Το Συμβολικό και το Αληθινό

 ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΙΚΟ ΚΑΙ ΤΟ ΑΛΗΘΙΝΟ

Η πιο κατάλληλη μελέτη της Ανθρωπότητας είναι ο Άνθρωπος

Το σώμα του ανθρώπου είναι ένα θαύμα της φύσης και  είναι πολύ χρήσιμο  να ξέρουμε πώς λειτουργεί.

Η συνειδητότητά του τον τοποθετεί μακριά απ τον κόσμο των ζώων , αλλά οι τρόποι που λειτουργεί το μυαλό του, μας είναι ακόμα άγνωστοι.

Είναι κάτι περισσότερο απ τα επιμέρους τμήματα του, δηλαδή από το σώμα και τον εγκέφαλό του ;

Έτσι όταν έχουμε ένα γενέθλιο χάρτη,  είναι απλά μια στιγμή του χρόνου συμβολοποιημένη, ή υπάρχει κάτι πιο πέρα απ’ αυτό, μια απροσδιόριστη δύναμη που ελέγχει αυτή τη στιγμή του χρόνου, και την οποία δεν μπορούμε να  αντιληφθούμε ή μετρήσουμε;

 Θα πρέπει να δούμε έναν χάρτη σαν μια πληροφορία που «μας ανοίγει πόρτες» σ’ αυτά που γνωρίζουμε για την ανθρώπινη συμπεριφορά.  Αυτό όμως απευθύνεται σ’ αυτούς που θέλουν και είναι έτοιμοι να περάσουν μέσα απ’ αυτές.

Ψυχολογία και Αστρολογία

Ζούμε σε μια επαναστατική περίοδο για την ψυχολογία.

Τις τελευταίες δεκαετίες, ένας αριθμός από διαφορετικά και ανερχόμενα μέχρι τώρα χωριστά ρεύματα, έχουν αρχίσει να εργάζονται μαζί, χωρίς όμως να  έχουμε ακόμα μια νέα σύνθεση, ούτε μια πλήρως ανεπτυγμένη επιστήμη του ανθρώπου. Αλλά σε σχέση με όλες τις φάσεις της ανθρώπινης ιστορίας, είμαστε όλο και πιο κοντά στο να το επιτύχουμε.

Τα ιερατεία, οι θρησκείες και οι μάγοι απ την αρχαιότητα μέχρι τον 19^ο αιώνα, εξυπηρετούσαν με την αποστολή τους βασικές ανθρώπινες ανάγκες. Καμία θρησκεία, όμως, δεν έβαζε τον άνθρωπο στο κέντρο της.

Αυτό το έκανε η μοντέρνα ψυχολογία, και το έκανε κάτω από δύο χωριστές παρορμήσεις, οι οποίες πρόσφατα έχουν αρχίσει να συνυπάρχουν.

Φιλοδοξούμε στο μέλλον αυτή η σύνθεση να τελειοποιηθεί με τον αστρολογικό χάρτη.

1. Η εμφάνιση της ψυχολογίας της συμπεριφοράς

Το ρεύμα αυτό έχει ονομαστεί first force, και είναι αυτό της ψυχολογίας της συμπεριφοράς. Η ανάπτυξη της επιστήμης και η δυσαρέσκεια των ανθρώπων απέναντι στη θεωρητική προσέγγιση της φιλοσοφίας, συνετέλεσε στο να βρεθούν τρόποι για να προσδιοριστεί και να μετρηθεί η διαδικασία της ανθρώπινης ομιλίας και συζήτησης, στα πρότυπα των άλλων επιστημών. Έτσι το πρώτο ρεύμα έβαλε τον άνθρωπο μέσα στα επιστημονικά εργαστήρια και άρχισε να μετράει το μόνο πράγμα που μπορούσε να μετρηθεί με τα όργανα της εποχής, την πραγματική συμπεριφορά του ανθρώπου.

  –όχι τη συνειδητότητά του, ούτε τα συναισθήματά του, ( αν και τα ψυχικά-φυσικά επακόλουθα απ’ τη συμπεριφορά, συμπεριλαμβάνονταν στην εξέταση), ούτε τη διαίσθηση του, αλλά οτιδήποτε  έπραττε, όπως και το πώς το σώμα αντιδρούσε στα διάφορα ερεθίσματα.

Η ανάπτυξη των βιο-ενεργειών έδωσε στη ψυχολογία της συμπεριφοράς ιδιαίτερη ώθηση.

Μπορούμε να συνδέσουμε γόνιμα αυτό το πρώτο ρεύμα της ψυχολογίας με τον αστρολογικό χάρτη, μέσα απ’ τη μελέτη των βιολογικών κύκλων και ρυθμών.

Μελέτη του Ήλιου, της Σελήνης και των άλλων ουράνιων σωμάτων όπως συσχετίζονται με το ανθρώπινο σώμα.

2. Freud,Jung,Adler (αναλυτική ψυχολογία)

Το δεύτερο ρεύμα στην ψυχολογία, το ψυχο-αναλυτικό, εμφανίστηκε απ’ τις προσπάθειες των γιατρών να θεραπεύσουν την πνευματική αρρώστια.

Και αυτό στο μυαλό του κόσμου πέρασε με τα ονόματα των Freud, Yung και Adler, αν και προσωπικά προτιμώ να ταξινομήσω τον Yung σαν transpersonal ψυχολόγο, αφού πιστεύω ότι η θεωρία του υπερβαίνει όλο το σκελετό του ψυχο-αναλυτικού ρεύματος.

Έτσι η εμφάνιση των ψυχαναλυτικών σχολείων τοποθετείται στο αντίθετο τέλος του φάσματος των ψυχολόγων της συμπεριφοράς, προσπαθώντας να κατανοήσουν τον άνθρωπο διαμέσου της εξερεύνησης της εσωτερικής ψυχής.

Έτσι αναπτύχθηκαν τέτοιες τεχνικές, όπως ο ελεύθερος συνειρμός, η ανάλυση των ονείρων και η ερμηνεία των συμβόλων.

Και με τη σκέψη του Yung, πάμε πιο μακριά, αφού εκεί προτείνεται η ύπαρξη του Συλλογικού Ασυνείδητου, ένα reservoir από φυλετική μνήμη, αρχέτυπα και εικόνες καθώς και συλλογικές ενέργειες που μπορούν να επηρεάσουν την ανθρώπινη ψυχή.

Τα ενεργειακά πεδία και οι σχέσεις με τις οποίες ασχολείται η αστρολογία και το ενεργειακό πεδίο που ονομάζουμε συλλογικό ασυνείδητο, θα καταλήξουν να είναι όψεις της ίδιας πραγματικότητας, εάν όχι ταυτόσημες.

3. Ανθρωπιστική Ψυχολογία

Στη δεκαετία του ‘50, στην Αμερική, κάποιοι ψυχολόγοι αισθάνθηκαν ότι τα δύο πρώτα ρεύματα ήταν μονόπλευρα, και ήθελαν να τοποθετήσουν τον άνθρωπο στο κέντρο της ψυχολογικής εικόνας τους. Έτσι εμφανίστηκε η ανθρωπιστική ψυχολογία με αρχιτέκτονα τον Abraam Maslow και τον Sutich, οι οποίοι παρατηρώντας χαρισματικούς ανθρώπους ειδικεύτηκαν στη μελέτη της Δημιουργικότητας, στην ψυχολογία της ολοκλήρωσης και της αυτοπραγμάτωσης.

Το ρεύμα αυτό ονομάστηκε Αναπτυξιακό Ρεύμα (Growth Movement) και διακρίνεται από ένα χρώμα αντι-διανοούμενου, σαν αντίδραση στο υπερβολικό διανοούμενο στυλ  της δυτικής κουλτούρας λειτουργώντας επάνω σε συναισθηματικά επίπεδα όπως η gestalt therapy.

Μας άφησε παρακαταθήκη στην αστρολογία να ψάχνουμε το δημιουργικό κίνητρο και την ψυχολογική ολοκλήρωση του ατόμου, όπως φαίνονται απ’ το χάρτη.

Όπως επίσης να αποφεύγουμε να βλέπουμε μοιραία γεγονότα και καταλήξεις, αφού μια δύσκολη περίοδος ισοδυναμεί με έναν αντίστοιχο χρόνο ανάπτυξης.

4. Η transpersonal  ανάπτυξη

Η λέξη transpersonal είχε αρχίσει να χρησιμοποιείται απ τον Dane Rudhyar, τον πατέρας της Ψυχολογικής Αστρολογίας στον 20^ο αιώνα, πριν την transpersonal ψυχολογία στα τέλη των ‘60s.

Έτσι, προσδιόρισε σαν transpersonal μια διαδικασία καθόδου μιας υπερβατικής πνευματικής δύναμης και διαφώτισης, μέσα σε μια normal συνειδητότητα και ουσιαστικά διαμέσου ολόκληρης της προσωπικότητας μιας ανθρώπινης ύπαρξης.

Η πηγή αυτής της δύναμης και του φωτός υπάρχει στην περιοχή πέραν της προσωπικής συνείδησης και του εγώ, αλλά μάλλον η transpersonal δράση είναι περισσότερο μια κάθοδος της δύναμης αυτής παρά μια άνοδος της συνειδητότητας και των αισθημάτων ενός προσώπου.

Έτσι ο άνθρωπος για αυτό το ρεύμα των ψυχολόγων θεωρήθηκε σαν μια πνευματική ύπαρξη με ικανότητες για αυτό-συναίσθηση και αυτό-υπέρβαση. Όμως αυτό οδηγεί σε υψηλότερες καταστάσεις συνειδητότητας και peak ή μυστικιστικές εμπειρίες.

Οι transpersonal ψυχολόγοι ενδιαφέρθηκαν για το πώς οι υψηλότερες περιοχές της ανθρώπινης φύσης  μπορούν να είναι σε επαφή με τους ανθρώπους και πώς να μεταφέρονται μέσα σε πρακτική έκφραση στην καθημερινή ζωή. Επίσης ενδιαφέρθηκαν για ψυχολογικές αξίες, όπως η ανάπτυξη της ολότητας, δημιουργικότητας, έμπνευσης και την ανάπτυξη της διαίσθησης.

Αυτό τους οδήγησε να ενδιαφερθούν για το πώς οι κοινωνίες θα γίνουν καλύτερες μέσω της εξατομικευμένης ανάπτυξης και αποτελεσματικότητας.

Η σοφία της yoga, Ζεν, και διάφοροι τύποι διαλογισμού ανήκουν σ’ αυτό το ρεύμα. Αυτοί οι ψυχολόγοι εξερευνούν και μεθόδους με συστήματα ανάπτυξης εσωτερικών ομάδων, ανατολικών και δυτικών.

Και ιδιαίτερα η σωστή σχέση ανάμεσα στα Ύψη και τα Βάθη, το συνειδητό και το Ασυνείδητο είναι ένα από τα κίνητρα αυτών των εξερευνητών του κόσμου της ανθρώπινης ψυχής.

Εδώ, πέρα απ το Yung, βρίσκουμε πάλι τον Maslow αλλά κυρίως τον Roberto Assagioli, ιδρυτή της psychosynthesis, στις αρχές του 20^ου αιώνα.

Σε όλα αυτά τα πεδία δεν υπάρχει σωστό ή λάθος και κάθε προσέγγιση μπορεί να είναι έγκυρη ή περισσότερο ικανοποιητική σε μια συγκεκριμένη περίπτωση απ’ ότι σε μια άλλη. Ένας αστρολογικός χάρτης μπορεί να μας βοηθήσει σ’ αυτό.

ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΚΟΙ ΧΑΡΤΕΣ: η μελέτη του Χρόνου και του Χώρου

Πριν προχωρήσουμε στη βασική μελέτη των κύκλων των πλανητών, ας δώσουμε κάποιους βασικούς ορισμούς, που είναι απαραίτητοι και να κατανοήσουμε τα επόμενα στάδια.

Τι είναι χρόνος;

Χρόνος είναι ο τρόπος με τον οποίο μετράμε τις περιόδους ανάμεσα στα γεγονότα.

Χρόνος είναι η αποτίμηση της μεταβολής της μορφής (ύλη).

Υπάρχουν δύο μέθοδοι για να μετρήσουμε το χρόνο, η μια ονομάζεται Δυναμική και η άλλη Ατομική. Ο Δυναμικός χρόνος μετριέται με την επανάληψη των κινήσεων της Γης, του Ήλιου και των αστεριών (πλανητών).

Ο Ατομικός χρόνος έχει μια ηλικία περίπου 100 χρόνια και βασίζεται στη μέτρηση των κύκλων των ηλεκτρομαγνητικών ακτινοβολιών ορισμένων στοιχείων και ιδιαίτερα του Κασίου.

Οι μέρες και τα χρόνια μας μετριούνται σύμφωνα με τις κινήσεις της Γης γύρω απ’ τον Ήλιο αλλά τώρα τα λεπτά και η ώρα υπολογίζονται με την ατομική μέθοδο.

Ο Χρόνος εξελίχθηκε απ’ τις θέσεις της Γης στο Ηλιακό Σύστημα, απ’ τις θέσεις του Ηλιακού Συστήματος στον Γαλαξία, και πιο πρόσφατα απ’ τη θέση του Γαλαξία στο σύνολο του Σύμπαντος.

Και καθημερινά χρησιμοποιούμε την ώρα, την ημέρα, το μήνα και το έτος για να καθορίσουμε ένα σημείο στο χρόνο και να συντονίσουμε τις πράξεις μας, τη μια με την άλλη.

Για τον καθένα μας η αντίληψη της διαδοχής και της διάρκειας του Χρόνου, είναι μοναδική.

Σύμφωνα με τα πιο πολλά αστρολογικά σχολεία σκέψης, το να μελετάει κάποιος αστρολογία είναι να σαν να εξερευνεί τη φύση και την ποιότητα του χρόνου. Και εδώ χρόνος είναι η σταθερή κίνηση, με τις αλλαγές του όπως αυτές καθρεφτίζονται στους κύκλους του Ήλιου, της Σελήνης και των πλανητών, καθώς αυτοί κάνουν τους κύκλους τους στο Ζωδιακό κύκλο.

Ο Ζωδιακός κύκλος είναι όλη η κίνηση της Γης γύρω απ’ τον Ήλιο.

Μάλιστα, η Margaret Hone θεωρεί ότι η Γη, καθώς κινείται γύρω απ τον Ήλιο, αφήνει μια «αύρα» στον Ουρανό, και αυτή η αύρα είναι ο Ζωδιακός κύκλος.

Αυτός ο κύκλος είναι γνωστός και σαν κύκλος των Εποχών με σημείο αφετηρίας και εκκίνησης το σημείο 0 (μηδέν) μοίρες του Κριού, ή αλλιώς το σημείο γ της εαρινής ισημερίας, που στο Βόρειο Ημισφαίριο σηματοδοτεί την Άνοιξη.

Το ακριβώς απέναντι σημείο, που είναι οι μηδέν μοίρες του Ζυγού, είναι το σημείο γ` και σηματοδοτεί το φθινόπωρο, ή την φθινοπωρινή ισημερία.

Ακολούθως, στο πιο βόρειο σημείο του κύκλου, που είναι οι μηδέν μοίρες του Καρκίνου, έχουμε το θερινό ηλιοστάσιο, όπου οι νύχτες είναι μικρότερες στο βόρειο Ημισφαίριο, και αντίθετα στο πιο νότιο σημείο του κύκλου, που είναι οι μηδέν μοίρες του Αιγόκερω, έχουμε το χειμερινό ηλιοστάσιο, όπου οι νύχτες είναι μεγαλύτερες.

Στα ηλιοστάσια ο άξονας της Γης εμφανίζεται στραμμένος πιο κοντά ή πιο μακριά απ’ τον ήλιο.

Και φυσικά τα ηλιοστάσια συμβαίνουν και στους άλλους πλανήτες.

Τα παραπάνω είναι πολύ βασικά αστρονομικά σημεία, γιατί σηματοδοτούν και δημιουργούν τις Εποχές του Έτους.

Το ίδιο συμβαίνει και στους αστρολογικούς χάρτες.

Η Γη όμως δεν κινείται μόνο γύρω απ τον Ήλιο. Κινείται και γύρω απ’ τον άξονα της δημιουργώντας το φαινόμενο της ημέρας και της νύχτας.

Έτσι εξ’ αιτίας αυτής της κίνησης της, κάθε τόπος της Γης βλέπει διαφορετικό σημείο και μοίρα του Ζωδιακού κύκλου, που όπως είπαμε μέσα σ’ αυτόν κινείται γύρω απ’ τον Ήλιο.

Όλα στη Γη μετριούνται απ’ τον Ισημερινό της.

Οι γραμμές που είναι παράλληλες προς τον Ισημερινό λέγονται παράλληλοι κύκλοι και η απόσταση ενός τόπου απ τον Ισημερινό λέγεται γεωγραφικό πλάτος.

Οι γραμμές που ενώνουν τους δύο πόλους λέγονται μεσημβρινοί, και η απόσταση ενός τόπου απ’ τον πρώτο μεσημβρινό λέγεται γεωγραφικό μήκος.

Έχουμε κάνει μια σύμβαση και θεωρούμε πρώτο μεσημβρινό αυτόν που περνάει απ’ τη θέση Greenwich, δίπλα στο Λονδίνο. Αυτός, όταν προβάλλεται στον  ουρανό, βρίσκει το σημείο γ της εαρινής ισημερίας του Ζωδιακού κύκλου.

Έτσι, κάθε σωστή μέτρηση ενός τόπου στη Γη, ορίζεται με το γεωγρ. πλάτος και το γεωγρ. μήκος, που ονομάζονται συντεταγμένες του τόπου και αυτός ο τόπος βλέπει στο Ζωδιακό διαφορετικά ζώδια, ανάλογα με την ώρα της γέννησης.

Τα angles του χάρτη –angularity

Αυτό το ζώδιο ονομάζεται ωροσκόπος ή ανατολικό σημείο του χάρτη και βρίσκεται απ’ τους πίνακες του Raphael και πάντα συνοδεύεται και από ένα άλλο σημείο που ονομάζεται Ζενίθ του Ζωδιακού κύκλου.

Αυτό το σημείο του ωροσκόπου αντιστοιχεί ακριβώς σε ό,τι είναι η άνοιξη και η εαρινή ισημερία για τον κύκλο των Εποχών.

Και το ζενίθ αντιστοιχεί στο χειμερινό ηλιοστάσιο που είναι το πιο νότιο τμήμα του κύκλου. Παίρνοντας ακριβώς και τα αντίθετα τους σημεία, για τον ωροσκόπο, το δυτικό σημείο του χάρτη που ονομάζεται descendant και αντιστοιχεί στο φθινόπωρο, και το αντίστοιχο βόρειο σημείο του κύκλου που αντιστοιχεί στο καλοκαίρι και ονομάζεται ναδίρ.

Έτσι Asc,MC,IC and Desc είναι τέσσερα σημεία μέσα στο κύκλο των εποχών, που δημιουργούν ένα σταυρό, που συμβολίζει την ενσάρκωση μας μέσα στην ύλη.

Οι ακμές των σημείων αυτών, είναι τα μοναδικά αστρονομικά σημεία του χάρτη, ονομάζονται angles και διαιρούν το ζωδιακό κύκλο σε τέσσερα τεταρτημόρια

 Τα angles είναι πολύ προσωπικά σημεία για τον καθένα μας, γιατί απορρέουν απ’ τον ορίζοντα, όπως φαίνεται την ημέρα και την ώρα της γέννησης.

Αυτά είναι το σκηνικό και ο τόνος που βρίσκονται οι πλανήτες.

Αυτά συντηρούν το προσωπικό πλαίσιο αναφοράς μέσα στο Ζωδιακό κύκλο και τη σύνδεση της υποκειμενικής εμπειρίας με την κοσμική σειρά των πλανητικών υποδειγμάτων.

Αυτά επίσης κινούνται γρήγορα. Κάθε μοίρα για κάθε τέσσερα λεπτά, περνάει επάνω απ’ το ζενίθ .Tα angles υπογραμμίζουν και τονίζουν τις θέσεις των πλανητών διότι ανάλογα με το τι είναι επάνω στον ορίζοντα (asc-des) και τι στο μεσημβρινό (MC-IC) οι πλανήτες «θα πέφτουν» μέσα στα τεταρτημόρια του κύκλου ανάλογα με τις ζωδιακές τους θέσεις. Συνεπώς οι σχέσεις των πλανητών με τα τεταρτημόρια εξ’ ολοκλήρου στηρίζονται στην ακρίβεια του λεπτού της γέννησης.

Και όπως αναφέρει ο Yung, τα σύμβολα του κύκλου (Ζωδιακός –κύκλος εποχών) και της τετράδας (Εποχή), είναι σήματα κατατεθέν της διαδικασίας εξατομίκευσης, σε πηγαίνουν πίσω απ’ τη μια, στην αυθεντική και πρωταρχική σειρά της ανθρώπινης κοινωνίας, και μπροστά απ’ την άλλη, σε μια εσωτερική σειρά της ανθρώπινης ψυχής.

Οι πλανήτες σε μια απόσταση 10 μοιρών απ’ τα  angles, ονομάζονται angulars, και είναι μαζί με Ήλιο –Σελήνη, Asc –MC και ruler of chart ό,τι πιο προσωπικό έχουμε στο χάρτη αυτό. Οι angular planets είναι η κληρονομιά μας απ το Σύμπαν, γιατί αυτούς τους πλανήτες θα μπορούσε να τους δει  κάποιος με γυμνό μάτι την ώρα της Γέννησης, απ’ το σημείο γέννησης.

Μας αρέσει δεν μας αρέσει, είναι οι σκηνοθέτες του έργου ενσάρκωσης της Ζωής μας και στο χέρι μας είναι και έχουμε υποχρέωση να τους δώσουμε προσωπική έκφραση μέσα απ’ την αυτογνωσία μας.

Απ’ την άλλη τα angles, αφού είναι και τα μόνα πραγματικά σημεία του χάρτη, μας δείχνουν και τη σχέση μας με τον κόσμο και την persona, τον ψυχολογικό μηχανισμό εκείνο. Και εδώ αξίζει να θυμηθούμε κάτι απ’ τα λόγια του Carl Yung για το θέμα της persona :

η Persona (personal-personality) είναι ένα περίπλοκο σύστημα σχέσεων ανάμεσα στην ατομική συνείδηση και την κοινωνία, είναι ένα είδος μάσκας που έχει σκοπό να δημιουργήσει αφενός μια συγκεκριμένη εντύπωση στους άλλους και να κρύψει, αφετέρου, την αληθινή φύση του ατόμου.

Αν υποστηρίζει κανείς ότι αυτή η δεύτερη λειτουργία είναι περιττή, είναι τόσο ταυτισμένος με την persona του ώστε δεν γνωρίζει πια τον εαυτό του.

Αν υποστηρίζει ότι η πρώτη λειτουργία είναι περιττή, αυτό σημαίνει ότι δεν αντιλαμβάνεται την αληθινή φύση των συνανθρώπων του.

Η κατασκευή μιας συλλογικά αποδεκτής persona αποτελεί σοβαρότατη παραχώρηση προς τον εξωτερικό κόσμο, μια γνήσια πράξη αυτοθυσίας που οδηγεί το ΕΓΩ στην ταύτιση με αυτή. Έτσι, υπάρχουν άτομα που πιστεύουν ότι είναι πραγματικά αυτό που προσποιούνται.

Όμως, αυτή η "άψυχη" κατάσταση είναι φαινομενική, γιατί το ασυνείδητο δεν ανέχεται σε καμιά περίπτωση τη μετάθεση του κέντρου βάρους. Οι ταυτίσεις με έναν κοινωνικό ρόλο είναι μια πολύ γόνιμη πηγή νευρώσεων. Κανείς δεν μπορεί να απαλλαγεί από τον εαυτό του για χάρη μιας τεχνητής προσωπικότητας, χωρίς να υποστεί κάποια τιμωρία.

( Two essays on Analytical Psychology).

Και εδώ έχουμε ένα σοβαρό κίνδυνο με την too much persona. Στο βαθμό που η κοινωνία θα ζητά την ταύτιση με τη μάσκα, το άτομο θα παραδίδεται σε εσωτερικές επιδράσεις.

Θα έλεγε κανείς ότι το ασυνείδητο απωθεί το εγώ, με την ίδια δύναμη που η persona το τραβάει.

Η απουσία εξωτερικής αντίστασης ενάντια στο δέλεαρ της persona, θα δείχνει την ύπαρξη μιας παρόμοιας εσωτερικής αδυναμίας ενάντια στις επιδράσεις του ασυνείδητου.

Συνεπώς τα angles δημιουργούν σχέσεις και Πλανήτες στον άξονα ωροσκόπου, είναι φύλακες στο κατώφλι και μας δείχνουν τι θα προσπαθήσουμε να προσωποποιήσουμε και να ενσωματώσουμε, κάνοντας, όμως, casual σχέσεις.

Οι πλανήτες στο Ναδίρ συμβολίζουν την προέλευσή μας, δημιουργούν σχέσεις μοναδικότητας  αλλά και απομόνωσης και μοναξιάς. Στο Ζενίθ που πάμε, φανερώνονται οι μεγάλες μας προσδοκίες καθώς και το όραμα μας και η αποστολή μας. Συνεπώς οι πλανήτες εκεί δημιουργούν ομαδικές ή group σχέσεις.

Και τέλος, κοντά στο Des, το απέναντι του ωροσκόπου, είναι το μέρος που κατοικεί ο «άλλος» που θα σε βοηθήσει να προσδιορίσεις τελικά το ποιός είσαι, μέσα απ’ τις αλληλεπιδράσεις σου με τους άλλους.

Σε μαθαίνει ακόμα πώς να αποχωρίζεσαι καθώς και όλο το παιχνίδι του ζευγαρώματος. Οι πλανήτες εδώ δημιουργούν τις πιο κλειστές σχέσεις.

Είναι πολύ σημαντικό να βλέπει κάποιος τι στοιχεία λείπουν απ’ τα angles. Γιατί στο φυσικό τους κύκλο υπάρχουν και τα τέσσερα στοιχεία.

Συνήθως, στους γενέθλιους χάρτες κάποιο στοιχείο ή στοιχεία  λείπουν. Και αυτό το στοιχείο που λείπει δημιουργεί μια ανισορροπία. Και προσπαθούμε να βρούμε αυτό που λείπει στους άλλους μέσω μιας σχέσης, μιας θέσης σε ομάδα, μιας κατάστασης ή ενός επαγγέλματος.

Τα τέσσερα αυτά σημεία είναι, επίσης, οι παρορμητικές διευθύνσεις στη ζωή μας, που τη  χρωματίζουν με προσωπικό δυναμισμό, διαμάχη και επιθυμία για επιτυχία.

Αλλά αν το υπόλοιπο του χάρτη δεν υποστηρίζει αυτό το υπόδειγμα, τότε μπορεί να δημιουργηθεί μια τρομακτική εσωτερική διαμάχη, που ενδέχεται να οδηγήσει σε ψυχοπαθολογία.

