time : do you know who you are at your every age ?

Cocteau Twins / Know Who You Are At Every Age youtube.com time : do you know who you are at your every age ? Το σύστημα του χρόνου που χρησιμοποιούμε μας επιτρέπει να προσδιορίσουμε μια στιγμή στο παρελθόν, το παρόν ή το μέλλον. Καθημερινά χρησιμοποιούμε την ώρα, την ημέρα, το μήνα, και το έτος για να καθορίσουμε ένα σημείο στο χρόνο και να συντονίσουμε τις πράξεις μας, τη μια με την άλλη…. Για τον καθένα μας η αντίληψη της διαδοχής και της διάρκειας του χρόνου, είναι μοναδική…. Ένα απ τα μεγαλύτερα μειονεκτήματα στην αντίληψη μας για το χρόνο, ξεκινάει απ την ανεπάρκεια μας να «γωρίζουμε πότε κάτι τελειώνει»… και σπαταλάμε αλόγιστα όλο το χρόνο σε μια άσκοπη προσπάθεια που μόνο η τέχνη του Albert Camus στο μύθο του Σίσυφου περιέγραψε… Έτσι ειμαστε όλοι και όλες εκτός της Αληθινής ροης του συμπαντικού χρόνου, γιατί ο καθένας είναι στην «κοσμάρα» του την ίδια στιγμή που κολυμπάμε όλοι στο ίδιο Κοσμικό ρεύμα… Παλιότερα η τέχνη της μέτρησης του χρόνου ήταν στα «χέρια» ιερέων. Και σήμερα ανήκει ακόμα σε κάποια ιερατεία,αλλά αυτοί και αν είναι στην «κοσμάρα» τους.. Οι πλούσιοι και οι εκμεταλλευτές έχουν ακόμα μεγαλύτερη ψευδαίσθηση. Πιστεύουν ότι αν συγκεντρώσουν περισσότερα θα μπορούν να είναι καλύτερα προσαρμοσμένοι στη ροή του Χρόνου… Αλλά όταν θέλει το σπιραλ του χρόνου, τους «πνίγει» οποτε το κρίνει η αναγκαιότητα του… Άλλος ενας λόγος είναι ότι με πολύ χρημα «εξαγοράζεις» νεότητα. Και αυτό μύθος είναι.Η Μυθολογία του Μίδα το επιβεβαιώνει….. Πριν προχωρήσουμε σε άλλες έννοιες, καλό είναι να προσπαθήσει να δώσει κάποιος έναν ορισμό του χρόνου : χρόνος είναι ο τρόπος που μετράμε τις περιόδους ανάμεσα στα γεγονότα. Χρόνος είναι η αποτίμηση της μορφής της ύλης. Τον μετράμε με δυο τρόπους. Τον Ατομικό και με τον Δυναμικό. Ο Δυναμικός χρόνος μετριέται με την επανάληψη των κινήσεων της Γης, του Ήλιου και των πλανητών. Ο Ατομικός χρόνος είναι σχετικά πρόσφατος και βασίζεται στην μέτρηση των κύκλων των ηλεκτρομαγνητικών ακτινοβολιών ορισμένων στοιχείων ιδιαίτερα του Κασίου. Υπάρχει κάτι πιο σπουδαίο που μας είναι άγνωστο στην εκπαιδευση μας για το χρόνο. Η σχέση του με την αναπνοή μας… συνεπώς δεν φιλοσοφώ με το χρόνο, αλλά ο χρόνος είναι η ίδια η ζωή μας. Και ο χρόνος για να εκδηλωθει θέλει και το χώρο…. Ειναι άλλος ο χρόνος σε έναν άλλο χώρο. Δεν του δίνουμε καθόλου σημασία αυτό. Ναι υπάρχει σχεση αναπνοής και χρόνου αν αναλογιστεί κάποιος ότι οι ρυθμοί της αναπνοής είναι διαφορετικοί στον καθένα μας. Αν κάποια προσπαθήσει να κατεβάσει έναν τόνο σε ρυθμό στην αναπνοή της θα νιώσει άλλη αίσθηση του χρόνου. Σκεφτείτε τις έννοιες παρελθόν-παρόν και μέλλον…. Αλλά τι είναι παρόν ? πόσο είναι η χωρητικότητα του… Μόλις ειπες κάτι, αυτό έγινε παρελθόν. Έτσι μόνο με μια αναπνοή μας μπορεί να οριστεί η έννοια του παρόντος. Τόσο κρατάει το παρόν.Οι μουσικοί το ξέρουν. Περιμένουν υπομονετικά να έλθει η στιγμή που θα συμπληρώσουν την νότα τους, που κρατάει περίπου στο χρόνο της αναπνοής. Γηρατειά είναι οι καταστροφικές συνέπειες του χρόνου, που συντομεύονται με την παραχώρηση που δίνεις στο παρελθόν και στο μέλλον.Εκμηδενίζεις σιγα σιγα την εννοια του παρόντος. Αλλά παρελθόν δεν υπάρχει.Εφυγε από μπροστά σου. Και το μέλλον δεν έχει σχήμα όσο και να προσπαθήσεις να του δώσεις το σχήμα που θέλεις με τις προσδοκίες σου και τις αγωνίες σου. Τότε ? είδατε μόνο παρόν υπάρχει. Όταν σου λένε λοιπόν κάνε υπομονή,δώσε μου χρόνο, στην ουσία σου λένε δωσε μου σε παρακαλώ και το δικό σου παρόν, να μεγαλώσω τη χωρητικότητα του δικού μου παρόντος... Άρα «βαμπιρίζουν» στο παρόν σου, και συ ζεις στις προσδοκίες του μέλλοντος και τις αναμνήσεις του παρελθόντος. Εκει που δεν υπάρχει τίποτε. Και αυτό σου προσφέρει ασφάλεια μέχρι να δεις ότι τα μάτια σου άλλαξαν, το πρόσωπο σου γέμισε ρυτίδες και στο καθρέφτη σου βλέπεις τα μαλλιά σου που αραίωσαν και άσπρισαν, αναγνωρίζοντας τον παλιό Θεό με το Δρεπάνι στην πιο άσχημη εκδοχή του… Ο Χρόνος σου δηλ. η αρνηση σου να συμμετέχεις στο παρόν, καταστρέφει όλα τα όμορφα πρόσωπα των κοριτσιών, κάνει ανήμπορους τους άντρες. Και δεν υπάρχει καμια εταιρεία καλυντικών στον κόσμο να το καλύψει αυτό, ούτε Viagra για τους άντρες, παρα μόνο οι πλαστικές εγχειρήσεις, που σταματάνε για πάντα να δείχνουν ποιο είναι το αληθινό σου χαμόγελο στον κόσμο.γίνεσαι ένας πίθηκος που «μαιμουδίζει» τις ανθρώπινες γκριμάτσες ζωής :χαμόγελο και κλάμα… Ο Μεγάλος Μάνος Χατζιδάκις έλεγε ότι : πανάρχαια βούληση του ανθρώπου να υποτάξει το χρόνο, να τόνε βάλει στο χέρι του, για να μπορέσει η επιλεγμένη στιγμή, να παραμείνει αιώνια και μετέωρη στον ορίζοντα,σημάδι κολακευτικό από το πέρασμά του, μια και η στιγμή, η επιλεγμένη, τον φανερώνει, πρώτη φορά ολόκληρο. Δεν είναι ύμνος στο παρόν αυτό ? Πόσες φορές δεν ζήτησα να να θανατώσω το χρόνο, συνεχίζοντας ο Μάνος , για να κρατήσω τη μια στιγμή, ετούτη τη μοναδική, απόλυτα δική μου.... -δοκίμασε, μου λέει, και θα δείς -ο χρόνος.... -θα δοκιμάσω και ας μην δω-λέω του χρόνου... Και έτσι, ο αγώνας αρχινάει αστόχαστος και σπρώχνομαι να αγκιστρωθώ στο λεπτοδείχτη για να μην προχωρήσει η στιγμή, τούτη που με φωτίζει ολόκληρο,συμπληρωμένο με το άλλο πρόσωπο που αύριο, θα `ναι μακριά μου. Και όλο το πάθος μου, δεν με βοηθάει παρά να σπάσω το άγκιστρο του ρολογιού και να βρεθώ στο πάτωμα πεσμένος,με ένα ασημένιο βέλος στο λαιμό, και με το χέρι κόκκινο απο το αίμα.Η ώρα προχωράει αμείλικτη,-καθώς και η αποσύνθεση μου. Πως να δεχτώ ότι κάποτε εγώ δεν θα σ αγγίζω και ο Χρόνος δεν θα σε περιέχει ? και ακόμα πως να αποδεχτώ τον κόσμο σαν πραγματικό, όταν δεν θα τον βλέπω, δεν θα τον αισθάνομαι και δεν θα με περιέχει ? Η άσκηση του νου και της ψυχής, με στόχο το βαθμιαίο αφανισμό μας,αρχίζει με τεχνική οδυνηρή για να συνθέσει την οριστική εξαφάνιση. Να ένα παιγνίδι ελκυστικό που καίει τα χέρια και το άισθημα και καθιστά τους εραστές του Χρόνου ανάπηρους και διαπλανητικούς.... Και εχεις και τους εραστές να σου λένε πόσο όμορφα «στέλνουν» τις ερωμένες τους που έχουν μια τέλεια άγνοια της λειτουργίας του χρόνου, συνεπώς και των αναπνοών που έχουν οι γυναίκες τους στη σεξουαλική πράξη. το πρόβλημα δεν είναι ότι το πιστεύουν οι άντρες, αλλά αυτή τη νοσηρή πλεκτάνη την υιοθετούν οι ίδιες οι γυναίκες… Πως μετράτε εσείς το χρόνο σας… γιατί εγω τον μετράω με το πόσες φορές εμφανίζεται η αγάπη μου… Και επειδή αυτή ζει στον Πλουτωνα, αυτός ειναι ο κόσμος της, που το έτος του αντιστοιχει σε 250 γήινα χρόνια περίπου, αποφάσισε να με κάνει πολιτη Πλούτωνα. Δηλ.αιωνόβιο… Μόνο που αυτή δεν θάναι Περσεφόνη τότε .. αυτό δεν καταλαβαίνει με τη σχετικότητα του χρόνου … και δεν πάει να μένει και δίπλα στον Αχέροντα, το μόνο που θα κερδίσει είναι αυτό που σημαίνει και το ποτάμι αυτό για τους αρχαίους : ο ποταμός της Θλίψης, απ την άρνηση σου να συμμετέχεις στο παρόν…. Πόσο «μετριέται» το παρόν… μα φυσικά όσο κρατάει ο οργασμός σου. Εχεις δει τον εαυτό σου στη διάρκεια του οργασμού σου ? δεν λέω να δεις και την άλλη πλευρά .. και φυσικά δεν απευθύνομαι και στις γυναίκες, που βλέπουν μόνο την άλλη πλευρά, αφού δεν έχουν οργασμό οι πιο πολλές, δεν τις ενδιαφέρει δηλ. Αυτό που μετράει και φτάνει είναι να δεις εσύ τον εαυτό σου.. Μπορείς ? θα δεις τον αληθινό σου χρόνο…. Εαν δεν μπορείς παρε μαθήματα αναπνοής για εκείνη την ώρα….. Θα είναι τεράστιος ο αναστεναγμός της Ψυχής σου… και ξέρεις γιατί ? Γιατι θα δεις ότι δεν κατόρθωσες να γινεις μια Ανάμνηση γι αυτή/ον που σε ενδιαφέρει περισσότερο στη ζωή σου…. Το χειρότερο απ όλα τα ειδη γηρατειάς… Καλημεραααααα :) ♥