μια κρυφή φουτουριστική λαχτάρα γι αυτό που ζήσαμε στον Καιρό μας...

Μια κρυφή φουτουριστική λαχτάρα γι αυτό που ζήσαμε στον Καιρό μας ...

Chronos is time at her worst. …
Chronos is the world’s time.
Kairos is time at her best. …
Kairos is Spirit’s time.
We exist in Chronos.
We long for Kairos. That’s our duality.”

(Sarah Ban Breathnach)

my own anima : ανιμα είναι το θηλυκό που υπάρχει μέσα στη ψυχή του κάθε άντρα...
η δική μου anima είναι η εικόνα της δικής μου beloved, και τότε αυτή η beloved picture σχεδιάζει stroke by stroke, σε κάθε γωνιά και σε κάθε όψη, αλλά και σε κάθε πλάνο....
για να μπορέσω να τη δω....
Αυτή είναι η μοναδική άγια γυναίκα, που γνωρίζω και η οποία μου παραδίδει μια αυθεντική και περιεκτική spiritual πληροφορία, όπως μια μουσική ευαισθησία....
αυτή το κάνει αυστηρά, ποιητικά και αυθόρμητα....
μέχρις να αντιληφθώ τις πράξεις μου, σαν μουσική....

Έτσι ανοίγω σε οτιδήποτε.......
Και όταν επιστρέφω στο chrono of my life αναπολώ τον Kairo της ζωής μου
και σκέφτομαι ότι υπάρχουν κορίτσια που μας "στοιχειώνουν" ....
υπάρχουν τραγούδια που το αγνοήσαμε επιδεικτικά....
υπάρχουν φιλιά που τα αγνοήσαμε ναρκισσιστικά
ίσως γιατί δεν θέλαμε να μάθουμε τα μυστικά τους
γιατί τα φιλιά είναι μυστικά που λέγονται στο στόμα
ακόμα και αν ο αντίλαλος απ την ηχώ σου
με έστελνε σ άλλες διαστάσεις
ίσως γιατί θέλαμε να "κρύψουμε" ότι φλερτάραμε με τις ροζ ανταύγειες....
όταν δεν παίζαμε ξύλο στη μπάλα και στις πορείες.....

και μεγαλώσαμε ...μεγαλώσαμε, και ήρθαν τα remix με το κόλλημα στον ήχο τους και αυτή τη space καραμέλα, να μας υπενθυμίσουν ότι όταν τα παίζαμε στα dexx αυτά τα κομμάτια, δεν κάναμε πλάκα όπως θεωρούσαμε τότε....
γιατί τότε όλο και κοροιδεύαμε αυτούς που ζούσαν το πάθος
επειδή τους ζηλεύαμε κατά βάθος
που δεν ήρθε η σειρά μας
όπως επίσης ζηλεύουμε αυτούς που το ζούνε τώρα
γιατί πέρασε η σειρά μας
γιατί είναι μια στιγμή που θα δείς τον εαυτό σου ολόκληρο
όταν μπορέσεις να ερμηνεύσεις το χαμόγελο της αγαπημένης σου
ζητώντας με απόγνωση άλλη μια ευκαιρία
γιατί υπάρχει μια απελπισία που δεν μοιάζει με τις άλλες
να μην χορταίνεις την ηδονή σ αυτά που έζησες και να ζητάς και άλλη

ίσως γιατί η τραγωδία των γηρατειών δεν είναι πως σιγά σιγά γίνεσαι γέρος.....
αλλά πως υπήρξες νέος...
και τότε αν θέλεις να λες στους άλλους ποιά είναι η αλήθεια ...

κάνε τους να γελάνε...κάνε τους να χορεύουν....δεν ξέρω πόσο εύκολο είναι να τους κάνεις να κάνουν και sex.....
και να αγαπήσουν....
κάνε τους αλλιώς θα σε σκοτώσουν....με τη μιζέρια τους....
και η αλήθεια ακόμα είναι άλλη μια
όσα λόγια όμορφα να μπορείς να λες και να γράφεις
με τίποτε δεν καλύπτεις την αποσύνθεση και τη διάλυση του σώματος σου
απ τον ηλεκτρισμό της ζάχαρης που παράγεται
όταν η Αφροδίτη ξεπροβάλλει απ τους αφρούς της Θάλασσας
η γεύση στο στόμα σου είναι χαλκός
τι να την κάνω την άλλη τη γήϊνη ....
αυτή είναι με ένα καλάθι απο υποχρεώσεις και αλυσίδες
και μοιάζει της μάνας της που την έμαθε να σε μπερδεύει για να είσαι εκεί....

και όπως λέει και ο Joseph Campbell στο the hero with a thousand faces :

"Those who know, not only that the Everlasting lives in them, but that what they, and all things, really are IS the Everlasting, dwell in the groves of the wish-fulfilling trees, drink the brew of immortality, and listen everywhere to the unheard music of eternal concord.These are the immortals."

που μπορεί να είναι κρυμένο στο νέκταρ του φιλιού σου...
και να μου αποκαλύψει το μυστικό απ το ελιξήριο της αθανασίας που ψάχνω....

Καλημέραααααααα  :) <3 
yg : το άρθρο γράφτηκε κάτω απ την επίδραση δύο τραγουδιών 1.Eangles -hotel california (luxury edit) 
και 2. Guts : i want you tonight