Παρασκευή 9 Μαΐου 2014

Decade 80s : sensual and kinky

Decade 80s : sensual and kinky 

οι ομορφιές του internet, που σε κάνουν να θυμάσαι τραγούδια και groups που αγαπούσες υπερβολικά...
εναέριους φίλους μας που σου θυμίζουν ταινίες του wim wenders, The State of Things,που αξίζει να ξαναδούμε, παρόλο Γερμανός, αλλά Λέων και με αγάπη πολύ στη μουσική που ακούγαμε με τόσο πάθος τότε....

Νομίζω ότι απ τη δεκαετία του 80, τόχω ξαναπεί πολλές φορές, πρέπει να κρατήσουμε το do it yourself,και να αφήσουμε αυτές τις punishment of luxury δεκαετίες των 90s and 00s και να πέσουμε να βρούμε τα πράγματα απ εκεί που τα αφήσαμε : from our real self....τα υπόλοιπα ήταν μια glamorous αυταπάτη, γιατί φορώντας τα "ρούχα του αυτοκράτορα" όχι μόνο δεν σημαίνει ότι είσαι κάποιος ή κάποια αλλά "βουλιάζεις" μέσα σε μια απύθμενη μαύρη τρύπα που τελειωμό δεν έχει ο ναρκισσισμός της...

Αλλά οι άνθρωποι όμως ψάχνουν να ξεχάσουν άλλες versions των εαυτών τους από τότε και τους χρειάζεται να επινοήσουν έναν εαυτό άλλον που να μπορεί να τους καθρεφτίζεται πίσω σταθερά.

Για μας που συμμετείχαμε στις 30/3/1980 στο live police στο Σπόρτιγκ,η δεκαετία του 80 είχε αρχίσει απ το 77 με τους suicide και τους clash και τελείωσε με τους cure στα 1989 στη Ν.Φιλαδέλφεια...
Απο εκεί και μετά δεν νομίζω ότι έφταιγαν μόνο τα golden boys, αλλά πρώτιστα εμείς που χαθήκαμε στα power games of the mainstream....
Λες και δεν ξέραμε ότι δεν μας "πάει"...
Ποτέ δεν είναι αργά να ΑΡΧΊΣΟΥΜΕ απο εκεί που τα αφήσαμε...
Και μεταξύ μας έχουμε αγάπες πολύ καλά κρυμμένες στην καρδιά μας....
όσο και αν τις ντύσαμε ακριβά με "τα ρούχα του αυτοκράτορα"...
Γιατί υπάρχουν και αγάπες στα κορίτσια που ερωτεύεσαι τα «ρούχα της αυτοκράτειρας» και όχι τις ίδιες.
Γι αυτό προτιμώ τις μικρούλες Περσεφόνες…

Και ποιός ξέρει ψάχνοντας ψάχνοντας μπορεί να δούμε inception, όνειρα μέσα στα όνειρα, και να ανακαλύψουμε τι θέλουμε.....
Ποτέ δεν κάνει λάθος ο αληθινός μας Εαυτός...
το θέμα είναι σε ποιό ντουλάπι τον κρύβουμε κάθε φορά......

Ευχαριστώ τους αγαπητούς μας φίλους για τις μνήμες μας from 80s…
Για εμας είναι πιο σημαντικά απ τα 60s...
ο κόσμος δεν άλλαξε και πολύ απο τότε....
Εκεί επάνω είναι κτισμένα όλα...
Ακόμα και η μουσική βιομηχανία, και η βιομηχανία του θεάματος....

Γιατί στην πραγματικότητα, είμαστε σε ένα μικρό βήμα μιας τεράστιας
και γιγαντίας μετακίνησης σόλα τα επίπεδα, που στην ουσία είναι
στην νηπιακή της φάση....
ο σκοπός μας όμως είναι να μεταδώσουμε μια μικρή διαβάθμιση μιας πληροφορίας σε σας : άνοιγμα της ψυχής και του μυαλού σας
και πολλοί όπως και πολλές που είστε εξοικειωμένοι μ αυτή τη διαδικασία ίσως να διευκρινίσετε μέσα σ αυτό τελικά το ποιοί είστε.....
εμείς ελπίζουμε ότι μπορούμε να το επιτύχουμε...
μ αυτά που γράφουμε για εσάς από εδώ….

Do it yourself....

Και με την ευκαιρία τη βροχή με χώμα που στολίστηκαν τα αμάξια μας, τον προηγούμενο καιρό, θυμήθηκα έναν δίσκο "θρύλο" για όλους εμας που ακούγαμε alternative music,βάζω αυτό το γενικό τίτλο για να μην παρεξηγηθώ, και αρχίσουν αναλύσεις επι αναλύσεων, ο καθένας μας εκείνα τα χρόνια είχε ένα trip με κάποια ανεξάρτητη δισκογραφική εταιρεία τα χρόνια του new wave....
To δικό μου, tripaki το είχε αναλάβει η ILLUMINATED RECORDS που στις τάξεις της είχε και τους περίφημους kan kan,εκτός απο tv personalities, και Throbbing Gristle και άλλα μυθικά ονόματα απ την περίοδο εκείνη....
και τους Normil Hawaiians….

Κρίνοντας την, τώρα με τα χρόνια που πέρασαν, ποτέ δεν μπόρεσα να "αντικειμενικοποιήσω" όλο αυτό, που είχα ζήσει με τους συλλεκτικούς δίσκους, με τις τόσο ανεξάρτητες δισκογραφικές εταιρείες, που παρόλο την έλλειψη πληροφόρησης γνωρίζαμε τα πάντα στην ουσία με ένα μόνο ελληνικό περιοδικό τον ήχο hi -fi, που και που διάβαζα και το melody maker, είχαμε αρχίσει την αλληλογραφία με κάποιους καλλιτέχνες...

(τουλάχιστον μιλάω προσωπικά)....

Η περίοδος ήταν πραγματικά, do it yourself, σε όλα τα επίπεδα της μουσικής, στα επίπεδα της ακρόασης, στα επίπεδα των συναυλιών...
κάτι είχε αρχίσει να "χτίζεται" διαφορετικό...
Και όσο να περνάνε τα χρόνια, να υπάρχει το χάσμα των γενεών, και η κάθε γενιά να είχε και να έχει τους δικούς της κώδικες, εκείνα τα χρόνια που ξαφνικά "κορυφώθηκαν" στο athens festival 85, -αλήθεια που βρέθηκε τόσος κόσμος alternative-με τόσο μαζική προσέλευση....


be kinky, be alternative.... 


...και όμως, πάντα υπάρχει alternative music scene....
και πάντα υπάρχει η έννοια alternative...και μέσα σ αυτό μπορεί αν θέλει κάποιος να συμπεριλάβει και την ανάγνωση της ψυχολογίας via astrology...
Ένας απ τους λόγους που είμαι φοβερά καχύποπτος με τους έλληνες αστρολόγους, είναι ότι προσπαθούν να κάνουν mainstream μια καθαρά alternative φόρμα...

Και θα γίνομαι εχθρός με τον/την οποιαδήποτε εναλλακτικό που θα «ξεπουλιέται» στο όποιο mainstream

αν είχαν τέτοια ομορφιά τα 80s,είναι γιατί ο πυρήνας της alternative music, τουλάχιστον στην αρχή ξεκίνησε ενάντια στο Θατσερισμό και το Μονεταρισμό που προσπάθησε με άγριο τρόπο να επιβάλλει...
Κάπου εκεί "ξέσπασε" το punk, και μην εξιδανικεύουμε την πρώην "Σιδηρά Κυρία" που μισούσε μόνο το άκουσμα της πρότασης "κοινωνικές παροχές"...
και που ήταν η πολιτική μητέρα της Σημερινής Σιδηράς Κυρίας κας Μέρκελ
Ένα νεολαίστικο κίνημα πήρε "σάρκα και οστά" τότε με αισθητικές αναφορές και καταλήξεις....
και το παράδοξο είναι να βλέπεις να ανεβαίνουν στο fcb μουσικές απο εκείνη την περίοδο, απο ανθρώπους καθαρά συντηρητικούς για εκείνα τα χρόνια...
Έχω τονίσει πολλές φορές ότι το glamorous που επικράτησε μετά την υπέροχη δεκαετία των 80s, στα 90s, ήταν ένα είδος punishment of luxury, γιατί μια δεκαπενταετία (1976-1990), ο κάθε πιτσιρικάς μπορούσε να φτιάχνει τις μικρές του δισκογραφικές, να επαναστατεί στις μεγάλες εταιρείες, να τους φτύνει με παραμάνες, να δημιουργεί αισθητικά shock....
Γι αυτό και τα 80s τα θεωρώ do it yourself, γιατί ο καθένας μας το έκανε με το δικό του τρόπο σε όποιο πόστο και να βρισκόταν, είτε ήταν καλλιτέχνης που κάτι είχε να πεί, είτε ήταν μέλος παρεών και απολάμβανε τους φίλους του....

Και σήμερα θα μπορούσαμε να έχουμε ένα αντίστοιχο do it yourself, η διάλυση της κοινωνίας μπορεί να βοηθήσει σ αυτό, αρχίζοντας και στηρίζοντας εναλλακτικές μουσικές σκηνές , εναλλακτικούς ανθρώπους δημιουργικούς όμως, εναλλακτικά πολιτικά σχήματα που κεντρικός τους Άξονας θα είναι η Τέχνη, και όχι η υστερία που του παρελθόντος
Γιατί δεν γίνεται κάνοντας πυρήνες και παρέες γύρω τους, και ίσως έτσι "κατορθώσουμε" να βάλουμε ένα stop στον κατήφορο ή ακόμα καλύτερα να δώσουμε ένα δικό μας στίγμα γι αυτή την εποχή...
Μεμονωμένα κάποιοι καλλιτέχνες το κάνουν ούτως ή άλλως πάντα
Τι όμορφα θα μπορούσε να είναι σπάζοντας οριστικά τη μιζέρια του glamorous,να το μετατρέπαμε συλλογικά όλο αυτό, σε αισθητικές μορφές έκφρασης, που η σημερινή τεχνολογία βοηθάει σ αυτή την κατεύθυνση....

Γιατί πρέπει να γίνει κατανοητό ότι ο make-believe self, ο μη αυθεντικός άνθρωπος διαφορετικά για να μπορέσει να επιβιώσει θα θέλει πάντα να συντομεύσει το δρόμο για την ευδαιμονία και πάντα θα σας στολίζει με τα «ρούχα του αυτοκράτορα» για να ζείτε το glamorous….
Και να σας πω και κάτι άλλο : οι πραγματικοί glamorous άνθρωποι είναι άνθρωποι της ομίχλης γιατί έχουν έναν make-believe self και κανένας δεν ξέρει την αληθινή τους ταυτότητα.Ούτε οι ίδιοι.

ήταν τέλη Ιούλη του 1985.... και ο dark new wave ήχος είχε μετατραπεί στη γιορτή της Εκάτης, και οι χθόνιες θεότητες είχαν ανέβει στον Όλυμπο, για να κατέβάσουν τους Ολύμπιους παρέα με τους ανθρώπους... για αυτό μας "εξιτάρουν" τέτοιοι άνθρωποι, που έχουν ήδη αρχίσει και εκφράζονται έτσι....
αυτοί που έχουν το θράσος να "βουτάνε" στο οτιδήποτε καλλιτεχνικό και να κλέβουν τη φωτιά των θεών...και να τη δίνουν με το δικό τους individual way....
Και το παράδοξο που έγινε μέσα στις συναισθηματικές μας σχέσεις …
Όσο και να σας φαίνεται περίεργο, μπήκαμε σε σχέσεις τις οποίες τις κάναμε πιο sensual, πιο δυναμικές και ο ρομαντισμός «ξεστράτισε» για άλλες πολιτείες
Έμεινε για κάποιους τροβαδούρους όπως εγώ, για να «εμπνέομαι» και να γράφω..
Τότε εάν δεν σου «έβαζε» φωτιά το sex, δεν έκανες σχέση…
Εάν δεν ήταν super θεά , δεν μπορούσες να διανοηθείς ότι θα τα είχες…
Οι πικραμένοι ήρθαν μετά και διεκδίκησαν μερίδιο σ αυτά που δεν είχαν ζήσει τότε…
Βέβαια όταν απολαμβάνεις sex έχει και ένα κόστος : ότι η οικογένεια μπορεί να γίνει και μπάχαλο στο μέλλον…τι να κάνουμε όμως ?
να μην ζήσεις και δυνατά πράγματα..?..
«άντε φάτη στη μάπα τότε» …το μάθημα πάντως στις σχέσεις ήταν δεν γίνεται να μπείς σ αυτές χωρίς την εμπειρία ενός δυνατού sex…

Που μετατράπηκε στα 90s δυνατό πορτοφόλί και πολλές πιστωτικές…
Και ναι δεν είναι η νεότερη version του εαυτού μου που νοσταλγώ...γιατί δεν νοσταλγώ το χθες ποτέ, αλλά ότι δεν έχω ζήσει ακόμα στις αγκαλιές απ τις όμορφες Περσεφόνες που βλέπω μπροστά μου....

ΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑ ΙΣΧΥΕΙ που δυστυχώς φοβάμαι ότι καμιά γενιά δεν θα το ξαναπιάσει, και μακάρι να κάνω λάθος : όταν το alternative κόντεψε να γίνει mainstream : αυτό που θα σε απασχολεί τότε είναι πως θα έχεις το κορίτσι με το πιο όμορφο χαμόγελο στην αγκαλιά σου….

Και ξέρεις επειδή μας τα «έκλεψαν» όλα, είναι το μοναδικό που μας έμεινε…
Η αισθητική μας….δεν γίνεται να μας την κλέψουν…Και εκεί θα μας χρειαστούν. Όταν θα τους έχει πνίξει η ασχήμια….

Καλό Σαββατοκύριακο….. 

Kostas Starman BYiannis StefanakosΑντώνης Κορακής....thanks για τις εμπνεύσεις
που μου δώσατε...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου