venus in Leo : punishment of luxury
«Το ωραίο είναι πάντα παράδοξο.Δεν θέλω να πω ότι είναι ηθελημένα,ψυχρά παράδοξο, γιατί σ αυτή την περίπτωση θα ήταν ένα τέρας που ξεφεύγει από τις γραμμές της ζωής.Λέω ότι περιέχει πάντα λίγη παραδοξότητα, παραδοξότητα απλοϊκή,όχι ηθελημένη, και ότι είναι ακριβώς αυτή η παραδοξότητα που δημιουργεί το Ωραίο.»
Charles Baudelaire
Η Αλχημική μου Μητέρα, η φιλήδονη μου Εταίρα, και το Ερμαφρόδιτο μυαλό μου, άλλαξε ζώδιο απ το ταξίδι της στον ουρανό και πέρασε στο ζώδιο του Λέοντα, όπου θα καθήσει μέχρι στις 5/9….
Αν και από φαντασίωση σαν γνήσιο παιδί της, και inner ruler of my Asc,με σπρώχνει πάντα σε μια περιπέτεια που έχει τίτλο : η όμορφη απεικόνιση του Ασχημου, το άσχημο είναι πιο αξιοπερίεργο στη φύση, το άσχημο είναι απαραίτητο στο Κάλλος, γιατί ο κόσμος που με έχει βάλει να ζήσω είναι ένας κόσμος από ντάμες και τροβαδούρους, από ντάμες και ιππότες και από ποιητές και ανικανοποίητους έρωτες…
Όλο αυτό το πακέτο δεν με φτάνουν να το ζήσω ούτε δέκα ζωές…
Γιατί η ίδια με σπρώχνει στη γοητεία της Μελαγχολίας, στο ποταπό του Ναρκισσισμού, και το συναίσθημα της ασχήμιας, στην αυστηρότητα της έκφρασης, για να μπορέσει να απελευθερωθεί μια νέα αντίληψη για το Ωραίο, το οποίο θα συναντήσει το Υψηλό, που είναι η ηχώ μιας μεγάλης Ψυχής….
Και εκεί ακριβώς τη βρίσκω στη ποιητική των ερειπίων….
Και ο κόσμος πιστεύει στη ρομαντική ομορφιά, γι αυτό και είναι ασαφής η σχέση του με την ομορφιά, και όλοι σου απαντάνε : «δεν ξέρω τι να την κάνω…»
Όμως εγώ ξέρω τι να την κάνω…
Γιατί απ την ποιητική των ερειπίων, σημαίνει ότι τη ψάχνω, όπως όλοι οι Αλχημιστές, στο σκοτεινό, το γκροτέσκο και το μελαγχολικό….
Και στο άσχημο…δυστυχώς και στο κακό, το οποίο είναι μια νότα απ τα δικά της καπρίτσια….
Αλλά θέλω και τα καπρίτσια της…
Είναι too much η δική μου…και με σπρώχνει σε μια αισθητική θρησκείας, αφού κατά τα άλλα είμαι άθρησκος, με κάνει δανδή…..
και να εξυψώνω τη σάρκα μέχρι εκεί που δεν παίρνει, γιατί ο συμβολισμός μου είναι ένας αισθητικός μυστικισμός και η εντύπωση που θέλω να δημιουργήσω για μια έκσταση στα πράγματα…
Και όποιος προσέξει καλύτερα το σύμβολο του Ουρανού θα δεί αντεστραμμένο το σύμβολο της Αφροδίτης, γι αυτό και η δική μου ομορφιά προκαλεί…προκαλεί…προκαλεί…
αφού η προσωποποίηση του ουρανού μου, είναι η έκφραση η δική της....
γιατί η πρωτοπορία είναι που προκαλεί και γίνεται η ομορφιά της πρόκλησης…
και δεν γίνεται να μην υπάρχουν όλα αυτά γιατί είναι η έμπνευση του ανδρισμού, και η απελευθέρωση απ την τυραννία της μάνας…
η ενσώματωση του θείου αντικειμένου και της επιθυμίας και η πηγή της ευχαρίστησης, η sacred harlot…
και όσο ματαιόδοξο να σας φαίνεται όλο αυτό, όλο το μυθικό της θέμα : είναι ο χρυσός….
αυτό που έψαχναν οι Αλχημιστές, και ο χρυσός της πάντα σε παραπέμπει σε ένα ευρέως δικό της σύμβολο το χρυσό μήλο….
Που έχουν στο μυαλό τους όλοι οι άντρες….
Tyger!Tyger! burning bright
In the forests of the night,
What immortal hand or eye
Could frame the fearful symmetry ?
Μας υπενθυμίζει ο William Blake στο ποίημα του, αλλά η τίγρης στις εικόνες του Blake είναι όμορφη, πανέμορφη αλλά θανατηφόρος και ανήθικη…
και κοντα στο τέλος του ποιήματος, ο Blake τελικά ρωτάει :
Did he who made the Lamb make thee ?
Και όλη η εκπαίδευση μου στις τίγρεις που μας λέει χρόνια η δασκάλα μας η Liz,
Αποβλέπει ακριβώς εκεί : πως βάζω χέρι στη μαγική της ζώνη, που την καθιστά ακαταμάχητη ελκυστική…
αυτός είναι ο λόγος που τις υπομένω…
Αυτός είναι ο χρυσός που ψάχνω…
γιατί αυτή στολίζει τον εαυτό της με χρυσό,είναι χρυσή η ίδια, ένα χαρακτηριστικό που μας λέει για τη σημαντική της σχέση με τον Ήλιο και τις ηλιακές ποιότητες…
και ο άντρας της, ο σύζυγος της ο Ήφαιστος, κουτσός σαν εραστής και άσχημος σαν άντρας, για πάντα θα τις δημιουργεί όμορφα χρυσά αντικείμενα για να την κοσμούν….
Τη θέλεις γυναίκα σου : είσαι Ηφαιστος ….
Τη θέλεις ερωμένη σου : είσαι Άρης…
Γιατι αυτή τα θέλει και τα δύο……
Να τα πούμε και πιο αστρολογικά γιατί μπερδεύεστε : Η Αφροδίτη στο Λέοντα κάνει τους ανθρώπους να ενδιαφέρονται να γίνουν individuals,γιατί η υψηλότερη έκφραση του Λέοντα είναι η έκφραση του μοναδικού εαυτού…
γιατί στο Λέοντα οι άνθρωποι χρειάζονται να λάμπουν.Και η αληθινή leonine ανάγκη για να λάμπει κάποια/ος δεν είναι να εντυπωσιάζει το ακροατήριο.Είναι να είναι μοναδικός special, ένα αληθινά θείο παιδί.
Γιατί ο Ήλιος χρειάζεται να ακτινοβολεί, γιατί αυτή είναι η φύση του.
Και σ αυτό διαφέρει απ τους πιο πολλούς : δεν δίνει από μια ανταπόκριση στις ανάγκες των άλλων, αλλά από μια ανάγκη να δώσει λίγο απ το δικό του φως…
Έτσι η γενναιοδωρία του δεν έχει το χαρακτήρα μιας αυτοθυσίας, αλλά από μια εσωτερική αναγκαιότητα και όχι απ τις απαιτήσεις των άλλων…
Αυτή η Αφροδίτη στο Λέοντα loves luxury, η οποία όμως εδώ συμβολίζει το optimum της αυτοέκφρασης, και δεν προτιμάει το φθηνό γιατί απεχθάνεται κάτι που αγοράζεται με οικονομίες με αναφορά τους πρακτικούς λόγους.
Αυτό μπορεί να οδηγήσει στο glamourous.Και το glamourous την οδηγεί να εκθειάζει συνεχώς το αγαπημένο πρόσωπο για να μπορεί να το εξουσιάζει, συχνά μα πολύ συχνά με σαγηνευτικά μέσα…
το glamourous αγαπάει τη σαγήνη....
Αφοσίωση, θερμή αγάπη και στοργή εναλλάσονται με τις υπερβολές ιδιαίτερα για χάρη ενός αγαπημένου προσώπου αλλά με βαριές οικονομικές συνέπειες..
Υπάρχει αληθινή λατρεία για κάθε είδους απόλαυση και πολυτέλεια.
Όλες οι σκηνές της προέρχονται από την τάση να δραματικοποιεί το κάθε τι για να καταφεύγει στην αγάπη για τα παιδιά και τις τέχνες…
Και εκεί ακριβώς που το κάνει, σκέφτεται πράγματα που όφειλε να μην τα έχει κάνει, και πράγματα που δεν έχει κάνει και όφειλε να τα έχει κάνει…
και μπoρεί να οδηγηθεί σε sins of Omission and Commission...
Και όσο σταθερά θα αρνείται να πάρει τη δράση, θα ταλαιπωρείται μέχρι η ψυχή της να πάρει αυτή την πληροφορία …
Και μέχρι να συναντήσει το Δία στις επόμενες μέρες και συζητήσουν που ακριβώς θα δοθεί το their golden horseshoe ….
Καλημέραααααα
«Το ωραίο είναι πάντα παράδοξο.Δεν θέλω να πω ότι είναι ηθελημένα,ψυχρά παράδοξο, γιατί σ αυτή την περίπτωση θα ήταν ένα τέρας που ξεφεύγει από τις γραμμές της ζωής.Λέω ότι περιέχει πάντα λίγη παραδοξότητα, παραδοξότητα απλοϊκή,όχι ηθελημένη, και ότι είναι ακριβώς αυτή η παραδοξότητα που δημιουργεί το Ωραίο.»
Charles Baudelaire
Η Αλχημική μου Μητέρα, η φιλήδονη μου Εταίρα, και το Ερμαφρόδιτο μυαλό μου, άλλαξε ζώδιο απ το ταξίδι της στον ουρανό και πέρασε στο ζώδιο του Λέοντα, όπου θα καθήσει μέχρι στις 5/9….
Αν και από φαντασίωση σαν γνήσιο παιδί της, και inner ruler of my Asc,με σπρώχνει πάντα σε μια περιπέτεια που έχει τίτλο : η όμορφη απεικόνιση του Ασχημου, το άσχημο είναι πιο αξιοπερίεργο στη φύση, το άσχημο είναι απαραίτητο στο Κάλλος, γιατί ο κόσμος που με έχει βάλει να ζήσω είναι ένας κόσμος από ντάμες και τροβαδούρους, από ντάμες και ιππότες και από ποιητές και ανικανοποίητους έρωτες…
Όλο αυτό το πακέτο δεν με φτάνουν να το ζήσω ούτε δέκα ζωές…
Γιατί η ίδια με σπρώχνει στη γοητεία της Μελαγχολίας, στο ποταπό του Ναρκισσισμού, και το συναίσθημα της ασχήμιας, στην αυστηρότητα της έκφρασης, για να μπορέσει να απελευθερωθεί μια νέα αντίληψη για το Ωραίο, το οποίο θα συναντήσει το Υψηλό, που είναι η ηχώ μιας μεγάλης Ψυχής….
Και εκεί ακριβώς τη βρίσκω στη ποιητική των ερειπίων….
Και ο κόσμος πιστεύει στη ρομαντική ομορφιά, γι αυτό και είναι ασαφής η σχέση του με την ομορφιά, και όλοι σου απαντάνε : «δεν ξέρω τι να την κάνω…»
Όμως εγώ ξέρω τι να την κάνω…
Γιατί απ την ποιητική των ερειπίων, σημαίνει ότι τη ψάχνω, όπως όλοι οι Αλχημιστές, στο σκοτεινό, το γκροτέσκο και το μελαγχολικό….
Και στο άσχημο…δυστυχώς και στο κακό, το οποίο είναι μια νότα απ τα δικά της καπρίτσια….
Αλλά θέλω και τα καπρίτσια της…
Είναι too much η δική μου…και με σπρώχνει σε μια αισθητική θρησκείας, αφού κατά τα άλλα είμαι άθρησκος, με κάνει δανδή…..
και να εξυψώνω τη σάρκα μέχρι εκεί που δεν παίρνει, γιατί ο συμβολισμός μου είναι ένας αισθητικός μυστικισμός και η εντύπωση που θέλω να δημιουργήσω για μια έκσταση στα πράγματα…
Και όποιος προσέξει καλύτερα το σύμβολο του Ουρανού θα δεί αντεστραμμένο το σύμβολο της Αφροδίτης, γι αυτό και η δική μου ομορφιά προκαλεί…προκαλεί…προκαλεί…
αφού η προσωποποίηση του ουρανού μου, είναι η έκφραση η δική της....
γιατί η πρωτοπορία είναι που προκαλεί και γίνεται η ομορφιά της πρόκλησης…
και δεν γίνεται να μην υπάρχουν όλα αυτά γιατί είναι η έμπνευση του ανδρισμού, και η απελευθέρωση απ την τυραννία της μάνας…
η ενσώματωση του θείου αντικειμένου και της επιθυμίας και η πηγή της ευχαρίστησης, η sacred harlot…
και όσο ματαιόδοξο να σας φαίνεται όλο αυτό, όλο το μυθικό της θέμα : είναι ο χρυσός….
αυτό που έψαχναν οι Αλχημιστές, και ο χρυσός της πάντα σε παραπέμπει σε ένα ευρέως δικό της σύμβολο το χρυσό μήλο….
Που έχουν στο μυαλό τους όλοι οι άντρες….
Tyger!Tyger! burning bright
In the forests of the night,
What immortal hand or eye
Could frame the fearful symmetry ?
Μας υπενθυμίζει ο William Blake στο ποίημα του, αλλά η τίγρης στις εικόνες του Blake είναι όμορφη, πανέμορφη αλλά θανατηφόρος και ανήθικη…
και κοντα στο τέλος του ποιήματος, ο Blake τελικά ρωτάει :
Did he who made the Lamb make thee ?
Και όλη η εκπαίδευση μου στις τίγρεις που μας λέει χρόνια η δασκάλα μας η Liz,
Αποβλέπει ακριβώς εκεί : πως βάζω χέρι στη μαγική της ζώνη, που την καθιστά ακαταμάχητη ελκυστική…
αυτός είναι ο λόγος που τις υπομένω…
Αυτός είναι ο χρυσός που ψάχνω…
γιατί αυτή στολίζει τον εαυτό της με χρυσό,είναι χρυσή η ίδια, ένα χαρακτηριστικό που μας λέει για τη σημαντική της σχέση με τον Ήλιο και τις ηλιακές ποιότητες…
και ο άντρας της, ο σύζυγος της ο Ήφαιστος, κουτσός σαν εραστής και άσχημος σαν άντρας, για πάντα θα τις δημιουργεί όμορφα χρυσά αντικείμενα για να την κοσμούν….
Τη θέλεις γυναίκα σου : είσαι Ηφαιστος ….
Τη θέλεις ερωμένη σου : είσαι Άρης…
Γιατι αυτή τα θέλει και τα δύο……
Να τα πούμε και πιο αστρολογικά γιατί μπερδεύεστε : Η Αφροδίτη στο Λέοντα κάνει τους ανθρώπους να ενδιαφέρονται να γίνουν individuals,γιατί η υψηλότερη έκφραση του Λέοντα είναι η έκφραση του μοναδικού εαυτού…
γιατί στο Λέοντα οι άνθρωποι χρειάζονται να λάμπουν.Και η αληθινή leonine ανάγκη για να λάμπει κάποια/ος δεν είναι να εντυπωσιάζει το ακροατήριο.Είναι να είναι μοναδικός special, ένα αληθινά θείο παιδί.
Γιατί ο Ήλιος χρειάζεται να ακτινοβολεί, γιατί αυτή είναι η φύση του.
Και σ αυτό διαφέρει απ τους πιο πολλούς : δεν δίνει από μια ανταπόκριση στις ανάγκες των άλλων, αλλά από μια ανάγκη να δώσει λίγο απ το δικό του φως…
Έτσι η γενναιοδωρία του δεν έχει το χαρακτήρα μιας αυτοθυσίας, αλλά από μια εσωτερική αναγκαιότητα και όχι απ τις απαιτήσεις των άλλων…
Αυτή η Αφροδίτη στο Λέοντα loves luxury, η οποία όμως εδώ συμβολίζει το optimum της αυτοέκφρασης, και δεν προτιμάει το φθηνό γιατί απεχθάνεται κάτι που αγοράζεται με οικονομίες με αναφορά τους πρακτικούς λόγους.
Αυτό μπορεί να οδηγήσει στο glamourous.Και το glamourous την οδηγεί να εκθειάζει συνεχώς το αγαπημένο πρόσωπο για να μπορεί να το εξουσιάζει, συχνά μα πολύ συχνά με σαγηνευτικά μέσα…
το glamourous αγαπάει τη σαγήνη....
Αφοσίωση, θερμή αγάπη και στοργή εναλλάσονται με τις υπερβολές ιδιαίτερα για χάρη ενός αγαπημένου προσώπου αλλά με βαριές οικονομικές συνέπειες..
Υπάρχει αληθινή λατρεία για κάθε είδους απόλαυση και πολυτέλεια.
Όλες οι σκηνές της προέρχονται από την τάση να δραματικοποιεί το κάθε τι για να καταφεύγει στην αγάπη για τα παιδιά και τις τέχνες…
Και εκεί ακριβώς που το κάνει, σκέφτεται πράγματα που όφειλε να μην τα έχει κάνει, και πράγματα που δεν έχει κάνει και όφειλε να τα έχει κάνει…
και μπoρεί να οδηγηθεί σε sins of Omission and Commission...
Και όσο σταθερά θα αρνείται να πάρει τη δράση, θα ταλαιπωρείται μέχρι η ψυχή της να πάρει αυτή την πληροφορία …
Και μέχρι να συναντήσει το Δία στις επόμενες μέρες και συζητήσουν που ακριβώς θα δοθεί το their golden horseshoe ….
Καλημέραααααα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου