Δευτέρα 19 Σεπτεμβρίου 2016

Blue full Moon in Sag/Gemini and Summer Solstice : Ενα ονειρο στο ταξιδι του Νοστου

Blue full Moon in Sag/Gemini and Summer Solstice : Ενα ονειρο στο ταξιδι του Νοστου

To κλειστο κυκλωμα που ζεις σου εχει δειξει ποσο σταυρωμενη εισαι σε ένα μαρτυριο
Που δεν εχει τελειωμο…γιατι όταν τα παιζει το μυαλο, διαμαρτυρεται το σωμα, και όταν και αυτό εξαντλημενο και ρουφηγμενο από ενεργεια είναι ηδη στα ορια του..
Τοτε αγριευει η θαλασσα των συναισθηματων σου που την κανεις ωκεανο απ την υστερια σου…Γιατι σε πνιγουν οι αναμνησεις για όλα αυτά που δεν εζησες και δεν γειωσες ολο αυτό που ειχες στο μυαλο σου….

Τα αλλοκοτα οραματα που ειχες σε οδηγησαν σε φαντασιωσεις που εξελιχτηκαν σε εμμονες και αυτές σε νευρωσεις, κομματια διαφορετικα της ζωης σου
Που δεν μπορεις να γεφυρωσεις με τιποτε…κανοντας την πολυποθητη συνθεση σου
Κομματια…
Και σαν να μην εφτανε αυτό, νιωθεις μια απειρη λαχτάρα να ζεις μέσα σε μια υπναγωγική και υπνοπομπική κατασταση συνειδησης, που ανυπομονεις να παραδωθεις τελειως σε ολες αυτές τις διαλυμενες δομες της ζωης σου και κυριως σε ολες αυτές τις καταστασεις που αληθινα δεν υπηρχαν στο πρωτο πλανο της ζωης σου…

Καλα εχεις κανει τιποτε γι αυτό ? δηλ. τι ακριβως περιμενες ?
To ειπαμε υπαρχει ενας μπατσος και ενας δεσμοφυλακας μεσα στη ψυχη σου που σε αναγκαζει τις αναγκες του πρωτου πλανου της ζωης σου στις βαζει παντα στην τελευταια μοιρα…
Και αυτος σε διαποτιζει με συναισθηματικη τρομοκρατια με αποτελεσμα να πλημμυριζεις από τις φοβιες σου….Ωραια σε καλο δρομο εισαι….

Πισω από αυτή την τρομοκρατια των φοβων σου, υπάρχει κάτι μεγαλύτερο, κάτι περισσότερο, κάτι καλύτερο, κάτι πιο πέρα, κάτι που ποτέ δεν φανταζόσουν , μια σκέψη που δεν την ειχες ξανασκεφτει ποτέ, μια πραγματικότητα που ποτέ δεν ειχες γνωρίσει.
Το ξαναειπαμε η Αλικη στη Χωρα των Θαυματων….

Μπορει να ανασυρονται και μνήμες ...
Μνήμες, χρυσές μνήμες που έχουν "καεί"...
υπάρχει μια χρυσή μέρα που η μνήμη της
θα με αλλάξει για πάντα στους καιρούς που διανύουμε....

Κάπου υπάρχει κάποιο μέρος ....
κάποιο μέρος για μας ...
που δεν μπορούν να το δούν ένα εκατομμύριο μάτια....
Και κάπου εκεί είναι κάποια, που μπορεί να βλέπει αυτο που μπορώ να δω...
αλλά κάποια που μπορεί να χορεύει έτσι με το μυαλό μου...
μας λέει ο Jim Kerr απ τους simple minds...

γιατί στο σώμα είναι πιο εύκολο όταν δεν είναι μπλοκαρισμένο
αρκεί να δώσει το εναυσμα η καρδιά...
αρκεί η καρδιά να μην είναι υπόδουλη στο μυαλό
γιατί το μυαλό "βάζει" πολλά "οφειλε και θάπρεπε"...
που στο τέλος καταλήγεις να νιώσεις πόσο θύμα υπήρξες
απ την τυραννία του ορθολογισμού σου
που τον μπερδεύεις με τη λογική .....
Και αυτό σε εμποδιζει να δεις ότι καπου εκει είναι καποιος σε ένα καποιο μερος που δεν μπορουν να δουν ένα εκατομμυρια ματια, που σε κανει να βλεπεις με πολλα ματια …

Και καπου εκει είναι καποια, που μπορει να βλεπει
αυτό που μπορω να δω…
Εγω παντως θα Σε περιμένω. Μη ρωτάς γιατί......
Μη ρωτάς γιατί περιμένει εκείνος
Που δεν έχει τι να περιμένει
Και όμως περιμένει.
Γιατί σαν πάψει να περιμένει
Είναι σα να παύει να βλέπει
Σα να παύει να κοιτά τον ουρανό
Να παύει να ελπίζει
Σα να παύει να ζει.
Αβάσταχτο είναι…
Πικρό είναι
Να σιμώνεις αργά στ’ ακρογιάλι
Χωρίς να είσαι ναυαγός
Ούτε σωτήρας
Παρά ναυάγιο......(M.Λουντεμης)
γιατί τελικά :
" Aπ’ όλα μπορείς να σωθείς
εκτός απ’ την νοσταλγία σου για κάτι πολύ μακρινό
που δεν το θυμάσαι...."
(Τ.Λειβαδίτης)

εγω το θυμήθηκα, σε θυμήθηκα...
Μόνο που τωρα, πρέπει να βρω όλη την πονηράδα του Οδυσσέα
και σε όσες ταλαιπωρίες και να με βάλει ο Ποσειδώνας
εγώ θα σφίξω στην αγκαλιά μου
την Πηνελόπη μου.....
και ξερεις οι θεοι και οι θεες μέσα μου δεν ειναι σταθεροι φίλοι μου
κάποιοι γινονται εχθροί, όπως ηταν σε μενα ο Ποσειδώνας, και τωρα προσπαθω να συμφιλιωθω μαζι του…
γιατι : ολοι οι θεοι και οι θεές μας ζηλεύουν
ζηλεύουν οτι ειμαστε θνητοί και θνητές,
έλεγε ο Ομηρος, ο ποιητης Πατερας των Θεών....
εμεις μονον μπορουμε να απολαμβανουμε την αιωνιοτητα της στιγμης...
τι να την κάνουμε την αιωνιότητα χωρις να εχουμε μαγικές στιγμές ….

Blessings για την Blue Full Moon, ξερετε τι ειναι η Blue Moon...
οταν συμβαινει σε κανει και νιωθεις πιο μεγαλοποιημενο
ολο αυτο που νιωθεις, μηπως και το αναγνγωρισεις
ποσο σου λειπει....

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου