Τρίτη 7 Ιουλίου 2015

games without frontiers.....

games without frontiers.....

Νομίζω ότι ο συγχωρεμένος ο Wolinski το είχε πει πιο σωστά :

"Οι δεξιοί πιστεύουν μόνο τις μαλακίες που τους έμαθαν. Οι αριστεροί πιστεύουν μόνο τις μαλακίες που οι ίδιοι ανακάλυψαν".

και μετα την πρωτη ψυχρολουσια που δεχτηκε ο υπεροχος αυτος Λαος, για την προκηρυξη του Δημοψηφισματος καλό ειναι να πουμε μερικες μας σκεψεις, που ειναι πολιτικη αποψη αλλά οχι κομματική τοποθετηση...
1.Το Δημοψήφισμα ειναι ότι πιο Δημοκρατικο υπάρχει σε συνθηκες ομαλότητας, οπως διαβασα και στα παραδειγματα της Ελβετίας.
Όχι την τελευταια στιγμη, στις καθυστερησεις του αγώνα των διαπραγματεύσεων.
2. Το Δημοψηφισμα ειναι δυνατο δημοκρατικο δικαιωμα οταν σου δινει το χρονο να ξερεις σε τι θα αποφασισεις...
3.ο Πρωθυπουργος της Χωρας μας, "μιμειται" με πολύ ασχημο τροπο τον Ανδρεα Παπανδρεου, χωρις να εχει το ειδικο του βαρος...Ο Συριζα δεν ζει σε άλλη Εποχή, μιμειται τα μεσα μιας άλλης Εποχής σε εναν κόσμο που συνεχως αλλάζει...
4.υπαρχει μια συνεπεια στο οτι ο ΣΥΡΙΖΑ ειναι το τελευταιο χαρτι του θεσμού και της ιδεολογιας που λεγεται ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ...
τελικα αποδειχτηκε οτι ήταν ο πυρήνας του Μεταπολιτευτικου Σκεπτιικού
5.η αντιδραση του Λαου, δειχνει ποσο μαλάκας λαός ειμαστε...
ειμαστε σε στάδια "παλιμπαιδιστικών" αντανακλαστικών σε λογους βασικής ασφάλειας...
σηκωναν μακαρόνια και χρηματα απ τα ATM : οι Ατελειωτοι Τρομαγμένοι Μαλάκες...όπως ευστοχα διαβασα στο fcb...
αντι να παρουν τα αγαπημένα τους προσωπα να ριξουν κανενα μπανακι....
για να μην πω τιποτε άλλο...
6.η συνεχης ασκηση της Πολιτικης απ την άλλη, με βαση το Παιγνιδι, κρυβει κινδυνους...

εδω ειναι το προβλημα, που στις κατ ιδιαν συζητήσεις με τους φιλους μου, τους τονιζα τον κινδυνο του ατυχηματος απ αυτή την πολιτικη των παιγνιων...
εχει ενα χρονο που παιζεται το παιγνιδι...
ενα χρόνο δικο του...ειναι μεσα στους ορους....
Τι σημαίνει όμως παιγνίδι ?
Ευτυχία, χαρά, πειραματισμός ή εξερεύνηση ?
Ναι αλλά τι προσδοκούμε απ`όλα αυτά? Τίποτε σχεδόν.
Γιατί τα παραπάνω είναι εξαρτήματα του παιγνιδιού.Κυρίως έχει να κάνει με κάτι που δεν έχουμε έλεγχο.
Γιατί όταν παίζουμε, δεν προσπαθούμε να ελέγχουμε ότι συμβαίνει.
Αλλά εάν δεν έχουμε έλεγχο ποιός ή τι είναι σε έλεγχο ?
Εάν το "εγώ" με την εννοια της Συνειδητότητας, εγκαταλείπει τις εστίες δύναμης του,
από πού έρχεται η έμπνευση ?

Μυθικά απ`τις Μούσες, ρεαλιστικά απ`τη φαντασία.
Έτσι πολλοί άνθρωποι εξισώνουν φαντασία και δημιουργικότητα, και σαν λέξεις δεν είναι το ίδιο.
Και η φαντασία μπορεί να είναι ελεγχόμενη ή μη, εξαρτάται κατά πολύ από το πόσο το "εγώ" επεμβαίνει.
Οι φαντασίες μπορεί να αποκαλύπτουν τα complexes μας,
αλλά αυτά τα ίδια μπορεί να αντανακλούν τις επιθυμίες μας.
Έτσι όταν παίζουμε, δίνουμε σχήμα στην φαντασία, η οποία αναπτύσσεται σύμφωνα με κάποια αόρατη έμπνευση περισσότερο, αντί του να σκεφτόμαστε πως έχουμε αρχίσει το story του παιγνιδιού....

Και βεβαια η πραγματικότητα είναι κτηνώδης πολλές φορές και άκαμπτη, και όταν μπαίνουμε σε ένα παιγνίδι, εμείς μπαίνουμε σε ένα κόσμο as if (σαν να ήταν).Και για να νικήσουμε...

Σ αυτό ακριβως ειναι "εγκλωβισμένος" ο ΣΥΡΙΖΑ με τις πολιτικες του μεχρι τωρα.
Κάνει Πολιτικη as if....
Εαν του βγει αυτο, θα προκειται περι πραγματικής επαναστασης στη πολιτικη.

Ο Τζογος του παιγνιδιου θα εχει γινει το μεγαλυτερο οπλο στα χερια της Αριστεράς ...
Αλλά βεβαια θα δειχνει και μια Αριστερά που εμαθε απ το καζινο-Καπιταλισμός, που ισχυει στο συγχρονο κοσμο πια....
εαν πιστεύεις στη λογικη των επενδυσεων και του κερδους με την παραδοσιακή πολιτικη του κερδους, εχεις φρικαρει με το ΣΥΡΙΖΑ...
τους καταλαβαινω...
εαν πιστεύεις στη θεωρία των παιγνιων και του τζόγου, περι κερδους, ειναι η ατελειωτη παιδικη χαρα ο ΣΥΡΙΖΑ...και ειμαι σιγουρος, το νιωθω οτι σε λιγο θα βγουν ''καινουργια τζακια" απ αυτα που εχουν κερδισει στο στοιχημα των επενδυσεων...αν δεν το εχουν κάνει : ειλικρινα δεν τους καταλαβαινω...

Αλλά τωρα όμως : " Για να μην ανατιναχτείς,Αν με αμφίσημη γλώσσα λες στον καθένα ότι θέλει ν’ ακούσει, αν δηλαδή φουσκώνεις μια λαϊκίστικη πολυσυλλεκτικότητα, έχεις δυο τρεις επιλογές για να μην ανατιναχτείς στον αέρα από τις εσωτερικές της αντιθέσεις.
Ή σκηνοθετείς έναν υψηλού ρίσκου συνεχή πολωτικό πόλεμο με φανταστικούς ή πραγματικούς εχθρούς, εξωτερικούς ή εσωτερικούς (φως – σκοτάδι)
Ή καβάλα στο κύμα των αντιφατικών προσδοκιών το ξεφουσκώνεις σταδιακά και υιοθετείς μια ντε φάκτο στρατηγική που ανασχηματίζει την πολυσυλλεκτικότητα σου σε προγραμματική.

Ή εφευρίσκεις κάποιον ευφυή συνδυασμό τους."

και φυσικα δεν τα λέω εγω, τα τελευταία, αλλά στο ομορφο βιβλίο του ο Μ. Ανδρουλάκης,
-Μαύρο κουτί, αφορισμοί περί ηγεσία και στρατηγικής-...

Καλημεραααα και να εχετε μια ομορφη κυριακή...
και ειπαμε ψυχραιμια....αν δεν μπορείς κανεις sex, αν δεν μπορείς και αυτο xanax, για να ψηφισεις ηρεμα και χαλαρωτικά.......
οσο για σενα αγάπη μου, βαζεις ακουστικα να ακούσεις το δευτερο τραγουδι..

:) ♥

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου