Κυριακή 29 Μαρτίου 2015

beautiful creatures....

George Taprantzis's photo.
George Taprantzis's photo.
George Taprantzis's photo.
George Taprantzis's photo.
 
beautiful creatures....

Ένα απ τα θέματα που με ρωτάνε οι μικρές φίλες μου Περσεφόνες, συνήθως είναι :
Ποια είναι η πιο κατάλληλη στιγμή να γίνει η «μαγική» ένωση με το υποψήφιο αντικείμενο του πόθου σου….
Κάνετε ένα horary κε Γιώργο, να μας «πείτε…
Κοιτα τα μικρά που ξέρουν και το horary….
Απ την άλλη για σκεφτείτε τι ερώτηση κάνουν…
τι θα τους λέγατε δηλ. ιδιαιτερα που τελευταία εχουν μπει και σ αυτό το ροζ κουφέτο της αμφιβολίας και οι μικροι μου φίλοι, που τους θεωρώ «παικταράδες» και όμορφους…

προσωπικά as Aries type and player,μεχρι πριν καμια δεκαετία που συμμετείχα στα sports αυτά, δεν με απασχολούσε ποτέ κάτι τέτοιο : όταν «καιγόμουν» τις αρπαζα…
αλλά δεν το πολυκαταλάβαινα…
όταν παίζεις στη θέση με το no 9, μόνο το goal σε ενδιαφέρει…
και είναι αλήθεια ότι ποτε δεν υπήρξα «χασογκόλης»…
στα «βρώμικα τζαρτζαρίσματα έχανα…»
γιατι υπάρχει και αυτό : να έχεις στοχοποιήσει το αντικειμενο του πόθου σου,
και ο χρόνος που χάνεις συζητώντας ελκυστικές σε σένα στρατηγικές, εχει βρεθεί ο άνεμος παίκτης και το έχασες το αντικειμενο του πόθου σου…
σιγά μην περιμένει εσένα, πότε θα πάρεις εμπρός…

όταν αρχισα να συνειδητοποιώ τι εχω κάνει σ αυτό το θέμα, με την πάροδο του χρόνου
το έκοψα και με έκοψε και το άθλημα…
Και συνειδητοποιείς όταν σου κάνουν τέτοιες ερωτήσεις οι μικροί σου φίλοι, και ίσως και τα παιδια σου μερικές φορές καθώς μεγαλώνουν σε ηλικία….
ότι εισαι πάλι εκεί στην αρχή, στην εφηβεία …
καμμια εμπειρία δεν εχει ταξινομηθεί,
δεν ξέρεις πώς να ενεργήσεις, αν νιώσεις ότι θα βρεθείς για λιγο στη θεση τους…

Τελικα τι είναι αυτό που ξεχωρίζει το χαμόγελο του φλερτ,
το χαμόγελο της υπέροχης φιλίας σου, το χαμόγελο μιας ερωτικής ευγένειας,
απ το χαμόγελο του «κόβονται» τα πόδια μου και εχω πάρει φωτιά….
πως το βλέπεις στην άλλη πλευρά αυτό…
Και δεν θέλω «βλακείες» απ τη γενιά μου Uranus in leo, εμεις ξέρουμε….
ναι ξέραμε…

ετσι που σε βλέπω που εχεις «βυθιστεί» τόσο τρυφερά και χαζοχαρούμενα, στα παιδάκια σου, και άλλες στα σκυλάκια τους και τις γατούλες τους, δεν εχεις πάρι χαμπάρι το κέρατο που τρως απ τη γυναίκα σου και τον άντρα σου…
στην καλύτερη…
αν δεν σε εχουν αφήσει όλοι τελειως μόνο/η…

Παικτη μου ελα στον αγώνα να σε δώ : και ξέρεις τι θα δω…όχι μόνο δεν θα μπορείς να βάλεις γκολ, αλλά θα εχεις πιαστεί απ τις «κράμπες» και δεν θα μπορείς καν να τρέξεις..
Κάλυψε το μετά με το υπέροχο πνευματικό σου επίπεδο…
αν εχεις, αν δεν έχεις περισσεύει το «καραγκιοζιλίκι»…
Και τοτε τι γινεται ? .
ξερεις νιώθεις όσο και έμπειρα να εζησες σ αυτό, ότι κάθε φορά είναι σαν την πρωτη φορά….
μια μαγικη στιγμή που με τιποτε δεν μπορείς να τη σχεδιάσεις τελικά…
Γιατί ανήκει στη θεα και τις μαγείες της….
δεν εχεις καθόλου βιογραφικό που να σε βοηθάει τι θα κάνεις τη δεδομένη στιγμή…..
Τι να απαντήσεις μετά…
να κάνεις horary, αφου με τα horary ψάχναμε δυο χρονια να χωρίσουμε, και δεν το βρίσκαμε…

Στη ζωή υπάρχει το do it και το όσα δεν «φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια» θιασώτης της πρωτης τακτικής δεν με ενδιέφερε τι θα γινόταν αν εχανα…
Όμως καθως το σκέφτομαι, χωρίς να μπορώ να δινω ικανοποιητικές απαντήσεις στους μικρούς μου φίλους, η δεύτερη αποψη εμπεριέχει ίσως μια κάποια υποψια της λύσης…
Η μυτη, η όσφρηση ….με «επιανε» ντελίριο ξαφνικα με κάποιες οσμές, μυρωδιες…
όχι δεν εννοω τα αρώματα…
εννοώ εκείνη την υψηλή όσφρηση και μυρωδιά που βγάζει το σώμα…
Που όσο και ανακατεμένη και να είναι μια τέτοια μυρωδιά με κάποιο αρωμα…
μπορει να αναγνωρίσεις εκείνη την individual οσμή που εχει το κορμί της …
που δεν υπάρχει πουθενά αλλού στον κόσμο…
Ε καλά αναγνωρισες μια τέτοια κατάσταση, σκέψου σε τι ανάρτηση εχει φτάσει το δικό σου body mind….
και δεν είναι δικο σου το αντικείμενο του πόθου σου…?
αφου εχεις μεταστοιχειωθεί στο ιερο ζωο της θεάς…
και δεν θα σε πάρει στην αγκαλιά της η Θεά που εχεις απέναντι….?
Πως θα γινει αυτό….
όχι δεν πιάνει στις "ναρκισσες" αυτό : ειναι όλες τις ώρες του 24ωρου θεές...
οπότε σαν ζώο θα σε βλέπουν υποτακτικό τους, όχι ιερό....

Έτσι καποιος ή κάποια θα πρέπει να αποδεχτεί να μπεί στο ρόλο του ιερού ζώου της θεάς…γιατι αν είναι και θεοί και θεές, ταυτόγχρονα στον ιδιο ρόλο
θα περιμένουν μεχρι την επομενη ζωή…
γι αυτό όλοι οι θεοί στην αρχαιότητα διπλα τους ειχαν τα ιερά τους ζωα, δειχνοντας στους ανθρώπους την ιεραρχία της φύσης αλλά και κάτι απ τη σκιερή τους και ζωώδη φύση.
Ο Απόλλων-Ήλιος μεταμορφωνόταν συχνά σε κοράκι...
Η Ήρα σε Αγελάδα ο Δίας σε Κύκνο, χρυσή βροχή...
μου παραπονιέστε που βρέχει συνέχεια...
πως θα μάθετε να τη ξεχωρίζετε απ τη χρυσή βροχή....

Όταν «πεινάει» απ την άλλη, η Λέαινα και η τίγρης δεν σε ρωτάνε ούτε συζητάνε,
ούτε το χρόνο περιμένουν…
Σε αρπάζουν….
γι αυτό κάνω συνέχεια προπόνηση με Λεαινες…
δεν εχουν πρόβλημα να σε κάνουν «μια μπουκιά»…
by the way ξερετε ποιο είναι το erotic trip μιας Λέαινας…
να σε κλεισουν σε ένα δωματιο να παίζουν μαζί σου : ο χριστιανος και το λιοντάρι στην αρένα του καπιτωλίου, με πολύ αθώο τρόπο για να μην σου «αφήσουν» κοκκαλάκι για κοκκαλάκι…
ιδιως αν ειχαν στις προηγούμενες αγριες μορφές ζωής τους, καταναλώσει αφθονα ζωα απ το άγριο κυνήγι που έκαναν για την τροφή τους…
σε «μυρίζουν» από μακρια αν εισαι δική τους λεία…δεν εχεις σκεφτει "κιχ" …

Και όσο το καταλαβαίνω και το συνειδητοποιώ όμως τόσο καλύτερος προπονητής γίνομαι αλλά τόσο απαίσιος παίκτης διαδραματίζομαι….
τι φρική θεε μου…ας ξαναγύρναγα για ένα τελικο champions league…...

Εσεις τι λέτε….?
Και όχι «μπαρούφες» του style "πίνουμε ένα ποτηράκι" και ότι το έχετε παρακαλώ….γιατι ακει έχεις περάσει στην Κενταυρική Συνειδητότητα που θέλει εκπαίδευση μαγειας και σαμανισμού για να δώσεις μια τέτοια εκπαιδευση στους μικρούς σου φίλους και μαθητές.:) ♥ .

υγ : και εκει που έγραφα το άρθρο εμφανιστηκαν οι καλύτεροι συμπαικτες μου ...
ο Greg Pap και ο Orestis Dikaios ανεβάζοντας ο καθένας κάτι απ τις ασχολιες τους...τυχαίο ? δεν νομιζω.....

" Out in the endless green
Your eyes are so misleading
That's when your car pulls up
Its hood is black and gleaming

And in a while
You start a smile
The earth is wild
You've got no time

Wild in our ways
What we are making
Heartless to say
You go, go on pretending

One chance to fall behind the lines that will not let you
Can I believe in how the past is what will catch you

And in a while
You start a smile
The earth is wild
You've got no time..."
:) ♥

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου