμορφα να είσαι σε σχέση, γιατί έτσι γνωρίζεις τον εαυτό σου, με ένα τρόπο που ποτέ δεν θα το μάθαινες αν ήσουν μόνος, αλλά αξίζει να μετατραπείς σε έναν "αγελαίο" τύπο για χάριν της ομάδας που ανήκεις ...?
εγώ τι περιμένετε να σας προτείνω με τις αλχημείες μου....
εκτός απ το συνεχές παιγνίδι.....?
και αυτό για να μην νομίζεις ότι πια είναι ίδια η ζωή σου, μετά απο μένα....
γιατί δεν νομίζω να ξέρει κανένας καλύτερα να "γαργαλάει" το μυαλό σου...
και αυτό μόνο με το παιγνίδι μπορεί να γίνει και την αλχημεία....
the choice is yours....:) ♥
να θυμασαι όμως :
My temple is my body
My world around me my altar
My words are spells
Every thought an intention
My actions rituals
To manifest all that will be
I am sacred
I am divine
~Ara
και επισης ακομα :
Female sexuality is the center of the universe.
It is the place where all human life begins. In this community we celebrate our female bodies and even praise them. We remind ourselves regularly that we have yet to meet one person that grew on a tree, appeared out of thin air or came from a man's rib. Every person whose ever lived came from a woman. This is a fact.
Female sexuality and creativity are directly linked.
We understand embracing our sexuality accesses greater depths of creativity. To deny our sexuality is to cut off our ability to bring forth our unique gifts that the world so desperately craves.
— Monique Ruffin | What Blocks Our Sexual Freedom?
αν τα ξερεις αυτα ...εισαι πολυ δυνατή και δυνατός στουσ χωρισμούς που μπορει να σε περιμένουν...
yg : καποιες φορές, λιγες, το inbox μου γινεται ο ανθοκηπος του Συμπαντος
που μου δειχνει την υπεροχη ομορφια του...
όπως τωρα....
:) ♥
“Listen to your being. It is continuously giving you hints; it is a still, small voice. It does not shout at you, that is true. And if you are a little silent you will start feeling your way. Be the person you are. Never try to be another, and you will become mature. Maturity is accepting the responsibility of being oneself, whatsoever the cost. Risking all to be oneself, that's what maturity is all about.”
― Osho
πάντα είχα μια απορία στους χωρισμούς : αυτοί και αυτές που τις προτείνουν τους αντέχουν ? ....
γιατί στη ψυχολογία αυτό σημαίνει, ότι η πλευρά που προτείνει πρώτα το χωρισμό, έχει κάνει απώθηση....
απωθώ προς τα μέσα μου, ένα συναίσθημα που νιώθω για κάποιον άνθρωπο, για να ασχοληθώ με κάτι άλλο.....
ή με κάποιον άλλο ….
Έλα όμως να δεις το συναίσθημα της άλλης πλευράς....
"τρώγωντας απόρριψη", δεν έχεις καμιά άλλη επιλογή, εκτός απ το φαινόμενο της καταστολής....
σ αρέσει, δεν σ αρέσει, δεν έχεις άλλο δρόμο απ το να το ξεπεράσεις ...
όσο και να παρακαλέσεις, όσο και να κυνηγήσεις, όσο και να το παλαίψεις, δεν ''παίζεται" η ματαιοδοξία της άλλης πλευράς...
αν είναι ματαιοδοξία...
και δεν έχει τελειώσει οριστικά ο χρόνος σε κάτι....
σημασία έχει, ότι εσύ έχεις το πλεονέχτημα να δείς το μέλλον.
Μόνος σου.
Στην προσωπική μου ζωή, ακολουθούσα τη δεύτερη επιλογή, γιατί μάλλον με τα χρόνια κατάλαβα ότι ποτέ δεν είχα το θάρρος να τη στείλω απο εκεί που ήρθε...
είχα τύψεις, που δεν ήθελα άλλο...
η ακόμα περισσότερο δεν ήθελα να εξηγώ, γιατί χρειαζόμουν να είμαι ελεύθερος…
κάτι που είναι αδιανόητο για τη γυναικεία ψυχολογία….
Όμως να που η πρώτη πλευρά που σε διώχνει, εκεί που εσύ έχεις βρει την ησυχία σου, να και πειράζεται όταν κάνεις κάτι άλλο, ή ακόμα χειρότερα, γιατί λίγο μας ενδιαφέρει πως νιώθει, αρχίζει τα μπασίματα, τα στενά μαρκαρίσματα, σου ζητάει συνέχεια του παιγνιδιού....
ποιού παιγνιδιού ?
αυτό που μπορεί να αφήσατε και χρόνια πίσω.....
Εσείς τι λέτε...?
είναι δυνατόν αν εξαιρέσουμε την περίπτωση που η πρώτη πλευρά να πάσχει απ την ψυχοπαθολογία του ναρκισσισμού, και ότι θυμάται να χαίρεται....
καταλήγω ότι η απώθηση σαν ψυχολογικό φαινόμενο, είναι μια πλάνη της πρώτης πλευράς, επειδή τα θέλει όλα δικά της ή δείχνει τυχοδιωκτική συμπεριφορά, ενώ στη δεύτερη, στην καταστολή έχεις μια μόνο επιλογή : πάμε παρακάτω....
και αυτό είναι ότι καλύτερο μπορεί να σου συμβεί για το μέλλον σου...
αργά ή γρήγορα αν δεν βρείς άλλη αγκαλιά, έχεις κάνει μια απόσβεση καθαρή, και ξάφνου εμφανίζεται η πρώτη πλευρά και σου ξεχρεώνει και τη "χυλόπιτα" ...
εγώ σας προετοιμάζω γι αυτά που θα σας συμβούν, για να διαλέξετε καλύτερες λύσεις για εσάς...
αν και προσωπικά ακολουθούσα παιγνίδια και πειράματα, και μόλις έβλεπα ότι δεν αντέχουν να παίζουν, γιατί οι σχέσεις έχουν και ένα στοιχείο παιγνιδιού, δεν γίνεται να είσαι ο σοβαρός σύζυγος όλη την ώρα, δημιουργούσα τις προυποθέσεις για να με διώξουν....
γιατί το παιδί που έβλεπα στη ψυχή τους, αντι να παίζει, ήταν "ειδικών αναγκών"...
και αν βλέπετε τέτοιες ενέργειες, ποιά χαρά της ζωής να έχουν αυτοί οι άνθρωποι για να απολαύσεις σχέσεις μαζί τους....
τι να σε ένοιαζε αν σε έδιωχναν...
εσύ τους "ξεφορτωνόσουν" πάντως....
Τώρα αν φοβάσαι τέτοιο έργο, πρέπει να αρχίσεις να αναρωτιέσαι αν ο φόβος του να μείνεις μόνος ή μόνη σε έχει κάνει να πάσχεις απο παραλυτική ακαμψία και αδράνεια....
ή homeostasis που είναι η διατήρηση της ισορροπίας του να βρίσκεσαι μέσα σε μια ομάδα...
ναι είναι πιο όμορφα να είσαι σε σχέση, γιατί έτσι γνωρίζεις τον εαυτό σου, με ένα τρόπο που ποτέ δεν θα το μάθαινες αν ήσουν μόνος, αλλά αξίζει να μετατραπείς σε έναν "αγελαίο" τύπο για χάριν της ομάδας που ανήκεις ...?
εγώ τι περιμένετε να σας προτείνω με τις αλχημείες μου....
εκτός απ το συνεχές παιγνίδι.....?
και αυτό για να μην νομίζεις ότι πια είναι ίδια η ζωή σου, μετά απο μένα....
γιατί δεν νομίζω να ξέρει κανένας καλύτερα να "γαργαλάει" το μυαλό σου...
και αυτό μόνο με το παιγνίδι μπορεί να γίνει και την αλχημεία....
the choice is yours....:) ♥
να θυμασαι όμως :
My temple is my body
My world around me my altar
My words are spells
Every thought an intention
My actions rituals
To manifest all that will be
I am sacred
I am divine
~Ara
και επισης ακομα :
Female sexuality is the center of the universe.
It is the place where all human life begins. In this community we celebrate our female bodies and even praise them. We remind ourselves regularly that we have yet to meet one person that grew on a tree, appeared out of thin air or came from a man's rib. Every person whose ever lived came from a woman. This is a fact.
Female sexuality and creativity are directly linked.
We understand embracing our sexuality accesses greater depths of creativity. To deny our sexuality is to cut off our ability to bring forth our unique gifts that the world so desperately craves.
— Monique Ruffin | What Blocks Our Sexual Freedom?
αν τα ξερεις αυτα ...εισαι πολυ δυνατή και δυνατός στουσ χωρισμούς που μπορει να σε περιμένουν...
yg : καποιες φορές, λιγες, το inbox μου γινεται ο ανθοκηπος του Συμπαντος
που μου δειχνει την υπεροχη ομορφια του...
όπως τωρα....
:) ♥
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου