how to be a witch...

how to be a witch... the female beauty in my life : ....A particularly beautiful woman is a source of terror. As a rule, a beautiful woman is a terrible disappointment..... Carl Jung! early 80s, που βρέθηκα να μένω μόνος μου στο Παγκράτι... σε λίγο το σπίτι μου εκτός απ τις rock and new wave αφίσσες της εποχής, είχε γεμίσει και με εξώφυλλα αμερικάνικων περιοδικών απο όμορφες γυναίκες, απο ένα φίλο μου που δούλευε στην ΤWA.... το γεγονός είχε ξαφνιάσει πολλούς διανοούμενους εκείνης της εποχής, μη μπορώντας να εξηγήσουν το ανεξήγητο μου... καθόσον οι διανοούμενοι με θεωρουσαν κομμάτι του παζλ τους, αλλά μόνο που εγώ δεν τους θεωρούσα τίποτε για τη ζωή μου... δεν είχε έλθει η δεκαετία του 90, με το glamorous lifestyle που "έπεσαν'' τότε όλοι με τα μούτρα επάνω τους... ποτέ οι απαντήσεις μου δεν ήταν "ξεκάθαρες" γιατί ποτέ δεν είχα συνειδητοποιήσει και την αληθινή σχέση που είχα μαζί τους.. απο all time classic rocker βούλιαζα στο alternative rock απο εκεί σε dream pop και μέσα σε μια ψυχεδέλεια τελικά... μαζί με την εξέλιξη της μουσικής μου αισθητικής ακολουθούσε και η αισθητική στα όμορφα κορίτσια, που στα μάτια μου είχαν πάρει μια κατάσταση dream pop.... ακόμα περισσότερο με τα φωνητικά της Elizabeth Fraser των Cocteau twins που είχαν γίνει ταυτόσημα πια σε μένα με τον υπέροχο αισθητικό κόσμο του απόκοσμου και του ξωτικού... οι όμορφες γυναίκες είχαν περάσει στα μάτια μου κάτι σαν όλη τη πανδαισία του ήχου τους...παραδομένος στην ουσία σε μια κοριτσίστικη αισθητική της αιώνιας εφηβείας, που έμοιαζε με όνειρο τρελό που δεν μπορούσα να της αντισταθώ... και όπως ακριβώς στην dream pop βυθιζόσουνα στα αιθέρια και breathy φωνητικά, ακουγα την ωρα που μου μιλούσαν μέχρις και τη χροιά απ την ανάσα τους… Και τελικά μάλλον γιόρταζα εκστατικές και υπερβατικές εμπειρίες λες και χρησιμοποιούσα druggy και μυστικιστικές εικονες και είναι θαύμα που δεν με εκμεταλλεύτηκαν σε μεγάλο βαθμό… γιατί σε μικρότερο το έκαναν και συνεχίζουν και το κάνουν… ακόμα ατελείωτο το θηλυκό μου, οι πιο πολλές πελάτισες να ανήκουν στην ίδια συνομοταξία… αλλά για να ειμαστε ειλικρινείς δεν με απασχολουσε καθόνου...ενιωθα και διαισθανόμουν ότι παντα η μια μου "εδινε" την άλλη και υπηρχαν αρκετές που με προστάτευαν όταν αγρίευαν εναντίον μου .... Με την πάροδο του χρόνου όλο αυτό το dream pop σκηνικό μετατράπηκε σε πνευματικά περιεχόμενα και αρχιζα να τρομάζω μαζί τους απ αυτό που με γοήτευε… Σε πρώτο επίπεδο άρχισα να διακρίνω καθαρά, τη μεγάλη αλήθεια του … "Τι παράξενη ψευδαίσθηση είναι να υποθέτεις ότι η ομορφιά είναι καλοσύνη…. αλλά εάν ξαναδιαβάσει κάποιος «το πόλεμος και ειρήνη »του Λέων Τολστόι, θα το δει και δεν θα το προσέξει…" ότι σε κάποιες περιπτώσεις γυναικεία ομορφιά και κακία έχουν γίνει συνώνυμα… δυστυχώς δεν το καταλαβαίνουν…. Γιατί το θέμα με τις όμορφες γυναίκες δεν είναι αυτά που κάνουν, αλλά δεν καταλαβαίνουν τελείως τι κάνουν…. Όμως η πιο τραγικότερη περίπτωση στις όμορφες γυναίκες είναι τα ψυχολογικά τους προβλήματα…ο εσωτερικός τους κόσμος…εκεί βασιλεύει η μελαγχολία, η κατάθλιψη και σε πολλές περιπτώσεις η παράνοια…. Αυτός είναι ο βασικός λόγος που καταφεύγουν για προστασία σε δυνατά οικονομικά ισχυρούς άντρες… Δεν έχουν ενέργεια για να πάρουν τα πόδια τους και να δουλέψουν… να συγκεντρωθούν σε κάτι…και αυτές που έκαναν ότι τα καταφέρνουν, έπρεπε να τις «γκαζώνεις» όλη την ημέρα… φαίνεται beauty and drugs πάνε παρέα…. εξ ου και το κόλλημα μου γι αυτές …dream pop…είχαν γίνει… τι να τα κάνεις τα drugs αρκεί να της έβλεπες και αυτές να κρέμονται απ τα χείλη σου τι θα τους πεις... 55 ετών σήμερα …σαν το studio 54 της Νέας Υόρκης…. και είμαι σε μια θολούρα για αυτές στη ζωή μου… Ειλικρινά δεν γνωρίζω τι κάνω μ αυτές…περπατάω στους ίδιους δρόμους με το Δάσκαλο μου Carl Yung : ....A particularly beautiful woman is a source of terror. As a rule, a beautiful woman is a terrible disappointment..... Παρόλα αυτά συνεχίζουν να είναι οι Μούσες στη ζωή μου…. ίσως να μην τις αγαπούσα τόσο αλλά να τις μελετούσα και να τις προστάτευα… να τις προστάτευα με το να θέλω να τις εκδπαιδεύω στη Μαγεία... αυτές που με ενέπνεαν ... και να με αγαπούσαν μόνο αυτές…και να αγρίευαν όταν αρνιόμουν την αγάπη τους.. επειδή ζούσα στην ανάσα τους και φορτωνόμουνα την αγωνία τους και απο εκεί προσπαθούσα να τη μετατρέψω σε μυαλό μέσα απ τη διάδοση μιας Γνώσης…. Αυτές φαίνεται να είναι όμως πιο εξαρτημένες από μένα… αυτές με μετέτρεπαν σε Άρη, με αποτέλεσμα να μάχομοι περισσότερο και να απομονώνομαι όλο και πιο πολύ και αυτές να γίνονται όλο και πιο πολύ Αφροδίτες δηλ.καπριτσιόζες…. Η συνειδητοποίηση της σχέσης μας, μου αφαιρεί έρωτα αλλά ανοίγει νέες προοπτικές… Τουλάχιστον δεν «βουλιάζω» πια στα μάτια τους… και στη ψυχή τους συνεπώς….ασε που ανακαλύπτουμε και μικρα διαμάντα όμορφες γυναίκες που τα "κάνουν" όλα και που δεν εχουν εξαρτηση απο κανέναν... αυτές δεν ειναι φυσικές μάγισσες...? τελικα σως όχι μόνο να με έκαναν αστρολόγο, απο εναν απλό di που ήμουνα αλλά να με προστάτεψαν ΘΕΛΟΝΤΑΣ... έναν αστρολόγο original αρσενικό... μόνο γι αυτές...:) ♥