30 χρόνια μετά..

30 χρόνια μετά...
rock in athens 1985 : όταν το alternative εγινε σε δύο βραδιές mainstream

Το πρόγραμμα της συναυλίας
Την Παρασκευή 26 Ιουλίου επρόκειτο να εμφανιστούν τη σκηνή τα εξής συγκροτήματα:
– Telephone
– Stranglers
– Depeche Mode
– Culture Club
Το Σάββατο 27 Ιουλίου θα ακολουθούσαν οι:
– Talk Talk
– Cure
– Nina Hagen
– The Clash

Η συναυλία του 1985 στο Καλλιμάρμαρο, είχε πολλούς λόγους να μείνει αξέχαστη. Ίσως οι λιγότερο σημαντικοί ήταν ο Αρκουδέας και ο Boy George.
Κι όμως,εφέτος 30 χρόνια μετά, σχεδόν όλοι τους θυμούνται…
Η συναυλία Rock in Athens το 1985 ήταν ένα από τα πιο πολυσυζητημένα γεγονότα της χρονιάς. Η ιδέα ήταν της υπουργού πολιτισμού Μελίνας Μερκούρη με αφορμή ότι η Αθήνα ήταν πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης.
Ήταν η πρώτη φορά που τόσα μεγάλα ονόματα κατέφθασαν στην Ελλάδα. Ήταν η πρώτη φορά που δόθηκε το Καλλιμάρμαρο για ένα γεγονός που αφορούσε τη νεολαία. Δεν ήταν όμως η πρώτη φορά που η εκδήλωση στιγματίστηκε από μεγάλης έκτασης επεισόδια.
Πρώτη αιτία των επεισοδίων ήταν οι «τζαμπατζήδες». Δεύτερη, οι θεατές που μισούσαν τον BoyGeorge. Τρίτη και καλύτερη η αστυνομία που όταν έβρισκε ευκαιρία για ξύλο και δακρυγόνα δεν την άφηνε αναξιοποίητη.
Όταν άρχισαν να παίζουν οι Stranglers, πολλοί φιλόμουσοι έξω από το Καλλιμάρμαρο απαιτούσαν να μπουν χωρίς εισιτήριο. Τα πνεύματα οξύνθηκαν και άρχισαν οι γνωστές ανταλλαγές με τους αστυνομικούς: ξύλα, πέτρες, γκλομπ, μολότοφ και μπινελίκια.Τα πνεύματα προσπάθησε να κατευνάσει ο Γιώργος Παπανδρέου, ο οποίος μια μέρα πριν είχε ορκιστεί Υφυπουργός Πολιτισμού.
Με το γνωστό ήρεμο στιλ του διαπραγματεύτηκε τόσο με τον Νίκωνα Αρκουδέα όσο και με τα πανκιά. Τελικά, με υψηλή διπλωματική ικανότητα πέτυχε να ανοίξουν οι πόρτες και να μπουν όλοι μέσα τσάμπα: «Να ζήσεις Υπουργέ μου», φώναζαν οι νέοι ικανοποιημένοι από την κρατική παρέμβαση.
Έχοντας κάνει μια-δυο σημαντικές επιτυχίες στις αρχές της δεκαετίας του 1980, οι Culture Club είχαν αποκτήσει γρήγορα παγκόσμια φήμη, στην οποία σαφέστατα συνέβαλλε η εκκεντρική εμφάνιση του τραγουδιστή.
Φαίνεται ότι μετά από ονόματα όπως οι Stranglers και οι Depeche Mode, οι Culture Club δεν ταίριαζαν. Το πανκ και ροκ κοινό προτιμούσε να πετάει πέτρες στον Boy George, παρά να τον ακούσει να τραγουδά τις ποπ επιτυχίες του.
Κάποιοι έγραφαν ότι το πρόγραμμα της συναυλίας «έσβησε τον ταξικό χαρακτήρα της ροκ». Ήταν το ίδιο σχετικοί με τη ροκ όσο και αυτοί που έβαλαν στην ίδια σκηνή τα πρόβατα με τους λύκους.
Ο Boy George αντιμετώπισε με σθένος τις πέτρες κι έμεινε στην σκηνή. Ειρωνεύτηκε τον ανδρισμό όσων των γιουχάιζαν και η κατάσταση χειροτέρεψε. Το κοινό θεώρησε καλό να του απαντήσει με παρατεταμένα ουουου και ιπτάμενα παπούτσια, κονσερβοκούτια, μπουκάλια…
Ο ιδιότυπος αυτός διάλογος συνεχίστηκε επί μακρόν, δίνοντας ένα θυμωμένο επίλογο, ενώ οι κουλτουριάρικες αναλύσεις της επόμενης ημέρας, χαρακτήριζαν τους Culture Club ως «Συντήρηση επιστρέφουσα δριμύτερη με χρωματιστά μαλλιά».
Την επόμενη οι The Clash και η Nina Hagen αποθεώθηκαν, ενώ οι λιγότερο γνωστοί Telephone εισέπραξαν θετικές κριτικές.
Αντιφατικά ήταν τα σχόλια για τους σχετικά άγνωστους στην Ελλάδα, Cure τους οποίους άλλοι χαρακτήρισαν «μοναδικούς, μελωδικούς και ζωντανούς», ενώ άλλοι ειδήμονες περιέγραψαν ως «αδιάφορους».
(προσωπική μου άποψη οτι οι Cure μετέτρεψαν ένα Στάδιο σε Εκκλησία, 90000 ατόμων -και το σπουδαιότερο το κοινό ήταν αντιφατικό-δεν τους ήξεραν οι πιο πολλοί, δίνοντας μια πολύ σπουδαία συναυλία αφήνοντας όλο τον κόσμο άφωνο...)

πηγη : news 247 : Μηχανή του Χρόνου: Rock in Athens 1985

yg : αγάπη μου πόσο ετών ήσουν τότε, που "οργίαζα" στις συναυλίες ...:) :)