Πέμπτη 3 Σεπτεμβρίου 2015

Heaven's Gonna Burn Your Eyes

Heaven's Gonna Burn Your Eyes 

σας εχω πει οτι θελω να παω να ζησω στη Βαβυλώνα
το ιδιο trip με το Μεγα Αλεξανδρο
κρατώντας το φόβο μου μέσα μου, έπαψα να κλαίω....
και πέρασαν πολλά χρόνια 
και τίποτε μα τίποτε δεν με έφερνε στην τελική μου πτώση...
ήταν η πρώτη μου επαφή μαζί τους στα 1997
όταν πέθανε η μητέρα μου
μου άφησε μια παρακαταθήκη εκείνη την εποχή : να ακούω
την μουσική πολυσυλλεκτική κολεκτίβα
απ την Ουάσιγκτον DC....
εκεί που δίδασκε ο γιατρός,
που έκανε τα μάτια μου να μην σταματάνε απ το κλάμα
και ήλθαν τα 00s, και ήταν τα μοναδικά cds που αγόραζα
γιατί παρόλα αυτά ήμουνα
ο πιο πλούσιος άνθρωπος στη Βαβυλώνα
και το έδειχνα ...
γιατί ο αληθινός κοσμοπολιτισμός
είναι ο πολιτισμός της Τέχνης, της τέχνης του αισθησιασμού
το βράδυ αισθάνομαι την αγκαλιά των αστεριών
στη δική σου αγκαλιά....

και την ώρα που η Lou Lou μας το τραγουδούσε
την ώρα που μας το ψιθύριζε
αισθανόμασταν ισχυροί και κτισμένοι χωρίς κανένα όραμα
χωρίς κανένα μέλλον, χωρίς κανένα φόβο
γειωμένους στη μαγεια της στιγμής
και εκείνη τη στιγμή βγήκε το φεγγάρι
η Lou Lou τραγουδούσε για τον ήλιο που θα μας έκαιγε την καρδιά
και εγώ βρήκα την αγάπη μου στο inbox...
τόσο ταράχτηκε απ απ αυτή τη διαφορετική παλίροια
το φεγγάρι επάνω απ τη μπάντα
για κάτι δευτερόλεπτα χωρίς φώτα

και εγώ είδα τη μητέρα μου
με το πρόσωπο της Θεάς Δήμητρας
να μου σιγοψυθιρίζει με τα λόγια του τραγουδιού της Lou Lou
μόνο με την καρδιά σου
μόνο με την καρδιά σου αυτή που αγαπάς
μόνο με την καρδιά αυτούς που αγαπάς
και μέχρις το πρωί να καθήσεις
εδώ θα μάθεις να τα εκθέσεις όλα
όλα στο φως και να μην μείνει τίποτε
σπάζοντας όλες τις παρελθοντικές αλυσίδες
και αυτή τη φορά να κάνεις αυτό που εσυ αληθινά θέλεις
και όσο να γνωρίζαμε τη μουσική κολεκτίβα ότι μπορεί να ξεσηκώνει
τον κόσμο
δεν ξέραμε ότι η Διονυσιακή τους επιληψία
είναι ένας μεταοργασμιακός αισθησιακός ψίθυρος
που μας τρύπησε την καρδιά και μας έκανε κομμάτια
για να μπορούμε να φωνάζουμε
σ αγαπώ........
σ αγαπώ ....
σ αγαπώ......


υγ :
νομίζω ότι όποιος δεν έχει δει τους thievery corporation live....
χάνει πολύ μυστικιστική μαγεία..
αποτελούν τη φωνή του Συλλογικού Ασυνείδητου
του Νέου Κόσμου,της Νέας Παγκοσμιότητας και
φαντάζομαι ότι δεν υπάρχει σύγχρονος άνθρωπος
που δεν τους έχει ακούσει..
μιας Παγκοσμιοποίησης
που είναι κτισμένη επάνω στην αισθητική, πάνω στον αισθησιασμό,
πάνω στην χρεοκοπία που προσπαθούν να μας φορτώσουν....
σήμερα το βράδυ συνειδητοποίησα για άλλη μια ακόμα φορά
αυτή τη κονσέρβα που μας σερβίρουν για ζωή
και μέσα στην αισθησιακή μαγεία μιας βραδιάς...
λυπόμουνα που δεν έχω την αγάπη μου να την πετάξω στον ουρανό
για να πέσει μέσα στην αγκαλιά μου...
δεν πειράζει μου το χρωστάει....
άλλωστε αν δεν το κανει θα φροντίσει η Natalia Clavier και η Lou Lou να με απογειώσουν για πολλές ώρες χορεύοντας.....
γιατι sex χορος, οπως χορός και sex
ειναι το ιδιο....
και αν δεν χορευεις δεν ξερεις να κανεις sex....

υγ1 : τωρα που ξανακουω το τραγουδι αυτο, καταλαβαινω στα 1997
γιατι δεν το ακουγε κανενας και καμια....

:) ♥ 3/8 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου