Autumn : Carolyn`s finger....

Autumn : Carolyn`s finger....

..πάντα σας έχω εξομολογηθεί απο εδώ,
ότι η Elizabeth Frazer
υπήρξε η έκφραση της ξωτικής μου anima,
όχι γιατί μόνο η "γλωσσολαλιά της" μου θύμιζε,
τις ροζ αναγεννησιακές ανταύγειες απ τα μοιρολόγια της γιαγιάς μου,
αλλά κυρίως γιατί έδινε έκφραση στον έρωτα της φθινοπωρινής σονάτας...

γιατί η φωνή αυτή κόλλαγε και κολλάει
κυλώντας με το δάκρυ του αιώνα
Στο σώμα μιας σπαταλημένης γης,
Ανύμφευτης, γεμάτη απ τα όμορφα χρώματα των φύλλων
των δέντρων που έχουν πέσει στη γή...
Θα ξυπνάει ο πρώτος έρωτας
Με κλάματα μωρού που βγάζει
Τα πρώτα του φτερά
Κι από την άκρη του χρόνου
Θα σηκώνεται αργά
Ένας
Καινούργιος όμορφος κόσμος….
δεν έχεις παρά να πιάσεις τα μικρά δακτυλάκια
του μικρού αυτού έρωτα, ντυμένος με τα αιθέρια φωνητικά
της Liz.....
Φθινόπωρο...: και μπορούμε να αγαπάμε ακόμα τόσο θερμά....

Καλημέρααααα