Τετάρτη 17 Σεπτεμβρίου 2014

I promise you : I kiss you in every beautiful Place so that you can ….

I promise you : I kiss you in every beautiful Place so that you can ….

Το αεροπλάνο μου που με έκανε να πετάω σε χώρες μακρινές…
Έγινε υδροπλάνο και υποβρύχιο….
Και όλα είναι θολά μπροστά μου…
φύκια,κορδέλες και όλη η ομορφιά του βυθού….
Ξωτικά και νεράϊδες…
Και σε κάθε σταθμό σου, υπάρχει ένα ποίημα να σε περιμένει….
Δεν υπάρχει αντιστέκομαι στις Σειρήνες μου….
Είμαι στιγμές απόλυτα παραδομένος σ αυτές,
Και αυτές με κάθε ποίημα με πετάνε στον Ουρανό…

Γιατί οι δικές μου Σειρήνες είναι ή μαθήτριες του Yung
Ή άγρια θηρία που βασιλεύουν στο ζούγκλα…
Που μου βάζουν φωτιά να πετάω ακόμα περισσότερο….
Και να εγκαταλείπομαι στη μαγεία της στιγμής….
Μια στιγμή, μια Αιωνιότητα….
Γιατί είσαι αγκαλιά με το αστέρι σου…
Και από εκεί να σας βλέπω…
τι κάνετε …
Γιατί η γη μοιάζει με ζωγραφιά, από ψηλά…
Και σήμερα αγκαλιάζοντας το αστέρι μου…
Μου έστειλε αυτό το ποίημα….

«when your little girl
asks you if she’s pretty
your heart will drop like a wineglass
on the hardwood floor
part of you will want to say
of course you are, don’t ever question it
and the other part
the part that is clawing at
you
will want to grab her by her shoulders
look straight into the wells of
her eyes until they echo back to you
and say
you do not have to be if you don’t want to
it is not your job
both will feel right
one will feel better
she will only understand the first
when she wants to cut her hair off
or wear her brother’s clothes
you will feel the words in your
mouth like marbles
you do not have to be pretty if you don’t want to
it is not your job»
(Caitlyn Siehl..)

Πως είναι δυνατόν η Caitlyn να περιγράφει έτσι τη ζωή μου
Και ποια διάνοια στο βρίσκει και στο χαρίζει…
Πνευματικό μου όνειρο …
και μόνο η ιδέα να στο χαρίσουν,
Μετραει σαν να σου χαρίζουν όλον τον οργασμό τους
Όλα τα ζωντανά του πλανήτη…..
Γιατί τόσο ενέργεια χρειάζεται για να γραφεί
Ένα ποίημα καρδιάς……
Που σε κάνει να φτερουγίζεις απ την anima σου και στο κέντρο σου
Και η δύναμη να προέρχεται από έναν τέτοιο
animus της αγαπημένης σου….
Γιατί χρειάζονται όλα μαζί….

…Oh, it's a long, long while from May to December
But the days grow short when you reach September
When the autumn weather turns the leaves to flame
One hasn't got time for the waiting game….

Απαντά…η Μούσα του Βυθού μου
Και μου φέρνει στα χείλη
Κάποιους ψίθυρους της Caitlyn πάλι…

Do not fall in love with people
Like me
We will take you to
Museums and parks
And monuments
And kiss you in every beautiful
Place so that you can
Never go back to them
Without tasting us
Like blood in your mouth….

Αχ Θεέ μου πόσο δίκιο έχει το βλαστάρι μου….
Είμαι σε Neptune trance….
Αφού τον ηλεκτρίζουν τα πιο όμορφα πουλιά του Ουρανού
Που βουτάνε για χάρη μου
Στο βυθό του δικού τους Ουρανού….
Αχ και να χαμε και λίγους άντρες σ αυτό το παιγνίδι μας,
Αυτοί χασομεράνε στα καφενεία των social media
έναν και καλό έχω στο inbox μου
δεν χρειάζομαι άλλους...
Πόσο happy dreamer είμαι
Αφού δεν έχω τα σώματα όλων των κοριτσιών
εδώ μέσα που με εμπνέουν
Δεν έχω το μυαλό τους…..
Αλλά έχω κάτι πιο σπουδαίο …
Με στολίζουν με τα όνειρα τους……
Πιστέψτε με …πόσο όμορφη είναι μια τέτοια ζωή…

υγ : αφιερωμέρνο στις φίλες και τους φίλους μου
για τις εμπνεύσεις τους...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου