the dance of my own animus

the dance of my own animus ...η anima μου στην κυριολεξια με έχει αλλυσοδέσει ... όλες αυτές τις μέρες νιώθω Οδυσσέας... απ τη χωρα των Λωτοφάγων, να λησμονήσω την παλιά μου ζωή και τους ανθρώπους της... αλλοτε με Κύκλωπες και Λαιστρυγόνους και άλλοτε μαγεμένος απ τη Ναυσικά, την Κίρκη .... οι Σειρήνες μου γίνονται Σκύλλα και Χάρυβδη ... ναι πέφτω επάνω στην Καλυψώ.... που δημιουργεί μια τέλεια εξάρτηση, απ την μελαγχολία της νοσταλγίας και κάθεσαι εκεί ακινητοποιημένος περιμένοντας να συγκινηθούν οι θεοί ... για να μ αφήσει.... αλλά το χειρότερο μου, εχει θολώσει η Ιθάκη και η Πηνελόπη... δεν βλέπω τίποτε στον ορίζοντα.... αλλά ξέρω ότι όποιος έχει "μάνα" βρίσκεται στην ακτή ακόμα και αν νιώθει ότι βρίσκεται στη μέση ενός ωκεανού ψάχνοντας το τετράφυλλο τριφύλλι για να μαγέψω τη νεράιδα του βυθού, μήπως και μου ξεθολώσει τα μάτια... και να μια φίλη μου, παλιά συνάδελφος μου στέλνει σε ευχές το τετράφυλλο για το 15... εκει απ τη χώρα με τα μαντεία της Δωδώνης που εκπαιδεύοταν οι Μαινάδες.... για να κάνω "καθοδήγηση" στις άλλες για να γίνουν Μαινάδες.... γιατί αυτές έχουν ένα μυστικό : θεραπεύουν την υστερία και την απελπισία μαζί... θα βρω ακτή ακόμα και αν χρειαστεί να ζήσω και στα Δωδεκάννησα.... ειναι καλή ιδέα η Κως στο νησί του Ιπποκράτη αγάπη μου ? εχω και εκεί φίλες.... τωρα που το σκέφτομαι έχω παντού φίλες σ όλη την Ελλάδα... και δεν ξέρω που να πάω να ζήσω.... όλα μου φαίνονται εξ ισου καταπληκτικά γιατί ειμαι ακόμα μαγεμενος απ την μελαγχολία της νοσταλγίας...... της νοσταλγίας Εκείνης γι αυτά που δεν έζησα ακόμα της νοσταλγίας Εκεινης για τα φιλιά που δεν έδωσα στη μικρή μου αγάπη ακόμα, ακόμα....ακόμα..... ....:) ♥ υγ : και εκεί που αποφάσισα να μην ξαναγράψω ποιητικά, πάρε μια αφιέρωση απο μια φίλη, της Chinawoman, και μας έστειλε... καλά αγαπημένη μου δεν σ αρέσω ψυχαναλυτής .... λες και ήθελα πολύ να πάρω εμπρός πάλι για τα ταξίδια του ρομαντισμου, αγάπες μου, ποιητη και τροβαδούρο με θέλετε...? γιατι εγώ τα εννοώ όλα αυτά που γράφω.... Καλημέρααααα :) ♥