Το Διονυσιακο και το Απολλώνειο.....

Το Διονυσιακο και το Απολλώνειο.....

η Toula Giwti ειναι αριστερα στη photo, μια γευσιγνωστρια, με σπουδες στην τεχνολογια ποτών και την Οινολογια ....
γνησια κορη του Θεου Διόνυσου....
που αναγνωριζει τις ποιότητες τους απ την μυρωδιά τους...

εμεις λάτρεις της Διονυσιακής κουλτουρας απο μικροι....
αναγνωριζαμε τις αισθησιακες ποιότητες των κοριτσιων
απ τις μυρωδιες τους και μονο....
ποτε δεν μπορέσαμε το ξεπεράσουμε αυτό...
ηταν "αβασταχτο" κάποιες φορές....
απ την εποχη που ο ΕΟΤ έκανε γιορτές του κρασιου στο Χαιδαρι
και μας εψαχνε να του διαφημισουμε τη γιορτη....

Αυτο που δεν μπορουσαμε να φανταστουμε οτι κάποια στιγμή,
ότι όλα στη ζωή σου διασταυρώνονται με μια μαγική λέξη :synthesis....

Και αυτο ακριβώς αποβλέπει η Διονυσιακή κουλτουρα
πως να συνθέσεις τα αντιθετα σου....
πως να αφεθείς και να ξαναβρείς την ecstasy,
απ την απειρη χαρα που σου δινουν τα κρυμμένα
συναισθηματα απ την αφυπνιση των ζωικών σου δυναμικών,
που εχει ισοπεδώσει ο υπερβολικός σου εκπολιτισμός...

Ναι η ευγενεια και ο πολιτισμος ειναι απ τα μαγικές επιτευξεις
του ανθρωπινου πολιτισμου....και του ανθρώπινου μυαλού...
η Απολλώνεια Δυναμικη...
να προσπαθείς να κάνεις τον Ανθρωπο Θεό...
Αλλά κάποιες στιγμνες η επιστροφή στις ριζες που κατάγεσαι
εχει μια θρησκευτικότητα και μια ιερότητα
που σε κάνουν να ανακαλύπτεις την απειρη ζωικη ενεργεια
που τοσο χρειαζεσαι στη ζωη σου....
να επιστρέφεις και να ξαναβρίσκεις το ζωο που κατάγεσαι...
αλλά αυτο θέλει ιεροτελεστία
Είναι η Διονυσιακή Δυναμικη....
αλλιως θα σε οδηγεί στην Υστερια και τη Μανια
που πασχουν οι περισσοτεροι και οι περισσότερες...

Γιατί Η θεία υφή της Δονυσιακής ουσίας, ο θεμελιώδης χαρακτήρας της φύσης του έχει πλέον βρεθεί : πρόκειται για τη μανία .
Αυτή όμως η λέξη σημαίνει εδώ απείρως περισσότερα απο εκείνην την περαστική ή διαρκή διαταραχή που μπορεί να επέλθει σ`έναν άνθρωπο και κατά την ελληνική αντίληψη, είναι , ως Λύσσα ή Ερινύα, μια δαιμονική δύναμη.

Η μανία που ονομάζεται Διόνυσος δεν είναι ασθένεια, εξασθένιση της ζωής αλλά η συνοδός της άκρας υγείας της, η θύελλα που ξεσπά από τα ίδια τα έγκατά της όταν ωριμάζει και ορμά προς την αυθυπέρβασή της .
Είναι η μανία του μητρικού κόλπου που παροικεί σε κάθε δημιουργία,τρέπει πάντοτε σε χάος την εύτακτη ύπαρξη,ανακαλεί την αρχέγοχη ψυχικότητα και τον αρχέγονο πόνο και, μέσα και στα δύο την αρχέγονη θηριωδία του είναι.

Γι`αυτό είναι ο Διόνυσος, παρά τη συγγένεια με τα πνεύματα του Κάτω Κόσμου, με τις Ερινύες, την Σφίγγα και τον Άδη, ένας μεγάλος θεός, που σημαίνει:η ενότητα και ολότητα ενός απείρως πολλαπλού,συνεκτικού μάλιστα κάθε ένζωου στοιχείου, κόσμου."
(Walter F. Otto -Διόνυσος Μύθος και Λατρεία)

Όλα αυτά τα αρχετυπικά σύμβολα, προσωπικά τα βλέπω σαν στοιχεία της Συλλογικής Ψυχής και άρα και της δικής μας, η οποία επικοινωνεί με το Συλλογικό Ασυνείδητο σαν ένα είδος "μεσάζοντα" που είναι αυτά τα Σύμβολα...

Το θέμα είναι αν είναι σωστό αυτό :τι ρόλο παίζει στην προσωπική μου Ζωή για παράδειγμα ο Κένταυρος Χείρωνας ή ο Διόνυσος ...
και εκεί οι απαντήσεις είναι πέρα για πέρα ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΕΣ για την πορεία της Ζωής μας...

Το θέμα ειναι οτι σιγα σιγα εγω "μαζεύω" τις κορες μου, σαν εκπρόσωπες της Διονυσιακής κουλτούρας και μαζι με την Αστρολογια, δεν μπορω να φανταστω το σχημα εξέλιξης μου και εξέλιξης τους..

Ο ΟΤΕ φαινεται πολύ παρελθόν για μενα ...
και δεν εχουν περασει ουτε εξη μηνες, απ την οριστικη συνταξιοδοτηση μου...

:) ♥