Myths to Live By :Someone Somewhere In Summertime

Myths to Live By :Someone Somewhere In Summertime
" Somewhere there is some place, that one million eyes can't see
And somewhere there is someone, who can see what I can see..."
(Jim Kerr)
την ποίηση την αρνιόμουνα με μεγάλη επιμονή στη ζωη μου
ίσως γιατι κρύβει τη μοναξιά του Ορφέα
που έψαχνε την Ευρυδίκη του σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης
μα η μεγαλύτερη αλήθεια βρίσκεται
στο ότι το ένα πόδι βρίσκεται στο υπερφυσικό και το άλλο στη γη
και τώρα που "κολυμπάω" στο ταξίδι του μεγάλου βάθους
τώρα που ο ουρανός μου αγκαλιάζει όλη τη θάλασσα και τους ωκεανούς
δεν με ενδιαφέρει καμια λογική απόλη αυτή που είχα στη ζωή μου
γιατί μόνο τη δική μου φωτιά εμπιστεύομαι
που δεν πρόκειται να σβήσει ούτε με τα βάθη του Ειρηνικού
γιατί απ το νερό γεννήθηκε
και έχει τη δική της σειρά που κοιτάει τις εικόνες
κλέβοντας αυτά που συμβολίζουν αυτές οι εικόνες
αυτό σημαίνει ότι είμαι εικονολάτρης ....
Αλλά θα πρέπει να διαλογιστεί κάποιος επάνω σε σημαντικά images, που οι εμπνεύσεις τους καθιστούν πιο πέρα απ αυτό που εκφράζει η ομιλία,
πιο πέρα από τα είδη του λόγου που η σημασία του ορίζει.
Μόνο με διαίσθηση μπορεί να το κάνεις αυτό...
κάτι να κλέψεις απ αυτό που συμβολίζουν οι εικόνες....
Και αν δεν μιλούν σε σας, αυτό είναι επειδή δεν είστε έτοιμοι για αυτό τον τρόπο,
και θα χρησιμεύουν τα λόγια σας μόνο για να σας κάνει να σκέφτεστε τι έχετε καταλάβει,
αποκόβοντας σας έτσι συνολικά....
απ το υπόλοιπο της ψυχής σας...
Πως να σε ρωτήσω τι σημαίνει ένας χορός, συνήθως τον απολαμβάνεις ...
Δεν θα σε ρωτήσω τι σημαίνει ο κόσμος, συνήθως τον απολαμβάνεις.
Μην ρωτάς τι εννοείς, μπορεί να απολαύσεις τον εαυτό σου ?
ή τουλάχιστον έτσι μπορεί να κάνεις έστω για λίγο....
«Αλλά να απολαύσεις τον κόσμο απαιτεί κάτι περισσότερο από μια
απλή καλή υγεία και μια καλή διάθεση?
για αυτόν τον κόσμο, όπως τώρα σίγουρα γνωρίζουμε όλοι, είναι φοβερός.
«Όλη η ζωή» είπε ο Βούδας "είναι θλιβερή",
και έτσι πράγματι είναι.
Η Ζωή καταναλώνει τη ζωή και αυτή είναι η ουσία της ύπαρξης της...
είναι για πάντα μια κατάσταση συνεχούς "γίγνεσθαι" ....
«Ο κόσμος» είπε ο Βούδας «είναι μια φωτιά που καίει ασταμάτητα.»
Και έτσι είναι.
Όπως η συναστρία με την αγάπη μου...
μια τεράστια φωτιά...
που νομίζω ότι θα μου σβήσει...
αλλά έχω να επιβεβαιώσω στον καθένα αλλά και σε αυτήν ότι ναι...
δεν σβήνει ούτε στο νερό αυτή η φωτιά...
και είναι ένας χορός...
ναι ένας χορός...
και δεν το ήξερα πριν λίγο καιρό,
είναι μια γνώση που δεν ξέρω,
ουτε και αυτη ξέρει απο που έρχεται :" Somewhere there is some place, that one million eyes can't see...And somewhere there is someone, who can see what I can see..."
απο εκει ερχεται.....
γι αυτό δεν γελάει, η αγάπη μου πολύ,
γιατι συνειδητοποιεί το πόσο ιερότητα έχει
και δεν ξέρει τι να κάνει
ντρεπεται λίγο....
και της ψιθυρίζω
ότι είναι ένας μυστήριος χορός μιας μυστικής ευλογίας
που είναι πιο πέρα απ τον πόνο,
που είναι στην καρδιά κάθε μυθικού μυστηρίου της ζωής....
γι αυτό τι να τα κάνεις πια τα λόγια
της λογικής που έχουν τη σειρά την κοινωνική
αφού όλα αυτά τα ανέκφραστα τα αποκωδικοποιεί
η φωτιά μας...
γιατί όταν τα πάντα μπλοκάρουν
έρχεται η φωτιά να τα κάψει
για να ξεμπλοκάρουν...
και όπως είμαι ένα παιδί που μετράει τάστρα
ο αγαπημένος μου απο μικρός
Μ.Λουντέμης μου έχει πει
"Σε περιμένω. Μη ρωτάς γιατί......
Μη ρωτάς γιατί περιμένει εκείνος
Που δεν έχει τι να περιμένει
Και όμως περιμένει.
Γιατί σαν πάψει να περιμένει
Είναι σα να παύει να βλέπει
Σα να παύει να κοιτά τον ουρανό
Να παύει να ελπίζει
Σα να παύει να ζει.
Αβάσταχτο είναι…
Πικρό είναι
Να σιμώνεις αργά στ’ ακρογιάλι
Χωρίς να είσαι ναυαγός
Ούτε σωτήρας
Παρά ναυάγιο......
γιατί τελικά, όπως λέει και ο αγαπημένος ποιητής
και δάσκαλος του φίλου μου Ορέστη :
" Aπ’ όλα μπορείς να σωθείς
εκτός απ’ την νοσταλγία σου για κάτι πολύ μακρινό
που δεν το θυμάσαι...."
(Τ.Λειβαδίτης)
εγω το θυμήθηκα, σε θυμήθηκα...
Μόνο που τωρα, πρέπει να βρω όλη την πονηράδα του Οδυσσέα
και σε όσες ταλαιπωρίες και να με βάλει ο Ποσειδώνας
εγώ θα σφίξω στην αγκαλιά μου
την Πηνελόπη μου.....
και ξερεις οι θεοι και οι θεες μέσα μου δεν ειναι σταθεροι φίλοι μου
κάποιοι γινονται εχθροί, όπως σε μενα τωρα ο Ποσειδώνας
που σε μένα....
αλλά οι θεοι και οι θεές μας ζηλεύουν
ζηλεύουν οτι ειμαστε θνητοί και θνητές,
έλεγε ο Ομηρος, ο πατέρας των Θεών....
και μπορουμε να απολαμβανουμε την αιωνιοτητα της στιγμης...
τι να την κάνουμε την αιωνιότητα χωρις να εχουμε μαγικές στιγμές ...
καλημεραααα και καλη εβδομαδαααα
καλη επιστροφή στην πραγματικότητα....