Πέμπτη 1 Μαΐου 2014

50 years uranus job : Modernism begins at home

50 years uranus job....: the last 5 months

ήταν 1964 όταν ο πατέρας μου μπήκε στον ΟΤΕ...έκτοτε απ τα μάτια μου πέρασε όλη η ιστορία του Ελληνικού Κράτους....μικρό παιδί..και έζησα Ιουλιανά, Δικτατορία,Κύπρος, Αλλαγή...κοκ...
Όλα τα θυμάμαι σας πληροφορώ...ακόμα και στη δικτατορία του Ιωαννίδη που μπήκαν στρατιωτικοί μέσα και "κατέβασαν" διακόπτες...
εγώ κοιμόμουνα εκεί που με έπαιρνε ο πατέρας μου κοντά του...γιατί αυτός είχε θέματα με το έλκος του, η δε μάνα μου δεν με άντεχε σπίτι...είχε και τα άλλα παιδιά..

αυτό σημαίνει ένας πατρογονικός άξονας σύνοδος με τον ουρανό μου, και μάλιστα στον άξονα aquarius-leo...
ένα μοντέλο aquarian age, χωρίς στην ουσία οικογένεια,ρίζες πιστεύοντας μόνο στην ασιθητική του έρωτα και του χρόνου
και με ταυτότητα μόνο στον πολιτσμό και τις τέχνες του...
με μια συνειδητότητα που "ξεπέρναγε'' τα όρια απο πολυ μικρός
γιατί το μόνο που με ενδιέφερε ήταν μόνο η ενέργεια και η επικοινωνία...
μόνο ενέργεια έκλεβα και τη μετέφερα απο εδώ και απο εκεί...
ένας dj of energy
που βρήκε έκφραση στην πιο πνευματικοποιημένη μορφή αυτής της ενέργειας
στην αστρολογία....

Μέσα σ αυτές τις άιθουσες πάντα "λουζόταν" η αγάπη μου αγκαλιά με τις θεότητες που μου έκαναν επισκέψεις τις νύχτες ...
και μου έλεγαν τα μελλούμενα...που φρόντιζαν να κάθομαι σε γωνία κλίσης τέτοια που όλοι οι δορυφόροι του κτιρίου να βλέπουν το κεφάλι μου
as azimuth...όπως ακριβώς παίζει η βελόνα του πικ απ...
και εγώ να μετουσιώνω σε συναίσθημα όλη αυτή την πληροφορία...
και δεν με σταμάτησε ούτε ο υπέροχος τρόπος έκφρασης της πρώην αγαπημένης μου απ το να σταματήσω να δουλεύω νύχτες....
και με έστειλε στην ευχή της Παναγίας και μένα να μιλάω με τις θεές μου απ τους δορυφόρους
που με είχαν ειδοποιήσει ήδη απ τα 80s για το fcb...
και μου έδωσαν την ενέργεια του do it yourself...
'' Δεν υπάρχεις" μου έλεγε στο τηλέφωνο η μικρή μου φίλη....
με όλα αυτά που βλέπω ότι κάνεις...
Ποτέ δεν υπήρχα στο σχήμα των άλλων, ήθελαν password για να με βλέπουν
ήταν το μυθικό μου μέρος γιατί ο ουρανός δεν είναι μια κατοικία, ένα συγκεκριμένο μέρος, ιδίως ο δικός μου ...
που ζούσε με τα μυθικά πουλιά και τις θεές του....
εκτός απ τα χρόνια της Αμοργού που σπούδαζα μαγεία δίπλα στη Κίρκη...

Και τώρα οι πέντε τελευταίοι μήνες που έχουν μείνει μετά απο μισό αιώνα πορείας,
που με κάνουν να συνειδητοποιώ ότι μπαίνω σε ένα καινούργιο κεφάλαιο
"γειωμένος" τόσο όσο πολλές χθόνιες θεότητες
βλέποντας την ομορφιά του χρόνου να φτερουγίζει
όπως ο φτερωτός θεός...
λατρεύοντας να είμαι ακόμα στον κήπο
που είναι γεμάτο λουλούδια, αρώματα και χαμόγελα
προσπαθώ να αποκωδικοποιήσω όλα τα χρώματα της Ιριδας
για να σας τα μεταβιβάζω με όμορφα λόγια, ποιήματα και μουσικές....

Να έχετε και να έχουμε ένα όμορφο Μήνα....
και να μην ξεχνάτε ότι ο Μάης είναι απ τους πιο αισθησιακούς μήνες...
 


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου