Valentine's Day : Time is of the essence! : Tempus Fugit, Carpe Diem...:

Valentine's Day : Time is of the essence! : Tempus Fugit, Carpe Diem...: 

Rhythm is Love
η δικη μου version για τον Ερωτα : 

ενας κεραμιδογατος σου δινει, το λουλουδι της καρδιας του...
απο μικρός έπαιζα με τα μικρά κορίτσια...
δεν μπορούσαν να με "μαζέψουν''....
τα θεωρούσα όλες Περσοφόνες με όμορφα χαμόγελα..
αλλά το σπουδαιότερο είναι τα χρώματα τους....
ντυμένα με τις καλύτερες ταπετσαρίες της άνοιξης
flower power live...!

με κάθε τρόπο μου δειχνουν την αγάπη τους....
για αυτό και τις κάνω υψηλές μου ιερειες
για να αντλώ έμπνευση....
γι αυτό τις κάνω Μούσες μου
και μου σιγοψυθιρίζουν στ `αυτί.....

η Ωραία Ελένη ήταν νευρωτική....
μπέρδευε την αγάπη με τον πόλεμο....
μπέρδευε τον εραστή με το σύζυγο...
και αγαπούσε μόνο τα αδέλφια της
που τους ζητούσε να "καθαρίσουν" γι αυτή με πόλεμο...
επειδή απλά οι άλλοι την ήθελαν....
αυτή τι ήθελε....?

τίποτε, δεν είχε πως να διαχειριστεί την ομορφιά της
τη γοητεία της μελαγχολίας
τη μελαγχολία της αρπαγής...
της αρπαγής στον πόλεμο.....
εκεί είμαστε αγάπη μου....?

γιατί δεν το εχω και πολύ να δεις όλα τα διαφορετικά πρόσωπα
του Άρη, απ την Ιλιάδα....
και εξυμνούν την ομορφιά της μόνο οι μεγάλοι ποιητές
αλλά οι τυφλοί ποιητές....
αυτοί που έχουν ενόραση....
και η Αφροδίτη κάποιες φορές ξεπουλιόταν στον Ήφαιστο...
στον κάθε Ήφαιστο, που έχει πλούτο..
και μετά έτρεχε να βρει εραστές
και ζήλευε τη Ψυχή και ζήλευε και την Περσεφόνη
γιατί δεν είχε τη μυρωδιά του νυχτολούλουδου...

γι αυτό λατρεύω τις μικρές Περσεφόνες....
για να τις ανεβάζω στον Ουρανό...
να γνωρίσει τις φωτιές των μυθικών πουλιών
το Φοίνικα τον ίδιο, που τη δίδαξε ότι δεν έχει μόνο η Κόλαση Φωτιά...
αλλά και τα Μυθικά πουλιά...
τα οποια σε ανατροφοδοτουν με Ενθουσιασμο...

που είναι πιο δυνατά και μπορούν να την πάνε πιο μακριά
και πιο ψηλά....
να δελεάσει τους Θεούς,
μήπως της δείξουν το δρόμο για την πατρίδα
και μου πει που είναι το σπίτι μου...
ποιό είναι το σπίτι μου…
γιατί ο Ουρανός μου σαν τορπιλη πλησιάζει τα βάθη της θάλασσας,
και ο Πλούτωνας είναι φιλοξενούμενος στο σπίτι του Δία...
δεν γίνεται να μην μάθω, απ ποιούς αστερισμούς ήρθα...

είναι εκεί που δεν είχε νερό και με έστειλαν στο γαλάζιο πλανήτη
να κλέψω το νερό τους, και να μάθω πως προέρχεται,
τις χημικές του αντιδράσεις
που και πως παράγεται....
και αυτό είναι τα συναισθήματα μου.....

ενας καμβάς ζωγραφικής γεμάτο χρώματα χυμένα σε ένα πιάνο
να παίζουν τις μελωδίες απ τα χαμόγελα των μικρών κοριτσιών
που κοροιδεύει ακόμα τη μάνα της , για να φύγει μαζι μου
με τη δική της μελωδία, που ειναι ένα σπυρί απο ένα ρόδι....
και συ με το ρυθμό απ το γέλιο της και το λουλούδι της το νάρκισσο,
που όταν τον μυρίζεις σκίζει η γη απ τη στύση ...
κοιτα να δεις….
όχι της εικόνας της, αλλά της μυρωδιάς της που δεν σ αφήνει να ανασάνεις,
και δεν ξέρεις αν είσαι hi στον ουρανό....
ή στα βασίλεια της στον Κάτω Κόσμο
με διωγμένο τον Πλούτωνα, αλλά το Δία εκεί.....
heart emoticon heart emoticon heart emoticon