"Θέλω να ξέρεις μόνο πως είμαι εδώ..''

 "Θέλω να ξέρεις μόνο πως είμαι εδώ..''

I, I will be king ..And you, you will be queen
We can beat them,
just for one day......

Ξέρω ότι είσαι στη σχέση με τον Τρωίλο σου…
Ξέρεις ότι είσαι η κόρη των Ωκεανών…και
Ξέρω ότι ο Κάλχας ζεί μέσα σου…

Όσο και αν σε θέλουν οι βασιλιάδες και οι αρχιστράτηγοι
Για παλλακίδα τους …
Το χαμόγελο σου μου ανήκει….
Γιατί μόνος μου και μόνη σου είσαι σαν την υστερική Κασσάνδρα…

Και ξέρεις ότι φοβάσαι για τη συνέχεια…
Γιατί είσαι η έναρξη του Τρωικού πολέμου
Γιατί είσαι η έναρξη της ποίησης
Και όχι τα ποιήματα…
Γιατί τα λουλούδια και οι ανθοί
Είναι το κρεβάτι σου….
Εκεί που θα ξαπλώνουμε
Εκεί που θα σκίζεται η γη απ τη στύση μου …

Γιατί είναι αρχέγονη αυτή η αλήθεια
Ο ερωτας αφορά το αρσενικό και το θηλυκό…
Τα υπόλοιπα είναι φιλίες και συντροφικότητες για τις εκστρατείες
Συντροφικότητες και παρηγοριά για τις αποτυχίες …

Και παρόλο που δεν με ξέρεις, είναι αιώνια
Η οικειότητα μας…
Κρατάει απ το τετράφυλλο τριφύλι
Απ τα νησιά του Ωκεανού…
Απ τα πανάρχαια χρόνια…
Όταν κράτησα το χρυσό αλλά τον έχασα
Όταν βρήκες το ασήμι….αλλά μπερδεύτηκες με τα χρώματα…

Το ξέρω όσο και να με έσπρωξαν στο Τρωικό Πόλεμο
Οι άλλες….
Αν αυτό δεν βγαίνει από μέσα σου , δεν γίνεται να πέσεις στη μάχη…
Ο ήρωας με τα χίλια πρόσωπα …
Θέλει το κορίτσι με το χαμόγελο της
Και αυτή μελαγχολεί στο παλάτι της ….
Που δεν έχει έλθει να την κλέψει…

Θα γίνει και αυτό ….έρχεται η ώρα του…
Σαν την όμορφη κόρη του Κάλχα θα το ξέρεις….
Και δεν γίνεται να ανταλλάσεις με τίποτε την αξία σου
Αφού το χρυσάφι του Απόλλωνα
Όλο διαθέτεις….

Μόνο που όλο αυτό κρύβεται μέσα μου….
Βρίσκεται στο δικό μου σύμπαν…..
Και όλους τους κόσμους να επιστατέψεις
Καθόλου δεν θα βρείς απ αυτό που υπάρχει
Και είναι δικό σου….

Και εγώ ποτέ δεν περίμενα να βρώ
Μέσα απ τη γη σου το δρόμο για τη χαμένη πατρίδα
Τη χαμένη Ιθάκη….
μόνο που εκεί δεν μπορείς να κολυμπήσεις
Αλλά να πετάξεις και ένα αερικό μπορεί να σου δείξει
Τον τρόπο….

Τον τρόπο που θα είμαι ο βασιλιάς της και αυτή
Η βασίλισσα μου
Έστω και για μια μέρα……:) 

 ...."Θέλω να ξέρεις μόνο πως είμαι εδώ.
Ότι και να γίνει.
Όπως και να είσαι.
Ότι κι αν συμβεί. Ωραία;....."...
(Αλκυόνη Παπαδάκη)...

"..και να βλέπω μόνο τα χαμόγελα σου γιατί είναι ξεχασμένες φουτουριστικές αναμνήσεις και καρτ ποστάλ ...
απο έναν κόσμο δικό μου και δικό σου....
που δεν έχει κάνει τη δική του έναρξη ακόμα....

και μπορεί και να μην την κάνει...

δεν ξέρω πως νοιώθεις αλλά εγώ πάσχω απο φουτουριστική μελαγχολία
απο μια κααθλιψη για όλα αυτά που δεν έχω ζήσει ακόμα...

εξ αλλου τι σημασία έχει αν γίνεται κάτι....
εγώ τα ζω και με το μυαλό μου...
εκεί που είναι το σπίτι της φαντασίας μου
και με τα domain της καθημερινότητας
φαίνονται στους άλλους
σαν ένας γύαλινος κρυστάλινος κόσμος...
αλλά πάντα έτσι ήμουνα...
διάφανος σαν τη θάλασσα
που σου έρχεται να πέσεις στην αγκαλιά της κατακαλόκαιρο...

στο σπίτι της φαντασίας μου
που βρίσκονται οι καλύτεροι αστερισμοί
και πίνουν νέκταρ οι θεοί με τα χαμόγελα σου...

ναι μπορεί και να μην γίνει ...
αλλά αυτό δεν σημαίνει χαρά ...
η χαρά στη ζωή ...η χαρά της ζωής...
τι άλλο μπορεί νάναι η χαρά εκτός απο μια προσμονή...."
σαν το ταξίδι ...
τι είναι καλύτερο η διαδρομή του ή η προσμονή του..
μα φυσικά η αγκαλιά σου.."....

να έχετε μια όμορφη κυριακή...
όταν η επαναστατικότητα συναντάει τη dance culture...
δηλαδή εγώ...
γιατί εγώ είμαι....
εσύ τι είσαι...?

και να θυμάστε ότι είμαι ιερέας του θεού Διόνυσου, και καλά κάνετε
και φοβάστε αυτά που φαντάζεστε...
σαν τπν Αντώνιο και την Κλεοπάτρα...
οι δικές μου μάχες είναι πως θα κατακτήσω τη δική μου Αριάδνη
δεν με ενδιαφέρει τίποτε άλλο ....
 
α και να χορεύω συνεχώς....
.............................