the culture of narcissism : Life in an age of Diminishing Expectations
παρακολουθειστε την εξελιξη της ναρκισσιστικής παράνοιας στις παρακατω εικόνες-photos...όταν φτάσει κάποια/ος στο τελευταιο συμβολισμο που ειναι η μυθικη απεικονιση του Νάρκισσου, ακολουθει ο θάνατος μεσω αυτοκτονιας ή ο θανατος των άλλων που ειναι διπλα τους...
Η Θεραπεια ειναι παρα πολύ δυσκολη, και το πρωτο πραγμα που
"κοβεις" σ αυτους ειναι το sex ...αλλιως τους "φουσκώνεις" καθε φορά που θα "ξεφουσκώνουν" via sex ....
για να μπορουν να νιωσουν σαν τους άλλους τους ανθρωπους...
ειπαμε μεσα τους ειναι unreal και κενοι....
όλο το προβλημα τους ειναι να σε "φτάσουν" να μην εχεις καμια προσδοκια απ τη ζωή....η συνδεση τους με το παθολογικο ψέμα αποβλέπει στην οριστικη denial του συναισθηματος στη ζωή τους...
δεν υπάρχει καμια μα καμια προσωπική αξια στη ζωή τους....
απ την άλλη η η ζωή του ναρκισσου ειναι πολλες φορες ενα όνειρο : ....
"ήταν μια δροσερή νύχτα που είχα πέσει για ύπνο,ύπνο βαθύ...Εκεί είδα ένα παράξενο όνειρο.Ζούσα σε μια σοφίτα στο Λος Άντζελες, όπου δούλευα σε μια disco, με σκοπό να εκπολιτίσω τον ήχο της....
Το βράδυ ως συνήθως πήγα για δουλειά...(ακόμα και στα όνειρα μου, νύχτα δουλεύω...)....
Η νύχτα μύριζε γιασεμί και μια δροσερή αύρα που θύμιζε Ελλάδα.
Να όπως τις νύχτες στα Αιγιοπελαγίτικα νησιά.
Ξαφνικά εκεί που άρχισε το μουσικό μου πρόγραμμα μπαίνει ο Νίνο Ρότα αγκαλιά με το Μάνο Χατζιδάκη...
Εγώ έκπληκτος, συνεχίζοντας όχι μόνο να μυρίζει γιασεμί, αλλά τα γκαρσόν να μοιράζουν ποτήρια υποβρύχια με βανίλια, σε λίγο βλέπω το Μίκη Θεοδωράκη με τον Φράνκ Σινάτρα, μετά ο Ένιο Μορικόνε με μια ομάδα γιαπωνέζες...
Και εκεί που σκεφτόμουνα αν είναι δυνατόν να υπάρχει τέτοια θηλυκότητα στην κίτρινη φυλή, επι κεφαλής κάποια τραγουδίστρια, είχε πάρει ήδη το μικρόφωνο στα χέρια της, τη ρωτάω πως τη λένε και μου απαντάει ότι ότι είναι (!!!) μαθηματικός με διατριβή στην ταυτότητα του Fibonaccis, τη λένε Magie Song...
Kάποια στιγμή όλοι αυτοί μετατρέπουν την πίστα σε καμπαρέ, ενώ χορεύουν ασταμάτητα η Λίζα Μινέλλι, με την Καμίλα Σέμπεργκ, τη γνωστή Σβελτάνα του Ντούσαν Μακαβέγιεφ απο το Μανιφέστο, η οποία δεν παρέλειπε να μοιράζει γλυκά φιλιά σε όλους τους άντρες....
Όμως ένιωθα τόσο φόβο, απο ένα σημείο και μετά, μια αγωνία λες και ήμουνα cartoon, σε μια πίστα που όλο και μεγάλωνε, υποθέτοντας ότι πλησιάζει το τέλος του κόσμου....
η Καμίλα και η Magie πλησίαζαν να με φιλήσουν, έφτανε η σειρά μου, να με γεμίσουν γιασεμί με βανίλια, ενώ μου σιγοψιθύριζαν στ αυτί : μη φοβάσαι τον ναρκισσισμό....καλά κάνεις και πιστεύεις ότι είναι η banality της ψευδο-αυτογνωσίας με τις θεατρικές πολιτικές του στην καθημερινότητα, .....
ΑΛΛΑ ή "καύλα" της ομορφιάς του είναι και η έκλειψη της επίτευξης, η τέχνη της κοινωνικής επιβίωσης, η αποθέωση του Individualism, και η οριστική πτώση του Public Man" .....
March to Heaven....ανοίξτε το site και ακούστε το......
τίποτε δεν εχει μείνει όρθιο με το τέλος του τετραγώνου uranus and pluto....
τιποτε δεν θα ξεκινησει με το συναισθημα ότι εχεις συντριβει στα βραχια
με το saturn square neptune...
καλό απογευμα.....
παρακολουθειστε την εξελιξη της ναρκισσιστικής παράνοιας στις παρακατω εικόνες-photos...όταν φτάσει κάποια/ος στο τελευταιο συμβολισμο που ειναι η μυθικη απεικονιση του Νάρκισσου, ακολουθει ο θάνατος μεσω αυτοκτονιας ή ο θανατος των άλλων που ειναι διπλα τους...
Η Θεραπεια ειναι παρα πολύ δυσκολη, και το πρωτο πραγμα που
"κοβεις" σ αυτους ειναι το sex ...αλλιως τους "φουσκώνεις" καθε φορά που θα "ξεφουσκώνουν" via sex ....
για να μπορουν να νιωσουν σαν τους άλλους τους ανθρωπους...
ειπαμε μεσα τους ειναι unreal και κενοι....
όλο το προβλημα τους ειναι να σε "φτάσουν" να μην εχεις καμια προσδοκια απ τη ζωή....η συνδεση τους με το παθολογικο ψέμα αποβλέπει στην οριστικη denial του συναισθηματος στη ζωή τους...
δεν υπάρχει καμια μα καμια προσωπική αξια στη ζωή τους....
απ την άλλη η η ζωή του ναρκισσου ειναι πολλες φορες ενα όνειρο : ....
"ήταν μια δροσερή νύχτα που είχα πέσει για ύπνο,ύπνο βαθύ...Εκεί είδα ένα παράξενο όνειρο.Ζούσα σε μια σοφίτα στο Λος Άντζελες, όπου δούλευα σε μια disco, με σκοπό να εκπολιτίσω τον ήχο της....
Το βράδυ ως συνήθως πήγα για δουλειά...(ακόμα και στα όνειρα μου, νύχτα δουλεύω...)....
Η νύχτα μύριζε γιασεμί και μια δροσερή αύρα που θύμιζε Ελλάδα.
Να όπως τις νύχτες στα Αιγιοπελαγίτικα νησιά.
Ξαφνικά εκεί που άρχισε το μουσικό μου πρόγραμμα μπαίνει ο Νίνο Ρότα αγκαλιά με το Μάνο Χατζιδάκη...
Εγώ έκπληκτος, συνεχίζοντας όχι μόνο να μυρίζει γιασεμί, αλλά τα γκαρσόν να μοιράζουν ποτήρια υποβρύχια με βανίλια, σε λίγο βλέπω το Μίκη Θεοδωράκη με τον Φράνκ Σινάτρα, μετά ο Ένιο Μορικόνε με μια ομάδα γιαπωνέζες...
Και εκεί που σκεφτόμουνα αν είναι δυνατόν να υπάρχει τέτοια θηλυκότητα στην κίτρινη φυλή, επι κεφαλής κάποια τραγουδίστρια, είχε πάρει ήδη το μικρόφωνο στα χέρια της, τη ρωτάω πως τη λένε και μου απαντάει ότι ότι είναι (!!!) μαθηματικός με διατριβή στην ταυτότητα του Fibonaccis, τη λένε Magie Song...
Kάποια στιγμή όλοι αυτοί μετατρέπουν την πίστα σε καμπαρέ, ενώ χορεύουν ασταμάτητα η Λίζα Μινέλλι, με την Καμίλα Σέμπεργκ, τη γνωστή Σβελτάνα του Ντούσαν Μακαβέγιεφ απο το Μανιφέστο, η οποία δεν παρέλειπε να μοιράζει γλυκά φιλιά σε όλους τους άντρες....
Όμως ένιωθα τόσο φόβο, απο ένα σημείο και μετά, μια αγωνία λες και ήμουνα cartoon, σε μια πίστα που όλο και μεγάλωνε, υποθέτοντας ότι πλησιάζει το τέλος του κόσμου....
η Καμίλα και η Magie πλησίαζαν να με φιλήσουν, έφτανε η σειρά μου, να με γεμίσουν γιασεμί με βανίλια, ενώ μου σιγοψιθύριζαν στ αυτί : μη φοβάσαι τον ναρκισσισμό....καλά κάνεις και πιστεύεις ότι είναι η banality της ψευδο-αυτογνωσίας με τις θεατρικές πολιτικές του στην καθημερινότητα, .....
ΑΛΛΑ ή "καύλα" της ομορφιάς του είναι και η έκλειψη της επίτευξης, η τέχνη της κοινωνικής επιβίωσης, η αποθέωση του Individualism, και η οριστική πτώση του Public Man" .....
March to Heaven....ανοίξτε το site και ακούστε το......
τίποτε δεν εχει μείνει όρθιο με το τέλος του τετραγώνου uranus and pluto....
τιποτε δεν θα ξεκινησει με το συναισθημα ότι εχεις συντριβει στα βραχια
με το saturn square neptune...
καλό απογευμα.....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου