Πέμπτη 12 Μαρτίου 2015

Μυρίζει Ανοιξη....:) ♥ αλλά δεν ειναι Ανοιξη ακόμα....

George Taprantzis's photo.
George Taprantzis's photo.
George Taprantzis's photo.
George Taprantzis's photo.
 
Μυρίζει Ανοιξη....:) ♥ αλλά δεν ειναι Ανοιξη ακόμα....

"She sees herself in ways that break my heart, because I see her in ways that restore my soul."
E.B. LaBerge

Μυρίζει Ανοιξη αλλά δεν ειναι Ανοιξη ακόμα...
δεν εχει ανέβει η Περσεφόνη ακόμα απ την
αόρατη αγκαλιά του Πλούτωνα...
ετσι εχουμε καιρό ακόμα, εικοσι μέρες περίπου...
υπάρχει ενα μυστικό για την Ανοιξη...
αν δεν το ξέρεις ετοιμάσου για Αλλεργίες...
και περα απ τις ιατρικές εξηγήσεις που δίνουν οι γιατροί γι αυτές...
Αλλεργίες παθαίνεις όταν δεν αναγνωρίζεις την αξία του εαυτού σου
και κουβαλάς άλλες αξίες άλλων μέσα σου...

γιατί αν αγαπάς το αντικείμενο του πόθου σου...
αισχρή λέξη το αντίκειμενο, γι αυτό προτιμώ τη λέξη θεότητα...
αν αγαπάς τη θεότητα του ποθου σου
να την κάνεις να βλέπει τον εαυτό της,
με τον τρόπο που η καρδιά σου γινεται κομμάτια γι αυτή...
επειδή βλέπω σ αυτή, αυτό που μου ανανεώνει
τη δική μου ψυχή μου....
ειναι σαν να με γεννάει και να με αναγεννάει συνεχως...

όχι να την κάνω "μανούλα" μου, αρκετό βάρος "κουβαλάνε"
απ τις μανάδες τους γι αυτό....
επειδή πως αλλιώς θα αντέξω, και πως αλλιώς θα αντέξεις...
όλα αυτά που χρειάζονται να γίνουν ...
γιατι όπως λεει και ο Δάσκαλος μας, C.G.Jung
“I am not what happened to me,
I am what I choose to become.”
και σ αυτό δεν γινεται να μας σταματήσει τίποτε....
και πριν δω τι θα γινω
προσπαθω να βρω εφτα τρόπους, πως λεμε εφτά τραγούδια
θα σου πω, για να διαλέξεις το σκοπό ...
που θα μου πεις και θα σου πω το σ αγαπω...
προσπαθω να βρω εφτα τρόπους...
εφτά τρόπους, όσες και οι πλανητικές ενεργειες
των θεων της Μυθολογίας..
να φιλάω μια γυναίκα στο στομα της,
όπως θα ήθελε αυτή να τη φιλάνε...
και αν δεν βρεθεί επειδή ισως δεν θέλει,
επειδή ισως φοβαται κάτι να πει..
ή επειδή εισαι ο κάποιος που φοβάται να αγαπήσει
ή επειδή θέλεις να την πας κάπου εκεί που φοβάται να πάει...
να θυμάσαι τα λόγια του ποιητή, του Γ. Σεφέρη :

" Μὰ ἐκείνη χαμογέλασε
φορώντας χρώματα ἀνοιχτὰ σὰν ἀνθισμένη ἀμυγδαλιὰ
μέσα σε φλόγες κίτρινες καὶ περπατοῦσε ἀνάλαφρα
ἀνοίγοντας παράθυρα στὸν οὐρανὸ
ποὺ χαίρονταν χωρὶς ἐμᾶς τοὺς ἄμοιρους.
Κι εἶδα τὸ στῆθος της γυμνὸ τὴ μέση καὶ τὸ γόνατο
πῶς βγαίνει ἀπὸ τὴν παιδωμὴ νὰ πάει στὰ ἐπουράνια
ὁ μάρτυρας ἀνέγγιχτος ἀνέγγιχτος καὶ καθαρός,
ἔξω ἀπ᾿ τὰ ψιθυρίσματα τοῦ λαοῦ
τ᾿ ἀξεδιάλυτα στὸν τσίρκο τὸν ἀπέραντο ἔξω
ἀπ᾿ τὸ μαῦρο μορφασμὸ τὸν ἱδρωμένο τράχηλο
τοῦ δήμιου π᾿ ἀγανάχτησε χτυπώντας ἀνωφέλευτα.
Ἔγινε λίμνη ἡ μοναξιὰ ἔγινε λίμνη
ἡ στέρηση ἀνέγγιχτη κι ἀχάραχτη..."

αλλά όμως πάλι τυχερός ειμαι ...
γιατί : “I am not what happened to me,
I am what I choose to become.”....
:) ♥ ♥ ♥
καλο απογευμα...
yg : η photo με τις παπαρούνες ειναι απ το doc.tv :)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου