the picture of Dorian Gray

ο σύγχρονος μύθος της εποχής μας : The Picture of Dorian Gray

Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά πρόσωπα στην Ελληνική Μυθολογία ήταν και ο Νάρκισσος. Ένας ωραίος νέος της Βοιωτίας, γιος της Νύμφης Λειριώπης και του ποταμού Κηφισού χάριν του οποίου και αναπτύχθηκαν πολλές παραδόσεις (μύθοι).
Σημαντικότερες εξ αυτών των παραδόσεων ήταν:

Κάποια μέρα καθισμένος ο ωραίος Νάρκισσος κοντά σε μια πηγή είδε το πρόσωπό του στα νερά της πηγής. Στη θέα αυτή λέγεται πως τόσο πολύ θέλχθηκε, που θέλησε βυθίζοντας το βραχίονα του στο νερό να τη συλλάβει. Επειδή όμως παρά τις προσπάθειές του δεν το κατώρθωνε παρέμεινε στη θέση αυτή αυτοθαυμαζόμενος μέχρι που υπέστη μαρασμό και πέθανε.

Στη θέση εκείνη μετά από λίγο φύτρωσε το ομώνυμο άνθος ως σύμβολο της φθοράς και των χθόνιων θεοτήτων.

Ο Νάρκισσος αδιαφορώντας στον προς αυτόν έρωτα, του επίσης ωραίου νέου Αμεινία, κατέστη τελικά ο ηθικός αυτουργός στην αυτοκτονία του δεύτερου. Τότε η Νέμεσις αποφάσισε να τον τιμωρήσει σκληρά με το ίδιο πάθος, υποκινώντας τον, να δει στο νερό της πηγής την εικόνα του (το είδωλό του) και να την ερωτευθεί τόσο ώστε να πεθάνει από τον ανικανοποίητο προς εαυτόν έρωτά του.
Ο Νάρκισσος, μετά το θάνατο της επίσης πανέμορφης δίδυμης αδελφής του Ηχούς, με την οποία και ήταν ερωτευμένος, δεν έβρισκε παρηγοριά στη δυστυχία του εκτός από το να βλέπει τον εαυτόν του στο νερό κάποιας πηγής στις Θεσπιές και να θυμάται την αδελφή του.
Μέχρι που πέθανε στη θέση εκείνη από εξάντληση.

Η γνωστότερη όμως και περισσότερο διαδεδομένη παράδοση για τον Νάρκισσο ήταν η παρακάτω που οφείλεται στον Οβίδιο (στο έργο του "Μεταμορφώσεις" ΙΙΙ 342).

Σύμφωνα μ' αυτή ο ωραίος Βοιωτός νέος, απασχολημένος να θαυμάζει την καθ' όλα άριστη σωματική του διάπλαση από τις όχθες ποταμού, στα νερά αυτού, δεν έδωσε καμία προσοχή ή δεν ανταποκρίθηκε στον εκδηλούμενο έρωτα της Νύμφης Ηχούς η οποία και συνεχώς τον καλούσε.
Αποτέλεσμα ήταν η μεν φωνή της Ηχούς να εξασθενεί συνέχεια σε τρόπο ώστε ν' ακούγονται μόνο οι τελευταίες συλλαβές και να σβήνει, ο δε Νάρκισσος να πεθαίνει αυτοθαυμαζόμενος στο νερό του ποταμού που το χρησιμοποιούσε ως κάτοπτρο.

...Ηλίθιο,αδέξιο,ανιαρό,σαχλό,αηδιαστικό,βρομερό,γέννημα της λεπρώδους λογοτεχνίας των Γάλλων decadents, μπουρδολογία : με τέτοια αβρά λόγια υποδέχτηκε η αγγλική κριτική το πορτραίτο του Ντόριαν Γκραίυ ....

"αφήστε το βιβλίο μου, σας παρακαλώ, στην αθανασία που του αξίζει..." απαντούσε χωρίς ίχνος συστολής ο Όσκαρ Ουάιλντ....

Καλλιτέχνης είναι ο δημιουργός ωραίων πραγμάτων....
Στόχος της τέχνης είναι να αποκαλύπτει τον εαυτό της και να αποκρύπτει τον καλλιτέχνη
Κριτικός είναι αυτός που μπορεί να αποδώσει σε διαφορετικό τρόπο ή σε καινούργιο υλικό, την εντύπωση που του κάνουν τα ωραία πράγματα....

