mistaken sense of love

eclipses period : mistaken sense of love

...υπάρχουν περιπτώσεις ανθρώπων που ακόμα και σε άσχημες αστρολογικές περιόδους προχωράνε...
είναι καλά και ακόμα περισσότερο δημιουργούν...

και ακόμα κάποιοι άλλοι κάνουν συνέχεια "χαρακίρι" στην ευτυχία του στόχου τους...
θέλουν κάτι τόσο πολύ και κάνουν ότι περνάει απ το χέρι τους να μην το έχουν...

βάζουν συνεχώς αυτογκόλ στον εαυτό τους...
Έτσι μπορεί να φωνάζουμε ότι θέλουμε να κερδίσουμε κάτι δυνατό στη ζωή, αλλά κάπου μέσα πολύ βαθιά , θέλουμε να μην επιτύχουμε για να "γυρίσουμε σπίτι», και αυτή η λαχτάρα για μια τέτοια μορφή "λήθης" ή ακόμα για την ίδια την αποτυχία
μπορεί να είναι ισχυρότερη από οποιαδήποτε συνειδητή δήλωση της πρόθεσης να πάμε καλύτερα.
Το ίδιο συμβαίνει και με την επιτυχία στη ζωή σε διάφορα θέματα...

Ναι είναι απιστευτο ...αλλά κάποιοι οι άνθρωποι είναι ερωτευμένοι με την αποτυχία...
και όμως το "ιδανικό" του οποιουδήποτε θέλω τους είναι σε πολύ υψηλό επίπεδο...

Συνεπώς κανένας αστρολογικός χάρτης δεν μπορεί να σου πεί τη τελική έκβαση του στόχου σου γιατί το Σύμπαν εκείνη τη συγκεκριμένη στιγμή έχει contradictory ενέργειες και αν κάποιοι αποτυχαίνουν ή επιτυχαίνουν αυτό οφείλεται στις ταυτίσεις τους...
το παιγνίδι είναι εν εξελίξει....πρέπει να γίνει κατανοητό σε όλους....

το mundial έρχεται σε λίγο καιρό, και προσπαθώ να πείσω γυναίκες να το παρακολουθήσουν όχι τόσο για τη γοητεία του αθλήματος, αλλά εκεί έχουν την ευκαιρία, να δούν και να προσπαθήσουν να εννοήσουν πως λειτουργεί ο Άρης σε πρώτο επίπεδο κυριως και σε δεύτερο ο Ήλιος....

που είναι τα μοναδικά που εκπροσωπουν τα στοιχεία του υγιούς και δυναμικού εγώ...
χωρίς αυτό το εγώ δεν κερδίζεις τίποτε ...
βλέποντας πολλά εγώ να αγωνίζονται σε έναν αγώνα...
βλέπεις αυτό που είναι η ίδια η ζωή....
Πως να είσαι ο εαυτός σου διεκδικώντας αυτό που θέλεις και την ίδια ώρα αφού συμμετέχεις σε μια ομάδα, πως να οφεληθεί αυτή η ομάδα...
βέβαια δεν θέλω να εξιδανικεύσω το ποδοσφαιρο γιατί υπάρχουν και εκεί στημένα και συμφέροντα, αλλά με ενδιαφέρει να εννοηθεί η λειτουργικότητα του μηχανισμού...
Και εκεί θα δείτε ότι υπάρχουν παίκτες που καταστρέφουν το παιγνίδι του αντιπάλου...
που σημαίνει κάνουν το κακό...
υπάρχουν συγκεκριμένοι ρόλοι και γι αυτό...
άλλες φορές ακόμα μπορείς να βλέπεις super star....
και ο ένας να χαλάει τον άλλο και να ζημιώνεται η ομάδα...

Το ίδιο συμβαίνει και στη ζωή και στις σχέσεις...
Έτσι καταλήγουμε σε κάτι πάρα πολύ απλό ....
Αυτό που κυνηγάς το θέλεις αληθινά ?
Γιατί μπορεί κάποια ή κάποια μπορεί να πάσχει απο απώλεια θέλησης για να επιτύχει ακόμα και να ζήσει κάποιες φορές αλλά δεν το οδηγεί αυτό πάντα στην αυτοκαταστροφή.
Να "βάζει" αυτογκόλ όπως λέγαμε στην αρχή...

Αυτή μπορεί να εκφραστεί σαν ώθηση να καταστρέφονται οι άλλοι, σαν να , σε κάποιο βαθύ και απρόσιτο επίπεδο, σχεδιάζεται και να προβάλλεται η απόγνωση και η θυματοποίηση επάνω σε έναν άλλο,δίνοντας στο βάσανο της ιδιαιτερότητας την παραίσθηση ότι είναι ισχυρός και σε έλεγχο της ζωής.

''Γαμάμε" συνέχεια τους άλλους μήπως και μπορέσουμε να τους σταματήσουμε...

Κατά συνέπεια ένα τέτοιο άτομο το οποίο έχει, κρυφά, χάσει τη θέληση να ζήσει στην ουσία, μπορεί να προσπαθεί να στερήσει και των άλλων τη χαρά-και ίσως ακόμη και την ίδια τη ζωή του -από την εύρεση ενός αποδιοπομπαίου τράγου που μπορεί να του φορτώσει όλη την την απελπισία και οτιδήποτε άλλο νιώθει μέσα του....

Όλα αυτά συμβαίνουν σε περιόδους transit chiron και σε περιόδους εκλείψεων ....Αυτές τις μέρες έχουμε όλο το "πακέτο" συν τη σύνοδο αφροδίτη-Ποσειδώνα που εκεί κοντά κάνει παιγνίδι και ο Χείρωνας...

Η ανάγκη να συνειδητοποιήσεις πόσο μεγάλη είναι η αισθητική και η ομορφιά μαζί με τα υψηλά ιδανικά σε κάνουν να ξεχνάς ιδιαίτερα εαν είσαι dreamy nature το reality της ζωής...
Seducible χαρακτήρες απ την άλλη βγαίνουν παγανιά για να σε προετοιμάσουν λίγο αργότερα απ τη μεγάλη χλαπάτσα και χυλόπιτα που σου ετοιμάζει μόλις διασταυρωθεί η Αφρόδιτη με το Χείρωνα και "φρικάρει"...
Βέβαια υπάρχει το grand cross που δίνει τεράστια αποθέματα επίτευξης στόχων, αλλά το θέμα είναι ποιοί στόχοι είναι εφικτοί για σένα, και αν δεν είναι προιόντα "φαντασιώσεων" σου...

Απ την άλλη υπάρχουν και άλλα άτομα άτομα που στοχεύουν σε πολύ κατώτερα των περιστάσεων που τους αρέσουν και εισπράττουν όχι μόνο άρνηση και απόρριψη αλλά η σκληρότητα του κατώτερου απο σένα " σε στέλνει " μια βόλτα για ψυχοθεραπέια...

Η Σεληνιακή έκλειψη που πλησιάζει με βήμα ταχύ...
σιγά σιγά μας καταδεικνύει το πόσο "μπάζει" το θηλυκό....
Δεν μπορούσα να πιστέψω με τις περισσότερες που μιλούσα...

βέβαια όχι όλες ευτυχώς....

δεν είναι η υστερία τα complex και άλλοι λόγοι....
στην ουσία βλέπω ότι η illusion υπάρχει στο μυαλό τους συνοψίζεται σε μια πρόταση : περιμένουν σαν την Ωραία Ελένη να σκοτωθούν και να σφακτούν παλληκάρια στην ποδιά τους...
Λες και ζούμε στην αρχαική περίοδο...
λες και ζούμε στην ποίηση του Όμηρου...
όταν θέλεις κάτι δημιουργείς τις συνθήκες για να το πάρεις να το κατακτήσεις...
τουλάχιστον αφήνεις χώρο...
κάνεις κάτι....
δεν περιμένεις να "πέσει" απ τον ουρανό μπροστά σου για να σε κλέψει...
αυτό δεν είναι παραμύθι είναι νεύρωση...
Και νεύρωση σημαίνει πάσχω απ την ένταση contradictory θέλω....
μόλις σου κάνει αυτό που ονειρεύεσαι εκείνη την ώρα ο δικός σου, θα φωνάξεις τους άλλους για να τον μαζέψουν σαν τρελό....
συνεπώς η άλλη πλευρά νιώθει ότι του την έχεις στημένη για χυλόπιτα...
Έτσι μπορείς να κοροιδεύεις τον εαυτό σου ότι δοκίμασες το νέο στη ζωή σου, ικανοποιώντας με ότι θέλει να κάνεις το status quo που ανήκεις ....
ότι και να σημαίνει αυτό....
Και έρχεται κάποια στιγμή που δεν πάει άλλο το έργο γιατί η απελπισία του homeostasis σε πετάει έξω απ τις ζώνες ασφάλεις...
Και εκεί δεν υπάρχει άλλος δρόμος : σκάσε και κολύμπα...
Είναι τραγικό που οι άνθρωποι προτιμούν αυτό το δρόμο...και στο ονομάζουν μοίρα...
Και μην ακούω ότι αυτές είναι αντρικές κουβέντες γιατί οι άντρες σήμερα κατέχουν καλύτερα το story της Αφροδίτης παρα τον Άρη τους....

Το πιο απίστευτο είναι ότι βλέπω σ αυτές, σαν original Mars που είμαι, μόνο τον Άρη τους, δεν μπορώ να δω καμιά Αφροδίτη εκτός των στιγμών που είναι στα καταστήματα καλλυντικών, αλλά και εκεί πνίγομαι και φεύγω τρέχοντας γιατί μεγάλωσα τόσο που βλέπω μια τραγική αλήθεια τους.....

Ακόμα και εκεί μέσα προσπαθούν να ντύσουν την απελπισία της μοναξιάς τους και της κυκλοθυμικότητας τους και να το ονομάσουν ομορφιά και Αφροδίτη, με ένα κινητό στο χέρι μιλώντας με τις μαμάδες τους....

Ξεχνώντας να μας πούν : ποιά ήταν η μητέρα της Αφροδίτης στη Μυθολογία και πόσο την ενδιέφερε την Αφροδίτη ποιά γνώμη έχει η μάνα της γι αυτή...
Σε μια τέτοια γυναίκα δεν υπάρχει περίπτωση άντρας να μην τρέξει να την κατακτήσει...

Τώρα γιατί εμένα μ αρέσουν οι μικρές Περσεφόνες και μάλιστα αυτές που είναι μικρές όμορφες μανούλες, είναι επειδή είναι άθλος για μένα το ελάφι της Άρτεμης, ήταν και του Ηρακλή άθλος αυτος, ή εξιτάρομαι με την ιδέα να της φέρω στον κόσμο της Αφροδίτης και όχι της σκιάς της ....

Εξιτάρομαι με την ιδέα του ανεξάρτητου θηλυκού δημιουργήματος ...
και αυτό σημαίνει απελευθέρωση του θηλυκού....
το δυστύχημα είναι ότι και οι άλλοι οι άντρες αυτό θέλουν, αλλά για να τις κάνουν μετά μανούλες τους....και να περιμένουν να καυλώνουν απ αυτό....
Ενω εγώ θέλω μανούλες για να τις κάνω να μάθουν αυτό που τους αρέσει αληθινά...

Δεν ξέρω ποιός αληθινά βρίσκεται στο confusion stage or illusion stage....
Μπορεί όλοι και όλες μας....

Να έχετε μια όμορφη Μεγάλη Εβδομάδα, be careful during eclipses και εγω κρατάω τη μουσική της Κασσιανης για τους ρυθμούς μου ....:) <3