2016 : Dreaming New Life: Finding what has been lost
(as Saturn squares Neptune)
I NEED NEWS EYES....
Οι πρώτες μου εντυπώσειs απ τη χρονια που φευγει : αγαπώ οτι περιέχει ισχυρή δόση φαντασίας εκτός απο το ψέμα...
Ισως επειδη ακομα παραμενω αθεραπευτα ρομαντικος…
θα μου χρειαστει ισχυρο σοκ θεραπειας μαλλον…
Όμως τελικά τι είναι ο Ρομαντισμός ?
ο Χάινε λέει ότι ο ρομαντισμός είναι η εξιδανίκευση του πάθους και ο συμβολισμός.
Εδώ ειμαστε…αυτό και αν κανω συνεχως…
Ο Ελύτης την κατάσταση ρομαντισμού την αποκάλεσε έξοχα «πένθος στον παράδεισο», εγώ νομίζω ότι τελικά και αυτό με «πιανει»…
οπου και να με βαλεις θελω να φυγω…
δεν μας «χωραει» ο τοπος πουθενα.Μονο στη φαντασια μου νιωθω καλα…
Αλλα ρομαντισμος είναι το πάθος του ανεκπλήρωτου και αυτό ξεκινάει από την ψυχολογική του ερμηνεία: είναι η κυκλοθυμική κατάσταση της libido (ψυχικής ενέργειας), οφειλόμενη στην έλλειψη κάποιας ουσίας στον οργανισμό και που σε συνήθεις περιπτώσεις εκδηλώνεται και με την παχυσαρκία…
Και αυτό με «πιανει» καθως περνανε τα χρονια…
Αλλα εχω όμως Ψυχη….
Δεν την «πουλησα» πουθενα τοσα χρονια…
Και Ψυχή σημαίνει και πεταλούδα. η ψυχή συχνά παρουσιάζεται σαν μια πεταλούδα που φεύγει από το σώμα μετά το θάνατο.
Εμεις παντως πεθαινουμε κάθε «τρεις και λιγο» ..
και εκει που με εχουν «πεθαμενο» εκει ειμαι ορθιος…
Ευτυχεις οι ανθρωποι που μπορει και πεθαινουν συνεχως…
άλλες τοσες ανασταινονται …
Εγω αυτό το ονομαζω οργασμο…
Οποια και οποιος δεν εχει οργασμο, δεν γινεται να είναι ελευθερος ανθρωπος…
εσεις πως το ονομαζεται αυτο ?
Στο πέρασμα των αιώνων παντως η Ψυχή έγινε το σύμβολο της ανθρώπινης ψυχής, καθαρμένης από τα πάθη και τις κακίες, που φτάνει στην Αγάπη, σε μια αιώνια ευτυχία.
Οι άνθρωποι θέλησαν κάποια στιγμή να τιμήσουν την ομορφιά της Ψυχής.
Δεν πήγαιναν πια στους ναούς της Αφροδίτης.Αυτή θύμωσε και μίσησε τη Ψυχή.
Κάποτε ένας βασιλιάς και μια βασίλισσα είχαν τρείς κόρες.Η τελευταία η Ψυχή ήταν τόσο όμορφη που η Αφροδίτη ανησύχησε.Διατάζει το γιό της τον Έρωτα να ενεργήσει, ώστε η κοπέλα να ερωτευθεί τον πιο χυδαίο άντρα.Στην πραγματικότητα η κοπέλα δεν χαίρεται την ομορφιά της γιατί ενώ όλοι τη θαυμάζουν κανένας δεν τολμούσε να τη ζητήσει.
Ο πατέρας της καταφεύγει στο μαντείο του Απόλλωνα που προλέγει για άντρα της ένα σκληρό,φτερωτό, φαρμακερό τέρας.Αυτή δέχτηκε ..
(Απουλήιος : Μεταμορφώσεις)…
Έτσι αρχίζουν οι γιορτές του μεταξιού.Στο μακρύ δρόμο του μεταξιού εκεί πρόλαβε να μεταμορφωθεί από κάμπια σε ψυχή πεταλούδα.
Μπρένθις …η μαύρη πεταλούδα…
Όποιος τη δεί φωνάζει τ`όνομά της με φωνή παιδιού….
Κι όλοι χορεύουνε μαζί και μόνοι σ`ένα έγχρωμο χορό που όλο αλλάζει και ποτέ δεν τελειώνει.Brenthis, όποιος πενθεί αυτή ακολουθεί το πέταγμά της, όμως η Μπρένθις πένθος δεν γνωρίζει καν τι πάει να πει…
(Esperia Iris Greka-Λένα Πλάτωνος).
Γιατι αυτό που η κάμπια ονομάζει τέλος του κόσμου, η ζωή το λέει πεταλούδα.
Δεν ονειροβατω όμως εγω σαν αστρολόγος, αλλα και η υπεροχη
Lynn Bell, μονο που αυτή μας τα λεει πιο ποιητικα :
“ Κύτταρο με κύτταρο, κοράλλι που ανοικοδομειται σιγά-σιγά κάτω από τη θάλασσα, από τα όνειρά μας σε μεγάλες υφάλους της ζωής και το χρώμα. Στην εσωτερική μας ζωή χτίζουμε, καθως μεγαλωνουμε νεους βιότοπους, ακόμα και όταν ο κόσμος φαίνεται γκρι προς τα έξω, ακόμη και αν οι παλαιές δομές καταρρέουν. Όταν καλούμαστε να παμε ένα βήμα μακριά από κάτι, να δεχθουμε το τέλος μιας εποχής, το νέο αυτό που περιμενουμε είναι ήδη κάτω από τα κύματα.”
Όταν έρχονται μεγάλες αλλαγές στη ζωή μας, είναι συχνά επειδή ένα μέρος της ψυχής μας έχει υπερκαλλιεργηθει και δεν ανθιζει τιποτε άλλο πια. Έχει αναλάβει όλη την προσοχή και την ενέργειά μας, ενώ οι άλλες πτυχές του εαυτού μαραζώνουν. Και καθως θα μπορούσαμε να αγαπάμε αυτό που έχουμε, και να επιθυμουμε να το κρατησουμε , ή δεν το επιθυμουμε πια ?... ...είναι καιρός να αφήσουμε κάτι άλλο να προκύψει.
Η δεν μπορουμε γιατι εχουμε «στεγνωσει»..
Αλλα χωρίς μετατόπιση των εσωτερικών πόρων, μπορεί να υπάρξει μια γενική εξαθλίωση, που οδηγει στην απολυτη μιζερια.
και αυτη στην καταθλιψη...
Και συνεχιζοντας η Lynn, μας λεει ότι καθώς ο Κρόνος κινείται μέσα στον φλογερό Τοξότη, θα εχει έναν τρομακτικο διαλογο σαν οψη με τον Ποσειδώνα,στους Ιχθεις, και ο συνδυασμός αυτός μπορεί να αποδυναμώσει και να διαλυσει εκεινες τις δομές που έχουν παρα-μεγαλώσει και εχουν ξεπεραστει.
Μπορεί επίσης να παρέχει την ενέργεια για ενσαρκωμένα όνειρα, για την μεταφορα του απιστευτου και του αδυνατου μεσα στηγν υπαρξη μας.
Ο Ποσειδώνας είναι ένας πλανήτης της συνειδητοτητας του ωκεανου , της δημιουργικής φαντασίας. Συχνά μια τετοια ενέργεια βρισκεται εξω απ την κατανόηση του συνειδητού μυαλού, αλλά έρχεται σε μας με όνειρα, ή μέσα απ τη δημιουργικη φωνη μας.
Μπορεί να μας ζητηθεί να αφήσουμε κατι..,
μπορει το κατι σε καποιες περιπτωσεις να είναι τεραστιο, όπως στην δικη μου περιπτωση…
αφηνω τα παντα πισω…
και είναι η πρωτη φορα που «ποναω» τοσο, ευκολα τοσα χρονια την «κοπαναγα» από παντου, αλλα ξερω ότι ολο αυτό γινεται, για να μπορει ο κόσμος μου, ο κοσμος σου, και ο κοσμος να ανάψει και πάλι.
Και τελειωνοντας η Lynn Bell : Για να μπορει να εισελθει όμως καποια και καποιος σ αυτή τη διαδικασια, θα πρέπει πρωτα να διερευνήσει το μύθο της Ψυχής και του Έρωτα. Η Ψυχή μετακινείται μέσα από μια σειρά από καθηκοντα , το κάθε ένα πιο αφορητο απ το άλλο, με σκοπό στο τελευταιο απολα αυτά τα καθηκοντα να βρει ό, τι έχει χαθεί. Ποια καθήκοντα όμως μας δινονται με τον Κρόνο και τον Ποσειδώνα;
Οι Κύκλοι του Κρόνου -Ποσειδώνα μας καλουν σε μια ζωντανή εσωτερική ζωή, πολύ πριν εμφανιστεί στη συνείδηση μας. Και ακομα πιο παράδοξο αυτό συμβαινει συχνά κατά τη στιγμή της απώλειας, γιατι εκεινη τη στιγμη υπάρχει ένα άνοιγμα για τα όνειρά μας να κολυμπήσουν ελευθερα στην επιφάνεια.