η ευγενέστερη, όπως και η ταπεινότερη, μορφή κριτικής είναι ένα είδος αυτοβιογραφίας.

Αυτοί που βρίσκουν άσχημα νοήματα σε όμορφα πράγματα είναι διεφθαρμένοι χωρίς να είναι γοητευτικοί....
Αυτό είναι ελάττωμα...

Αυτοί που βρίσκουν όμορφα νοήματα σε όμορφα πράγματα είναι οι καλλιεργημένοι.Γι αυτούς υπάρχει ελπίδα.

Είναι οι εκλεκτοί για τους οποίους τα όμορφα πράγματα σημαίνουν μόνο Ομορφιά.....

Δεν υπάρχουν ηθικά ή ανήθικα βιβλία όπως και δεν υπάρχει ηθικός ή ανήθικος τρόπος έκφρασης.Τα βιβλία είναι καλογραμμένα ή κακογραμμένα.
Το ίδιο ίδιο συμβαίνει και στους τρόπους έκφρασης....
είναι ή ευγενικοί ή κακότροποι....Τίποτε περισσότερο και τίποτε λιγότερο....

Η αποστροφή απέναντι στο ρομαντισμό, την ποίηση και την ομορφιά που είναι η άλλη όψη του ρεαλισμού είναι η λύσσα των άσχημων να βλέπουν το πρόσωπο τους στο καθρέφτη....γι αυτό και σταματάνε να τον βλέπουν....

Κανείς καλλιτέχνης δεν είναι νοσηρός.ο καλλιτέχνης μπορεί να εκφράσει τα πάντα.Η νόηση και η γλώσσα είναι για τον καλλιτέχνη υλικά μιας τέχνης.

όλη η τέχνη είναι συγχρόνως επιφάνεια ΚΑΙ σύμβολο.
όποιος εισδύει κάτω απ την επιφάνεια το κάνει με δική του ευθύνη.

Μπορούμε να συγχωρήσουμε κάποιον που φτιάχνει κάτι το ωφέλιμο, αρκεί να μην το θαυμάζει.Η μόνη δικαιολογία για να φτιάξεις κάτι ανώφελο είναι να το θαυμάζεις απεριόριστα.....
Oscar Wilde

ΥΓ : Νομίζω ότι δεν υπάρχει καλύτερη απεικόνιση απ την πιο άσχημη περίοδο που ζουν οι άνθρωποι....
υπάρχουν πολλές κατηγορίες ανθρώπων μπερδεμένες μεταξύ τους during piscean age....ακόμα και στην ίδια οικογένεια, εξ αιτίας του "αυξάνεσθε και πληθύνεσθε".....

είναι TRAGIC : αλλά στη μεταβατική περίοδο που ζούμε όπως ακριβώς κάποτε η ερμηνεία του ΜΥΘΟΥ του Νάρκισσου έδινε θέση στην αύξηση της Δύναμης του ουράνιων θεοτήτων που με το θάνατο του είχε παραμείνει στη θέση του αυτοθαυμαζόμενος μέχρι που υπέστη τον μαρασμό και πέθανε, μετά από λίγο φύτρωσε το ομώνυμο άνθος ως σύμβολο της φθοράς και των χθόνιων θεοτήτων.....

η επιστροφη του μύθου αυτού αποβλέπει στη θεραπεία μέσω του ναρκισσισμού σε όλες τις καταθλιπτικές προσωπικότητες και κύρια ο συμβολισμός της φθοράς στοχεύει την επιστροφή και τη κυριαρχία των χθόνιων θεοτήτων.......

Και ο ρεαλισμός είναι η μόνη απάντηση στην αδικία της ζωής, στις χθόνιες θεότητες που ήδη υπάρχουν μέσα μας.....σαν δημιουργήματα της anima mundi που είμαστε....

αυτή και αυτός που διαβάζει ρεαλιστικά τη ζωή έχει την ομορφιά μέσα του......

γι αυτό γίνε ρεαλίστρια για να μπορείς να ζητάς το αδύνατο....
καλημέρααααααα....

υγ : ανέβηκε στο fcb στις 20/2/2014