embrace of the Daimon : αντιμετωπίζοντας την αδικία της Ζωής....

..embrace of the Daimon.....: αντιμετωπίζοντας την αδικία της ζωής...

σαν αστρολόγος έχω μια σπάνια τύχη πολλές φορές να βλέπω εκατέρωθεν, σε πολλά υποψήφια ζευγάρια, ακόμα και σε φιλίες να μην προχωράει τίποτε...

και δεν οφείλεται σε αρνητική φόρτιση της μιας πλευράς....
και συνήθως προσπαθούμε να πείσουμε τους εαυτούς μας ότι στο τέλος θα θριαμβεύσει το καλό...σε τέτοιου είδους μικροδυστυχίες αλλά μπορεί να πάρει και χαρακτήρα μεγαλύτερης δυστυχίας, ψάχνουμε να βρούμε κάποιο νόημα, μέσω κάποιας απάντησης...αλλά δεν βρίσκεται...

απλά το θέμα είναι πόσο επιτρέπουμε στον εαυτό μας να αλλάξει με το να μεταμορφωθούμε εσωτερικά...

Και όπως ξέρετε απ τον Αλχημιστή του Paulo Coelho, ότι όταν είναι να γίνει κάτι "συνομωτεί" όλο το σύμπαν για να το επιτύχεις και να γίνει...
και αυτό ονομάζεται θετική συγχρονικότητα

όμως υπάρχει και ο αντίλογος..."συνομωτεί" όλο το Σύμπαν να μην γίνεται τίποτε

Σε μια υπέροχη ταινία του Dustin Hoffman το the Little Big Man, όπου έκανε το Μάγο μιας Ινδιάνικης φυλής, την εποχή της μεγάλης Εξολόθρευσης των ινδιάνικων φυλών απ τους "πολιτισμένους " λευκούς, τον ρώτησαν στο τέλος της ταινίας σε μια συνέντευξη, πως αυτός ένας τόσο ικανός μάγος δεν μπόρεσε να σώσει τη φυλή του.....

Και αυτός απάντησε : sometimes the magic doesn`t work....

Δίνονας τον απίστευτο ορισμό της αρνητικής συγχρονικότητας...

Γιατί είμαστε στην ουσία ένα μείγμα απο αντιφάσεις και αντιθέσεις και όση αγάπη έχουμε αλλο τόσο βαρβαρότηα και ζωώδη συμπεριφορά μας διακρίνει πολλές φορές....

Και αυτό το "πετάμε" επάνω στους πιο ευγενικούς ανθρώπους, που είναι δίπλα μας....
χωρίς να συνειδητοποιούμε πόσο τους τσαλαπατάμε...και ενώ τους αγαπάμε και τους έχουμε ανάγκη...

άλλες φορές αυτό προέρχεται γιατί ζητάμε τη λάθος ώρα, ενώ ήδη βρισκόμαστε σε λάθος μέρος

κάποιες άλλες είναι επειδή "τεντωνόμαστε" τόσο πολύ για να γίνει κάτι, που στο τέλος δεν γίνεται....

υπάρχει ένα είδος αφέλειας σ όλα αυτά...

όταν επιμένεις για κάτι που δεν βγαίνει, σημαίνει απλά ότι είναι στο χώρο της φαντασίας και του ιδεαλισμού σου...γι αυτό και τα ζώδια του αέρα είναι επιρρπή σ αυτό το είδος αρνητικής συγχρονικότητας...

και όμως υπάρχει αντίδοτο....ο Carl Yung έλεγε ότι εαν είναι να έχεις μια υγιή διεκδικητικότητα "αρπάζεις" αυτό που βρίσκεται μπροστά σου, γιατί η ζωή ξέρει καλύτερα απ το μυαλό σου, γιατί σου το έστειλε...

και προφανώς για να το αρνείσαι σημαίνει ότι δεν είναι κυνικότητα, όπως μπορεί να πιστεύεις, αλλά δεν γίνεται να "περπατήσουν" κάποια πράγματα...

και αν επιμένεις πάλι υπάρχει κίνδυνος να βλέπεις τη ζωή σου σαν θεατής και να περνάει απο μπροστά σου, γιατί στην ουσία δεν μπορείς να παραδεχτείς ότι δεν γίνεται να τα έχεις όλα δικά σου....
και εδώ δεν είναι ακριβώς μια πλεονεξία, αλλά "ανοίγει" η όρεξη απ τη διαμάχη των αντιθέτων, που κάποιοι ή κάποιες παίρνουν απίστευτη ικανοποίηση....
αλλά αυτά είπαμε είναι για πολύ λίγο, ενωμένα ...
και το fcb μας δίνει την ευκαιρία να βλέπουμε τα αντίθετα και να χαμογελάμε...
κάποτε ούτε το φανταζόμασταν....ίσως σε μια επόμενη ζωή....να είμαστε μαζί...
αλλά θα θέλουμε άλλα αντίθετα τότε σε εκείνη τη φάση....

και όμως μπορεί να αγαπάμε ανθρώπους, να θέλουμε να είμαστε μαζί τους...
και να μην βγαίνει...
να κάνουμε πράγματα επίσης...που να μην βγαίνουν...τότε έρχεται η ώρα να σκεφτούμε : οι θεοί μου έδωσαν την ικανότητα να σκέφτομαι τι μπορεί να κατακτήσω μέσω σκληρού αγώνα και τι πρέπει να αφήσω γιατί δεν είναι για μένα....

και κυρίως ΤΗ ΣΟΦΙΑ να γνωρίζω τη διαφορά....

σκέψεις με τον Ερμή ανάδρομο που ίσως αυτή τη φορά μας δώσει την ευκαιρία να είμαστε αγκαλιά με το όνειρο μας...ίσως αλλά που εμείς ...
αν είμαστε λίγο ρεαλιστές....η πιο περίεργη οπισθόδρομη κίνηση Ερμή, που μόνο συμβόλαια δεν υπογράφουμε και δεν προχωράμε σε δεσμεύσεις...

Όνειρα γλυκά.....και όχι πικρά....