Όλος ο αγωνας μεσα στο 2016, είναι να ψαξουμε να βρουμε τι ακριβως εχει χαθει μέσα στη Ψυχη μας….smile emoticon heart emoticon
Αλλά για σκέψου : η πραγματική ζωή είναι αυτή
Που μας είπε τους λόγους που θέλουμε
να ζήσουμε μια άλλη ζωή,
Γιατί εμείς θέλουμε να το αισθανθούμε
Μια άλλη φορά
Σε έναν άλλο χρόνο…
Αλλά αναρωτιέμαι,
μπορεί να θυμάσαι πραγματικά πως αισθάνεται κάποια
Για να νιώθει ζωντανή….
Αναρωτιέμαι...
θυμόμαστε πραγματικά πώς αισθανόμαστε να είμασταν ζωντανοί…
Για μια τελευταία φορά πριν τελειώσει αυτη η χρονια..
Ας θυμηθούμε πως είναι πραγματικά να αισθάνεσαι
ζωντανός και ζωντανή….
Και δεν ήταν καμιά αυταπάτη όλο αυτό,
που καποτε νιωθαμε και ειμασταν ζωντανοι
Η μεγάλη αυταπάτη είναι ότι τα αφήσαμε όλα σε ένα όνειρο,
Γιατί ήθελε βροχή τα συναισθήματα μας
Και η πραγματική μας ζωή μας δεν το επέτρεπε…
Για μια τελευταία φορά πριν το τέλος….
Για μια τελευταία φορά πριν ο χρόνος το πάρει ξανά….
Ας θυμηθούμε πως είναι πραγματικά
να αισθάνεσαι ζωντανή και ζωντανός….
για να το ζήσουμε σε έναν άλλο τόπο
και όπως είχες την απορία αυτή στο χρόνο
στο υπόσχομαι ότι θα γίνει...
smile emoticon heart emoticon ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑΑΑΑΑΑΑΑ
(as Saturn squares Neptune)
I NEED NEWS EYES....
Οι πρώτες μου εντυπώσειs απ τη χρονια που φευγει : αγαπώ οτι περιέχει ισχυρή δόση φαντασίας εκτός απο το ψέμα...
Ισως επειδη ακομα παραμενω αθεραπευτα ρομαντικος…
θα μου χρειαστει ισχυρο σοκ θεραπειας μαλλον…
Όμως τελικά τι είναι ο Ρομαντισμός ?
ο Χάινε λέει ότι ο ρομαντισμός είναι η εξιδανίκευση του πάθους και ο συμβολισμός.
Εδώ ειμαστε…αυτό και αν κανω συνεχως…
Ο Ελύτης την κατάσταση ρομαντισμού την αποκάλεσε έξοχα «πένθος στον παράδεισο», εγώ νομίζω ότι τελικά και αυτό με «πιανει»…
οπου και να με βαλεις θελω να φυγω…
δεν μας «χωραει» ο τοπος πουθενα.Μονο στη φαντασια μου νιωθω καλα…
Αλλα ρομαντισμος είναι το πάθος του ανεκπλήρωτου και αυτό ξεκινάει από την ψυχολογική του ερμηνεία: είναι η κυκλοθυμική κατάσταση της libido (ψυχικής ενέργειας), οφειλόμενη στην έλλειψη κάποιας ουσίας στον οργανισμό και που σε συνήθεις περιπτώσεις εκδηλώνεται και με την παχυσαρκία…
Και αυτό με «πιανει» καθως περνανε τα χρονια…
Αλλα εχω όμως Ψυχη….
Δεν την «πουλησα» πουθενα τοσα χρονια…
Και Ψυχή σημαίνει και πεταλούδα. η ψυχή συχνά παρουσιάζεται σαν μια πεταλούδα που φεύγει από το σώμα μετά το θάνατο.
Εμεις παντως πεθαινουμε κάθε «τρεις και λιγο» ..
και εκει που με εχουν «πεθαμενο» εκει ειμαι ορθιος…
Ευτυχεις οι ανθρωποι που μπορει και πεθαινουν συνεχως…
άλλες τοσες ανασταινονται …
Εγω αυτό το ονομαζω οργασμο…
Οποια και οποιος δεν εχει οργασμο, δεν γινεται να είναι ελευθερος ανθρωπος…
εσεις πως το ονομαζεται αυτο ?
Στο πέρασμα των αιώνων παντως η Ψυχή έγινε το σύμβολο της ανθρώπινης ψυχής, καθαρμένης από τα πάθη και τις κακίες, που φτάνει στην Αγάπη, σε μια αιώνια ευτυχία.
Οι άνθρωποι θέλησαν κάποια στιγμή να τιμήσουν την ομορφιά της Ψυχής.
Δεν πήγαιναν πια στους ναούς της Αφροδίτης.Αυτή θύμωσε και μίσησε τη Ψυχή.
Κάποτε ένας βασιλιάς και μια βασίλισσα είχαν τρείς κόρες.Η τελευταία η Ψυχή ήταν τόσο όμορφη που η Αφροδίτη ανησύχησε.Διατάζει το γιό της τον Έρωτα να ενεργήσει, ώστε η κοπέλα να ερωτευθεί τον πιο χυδαίο άντρα.Στην πραγματικότητα η κοπέλα δεν χαίρεται την ομορφιά της γιατί ενώ όλοι τη θαυμάζουν κανένας δεν τολμούσε να τη ζητήσει.
Ο πατέρας της καταφεύγει στο μαντείο του Απόλλωνα που προλέγει για άντρα της ένα σκληρό,φτερωτό, φαρμακερό τέρας.Αυτή δέχτηκε ..
(Απουλήιος : Μεταμορφώσεις)…
Έτσι αρχίζουν οι γιορτές του μεταξιού.Στο μακρύ δρόμο του μεταξιού εκεί πρόλαβε να μεταμορφωθεί από κάμπια σε ψυχή πεταλούδα.
Μπρένθις …η μαύρη πεταλούδα…
Όποιος τη δεί φωνάζει τ`όνομά της με φωνή παιδιού….
Κι όλοι χορεύουνε μαζί και μόνοι σ`ένα έγχρωμο χορό που όλο αλλάζει και ποτέ δεν τελειώνει.Brenthis, όποιος πενθεί αυτή ακολουθεί το πέταγμά της, όμως η Μπρένθις πένθος δεν γνωρίζει καν τι πάει να πει…
(Esperia Iris Greka-Λένα Πλάτωνος).
Γιατι αυτό που η κάμπια ονομάζει τέλος του κόσμου, η ζωή το λέει πεταλούδα.
Δεν ονειροβατω όμως εγω σαν αστρολόγος, αλλα και η υπεροχη
Lynn Bell, μονο που αυτή μας τα λεει πιο ποιητικα :
“ Κύτταρο με κύτταρο, κοράλλι που ανοικοδομειται σιγά-σιγά κάτω από τη θάλασσα, από τα όνειρά μας σε μεγάλες υφάλους της ζωής και το χρώμα. Στην εσωτερική μας ζωή χτίζουμε, καθως μεγαλωνουμε νεους βιότοπους, ακόμα και όταν ο κόσμος φαίνεται γκρι προς τα έξω, ακόμη και αν οι παλαιές δομές καταρρέουν. Όταν καλούμαστε να παμε ένα βήμα μακριά από κάτι, να δεχθουμε το τέλος μιας εποχής, το νέο αυτό που περιμενουμε είναι ήδη κάτω από τα κύματα.”
Όταν έρχονται μεγάλες αλλαγές στη ζωή μας, είναι συχνά επειδή ένα μέρος της ψυχής μας έχει υπερκαλλιεργηθει και δεν ανθιζει τιποτε άλλο πια. Έχει αναλάβει όλη την προσοχή και την ενέργειά μας, ενώ οι άλλες πτυχές του εαυτού μαραζώνουν. Και καθως θα μπορούσαμε να αγαπάμε αυτό που έχουμε, και να επιθυμουμε να το κρατησουμε , ή δεν το επιθυμουμε πια ?... ...είναι καιρός να αφήσουμε κάτι άλλο να προκύψει.
Η δεν μπορουμε γιατι εχουμε «στεγνωσει»..
Αλλα χωρίς μετατόπιση των εσωτερικών πόρων, μπορεί να υπάρξει μια γενική εξαθλίωση, που οδηγει στην απολυτη μιζερια.
και αυτη στην καταθλιψη...
Και συνεχιζοντας η Lynn, μας λεει ότι καθώς ο Κρόνος κινείται μέσα στον φλογερό Τοξότη, θα εχει έναν τρομακτικο διαλογο σαν οψη με τον Ποσειδώνα,στους Ιχθεις, και ο συνδυασμός αυτός μπορεί να αποδυναμώσει και να διαλυσει εκεινες τις δομές που έχουν παρα-μεγαλώσει και εχουν ξεπεραστει.
Μπορεί επίσης να παρέχει την ενέργεια για ενσαρκωμένα όνειρα, για την μεταφορα του απιστευτου και του αδυνατου μεσα στηγν υπαρξη μας.
Ο Ποσειδώνας είναι ένας πλανήτης της συνειδητοτητας του ωκεανου , της δημιουργικής φαντασίας. Συχνά μια τετοια ενέργεια βρισκεται εξω απ την κατανόηση του συνειδητού μυαλού, αλλά έρχεται σε μας με όνειρα, ή μέσα απ τη δημιουργικη φωνη μας.
Μπορεί να μας ζητηθεί να αφήσουμε κατι..,
μπορει το κατι σε καποιες περιπτωσεις να είναι τεραστιο, όπως στην δικη μου περιπτωση…
αφηνω τα παντα πισω…
και είναι η πρωτη φορα που «ποναω» τοσο, ευκολα τοσα χρονια την «κοπαναγα» από παντου, αλλα ξερω ότι ολο αυτό γινεται, για να μπορει ο κόσμος μου, ο κοσμος σου, και ο κοσμος να ανάψει και πάλι.
Και τελειωνοντας η Lynn Bell : Για να μπορει να εισελθει όμως καποια και καποιος σ αυτή τη διαδικασια, θα πρέπει πρωτα να διερευνήσει το μύθο της Ψυχής και του Έρωτα. Η Ψυχή μετακινείται μέσα από μια σειρά από καθηκοντα , το κάθε ένα πιο αφορητο απ το άλλο, με σκοπό στο τελευταιο απολα αυτά τα καθηκοντα να βρει ό, τι έχει χαθεί. Ποια καθήκοντα όμως μας δινονται με τον Κρόνο και τον Ποσειδώνα;
Οι Κύκλοι του Κρόνου -Ποσειδώνα μας καλουν σε μια ζωντανή εσωτερική ζωή, πολύ πριν εμφανιστεί στη συνείδηση μας. Και ακομα πιο παράδοξο αυτό συμβαινει συχνά κατά τη στιγμή της απώλειας, γιατι εκεινη τη στιγμη υπάρχει ένα άνοιγμα για τα όνειρά μας να κολυμπήσουν ελευθερα στην επιφάνεια.
Όλος ο αγωνας μεσα στο 2016, είναι να ψαξουμε να βρουμε τι ακριβως εχει χαθει μέσα στη Ψυχη μας….smile emoticon heart emoticon
Αλλά για σκέψου : η πραγματική ζωή είναι αυτή
Που μας είπε τους λόγους που θέλουμε
να ζήσουμε μια άλλη ζωή,
Γιατί εμείς θέλουμε να το αισθανθούμε
Μια άλλη φορά
Σε έναν άλλο χρόνο…
Αλλά αναρωτιέμαι,
μπορεί να θυμάσαι πραγματικά πως αισθάνεται κάποια
Για να νιώθει ζωντανή….
Αναρωτιέμαι...
θυμόμαστε πραγματικά πώς αισθανόμαστε να είμασταν ζωντανοί…
Για μια τελευταία φορά πριν τελειώσει αυτη η χρονια..
Ας θυμηθούμε πως είναι πραγματικά να αισθάνεσαι
ζωντανός και ζωντανή….
Και δεν ήταν καμιά αυταπάτη όλο αυτό,
που καποτε νιωθαμε και ειμασταν ζωντανοι
Η μεγάλη αυταπάτη είναι ότι τα αφήσαμε όλα σε ένα όνειρο,
Γιατί ήθελε βροχή τα συναισθήματα μας
Και η πραγματική μας ζωή μας δεν το επέτρεπε…
Για μια τελευταία φορά πριν το τέλος….
Για μια τελευταία φορά πριν ο χρόνος το πάρει ξανά….
Ας θυμηθούμε πως είναι πραγματικά
να αισθάνεσαι ζωντανή και ζωντανός….
για να το ζήσουμε σε έναν άλλο τόπο
και όπως είχες την απορία αυτή στο χρόνο
στο υπόσχομαι ότι θα γίνει...
smile emoticon heart emoticon ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑΑΑΑΑΑΑΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου