out of this world : lost flower
Μετά τη νίκη του Ολυμπιακού μας, που όντως ήταν απ τις πιο σπουδαίες που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια ….
Όχι αγάπη μου εμένα δεν μου παίρνεις το σκάλπ, αυτά μόνο στο ποδόσφαιρο γίνονται…
γιατί εγώ είμαι Barca…..
Και έδωσα και λίγο χαρά στους άντρες στο καφενείο, που με είδαν εκεί να βλέπω αγώνα μαζί τους….
αφού το είχε η nova το match….
μάλιστα ο ένας που με κέρασε και τσίπουρο, την ώρα του αγώνα,
δουλεύει σε ένα συνεργείο εδώ κοντά, γυρίζει και μου λέει :
ξέρεις ποιόν μου θυμίζεις ?
Ποιόν του λέω ?
Το θεό Άρη απ την Μυθολογία…
Εγώ του απαντάω ?
Μήπως είσαι επηρρεασμένος απ τους ποδοσφαιριστές που βλέπεις ?
Γιατί αυτοί είναι Άρειοι…
Αυτοί είναι μπαλαρίνες μου λέει…σιγά τους Αρειους…
Ο Άρης ήταν 3 μέτρα ψηλός και επιανε τρομακτικό όγκο, μου λέει και ζούσε μόνος του όπως εσύ, με τις κόρες του τις Αμαζόνες…
Με την κόρη σου δεν μένεις ?
Ναι του λέω…
Είδες ….μου απαντάει…
Κοίτα να δείς τι μαθαίνει κανείς στα καφενεία κάποιες φορές….
Το γράφουμε στο μέτωπο πια ….δεν μπορώ να κρυφτώ με τίποτε….
και θυμήθηκα τη φίλη μου την Έλενα απ τις Σπέτσες…..
Γιώργο δεν μπορείς να αναγνωρίσεις εσύ τους άλλους….αυτοί σε αναγνωρίζουν….
Πάρτο απόφαση…
Μετά τον αγώνα άρχισα να περπατάω μέσα στη νύχτα στο Γαλάτσι, αποφάσισα να ξανα- αρχίσω το τρέξιμο μου, πέρασα απ το δρόμο του σχολείου της κόρης μου, ένας υπέροχος δρόμος με δέντρα : η οδός Αγ.Ειρήνης, που το «κλάμα» μου έπεφτε κορόμηλο παλιότερα,
και σήμερα τελείως απόμακρος από εκείνη την περίοδο, θυμήθηκα ότι δεν είχα κανένα σχέδιο που πήγαινα τότε...
όπως και τώρα...
Και μάλλον κάποια θεά με προστατεύει και προχωράω τόσο μόνος…
Δεν αναφέρομαι στους φίλους μου, που αναμφισβήτητα με βοήθησαν….
Και τώρα που το παιδί μου μεγάλωσε ….
πρέπει να ασχοληθώ με μένα και μάλιστα συναισθηματικά…
και δεν ξέρω τι να με κάνω….και που αυτές που αγαπάω συνήθως είναι τριαντάφυλλα….αλλά τα τριαντάφυλλα είναι φυτά….
Κοινώς ηλίθιες….που δεν μπορούν να καταλάβουν τι είναι αυτά που
νιώθω γι αυτές…και τότε μου επιστρατεύουν τα αγκάθια τους....
και μου ματώνουν τα χέρια ...και αυτά τα τριαντάφυλλα γίνονται bloodflowers ...
γιατί δεν γίνεται ένας άντρας να τις στολίζει έτσι με τέτοια λόγια, να γράφει έτσι «κλέβοντας» τα καλύτερα words-colours απ τους θεούς και να τους τα προσφέρει …
Και αυτές να είναι θυμωμένες….αλλά θυμήθηκα τη φίλη μου τη Λία απ τη Μύκονο που έγραφε στο timeline της, γιατί τώρα έχουμε παρέα στο νυχτερινό μας περίπατο το i-phone μας…
και περπατάμε και βλέπουμε στο internet…
γι αυτό και δεν χρειάζομαι παρέα,
σιγά μην απαντάω στα τηλέφωνα….
η κόρη μου εκεί μου στέλνει μήνυμα για να με βρεί στο fcb….
Συνήθως ο άνθρωπος που σου θυμώνει με το παραμικρό ...
αυτος που σου κρατάει μούτρα και σε τιμωρεί με τον τροπο του...
ο ίδιος που προσπαθεί να σε χειραγωγήσει ....
αυτος, οσο απιστευτο και αν ακούγεται ..
αυτος ειναι που σε αγαπάει οσο τιποτα στο κόσμο ….
Ετσι είναι Λία μου, αλλά προσπαθεί να σε χειραγωγήσει, να σου κάνει manipulative δηλ…και να σε έχει με ένα δικό του τρόπο ….
εξαρτημένο εκεί….
Συμφωνεί και η αδελφή μου ψυχή η Γιωργία, γιατί μου τα είχε πει απ την αρχή…
Και με θυμώνει …και με κάνει αεροπλάνο…λες και θέλω πολύ να γίνω έτσι…
Και από εκει ψηλά που είμαι βλέπω τα δύο μάτια της σαν κουκίδες, και από εκεί που ήθελα να είμαστε εραστές, νιώθω ότι πέσαμε σε ένα δάσος, που χαθήκαμε και που δεν ξέρουμε που πάμε
Αλλά βλέπω τα δάκρυα στα μάτια της που ψάχνουν να με βρούν
Γιατί θέλει αυτό που θέλω
Αλλά βλέπω ότι ποτέ δεν θα γίνω φίλος της, που τραγουδάει
και ο Κωνσταντίνος ο Βήτα σε ένα τραγούδι του,
γιατι η αοριστία της ηλιθιότητας της,
έτσι είναι τα τριαντάφυλλα,
ζητάει μια ακούραστη αγάπη, γιατί είναι αιώνιο φυτό
που θέλει βροχή τα συναισθήματα μου
για να συνεχίζει να ζει την αυταπάτη της
μια μεγάλη αυταπάτη που να τα αφήσει όλα ένα όνειρο….
Και σε μένα ένα τραγούδι αγάπης …..out of this world …lost flower ….
Γιατί οτιδήποτε είναι περισσότερο όμορφο είναι καταδικασμένο
Να είναι περισσότερο αγαπητό όπως είναι τώρα,
Γιατί ποτέ δεν θα είναι έτσι ξανά όπως είναι τώρα…
λέει ο μεγαλύτερος ποιητής των αιώνων ο Ομηρος ….
Και γιατί ένα απ τα μεγαλύτερα προβλήματα στην Μυθολογία,
Που λένε και οι φίλοι μου οι ψυχολόγοι και οι συμμαθητές μου αστρολόγοι :
Είναι να προσπαθήσεις να βάλεις ένα άτομο άτομο σε συμφωνία με τη φύση.
Στον κόσμο που ζουν οι πιο πρωτόγονοι άνθωποι…
Να του μυθολογικοποιήσεις τη ζωή…αλλά αυτό θέλει ένα μέρος…ένα χώρο...
και αυτό είναι κάπου αλλού…
Και έτσι χάνεις όλο το νόημα της συμφωνίας με τη φύση….
Και αν δεν είναι εδώ, δεν είναι πουθενά.
Ακριβώς το ίδιο ….αν δεν είσαι εδώ, δεν είσαι πουθενά…
Out of this world …lost flower….
καλημέρααααααααα
υγ1 :
out of this world (cure-bloodflowers)
When we look back at it all as I know we will
You and me, wide eyed
I wonder...
Will we really remember how it feels to be this alive?
And I know we have to go
I realize we only get to stay so long
Always have to go back to real lives
Where we belong
Where we belong
Where we belong
When we think back to all this and I'm sure we will
Me and you, here and now
Will we forget the way it really is
Why it feels like this and how?
And we always have to go I realize
We always have to say goodbye
Always have to go back to real lives
But real lives are the reason why
We want to live another life
We want to feel another time
Another time...
Yeah another time
To feel another time...
When we look back at it all as I know we will
You and me, wide eyed
I wonder...
Will we really remember how it feels to be this alive?
And I know we have to go
I realize we always have to turn away
Always have to go back to real lives
But real lives are why we stay
For another dream
Another day
For another world
Another way
For another way...
One last time before it's over
One last time before the end
One last time before it's time to go again...
υγ 2 : το bloodflowers είναι το 11ο album των cure που κυκλοφόρησε στα 2000. Ο Robert μας είπε τότε, ότι ήταν η τελική τριλογία-τα τρία albums που αισθανόταν ότι προσδιόριζαν τους CURE
το πρώτο έγινε στα 1982 και ήταν το Pornography, το δεύτερο ήταν στα το 1989 album Disintegration, και το τριτο το bloodflowers...
το οποίο το είχα αγοράσει απο τότε....αλλά δεν το βρίσκω πουθενά στα cds μου...όπως και κάποια βιβλία...
και φυσικά θα το ξαναγοράσω απ το amazon αυτή τη φορά...σιγά μην η ελληνική αγορά....
Μετά τη νίκη του Ολυμπιακού μας, που όντως ήταν απ τις πιο σπουδαίες που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια ….
Όχι αγάπη μου εμένα δεν μου παίρνεις το σκάλπ, αυτά μόνο στο ποδόσφαιρο γίνονται…
γιατί εγώ είμαι Barca…..
Και έδωσα και λίγο χαρά στους άντρες στο καφενείο, που με είδαν εκεί να βλέπω αγώνα μαζί τους….
αφού το είχε η nova το match….
μάλιστα ο ένας που με κέρασε και τσίπουρο, την ώρα του αγώνα,
δουλεύει σε ένα συνεργείο εδώ κοντά, γυρίζει και μου λέει :
ξέρεις ποιόν μου θυμίζεις ?
Ποιόν του λέω ?
Το θεό Άρη απ την Μυθολογία…
Εγώ του απαντάω ?
Μήπως είσαι επηρρεασμένος απ τους ποδοσφαιριστές που βλέπεις ?
Γιατί αυτοί είναι Άρειοι…
Αυτοί είναι μπαλαρίνες μου λέει…σιγά τους Αρειους…
Ο Άρης ήταν 3 μέτρα ψηλός και επιανε τρομακτικό όγκο, μου λέει και ζούσε μόνος του όπως εσύ, με τις κόρες του τις Αμαζόνες…
Με την κόρη σου δεν μένεις ?
Ναι του λέω…
Είδες ….μου απαντάει…
Κοίτα να δείς τι μαθαίνει κανείς στα καφενεία κάποιες φορές….
Το γράφουμε στο μέτωπο πια ….δεν μπορώ να κρυφτώ με τίποτε….
και θυμήθηκα τη φίλη μου την Έλενα απ τις Σπέτσες…..
Γιώργο δεν μπορείς να αναγνωρίσεις εσύ τους άλλους….αυτοί σε αναγνωρίζουν….
Πάρτο απόφαση…
Μετά τον αγώνα άρχισα να περπατάω μέσα στη νύχτα στο Γαλάτσι, αποφάσισα να ξανα- αρχίσω το τρέξιμο μου, πέρασα απ το δρόμο του σχολείου της κόρης μου, ένας υπέροχος δρόμος με δέντρα : η οδός Αγ.Ειρήνης, που το «κλάμα» μου έπεφτε κορόμηλο παλιότερα,
και σήμερα τελείως απόμακρος από εκείνη την περίοδο, θυμήθηκα ότι δεν είχα κανένα σχέδιο που πήγαινα τότε...
όπως και τώρα...
Και μάλλον κάποια θεά με προστατεύει και προχωράω τόσο μόνος…
Δεν αναφέρομαι στους φίλους μου, που αναμφισβήτητα με βοήθησαν….
Και τώρα που το παιδί μου μεγάλωσε ….
πρέπει να ασχοληθώ με μένα και μάλιστα συναισθηματικά…
και δεν ξέρω τι να με κάνω….και που αυτές που αγαπάω συνήθως είναι τριαντάφυλλα….αλλά τα τριαντάφυλλα είναι φυτά….
Κοινώς ηλίθιες….που δεν μπορούν να καταλάβουν τι είναι αυτά που
νιώθω γι αυτές…και τότε μου επιστρατεύουν τα αγκάθια τους....
και μου ματώνουν τα χέρια ...και αυτά τα τριαντάφυλλα γίνονται bloodflowers ...
γιατί δεν γίνεται ένας άντρας να τις στολίζει έτσι με τέτοια λόγια, να γράφει έτσι «κλέβοντας» τα καλύτερα words-colours απ τους θεούς και να τους τα προσφέρει …
Και αυτές να είναι θυμωμένες….αλλά θυμήθηκα τη φίλη μου τη Λία απ τη Μύκονο που έγραφε στο timeline της, γιατί τώρα έχουμε παρέα στο νυχτερινό μας περίπατο το i-phone μας…
και περπατάμε και βλέπουμε στο internet…
γι αυτό και δεν χρειάζομαι παρέα,
σιγά μην απαντάω στα τηλέφωνα….
η κόρη μου εκεί μου στέλνει μήνυμα για να με βρεί στο fcb….
Συνήθως ο άνθρωπος που σου θυμώνει με το παραμικρό ...
αυτος που σου κρατάει μούτρα και σε τιμωρεί με τον τροπο του...
ο ίδιος που προσπαθεί να σε χειραγωγήσει ....
αυτος, οσο απιστευτο και αν ακούγεται ..
αυτος ειναι που σε αγαπάει οσο τιποτα στο κόσμο ….
Ετσι είναι Λία μου, αλλά προσπαθεί να σε χειραγωγήσει, να σου κάνει manipulative δηλ…και να σε έχει με ένα δικό του τρόπο ….
εξαρτημένο εκεί….
Συμφωνεί και η αδελφή μου ψυχή η Γιωργία, γιατί μου τα είχε πει απ την αρχή…
Και με θυμώνει …και με κάνει αεροπλάνο…λες και θέλω πολύ να γίνω έτσι…
Και από εκει ψηλά που είμαι βλέπω τα δύο μάτια της σαν κουκίδες, και από εκεί που ήθελα να είμαστε εραστές, νιώθω ότι πέσαμε σε ένα δάσος, που χαθήκαμε και που δεν ξέρουμε που πάμε
Αλλά βλέπω τα δάκρυα στα μάτια της που ψάχνουν να με βρούν
Γιατί θέλει αυτό που θέλω
Αλλά βλέπω ότι ποτέ δεν θα γίνω φίλος της, που τραγουδάει
και ο Κωνσταντίνος ο Βήτα σε ένα τραγούδι του,
γιατι η αοριστία της ηλιθιότητας της,
έτσι είναι τα τριαντάφυλλα,
ζητάει μια ακούραστη αγάπη, γιατί είναι αιώνιο φυτό
που θέλει βροχή τα συναισθήματα μου
για να συνεχίζει να ζει την αυταπάτη της
μια μεγάλη αυταπάτη που να τα αφήσει όλα ένα όνειρο….
Και σε μένα ένα τραγούδι αγάπης …..out of this world …lost flower ….
Γιατί οτιδήποτε είναι περισσότερο όμορφο είναι καταδικασμένο
Να είναι περισσότερο αγαπητό όπως είναι τώρα,
Γιατί ποτέ δεν θα είναι έτσι ξανά όπως είναι τώρα…
λέει ο μεγαλύτερος ποιητής των αιώνων ο Ομηρος ….
Και γιατί ένα απ τα μεγαλύτερα προβλήματα στην Μυθολογία,
Που λένε και οι φίλοι μου οι ψυχολόγοι και οι συμμαθητές μου αστρολόγοι :
Είναι να προσπαθήσεις να βάλεις ένα άτομο άτομο σε συμφωνία με τη φύση.
Στον κόσμο που ζουν οι πιο πρωτόγονοι άνθωποι…
Να του μυθολογικοποιήσεις τη ζωή…αλλά αυτό θέλει ένα μέρος…ένα χώρο...
και αυτό είναι κάπου αλλού…
Και έτσι χάνεις όλο το νόημα της συμφωνίας με τη φύση….
Και αν δεν είναι εδώ, δεν είναι πουθενά.
Ακριβώς το ίδιο ….αν δεν είσαι εδώ, δεν είσαι πουθενά…
Out of this world …lost flower….
καλημέρααααααααα
υγ1 :
out of this world (cure-bloodflowers)
When we look back at it all as I know we will
You and me, wide eyed
I wonder...
Will we really remember how it feels to be this alive?
And I know we have to go
I realize we only get to stay so long
Always have to go back to real lives
Where we belong
Where we belong
Where we belong
When we think back to all this and I'm sure we will
Me and you, here and now
Will we forget the way it really is
Why it feels like this and how?
And we always have to go I realize
We always have to say goodbye
Always have to go back to real lives
But real lives are the reason why
We want to live another life
We want to feel another time
Another time...
Yeah another time
To feel another time...
When we look back at it all as I know we will
You and me, wide eyed
I wonder...
Will we really remember how it feels to be this alive?
And I know we have to go
I realize we always have to turn away
Always have to go back to real lives
But real lives are why we stay
For another dream
Another day
For another world
Another way
For another way...
One last time before it's over
One last time before the end
One last time before it's time to go again...
υγ 2 : το bloodflowers είναι το 11ο album των cure που κυκλοφόρησε στα 2000. Ο Robert μας είπε τότε, ότι ήταν η τελική τριλογία-τα τρία albums που αισθανόταν ότι προσδιόριζαν τους CURE
το πρώτο έγινε στα 1982 και ήταν το Pornography, το δεύτερο ήταν στα το 1989 album Disintegration, και το τριτο το bloodflowers...
το οποίο το είχα αγοράσει απο τότε....αλλά δεν το βρίσκω πουθενά στα cds μου...όπως και κάποια βιβλία...
και φυσικά θα το ξαναγοράσω απ το amazon αυτή τη φορά...σιγά μην η ελληνική αγορά....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου