happy ending of the Easter : rebirth

το happy ending of the Easter : rebirth.... 

το βλαστάρι μου, η κόρη μου εκτός απ την ιατρκή που σπουδάζει,ζωγραφίει comics, γράφει ιστορίες, ιστορίες βγαλμένες απ τον κήπο του Παράδεισου που δημιουργήθηκε,
ιστορίες που δείχνουν ότι είναι καρπός μιας παρελθοντικής μυθικής σχέσης πια
και γράφει ποιήματα...
ποιήματα τα οποία δεν θέλει να δουν το φως της δημοσιότητας,
ποιήματα και γραπτά που με κάνουν να νιώθω ότι οι σπόροι της δημιουργίας της που πέφτουν χάμω απ την περίσσεια που έχει,
μαζεύω κάποιους απ αυτούς και τους παρουσιάζω...
όταν μου τα διαβάζει νιώθω πόσο αφελής είμαι, και ότι εγώ εδώ παίζω....
αλλά αυτή δεν παίζει όμως .....

multiple artist .....

ίσως να νοσταλγεί μια χρυσή ηλικία προιόν μιας αρχαϊκής ουτοπίας γεμάτη απο φλέβα καλλιτεχνικού χρυσού.....
δεν ξέρω τι κρουνούς είχαμε ανοίξει στο σύμπαν με τη μάνα της τότε....
εκείνα τα χρόνια της Αμοργού
που μας μάθαινε η Κίρκη τη τέχνη της
και αυτή σήμερα practitioner yoga και εγώ astrologer...
έτσι μας προσφωνεί η κόρη μας...

αλλά της φαίνεται διαστροφή και πολύ ψυχοπαθολογία να μην έχει happy ending σε ότιδήποτε καλλιτεχνικό καταπιάνεται ή ακούει...
τι λιονταράκι θάταν άλλωστε....
αλλά αυτο υπάρχει και μέσα μου....
μου φαίνεται αδιανόητο να μην ξαναγεννηθώ μέσα απ τις στάχτες μου
μου φαίνεται ασύλληπτο να μην πετάω με το φοίνικα
στα μυθικά μου μέρη....
μου φαινεται αδιανόητο να μην βρίσκομαι με τα αλλόκοτα πουλιά

και εσύ ξέρεις ποιό πουλί είσαι
δεν έχεις καμιά σχέση με εκείνα τα χρόνια
αλλά ένα καινούργιο απ το οποίο η δύναμη
του να πετάξω θα με κάνει να μην κάνω το λάθος του Ικαρου
και να προχωρήσω με τη σοφία του Δαίδαλου
και αυτό προσέχω σιγά σιγά.....
να χτίσω ένα παλάτι εσωτερικά ακόμα καλύτερο απ του Μίνωα
για να σε βάλω μέσα .....
γι αυτό προσπάθησε να φανταστείς, άλλωστε στη φαντασία μας τα ζούμε πρώτα
γιατί απ τη φαντασία των γονιών μας γεννιόμαστε
και μ αυτή πορεύομαστε σε όλη μας τη ζωή
και αυτό το λέμε μοίρα .....

Well, imagine it's a film & you're the star & pretty
Soon we're coming to the part where you realise that you should give your heart
Oh give your heart to me.
Now the orchestra begins to make a sound
That goes round & round & round & round & round & round & round & round & round again
And we kiss to violins.
Well some sad people might believe in that I guess

but we know better don't we?
We know all about the mess.

The aftermath of our affair is lying all around and I can't clear it away.
No. And d'you think that it's so easy to find?
Somebody who is just your kind?
Well it might take you a little time but I'm going to have to try.
Oh yeah I'm gonna try.
And I know no-one can ever know which way to head
But don't you remember that you once said that you liked happy endings?
And no-one can ever know if it's going to work
But if you try then you might get your happy ending.....

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΕ ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ.....