relationships : animosity -η συνάντηση της anima and animus...
απ τα πανάρχαια χρόνια, η κάθε γυναίκα, ο κάθε άντρας είχε ένα δικό του ρυθμό...
η συναισθηματική σχέση που έκαναν μαζί δημιουργούσε πάντα ένα τραγούδι...
συνθέτει τραγούδια το σύμπαν μέσα απ το mind των μουσικών, και τη συναισθηματική τους κατάσταση....
και μας δείχνει τις ποιότητες των σχέσεων μας ...
κάθε ρυθμός μας θυμίζει μια σχέση μας ....
κάθε τραγούδι μας θυμίζει μια συγκεκριμένη κοπέλα μας,
το ρεφραίν μας θυμίζει μια γυναίκα, έναν άντρα...
υπάρχουν gay τραγούδια και ρυθμοί....
ανήκουν στο Διονυσιακό όργιο...
Όλα αυτά αποβλέπουν σε μια βασική αρχή : ο άντρας Λατρεύει τη γυναίκα στη σχέση του ή για την ακρίβεια θέλει να τη λατρεύει, με shadow side να τη σαγηνεύει για να την έχει για πάντα κοντά του...
Στη γυναίκα το θέμα δεν είναι στη Λατρεία...
Είναι στη Δύναμη...θέλει τον Άντρα τόσο δυνατό που στη shadow side, να τον καταστρέψει, για να τον συντηρεί για πάντα...ή να τον αφήσει για πάντα...
δύο διαφορετικές οπτικές, όταν συναντιέται η anima με τον animus της γυναίκας....
γιατί όταν μπλέκουν δύο άνθρωποι, συνεταιρίζονται τέσσερις...
το συνειδητό του άντρα ....το συνειδητό της γυναίκας...
το ασυνείδητο της γυναίκας, που είναι male στις ποιότητες του...animus
το ασυνείδητο του άντρα, που είναι female στις ποιότητες τους....anima
To παράδοξο είναι ότι κανένας άντρας δεν μπορεί να μιλήσει ούτε πέντε λεπτά, με τον animus της γυναίκας...γιατί εκεί υπάρχει ανήκουστη έλλειψη της λογικής...
και απ την άλλη ο Έρωτας με την έννοια της λειτουργίας των Σχέσεων, στην anima είναι πολύ λιγότερο αναπτυγμένος απ το Λόγο τους...
απο υπερβολή σε έκφραση παλιμπαιδισμού οι άντρες σ αυτό το θέμα...
το αποτέλεσμα όταν συναντιούνται ο animus με την anima, o animus τραβάει το σπαθί της Δύναμης και όποιον πάρει ο Χάρος...
και η anima εξαπολύει το δηλητήριο της ψευδαίσθησης και της γοητείας..
το αποτέλεσμα δεν είναι πάντα αρνητικό, αφού το πιο πιθανό είναι να ερωτευτούν...
η γλώσσα της αγάπης, έχει καταπληκτική ομοιομορφία, χρησιμοποιεί τους τριμένους
τρόπους με τη μεγαλύτερη αφοσίωση και πίστη, έτσι που το ζευγάρι βρίσκεται παγιδευμένο σε μια κοινή συλλογική κατάσταση....
Και όμως ζουν με την ψευδαίσθηση ότι σχετίζονται με το πιο ατομικό τροπο...
Και αυτό γιατί οι είτε στη θετική της είτε στην αρνητική της μορφή, η σχέση animus and anima είναι πάντα γεμάτη ψυχισμό, είναι συγκινησιακή και άρα συλλογική..
Γιατί οι συγκινήσεις κατεβάζουν το επίπεδο της σχέσης και τη φέρνουν πιο κοντά στην κοινή ενστικτώδη βάση, που δεν έχει τίποτε το ατομικό επάνω της...
Έτσι πολύ συχνά η σχέση κάνει την πορεία της, χωρίς να υπολογίζει τους ανθρώπινους συντελεστές της, που αργότερα δεν ξέρουν τι τους έχει συμβεί...
Μόνο μια σχέση που στηρίζεται στην συνεχή ανύψωση του Λόγου, και το ραφινάρισμα της συναισθηματικής της κατάστασης έχει πιθανότητες να μετατραπεί προσωπική..
και άρα να δημιουργήσει Μύθο, και να παραμείνει για πάντα...
τραγούδια σαν το cry Baby, που δεν είναι μια απλή σύνθεση του Spiller, αλλά και ένα remix που έχουν κάνει οι Royksopp, μας φέρνει σε μια απίστευτη αλήθεια...
Υπάρχουν άντρες που συμπεριφέρονται με ρόλο του animus της γυναίκας, μιμούμενες τις γυναίκες που επι χρόνια είχαν ένα μόνιμο ρόλο στις σχέσεις: να είναι η anima των αντρών τους....
τραγούδια σαν το cry baby, μας φέρνουν ένα καιρνούργιο ρεφραίν και remix στις σχέσεις, που θα είναι πιο ορατό απ το 2017 και μετά...
εν αναμονή.....
για ακούστε το προσεκτικά...για να δείτε ότι χάνεται η αίσθηση του χρόνου στα ρεφραίν με την εμφάνιση της επαναληπτικότητας σε ένα άλλο πιο ραφιναρισμένο επίπεδο...
ναι έτσι θα είναι οι σχέσεις που έρχονται....
Να έχετε ένα όμορφο βράδυ ...
υγ : όλα αυτά γράφονται επειδή, δυστυχώς το παιγνίδι των σχέσεων, έχει ξεφύγει απ τις γυναίκες πια...είναι στα χέρια των καλλιτεχνών...και των ποιητών...
και των αστρολόγων και των αστρολόγων, όταν δεν είναι ερωτευμένοι και είναι ποιητές...γιατί μόνο αυτοί αποκωδικοποιούν ρυθμούς....
οι άλλες και οι άλλοι είναι όλοι κολημμένοι σε ένα mystique participation στις σχέσεις...και το δυστύχημα είναι ότι δεν κάνουν τίποτε γι αυτό..
απ τα πανάρχαια χρόνια, η κάθε γυναίκα, ο κάθε άντρας είχε ένα δικό του ρυθμό...
η συναισθηματική σχέση που έκαναν μαζί δημιουργούσε πάντα ένα τραγούδι...
συνθέτει τραγούδια το σύμπαν μέσα απ το mind των μουσικών, και τη συναισθηματική τους κατάσταση....
και μας δείχνει τις ποιότητες των σχέσεων μας ...
κάθε ρυθμός μας θυμίζει μια σχέση μας ....
κάθε τραγούδι μας θυμίζει μια συγκεκριμένη κοπέλα μας,
το ρεφραίν μας θυμίζει μια γυναίκα, έναν άντρα...
υπάρχουν gay τραγούδια και ρυθμοί....
ανήκουν στο Διονυσιακό όργιο...
Όλα αυτά αποβλέπουν σε μια βασική αρχή : ο άντρας Λατρεύει τη γυναίκα στη σχέση του ή για την ακρίβεια θέλει να τη λατρεύει, με shadow side να τη σαγηνεύει για να την έχει για πάντα κοντά του...
Στη γυναίκα το θέμα δεν είναι στη Λατρεία...
Είναι στη Δύναμη...θέλει τον Άντρα τόσο δυνατό που στη shadow side, να τον καταστρέψει, για να τον συντηρεί για πάντα...ή να τον αφήσει για πάντα...
δύο διαφορετικές οπτικές, όταν συναντιέται η anima με τον animus της γυναίκας....
γιατί όταν μπλέκουν δύο άνθρωποι, συνεταιρίζονται τέσσερις...
το συνειδητό του άντρα ....το συνειδητό της γυναίκας...
το ασυνείδητο της γυναίκας, που είναι male στις ποιότητες του...animus
το ασυνείδητο του άντρα, που είναι female στις ποιότητες τους....anima
To παράδοξο είναι ότι κανένας άντρας δεν μπορεί να μιλήσει ούτε πέντε λεπτά, με τον animus της γυναίκας...γιατί εκεί υπάρχει ανήκουστη έλλειψη της λογικής...
