my personal ecstasy ....
Χρειάστηκε να περάσουν 55 χρόνια για να μαζευτούν τα τραγούδια της ψυχης μου...
Να πάω πολύ μακριά...
Να αφήσω βιβλία, δίσκους, cds να σκεπαστούν απ`τη σκόνη..
να ζεσταθώ κάτω απ`άλλους αστερισμούς..
Να γευτώ κι άλλη λύπη...
να πω κι άλλα "τετέλεσται" να πιάνω τα χέρια μου και να νομίζω ότι υπάρχουν καρφιά..
για να καταλάβω ότι δεν είναι ανάγκη να τρελαθεί κανείς για να γίνει ή να νομίζει ότι έγινε ευτυχισμένος...
Ευτυχισμένος δεν θα γίνεις ούτε σαν τρελός ούτε σαν γνωστικός..στον κόσμο αυτό πρέπει να το πάρεις απόφαση :και καλλιτέχνης κι ευτυχισμένος δε θα γίνεις.
Την ευτυχία ή θα την γευτείς ή θα την προετοιμάσεις για τους άλλους.
και τα δύο μαζί δε γίνεται.....
πόσο δύσκολο ειναι αυτό, όταν το συνειδητοποιεις....
Η Ζωή σε διάλεξε να την υπηρετήσεις .όχι για να την απολάψεις...
Αλλά τότε ...
αν είναι έτσι όπως λες πως μπόρεσες εσύ χωρίς ευτυχία να σύρεις ως εδώ την ύπαρξη σου ?
Μήπως ανακάλυψες μέσα απ`τα ρουμάνια της ζωής, κανένα μονοπάτι που μπορείς να το περάσεις χωρίς να ξεσκιστείς?
Οχι.
Ανεκάλυψες όμως κάτι άλλο : τη μέθοδο να δίνεις λίγη ευτυχία στους άλλους....
τα λεξικά δεν τη γράφουν έτσι...τη λένε μαρτύριο, αλλά ποιός ξέρει ? μπορεί αυτή να είναι η πραγματική -και η μόνη-ecstasy...
τα δάκτυλα του JOVE πληκτρολογούν, μιλώντας με τη ψυχή του Μενέλαου Λουντεμη μεσα απ το βιβλιο του "εκσταση"....
και όμως σημερα, μου επιστρέψατε κατι λίγο απ την ευτυχια του να νιωθει κάποιος ότι ειναι με όλες και όλους αυτους τους ανεκτιμητης αξιας φιλους...
πολλες individual ευχες στο προσωπο μου....που μου εκαναν εντυπωση πως εχω "καταγραφει" στα ματια των φιλων μου....
θα κλεισω με μια, που μου εκανε εντυπωση : Μαχητης και Ατρομητος ....
πρωτη φορα με "σκιαγραφουν" ετσι οπως ακριβως ειμαι μεσα μου και στην καρδια μου....
να ειστε καλά και ευτυχισμενοι ολες και ολοι σας smile emoticon
Χρειάστηκε να περάσουν 55 χρόνια για να μαζευτούν τα τραγούδια της ψυχης μου...
Να πάω πολύ μακριά...
Να αφήσω βιβλία, δίσκους, cds να σκεπαστούν απ`τη σκόνη..
να ζεσταθώ κάτω απ`άλλους αστερισμούς..
Να γευτώ κι άλλη λύπη...
να πω κι άλλα "τετέλεσται" να πιάνω τα χέρια μου και να νομίζω ότι υπάρχουν καρφιά..
για να καταλάβω ότι δεν είναι ανάγκη να τρελαθεί κανείς για να γίνει ή να νομίζει ότι έγινε ευτυχισμένος...
Ευτυχισμένος δεν θα γίνεις ούτε σαν τρελός ούτε σαν γνωστικός..στον κόσμο αυτό πρέπει να το πάρεις απόφαση :και καλλιτέχνης κι ευτυχισμένος δε θα γίνεις.
Την ευτυχία ή θα την γευτείς ή θα την προετοιμάσεις για τους άλλους.
και τα δύο μαζί δε γίνεται.....
πόσο δύσκολο ειναι αυτό, όταν το συνειδητοποιεις....
Η Ζωή σε διάλεξε να την υπηρετήσεις .όχι για να την απολάψεις...
Αλλά τότε ...
αν είναι έτσι όπως λες πως μπόρεσες εσύ χωρίς ευτυχία να σύρεις ως εδώ την ύπαρξη σου ?
Μήπως ανακάλυψες μέσα απ`τα ρουμάνια της ζωής, κανένα μονοπάτι που μπορείς να το περάσεις χωρίς να ξεσκιστείς?
Οχι.
Ανεκάλυψες όμως κάτι άλλο : τη μέθοδο να δίνεις λίγη ευτυχία στους άλλους....
τα λεξικά δεν τη γράφουν έτσι...τη λένε μαρτύριο, αλλά ποιός ξέρει ? μπορεί αυτή να είναι η πραγματική -και η μόνη-ecstasy...
τα δάκτυλα του JOVE πληκτρολογούν, μιλώντας με τη ψυχή του Μενέλαου Λουντεμη μεσα απ το βιβλιο του "εκσταση"....
και όμως σημερα, μου επιστρέψατε κατι λίγο απ την ευτυχια του να νιωθει κάποιος ότι ειναι με όλες και όλους αυτους τους ανεκτιμητης αξιας φιλους...
πολλες individual ευχες στο προσωπο μου....που μου εκαναν εντυπωση πως εχω "καταγραφει" στα ματια των φιλων μου....
θα κλεισω με μια, που μου εκανε εντυπωση : Μαχητης και Ατρομητος ....
πρωτη φορα με "σκιαγραφουν" ετσι οπως ακριβως ειμαι μεσα μου και στην καρδια μου....
να ειστε καλά και ευτυχισμενοι ολες και ολοι σας smile emoticon
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου