Τρίτη 26 Ιανουαρίου 2016

"time is waiting in the wings"

"time is waiting in the wings"

To 1979 όταν μεσα στο studio ηχογραφουσαν το Scary Monsters, o David Bowie παρακάλεσε και προκάλεσε τον κιθαρίστα Robert Fripp να φαντάζεται ότι παίζει ντούετο με τον BB King ...
να παίζει σ αυτή τη συχνότητα, να το κάνει με το δικό του τρόπο….
Αυτό το μυστικο μου αφησε ο David σε μενα, που καταγομαστε απ την ιδια πατριδα : Να κανεις τους αλλους να δουν το μεγαλειο τους, και ας φαινεσαι υπερβολικος στα ματια τους…

είναι πολύ δυνατό το shock που δέχτηκα, για το θάνατο του David …
τρεμουν τα χερια μου και κλαιω....

αν ο Mick ήταν ο αρχιερέας πατέρας μου στις Διονυσιακές γιορτές του rock and roll ...ο Jim Morrison ο μεγάλος μου αδελφός Διανοούμενος....
ο Lou υπήρξε, η μάνα μου η ίδια στο χώρο της μουσικής....σε αντρικό σώμα με θηλυκή ψυχή...ο ερμαφρόδιτος της μουσικής ποίησης που απευθυνόταν σε υβρίδια..... και τραγουδούσε ιστορίες καθημερινής τρέλας....

O Bowie μου διαμορφωσε τελειως το μυαλο μου …

Δειτε μονο τις συναστριες που ειχαμε στους χαρτες μας…
Ακομα εκεινα τα χρονια early 70s, ειμασταν “δακτυλοδειχτουμενοι» οσοι ακουγαμε David…
Περισσοτερο ακομα κιαθως περνουσαν τα χρονια….
μου ελεγαν ολοι και περισσοτεροι :
-σε ευχαριστω που μας εμαθες, να ακουμε David Bowie…

ο Nietzsche έλεγε ότι : Μου αρέσουν εκείνοι που δεν ξέρουν να ζουν...
παρά μόνο για να χαθούν....
γιατί είναι αυτοί που περνάνε αντίπερα.....
και μας φέρνουν τα κουφέτα της δημιουργίας συμπληρώνω.....

Τελικά όσο και να μαθαίνουμε σαν αστρολόγοι για το μέλλον ...
το μέλλον είναι άγνωστο
το παρελθόν ένα αίνιγμα
η στιγμή βιαστική κι ανεξήγητη
Οι ταξιδιώτες χάθηκαν στο βάθος
άλλους τους κράτησε για πάντα το φεγγάρι
οι καγκελόπορτες το βράδυ ανοίγουνε μ’ ένα λυγμό
οι ταχυδρόμοι ξέχασαν το δρόμο κι η εξήγηση θα ‘ρθει κάποτε
όταν δεν θα χρειάζεται πια καμία εξήγηση.....
λέει ο Τάσος Λειβαδίτης....

και ο Σεφέρης συνεχίζει : Κι αν σου μιλώ με παραμύθια και παραβολές
είναι γιατί τ' ακούς γλυκότερα
κι η φρίκη δεν κουβεντιάζεται
γιατί είναι ζωντανή
γιατί είναι αμίλητη και προχωράει......

Σας ξανάπα ...σε όλη μου τη ζωή υπήρξα ψεύτης και κλέφτης ...
κλέφτης ιδεών και ότι άλλο μπορείτε να φανταστείτε ....
και όλα αυτά τα έκανα ιστορίες...για να νιώθουν καλύτερα οι άλλοι....
Σ' όλη μου τη ζωή έλεγα ψέματα.
Ακόμα και τότε που έλεγα την αλήθεια.
Ποτέ δε μιλούσα για χάρη της αλήθειας....
Μιλούσα μόνο για χάρη του Eαυτού μου.
Το πιο δύσκολο στη ζωή είναι να ζεις και να μη λες ψέματα...
αλλα ακομα χειροτερα να μην πιστεύεις το ψέμα σου...
(~ Φίοντορ Ντοστογιέφσκι ~)......

KAI σε όλο αυτό ο David μου έμαθε να το απενοχοποιήσω και να μην νιώθω τύψεις ...
για να το παρουσιάζω καλύτερα....
αυτό που έκανε και ο ίδιος με τα μουσικά του πειράματα....
Που αποσκοπουσαν να νιωσεις τον Εαυτο σου όλο και πιο βαθυτερα
Μεσα στο απεραντο Συμπαν της anima/animus σου…..

Lady Grinning Soul ...

Και τωρα τι μενει…?
Μονο τα κλαματα της οδυνης και της απελπισιας απ τον προωρο χαμο του…
Γνωριζοντας ότι ο καρκινος είναι η αρρωστεια των Αρειων ανθρωπων που φροντιζει η χθονια Επιστημη στη Γη, να τους στειλει από εκει που ηρθαν….
Στα Αστερια από οπου καταγονται…
Γιατι ο David ηταν και είναι Starman…
Όπως και κατι ακολουθοι του που μας εδωσε το μυαλο του να βρουμε το δρομο για τα Αστερια της Δημιουργιας…
Ο David δεν πεθανε…
οι θνητοι πεθαινουν….
Οι θεοι όχι….

Και εμεις θα προσπαθησουμε να ζησουμε για να δουμε την επομενη Μετενσαρκωση του…..

Καλο ταξιδι Δασκαλε, στη γειτονια των Αγγελων….

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου