split anima/animus

...ανάβοντας το τσιγάρο, πίνοντας μια γουλιά απ το bourbon του, όχι δεν κατάγεται απ το Kentucky,το στόμα του είναι πικρό, απ τη μοναξιά του και το κόλλημα του απ τη γοητεία της εικόνας....

δεν αναρωτήθηκε ποτέ του, αν είχε δεσμό με real γυναίκες.....

είναι κολλημένος στη φαντασίωση του, στο ιδανικό του,στη δική του anima....να του μιλήσεις για προβολή ?...μα προβολές υπάρχουν μόνο στον κινηματογράφο...?...αυτός είναι σίγουρος ότι είναι η δική του γυναίκα, η δική του θεά....

Κανένας δεν καταλαβαίνει, όπως και αυτός βέβαια ότι μέσα στις σχέσεις τους οι άνθρωποι δεν τα έχουν με ανθρώπους, αλλά με οπτασίες και οντότητες....

και φυσικά δεν μπορεί να καταλάβει ότι το μικρόβιο του glamorous έχει εισέλθει στη ζωή του...γιατί το glamorous δεν είναι η χρυσφένια αστερόσκονη που έχουμε την ανάγκη να "πασαλειφόμαστε" κάποιες φορές για να δίνουμε χρώμα στη μουντή πραγματικότητα μας, αλλά η ασυνείδητη προβολή μας σε κάποιες και κάποιους οι οποίοι έχουν το γοητευτικό χάρισμα να φέρνουν στην επιφάνεια ανείπωτες και αμίλητες λαχτάρες μας......

και έτσι κάνουμε δεσμό μ αυτές τις λαχτάρες μας....

Τι βάρος και αυτό θεέ μου να το σηκώνεις στην πλάτη σου, τις ανείπωτες λαχτάρες της άλλης πλευράς και απο πάνω να εισπράττεις το συνεχή θυμό τους, γιατί αυτές οι λαχτάρες συνεχώς πολλαπλασιάζονται.....

δεν έχει τελειώσει το τσιγάρο του και σκέφτεται ότι το last tango in paris, πέθανε…

Η casablanca δεν υπάρχει όπως υπήρχε, ακόμα και η Emmanuela, τα peek των αισθησιακών απολαύσεων και προβολών δεν υπάρχουν πια....

Υπάρχει οτιδήποτε του δίνεις το δικαίωμα στο χώρο και στο χρόνο να έχει ένα ρόλο...Και όμως έχει περιθώριο ακόμα για drug addict.....

Αντί να ψάχνει αυτός, το τσιγάρο έχει τελειώσει...ένα πουράκι έχει ανάψει με ένα νέο Jack bourbon, και ξαφνικά νέες οντότητες αναβλύζουν απο μέσα του, και του κυριεύουν την ταυτότητα....

δεν ξέρει ποιός είναι, σε ένα κόσμο γυναικών που δεν ξέρουν ποιές είναι ...

και επειδή ο κινηματογράφος των προβολών μας τελείωσε, ζουν οι πρόγονοι μέσα του και διεκδικούν μερίδιο στη ζωή του...τα έχει με κάποια, που θα ήθελε η μητέρα του να τα έχει, ακόμα χειρότερα η γιαγιά...του..........

Ούτε καν του περνάει η ιδέα απ το μυαλό του να τα έχει με κάποια που αληθινά "καυλώνει" αυτόν, που αληθινά θέλει ο ίδιος....

γιατί και οι άλλες είναι ένας κόσμος που δεν θέλουν κανένα, αλλά είναι μ αυτούς που τις θέλουν μόνο, και αυτοί εαν δεν προβάλλουν scary monsters επάνω τους, τότε βιώνουν το ρόλο του παππού τους......

Θεέ μου τι πίνει όλος αυτός ο κόσμος......έχει εξουδετερώσει και το υπέροχο συναίσθημα της αφής, του αισθησιασμού....

για όσους και όσες το έχουν ξεχάσει, μοιάζει σαν ένα μεταξωτό σεντόνι που είναι φρεσκοπλυμένο και σιδερωμένο και χαιδεύει γλυκά το γυμνό κορμί σου.....

Έχουμε όμως απάντηση για όλο αυτό....είμαι ρομαντική ...είμαι ρομαντικός.......
Τίποτε δεν είσαι ....ένα junkie του έρωτα είσαι, γι αυτό και δεν κάνεις sex, αλλά αυνανίζεσαι παρέα με κάποια άλλη ή άλλο.....

Ξαναβρές τον αισθησιασμό σου.....be sensualist....αλλά για να γίνει αυτό, πρέπει να μάθεις να αγαπάς το κορμί....γι αυτό άρχισε να το χαιδεύεις τρυφερά.......

"εξομολογήσεις of the great mother" ....στη Μικρή Περσεφόνη που έχει ανησυχίες.....

Υγ : το άρθρο ανέβηκε στο fcb στις 15/8/2013