Και η υποστήριξη φαίνεται με δύο τρόπους.

Ο πρώτος έχει να κάνει με τη σχέση φυσικών κυβερνητών των σημείων αυτών και των individual rulers του χάρτη, των σημείων αυτών.

Κάποιος που έχει ωροσκόπο Δίδυμο, έχει φυσικό κυβερνήτη τον Άρη και individual ruler τον Ερμή.

Η Σχέση τους δείχνει το βαθμό διαμάχης ή συνεργασίας για την επίτευξη ενός στόχου.

Εδώ να υπενθυμίσουμε ότι οι πλανήτες δείχνουν τη φύση των ενεργειών, δηλαδή τι λειτουργεί.

Τα ζώδια, στα οποία βρίσκονται οι πλανήτες, δείχνουν με ποιό τρόπο λειτουργούν αυτοί ή αυτές οι ενέργειες, το χρώμα έκφρασης τους.

Οι όψεις ανάμεσα στους πλανήτες δείχνουν τον τρόπο που μιλάνε αυτές οι ενέργειες, ή τον τρόπο που μιλάνε οι θεοί, αφού οι πλανήτες είναι σύμβολα θεών ή του τι, ακριβώς, λειτουργεί στη ψυχή μας.

Και οι οίκοι φανερώνουν πού λειτουργούν όλα αυτά. Δηλαδή, σε ποιους τομείς της ζωής.

 Αφού έχουμε βρει τα 4 πραγματικά σημεία του χάρτη με διάφορες μεθόδους, διαιρούμε τα τεταρτημόρια σε τμήματα και στο τέλος μας προκύπτουν οι 12 οίκοι του κύκλου.

Και που μπορεί να αντιστοιχούν στους μήνες του Έτους.

Η διαμάχη των Αντιθέτων: το δράμα τους είναι το ίδιο το Δράμα της Ζωής

Μέχρι τη στιγμή της γέννησης μας, πλανήτες και ζώδια είναι εξωπραγματικά.

 Έχουν μόνο μια universal, συλλογική σημαντικότητα.

Υπάρχουν σαν αρχές, ανίκανα να αναλάβουν οτιδήποτε συγκεκριμένο, ειδικό σχήμα ή τύπο. Όμως, ο ακριβής χρόνος και το μέρος της γέννησης μας αλλάζει για πάντα το υπόδειγμα των ουρανών, το οποίο σταθεροποιείται σε μια μεγαλύτερη δυναμική. Και αυτή είναι η πιο σεισμική στιγμή των ζωών μας.

Έτσι, τη στιγμή της γέννησης μας, η αδιαφοροποίητη πληρότητα έρχεται σε ένα τέλος και εμείς βρίσκουμε τους εαυτούς μας  quartered (τετραγωνισμένους), σταυρωμένους. Και αυτός είναι ο σταυρός της ύλης, σε δύο major άξονες οι οποίοι όπως είπαμε είναι τα angles του χάρτη.

Από εκείνη ακριβώς τη στιγμή είμαστε «παγιωμένοι», δεμένοι στο δράμα των αντιθέτων, το οποίο είναι ακριβώς το δράμα της ζωής…

Έτσι, κάθε γενέθλιος χάρτης είναι μια αντανάκλαση του συμβόλου της Γης,

ο σταυρός μέσα στον κύκλο περιγράφει την ακριβή φύση του συγκεκριμένου υλικού, του στερεού  κόσμου μέσα στον οποίο έχουμε γεννηθεί και μέσα απ αυτόν πρέπει να εκδηλωθούν οι εαυτοί μας.

Τα angles, τα οποία κάνουν το χρόνο και το χώρο πιο κατανοητά, μας δίνουν, όπως προείπαμε, προσανατολισμό για την ανατολή, τη δύση, το βορρά και το νότο.

Γι’ αυτό, απ’ τη στιγμή που γεννιόμαστε είμαστε οριοθετημένοι και οριζόμαστε μέσα στα όρια του γενέθλιού μας χάρτη, τον οποίο δεν μπορούμε ούτε να τον ανταλλάξουμε ούτε να τον αλλάξουμε.

Και αυτό δεν είναι ακριβώς μοίρα, αλλά η εξίσωση μας στην άλγεβρα της ζωής, όπως έχει χαρακτηριστικά τονίσει ο Dane Rudhyar.

Και τελικά αυτό σημαίνει ότι ο καθένας μας αποφασίζει τι θα κάνει με το γενέθλιο χάρτη του και πώς θα ζήσει μ’ αυτόν.

 Ο κάθε χάρτης είναι διχοτομημένος μέσα σε αντίθετα τεταρτημόρια, με βάση τα τέσσαρα σημεία του ορίζοντα, όπου γειώνονται οι πλανητικές ενέργειες που αποτελούν, επίσης, αρχετυπικές πλανητικές διχοτομίες, όπως προκύπτουν απ’ τα μυθολογικά τους stories και απ’ τις ψυχολογικές τους ερμηνείες.

Γιατί υπήρχαν θεοί και κατ`επέκταση πλανήτες που έμφυτα, σύμφωνα με τις τροχιές τους και τη φύση τους,  δεν συμπαθούσαν ο ένας τον άλλο.

Έτσι, όλα αυτά τα αρχέτυπα αντιπροσωπεύουν αντίθετες καταλήξεις ενός ψυχικού φάσματος. Το φυσικό συνεπακόλουθο όλων αυτών, είναι ότι αυτή η έμφυτη διάθεση διαμάχης θα προεκτείνεται και στη λίστα με τα ζώδια και τους οίκους, τα οποία οι πλανήτες  κυβερνούν φυσικά.

Και αυτό θα ξαφνιάσει πάρα πολλούς που τότε, ίσως, καταλάβουν ότι στήνουν ερμηνείες σε ένα ωροσκόπιο σε λάθος επίπεδο επειδή είναι ουσιαστικά αδιαφοροποίητο  πριν την γέννηση. Δηλαδή ένα ωροσκόπιο ερμηνεύεται σαν το άτομο να μην έχει γεννηθεί ακόμα.

Όμως, ο συγκεκριμένος χάρτης προκύπτει απ’ τη διάσπαση των αντιθέτων, που συμβολίζουν τη γείωση μας, την ενσάρκωση μας.

Από εκεί αρχίζει ένας νέος αγώνας για την ολοκλήρωση μας, που ζητάει τη συμμετοχή μας. Και αυτό συνεπάγεται  εσωτερική εργασία.

Αυτές οι αρχετυπικές διαμάχες, οι οποίες είναι φυσικές, έμφυτες και δεν είναι κακές ή καλές, αλλά ούτε και παθολογικές, μπορεί να είναι τρομακτικά δημιουργικές. Είναι στο χέρι μας να μην τις κάνουμε παθολογικές.

Αυτό εξαρτάται απ’ το βαθμό συμμετοχής μας σ’ αυτές τις διαμάχες.

Η λίστα μπορεί να είναι ελλιπής. Όποιος έχει και άλλες ιδέες, ας την συμπληρώσει.

Είναι δανεισμένη απ’ τη μυθολογία και εμπνευσμένη απ’ το υπέροχο βιβλίο της Liz Greene, Relationships and how to survive them, CPA press, volume 14.

Οι αρχετυπικές διχοτομίες είναι:

 1.Ηλιος –Άρης

Αυτό μπορεί να εκπλήξει, γιατί οι παραδοσιακοί αστρολόγοι θεωρούν συγγενή τα ζώδια Κριού και Λέοντα. Αλλά η συγγένεια τους έχει να κάνει μόνο με τη ψυχολογική τους σύσταση, δηλαδή το στοιχείο της φωτιάς

Απ’ τη Μυθολογία ο Απόλλων αντιπαθούσε τον Άρη, και συνεπώς αυτή η έμφυτη διαμάχη δείχνει τα δύο διαφορετικά πρόσωπα του αρσενικού. Το αρσενικό Πατέρας και το αντίθετο αρσενικό, ο Κυνηγός, αυτός που διεκδικεί. Παρόλο αυτά, στην πραγματικότητα, το ένα εξυπηρετεί το άλλο στο να επιτύχουμε τη σύνθεση.

Ό,τι γωνία και να υπάρχει μεταξύ τους, αυτά δεν συμφιλιώνονται, ίσα ίσα αντιμάχονται. Ακόμα και στην περίπτωση των αρμονικών όψεων, μπορεί να δείξει το επίπεδο «παραμυθιού» που ζει ο καθένας ή της άγνοιας που θα τον οδηγεί στο να μην εργαστεί καθόλου επάνω στο θέμα, αυτό, της σύνθεσης.

Γιατί όταν το άτομο θα ταυτίζεται με το ένα, θα προβάλλει το αντίθετο του μέσα στις σχέσεις του. Απ’ την άλλη, οι σκληρές όψεις μπορεί να δείχνουν υπερβολική δυσκολία για ολοκλήρωση, με αποτέλεσμα την πιθανή κατάρρευση και τη ροπή προς την παθολογία της νεύρωσης. Η συνειδητότητα και μόνο αυτού του φαινομένου, μπορεί να οδηγήσει στην ανακούφιση μιας τέτοιας νεύρωσης. Θα ξέρεις τι σε πολεμάει μέσα σου και δεν θα εμφανίζεται τόσο τεράστιος θυμός προς τα έξω.

2.Ήλιος-Ποσειδώνας

Εδώ το θέμα έχει μια πιο Διονυσιακή πλευρά, γι’ αυτό και οι Αρχαίοι στο Μαντείο των Δελφών, μπορεί να γιόρταζαν τον Απόλλωνα, αλλά τιμούσαν και το Διόνυσο. Τρομακτικό θέμα για τα Λιοντάρια, που είναι χωρίς πατέρα.

3.Ήλιος-Σελήνη

Εδώ είναι πιο απλά τα πράγματα, αφού αυτή η διαμάχη ήταν το κεντρικό μοτίβο της εσωτερικής εργασίας των Αλχημιστών και του έργου του Yung.

4.Σελήνη-Αφροδίτη

Εδώ φαίνεται καθαρά η διάσπαση της θηλυκής ψυχολογίας σε γυναίκα μητέρα και γυναίκα ερωμένη.

5.Σελήνη-Ουρανός

 Εδώ έχουμε την αντίθεση ανάμεσα στο προσωπικό σπίτι και τις μεγάλες ομάδες πχ. οικογένεια και κράτος.

6.Αφροδίτη-Κρόνος

Και εδώ υπάρχουν εκπλήξεις, αλλά η μυθολογία μας βοηθάει να θυμηθούμε ότι η Αφροδίτη γεννήθηκε απ’ τον αφρό της θάλασσας, εκεί που έπεσε το αίμα του Ουρανού όταν τον ευνούχισε ο Κρόνος.

7.Αφροδίτη-Χείρωνας

 Ο μύθος «της πεντάμορφης και του τέρατος» παίρνει σάρκα και οστά σ’ αυτή τη διχοτομία. Η αντίθεση του ερωτισμού με την άγρια και τη χθόνια σεξουαλικότητα.

8.Άρης –Ποσειδώνας

Εδώ φαίνεται καθαρά η σύγκρουση σκιάς και persona, με ολέθριες ροπές στην υγεία και στη σεξουαλικότητα όπως επίσης και στο θυμό και την καταστροφικότητα.

9.Δίας-Κρόνος

Είναι σαφές από πού προκύπτει η έχθρα τους στη μυθολογία. Αυτή η έχθρα έχει προεκτάσεις στα θέματα εξουσίας και κοινωνικών ρόλων.

10.Κρόνος-Ποσειδώνας

Εδώ φαίνεται καθαρά η αντίθεση της πραγματικότητας με την υπέρβαση.

11.Ουρανός - Ποσειδώνας

Η αντίθεση στο Ασυνείδητο, η μυθική αντίθεση ουρανού και θάλασσας, η μυθική αντίθεση συναισθήματος με σκέψη.

Στη Λίστα θα μπορούσαν να προστεθούν Ουρανός με Πλούτωνα και Άρης με Δία, σύμφωνα με το πνεύμα της ποίησης του William Blake στο έργο του  «Ο γάμος του Ουρανού και της Κόλασης» και το επερχόμενο πνεύμα της New Age που ζητάει επειγόντως τη σύνθεση αντιθέτων…..

Ωροσκόπια με πλήθος από διαμάχες αντιθέτων θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν σαν υβρίδια, με εκπληκτική ομορφιά και αισθητική αλλά και με πολύ μεγάλο ποσοστό καταστροφικότητας, είτε εσωτερικά λόγω άγνοιας τους, είτε εξωτερικά λόγω του ότι οι άλλοι τα εκλαμβάνουν ως κίνδυνο για τη δική τους φυσική πολωτική σειρά.

Ο πτολεμαϊκός πίνακας της κυριαρχίας και της έξαρσης των πλανητών, μας βοηθάει να δούμε σε έναν χάρτη με ποιους πλανήτες ταυτίζεται πρόθυμα ένα άτομο έχοντας έτσι ως  αποτέλεσμα οι αντίθετοι να τους απαρνιούνται ή να καταπνίγονται όπως τα κάθε ψυχικά περιεχόμενα.

Και ο Yung μας έχει υπενθυμίσει ότι ο ψυχολογικός κανόνας λέει:

Όταν μια εσωτερική κατάσταση δεν είναι συνειδητή, αυτό συμβαίνει εξωτερικά σαν μοίρα.

Και αυτό το λέμε όταν το άτομο δεν είναι  συνειδητό των εσωτερικών του αντιφάσεων. Και  ο κόσμος το αναγκάζει να εκφράσει τη διαμάχη αυτή  για να διχαστεί στα αντίθετα και να βλέπει στους άλλους με τη μέθοδο της προβολής τα δικά του ασυνείδητα ψυχικά περιεχόμενα.

Απ’ ότι βλέπετε λείπει ο Ερμής, ο οποίος είχε και έχει το δικαίωμα να πηγαίνει παντού, σε όλα τα αντιμαχόμενα στρατόπεδα. Και εκεί επιβάλλει τη δύναμη της νόησης και του μυαλού.

Συνεπώς, οι έμφυτες αρχετυπικές διαμάχες δεν αποβλέπουν στην εξάρθρωσή μας αλλά στη μεγέθυνση του μυαλού μας.

Όλα απευθύνονται στο μυαλό και δεν υπάρχει καμιά παθολογία στη φύση.

Η έκσταση και η χαρά του έρωτα και του sex, μας δείχνει εκείνη τη μαγική στιγμή που όλα είναι ενωμένα, αλλά επειδή στη φύση δεν είναι, αναγεννιόμαστε μέσα απ’ αυτή τη στιγμή και συνεχίζουμε τον αγώνα μας για ολοκλήρωση και πληρότητα.

Υπάρχουν πολλοί τρόποι σύνθεσης των αντιθέτων αλλά δεν είναι της παρούσης χρονικής στιγμής. Με ενδιέφερε περισσότερο η απλή ενημέρωση σας και το πόσο ξένα είναι όλα αυτά στην Αστρολογική ελληνική πραγματικότητα, την ίδια ώρα που όχι μόνο αποτελούν τη βάση όλων των εσωτερικών εργασιών, αλλά είναι ο ίδιος ο πυρήνας του Αρχαίου Ελληνικού Πνεύματος.

Και όχι μόνο αυτό, αλλά με βάση τα παραπάνω, διάφοροι ψυχίατροι στην Αμερική προσπαθούν να γεφυρώσουν και να θεραπεύσουν πολλά απ τα κενά της Ψυχής που έχουν δημιουργήσει αιώνες πια οι αρχετυπικές διχοτομίες.

Ακόμα χειρότερα, η εμφάνιση και η καθιέρωση του Χριστιανισμού και του Ισλάμ, τέντωσε πιο πολύ τα αντίθετα και η εξέλιξη της ψυχής έχει μείνει ακόμα στην Αρχαιότητα.

Άρα τι πρόβλεψη να κάνεις;

Με άγνοια της διάσπασης των αντιθέτων θα γίνει ό,τι ακριβώς αναφέρει το δράμα του μύθου.

 Όλα τα δράματα της ζωής προέρχονται από αυτό.

Του Γεώργιου Ταπραντζή

Astrolοger, FAS

Κιν:6974430058

Email: uranus93@otenet.gr

Facebook: George Taprantzis