και απ την άλλη ο Έρωτας με την έννοια της λειτουργίας των Σχέσεων, στην anima είναι πολύ λιγότερο αναπτυγμένος απ το Λόγο τους...
απο υπερβολή σε έκφραση παλιμπαιδισμού οι άντρες σ αυτό το θέμα...
το αποτέλεσμα όταν συναντιούνται ο animus με την anima, o animus τραβάει το σπαθί της Δύναμης και όποιον πάρει ο Χάρος...
και η anima εξαπολύει το δηλητήριο της ψευδαίσθησης και της γοητείας..
το αποτέλεσμα δεν είναι πάντα αρνητικό, αφού το πιο πιθανό είναι να ερωτευτούν...
η γλώσσα της αγάπης, έχει καταπληκτική ομοιομορφία, χρησιμοποιεί τους τριμένους
τρόπους με τη μεγαλύτερη αφοσίωση και πίστη, έτσι που το ζευγάρι βρίσκεται παγιδευμένο σε μια κοινή συλλογική κατάσταση....
Και όμως ζουν με την ψευδαίσθηση ότι σχετίζονται με το πιο ατομικό τροπο...
Και αυτό γιατί οι είτε στη θετική της είτε στην αρνητική της μορφή, η σχέση animus and anima είναι πάντα γεμάτη ψυχισμό, είναι συγκινησιακή και άρα συλλογική..
Γιατί οι συγκινήσεις κατεβάζουν το επίπεδο της σχέσης και τη φέρνουν πιο κοντά στην κοινή ενστικτώδη βάση, που δεν έχει τίποτε το ατομικό επάνω της...
Έτσι πολύ συχνά η σχέση κάνει την πορεία της, χωρίς να υπολογίζει τους ανθρώπινους συντελεστές της, που αργότερα δεν ξέρουν τι τους έχει συμβεί...
Μόνο μια σχέση που στηρίζεται στην συνεχή ανύψωση του Λόγου, και το ραφινάρισμα της συναισθηματικής της κατάστασης έχει πιθανότητες να μετατραπεί προσωπική..
και άρα να δημιουργήσει Μύθο, και να παραμείνει για πάντα...
τραγούδια σαν το cry Baby, που δεν είναι μια απλή σύνθεση του Spiller, αλλά και ένα remix που έχουν κάνει οι Royksopp, μας φέρνει σε μια απίστευτη αλήθεια...
Υπάρχουν άντρες που συμπεριφέρονται με ρόλο του animus της γυναίκας, μιμούμενες τις γυναίκες που επι χρόνια είχαν ένα μόνιμο ρόλο στις σχέσεις: να είναι η anima των αντρών τους....
τραγούδια σαν το cry baby, μας φέρνουν ένα καιρνούργιο ρεφραίν και remix στις σχέσεις, που θα είναι πιο ορατό απ το 2017 και μετά...
εν αναμονή.....
για ακούστε το προσεκτικά...για να δείτε ότι χάνεται η αίσθηση του χρόνου στα ρεφραίν με την εμφάνιση της επαναληπτικότητας σε ένα άλλο πιο ραφιναρισμένο επίπεδο...
ναι έτσι θα είναι οι σχέσεις που έρχονται....
Να έχετε ένα όμορφο βράδυ ...
υγ : όλα αυτά γράφονται επειδή, δυστυχώς το παιγνίδι των σχέσεων, έχει ξεφύγει απ τις γυναίκες πια...είναι στα χέρια των καλλιτεχνών...και των ποιητών...
και των αστρολόγων και των αστρολόγων, όταν δεν είναι ερωτευμένοι και είναι ποιητές...γιατί μόνο αυτοί αποκωδικοποιούν ρυθμούς....
οι άλλες και οι άλλοι είναι όλοι κολημμένοι σε ένα mystique participation στις σχέσεις...και το δυστύχημα είναι ότι δεν κάνουν τίποτε γι αυτό..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου