η Κωμωδία του Έρωτα....
Tous ces bals masqués
Si peu d'amour
Du mauvais cinéma
Et tant de haine
Been drinking far too much
Si peu d'amour
And neither of us mean what we say
Et tant de haine
La comédie du grand amour
Vous ne me ferez pas l'injure
De la jouer jusqu'au bout
De me la jouer jusqu'au bout
Pourquoi tant de haine
Si peu d'amour
C'est un accident de parcours
Et tant de haine
Infatuated only with ourselves
Si peu d'amour
And neither of us
Can think straight anymore
Et tant de haine
Well you and I
Collapsed in love
And it looks like
We might've made it
Yes it looks like
We made it to the end
La comédie du grand amour
Je ne vous ferai pas l'honneur
De la jouer jusqu'au bout
De vous la jouer jusqu'au bout
La comédie du grand amour
Je ne vous ferai pas l'honneur
De la jouer jusqu'au bout
De vous la jouer jusqu'au bout....
στο τέλος εκεί καταλήγουμε : διαλύουμε τη μαγεία του έρωτα με ένα "κέρατο"....ή με μια εξαφάνιση...?
γιατί αυτή είναι η μοίρα του.....
να διαλυθεί σαν μια επιβεβαίωση του tripping power που μας διακρίνει ή ότι δεν υπάρχει τελικά forever μια τέτοια κατάσταση....
αυτές τις μέρες το sun square neptune διέλυσε οριστικά τις όποιες αυταπάτες είχαμε και όχι μόνο αυτό, αλλά γίνεται μια γέφυρα για να μας μεταφέρει
σε ένα καινούργιο έργο του χρόνου, στις ζωές μας....
είναι τόσο το ξενέρωμα απο μια τέτοια κατάσταση που η αφροδίτη απ τον ταύρο προσπαθεί να συγκρατήσει τις όποιες σχέσεις έχουμε ακόμα και αν πληρώνουμε το όποιο κόστος αισθητικής και ποιότητας προς όφελος της ασφάλειας....
και είναι αλήθεια ότι ο έρωτας αφήνει "κουσούρια" ηττοπάθειας και μοναξιάς και δεν είναι για τον και την οποιαδήποιτε....
γιατί το κυριότερο στοιχείο του είναι το ρίσκο....
το ρίσκο του πολεμιστή που του χρειάζεται για να επιβιώσει στη μάχη
και να κάνει τη νίκη του πιο λαμπρή....
Το ρίσκο του να κρύβεις το μαχαίρι στη τσέπη σου…
Γιατί αν σου χρειαστεί να ξέρεις το χειριστείς….
το ρίσκο που χρειάζεται να πάρει κάποια ή κάποιος προκειμένου να βρεί τη γενναιότητα να δώσει απόλαυση στον εαυτό του....
συνεπώς το ρίσκο να είσαι ο εαυτός σου...
Αντι γι αυτό μέσα στις τσάντες μας κουβαλάμε όλα αυτά τα υλικά των μακιγιάζ ή αλλιώς της “ψιμυθίωσης” που διαφέρει στον καθένα μας
ανάλογα με τις ανάγκες του ρόλου της persona του….
Έτσι όλο και πιο σπάνια βλέπεις ανθρώπους που να `χει σχέση το μέσα με το έξω τους….
όμως έχουν μέσα τίποτε ή υπάρχει «νεκρά φύση» που η ναρκισσιστική τρύπα τα έχει «ρουφήξει» όλα ?
Γιατι να μπορέσεις να ερωτευτείς αληθινά πρέπει να έχεις πολλά μέσα σου….
Πως αλλιώς θα μοιράσεις….
ναι καταλαβαίνω sometimes "σπέρνω δαιμόνια" και συνεπώς θερίζω διαβόλους και θύελες...
αλλά πόσο πια τόσο σταθερότητα στις ζωές μας ....
στις σχέσεις μας....
η Αφροδίτη δεν κυβερνά τις σχέσεις ....
αυτό το κάνει η Σελήνη ...
συνεπώς η Ήρα….
Η Αφροδίτη κυβερνά τις ποιότητες της Σχέσης που κάνουμε..
Αυτό δείχνει απ τις σχέσεις που κάνουμε τις αξίες και τις ποιότητες αγάπης που μας διακρίνουν σαν χαρακτήρες....
οι πιο πολλοί και οι πιο πολλές κάνουν προξενιά "ερωτικοποιώντας" αυτές τις καταστάσεις, αφού η ψιμυθίωση ανεβάζει τις ποιότητες ερωτικού μακιγιάζ που κάνουν στα ύψη….στη διελκυστίνδα των σχέσεων…..
Μοιάζει με την sentimentality.
Αντι να αισθανθούν αληθινά προσποιούνται τα συναισθήματα και τα παρουσιάζουν με μια συγκινησιακή φόρτιση για να αποδείξουν στην άλλη πλευρά αυτό που φοβούνται για τον εαυτό τους : δεν νιώθουν τίποτε….
και αν αποφασίσουν κατά τη γνώμη τους να ερωτευθούν διαλέγουν αυτιστικούς τύπους για να δικαιολογήσουν τη γρήγορη επιστροφή τους στην αγκαλιά της Ήρας....
έχει πολλούς τρόπους η Θεά Ήρα να εξουδετερώνει συνεχώς την ενέργεια της Αφροδίτης....
αλλά εαν κάποιος έχει δοκιμάσει τις αλχημείες της Θεάς Αφροδίτης και τα δώρα της...
που είναι οι εμπνεύσεις της…
πως μπορεί να επιστρέφει στις usual καταστάσεις σχέσεις ...που κάποιες φορές, για να μην πω τις πιο πολλές φορές γίνεται ένα μεγαλείο διαρκούς και ασύστολου ψεύδους, παριστάνοντας τους βασιλιάδες και τις βασίλισσες…
τι κερδίζει, καθώς μεγαλώνει σε ηλικία ...?
μια "ένα πιάτο σπιτικής σούπας"....αυτό κερδίζει….
γιατί τα φιλιά στο στόμα τα χάνει στην πορεία, αφού δεν υπάρχουν μυστικά να ειπωθούν, και η δυσοσμία της συναισθηματικής παλινδρόμησης έχει οδηγήσει στο τέλμα που είναι πια το πλύσιμο των ρούχων του, το οποίο είναι πιο σημαντικό απ το νέκταρ των θεών….
και το αντάλλαγμα είναι να παραδώσει τη σκάλα που του παρέδωσε η Θεά Αφροδίτη να κάνει πτήσεις στον ουρανό....
και να σας πω ένα μυστικό : εαν κάποιος βιώσει μια φορά αληθινά το ρίσκο του Έρωτα στη ζωή του, δεν πεθαίνει ποτέ....
όπως οι Αρχαίοι Σπαρτιάτες : πήγαιναν στην Μάχη καλωπίζοντας τους εαυτούς τους....
να σας πω και άλλο ένα : η νίκη της Ήρας απέναντι στην Αφροδίτη οφείλεται ότι της στερεί τον Άρη, που τον γέννησε απο θυμό απέναντι στο Δία....
επειδή γέννησε την Αθηνά αυτός....
και της έδωσε για σύζυγο τον Ήφαιστο....
η θεά τότε του Χαρίζει τις αιώνιες πτήσεις με την αγαπημένη του και σε άλλες ζωές σε άλλους Γαλαξίες....
αλλιώς η άλλη Θεά η Ήρα, τον αφήνει εδώ για πάντα με τα ερπετά...
και γιατί η σύγκρουση των θηλυκών αντιθέτων μπορεί να οδηγήσει στη σχιζοφρένεια και τις madness καταστάσεις....
Μην υποτιμάτε ποτέ τις συγκρούσεις του θηλυκού....
είχε σαν αποτέλεσμα τον Τρωικό πόλεμο, ο οποίος όταν είναι εσωτερικοποιημένος ψυχικά σε οδηγεί σε ψυχοπάθεια...
Νομίζω ότι είναι "αξιοι" της μοίρας τους οι πιο πολλοί...
και οι πιο πολλές...
προς το παρόν απολαύστε το τέλος μιας ολόκληρης Εποχής όπως άρχισε απ το 10 και μετά...
Κάποτε θα αναπολούμε μια τέτοια Εποχή, όπως η σημερινή
γιατί μοιάζει με τα 60s….
που δεν ήταν επαναστατικά σε όλη την υφήλιο….
Μόνο στο Παρίσι και στη Νέα Υόρκη…άντε και στο Λονδίνο….
Γιατί εδώ είχαμε ήδη χούντα….
αλλά ψάχναμε να βρούμε νέες μορφές ενεργειακής φόρτισης να αναστήσουμε τους πεθαμένους...
και στους πεθαμένους συμπεριλαμβάναμε και παλιά σύμβολα
αυτο που κάνουμε και τώρα....
έτσι τα θυμάμαι πάντως εγώ τα 60s, και να μην ακούτε τους ευαγγελιστές του παρελθόντος....
δηλ.ποιός άκουγε stones και doors στην Ελλάδα τότε....
κάτι περίεργοι και περίεργες....
Αλλά μέσα σ αυτή την οπισθοδρομική υποχώρηση εξ αιτίας της κρίσης επάνω απόλα, χτυπιέται η Αφροδίτη : η ικανότητα μας να ζούμε μαγικές σχέσεις…
γιατί αυτή γεννάει γενναίους ανθρώπους να αντισταθούν στην επέλαση της μιζέριας και της φτώχειας….
Ο άνθρωπος που αγαπάει και τον αγαπούν δεν φοβάται τίποτε…
ο άνθρωπος που κρύβεται στη μικροαστική ασφάλεια είναι το χειρότερο ερπετό που βολεύεται…..
και τι «καύλα» μπορεί να προσφέρει αυτός….?
Καλημέραααα
Tous ces bals masqués
Si peu d'amour
Du mauvais cinéma
Et tant de haine
Been drinking far too much
Si peu d'amour
And neither of us mean what we say
Et tant de haine
La comédie du grand amour
Vous ne me ferez pas l'injure
De la jouer jusqu'au bout
De me la jouer jusqu'au bout
Pourquoi tant de haine
Si peu d'amour
C'est un accident de parcours
Et tant de haine
Infatuated only with ourselves
Si peu d'amour
And neither of us
Can think straight anymore
Et tant de haine
Well you and I
Collapsed in love
And it looks like
We might've made it
Yes it looks like
We made it to the end
La comédie du grand amour
Je ne vous ferai pas l'honneur
De la jouer jusqu'au bout
De vous la jouer jusqu'au bout
La comédie du grand amour
Je ne vous ferai pas l'honneur
De la jouer jusqu'au bout
De vous la jouer jusqu'au bout....
στο τέλος εκεί καταλήγουμε : διαλύουμε τη μαγεία του έρωτα με ένα "κέρατο"....ή με μια εξαφάνιση...?
γιατί αυτή είναι η μοίρα του.....
να διαλυθεί σαν μια επιβεβαίωση του tripping power που μας διακρίνει ή ότι δεν υπάρχει τελικά forever μια τέτοια κατάσταση....
αυτές τις μέρες το sun square neptune διέλυσε οριστικά τις όποιες αυταπάτες είχαμε και όχι μόνο αυτό, αλλά γίνεται μια γέφυρα για να μας μεταφέρει
σε ένα καινούργιο έργο του χρόνου, στις ζωές μας....
είναι τόσο το ξενέρωμα απο μια τέτοια κατάσταση που η αφροδίτη απ τον ταύρο προσπαθεί να συγκρατήσει τις όποιες σχέσεις έχουμε ακόμα και αν πληρώνουμε το όποιο κόστος αισθητικής και ποιότητας προς όφελος της ασφάλειας....
και είναι αλήθεια ότι ο έρωτας αφήνει "κουσούρια" ηττοπάθειας και μοναξιάς και δεν είναι για τον και την οποιαδήποιτε....
γιατί το κυριότερο στοιχείο του είναι το ρίσκο....
το ρίσκο του πολεμιστή που του χρειάζεται για να επιβιώσει στη μάχη
και να κάνει τη νίκη του πιο λαμπρή....
Το ρίσκο του να κρύβεις το μαχαίρι στη τσέπη σου…
Γιατί αν σου χρειαστεί να ξέρεις το χειριστείς….
το ρίσκο που χρειάζεται να πάρει κάποια ή κάποιος προκειμένου να βρεί τη γενναιότητα να δώσει απόλαυση στον εαυτό του....
συνεπώς το ρίσκο να είσαι ο εαυτός σου...
Αντι γι αυτό μέσα στις τσάντες μας κουβαλάμε όλα αυτά τα υλικά των μακιγιάζ ή αλλιώς της “ψιμυθίωσης” που διαφέρει στον καθένα μας
ανάλογα με τις ανάγκες του ρόλου της persona του….
Έτσι όλο και πιο σπάνια βλέπεις ανθρώπους που να `χει σχέση το μέσα με το έξω τους….
όμως έχουν μέσα τίποτε ή υπάρχει «νεκρά φύση» που η ναρκισσιστική τρύπα τα έχει «ρουφήξει» όλα ?
Γιατι να μπορέσεις να ερωτευτείς αληθινά πρέπει να έχεις πολλά μέσα σου….
Πως αλλιώς θα μοιράσεις….
ναι καταλαβαίνω sometimes "σπέρνω δαιμόνια" και συνεπώς θερίζω διαβόλους και θύελες...
αλλά πόσο πια τόσο σταθερότητα στις ζωές μας ....
στις σχέσεις μας....
η Αφροδίτη δεν κυβερνά τις σχέσεις ....
αυτό το κάνει η Σελήνη ...
συνεπώς η Ήρα….
Η Αφροδίτη κυβερνά τις ποιότητες της Σχέσης που κάνουμε..
Αυτό δείχνει απ τις σχέσεις που κάνουμε τις αξίες και τις ποιότητες αγάπης που μας διακρίνουν σαν χαρακτήρες....
οι πιο πολλοί και οι πιο πολλές κάνουν προξενιά "ερωτικοποιώντας" αυτές τις καταστάσεις, αφού η ψιμυθίωση ανεβάζει τις ποιότητες ερωτικού μακιγιάζ που κάνουν στα ύψη….στη διελκυστίνδα των σχέσεων…..
Μοιάζει με την sentimentality.
Αντι να αισθανθούν αληθινά προσποιούνται τα συναισθήματα και τα παρουσιάζουν με μια συγκινησιακή φόρτιση για να αποδείξουν στην άλλη πλευρά αυτό που φοβούνται για τον εαυτό τους : δεν νιώθουν τίποτε….
και αν αποφασίσουν κατά τη γνώμη τους να ερωτευθούν διαλέγουν αυτιστικούς τύπους για να δικαιολογήσουν τη γρήγορη επιστροφή τους στην αγκαλιά της Ήρας....
έχει πολλούς τρόπους η Θεά Ήρα να εξουδετερώνει συνεχώς την ενέργεια της Αφροδίτης....
αλλά εαν κάποιος έχει δοκιμάσει τις αλχημείες της Θεάς Αφροδίτης και τα δώρα της...
που είναι οι εμπνεύσεις της…
πως μπορεί να επιστρέφει στις usual καταστάσεις σχέσεις ...που κάποιες φορές, για να μην πω τις πιο πολλές φορές γίνεται ένα μεγαλείο διαρκούς και ασύστολου ψεύδους, παριστάνοντας τους βασιλιάδες και τις βασίλισσες…
τι κερδίζει, καθώς μεγαλώνει σε ηλικία ...?
μια "ένα πιάτο σπιτικής σούπας"....αυτό κερδίζει….
γιατί τα φιλιά στο στόμα τα χάνει στην πορεία, αφού δεν υπάρχουν μυστικά να ειπωθούν, και η δυσοσμία της συναισθηματικής παλινδρόμησης έχει οδηγήσει στο τέλμα που είναι πια το πλύσιμο των ρούχων του, το οποίο είναι πιο σημαντικό απ το νέκταρ των θεών….
και το αντάλλαγμα είναι να παραδώσει τη σκάλα που του παρέδωσε η Θεά Αφροδίτη να κάνει πτήσεις στον ουρανό....
και να σας πω ένα μυστικό : εαν κάποιος βιώσει μια φορά αληθινά το ρίσκο του Έρωτα στη ζωή του, δεν πεθαίνει ποτέ....
όπως οι Αρχαίοι Σπαρτιάτες : πήγαιναν στην Μάχη καλωπίζοντας τους εαυτούς τους....
να σας πω και άλλο ένα : η νίκη της Ήρας απέναντι στην Αφροδίτη οφείλεται ότι της στερεί τον Άρη, που τον γέννησε απο θυμό απέναντι στο Δία....
επειδή γέννησε την Αθηνά αυτός....
και της έδωσε για σύζυγο τον Ήφαιστο....
η θεά τότε του Χαρίζει τις αιώνιες πτήσεις με την αγαπημένη του και σε άλλες ζωές σε άλλους Γαλαξίες....
αλλιώς η άλλη Θεά η Ήρα, τον αφήνει εδώ για πάντα με τα ερπετά...
και γιατί η σύγκρουση των θηλυκών αντιθέτων μπορεί να οδηγήσει στη σχιζοφρένεια και τις madness καταστάσεις....
Μην υποτιμάτε ποτέ τις συγκρούσεις του θηλυκού....
είχε σαν αποτέλεσμα τον Τρωικό πόλεμο, ο οποίος όταν είναι εσωτερικοποιημένος ψυχικά σε οδηγεί σε ψυχοπάθεια...
Νομίζω ότι είναι "αξιοι" της μοίρας τους οι πιο πολλοί...
και οι πιο πολλές...
προς το παρόν απολαύστε το τέλος μιας ολόκληρης Εποχής όπως άρχισε απ το 10 και μετά...
Κάποτε θα αναπολούμε μια τέτοια Εποχή, όπως η σημερινή
γιατί μοιάζει με τα 60s….
που δεν ήταν επαναστατικά σε όλη την υφήλιο….
Μόνο στο Παρίσι και στη Νέα Υόρκη…άντε και στο Λονδίνο….
Γιατί εδώ είχαμε ήδη χούντα….
αλλά ψάχναμε να βρούμε νέες μορφές ενεργειακής φόρτισης να αναστήσουμε τους πεθαμένους...
και στους πεθαμένους συμπεριλαμβάναμε και παλιά σύμβολα
αυτο που κάνουμε και τώρα....
έτσι τα θυμάμαι πάντως εγώ τα 60s, και να μην ακούτε τους ευαγγελιστές του παρελθόντος....
δηλ.ποιός άκουγε stones και doors στην Ελλάδα τότε....
κάτι περίεργοι και περίεργες....
Αλλά μέσα σ αυτή την οπισθοδρομική υποχώρηση εξ αιτίας της κρίσης επάνω απόλα, χτυπιέται η Αφροδίτη : η ικανότητα μας να ζούμε μαγικές σχέσεις…
γιατί αυτή γεννάει γενναίους ανθρώπους να αντισταθούν στην επέλαση της μιζέριας και της φτώχειας….
Ο άνθρωπος που αγαπάει και τον αγαπούν δεν φοβάται τίποτε…
ο άνθρωπος που κρύβεται στη μικροαστική ασφάλεια είναι το χειρότερο ερπετό που βολεύεται…..
και τι «καύλα» μπορεί να προσφέρει αυτός….?
Καλημέραααα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου