tindersticks live :) <3
Αν αξιζει καποιος να αναπολει τα 90s ειναι οιTindersticks, οι οποίοι με την υπεροχο ηχο τους "παντρεψαν" πολλες γενιες rock αισθητικης...
Ενα Αγγλικο γκρουπ απ το Nottingham που πρωτοεμφανιστηκε στα 1991,που επισης εμεινε σαν ιδιαιτεροτητα group, απο εκεινη τη χαρακτηριστικη χροια, της φωνης του τραγουδιστη τους Stuart A. Staples...
Μια φωνη που θυμιζε τη γευση του Jack Daniels ανακατεμενη με την πικρα που αφηνει το τσιγαρο στο στομα σου...
Για να ειμαι ειλικρινης απ τη μουσικη των Tindersticks και των Massive Attack, "ψιλιαστηκα" την μπαρουφα που λεγανε 90s....
Γιατι δεν ειναι δυνατον να γραφονται και να ερμηνευονται τεροια μουσικα αριστουργηματα απελπισιας και μοναξιας, και η δεκαετια και τα χρονια να τρεχουν normal...
Αυτες ειναι εννοιες αντιθετες...
Και μην παιρνετε παραδειγμα απ αυτη την αποχαυνωμενη δεκαετια που ζουμε...
Γιατι πρεπει να γραφτει τραγουδι και μουσικη για ηλιθιους,μηπως τους θεραπευσει κατι και συνειδητοποιησουν σε τι χρονια ζουνε...
αν και οι tindersticks παιζουν μουσικη για την φωτια του Φθινοπωρου, γιατι υπαρχει και τετοια φωτια, που αν σου αναψει μεσα σου ποτε δεν ξεφευγεις
απ τον πυρετο της μελαγχολιας...
Η χθεσινη βραδια,για να επανελθουμε στις μουσικες που μας ανυψωνουν, ηταν απο θαυμασια εως καταπληκτικη...
Δεν περιμενα να ακουσω απ τους Tindersticks,στερεοφωνικη μουσικη Δωματιου, υψιστων προδιαγραφων.Οχι μονο ηξεραν αψογα τα οργανα που αλλαξαν αρκετες στιγμες, αλλα γνωριζουν απο Μουσικη σε υψιστο βαθμο....
Ισως ηταν λιγος ο χρονος, αν και επαιζαν τουλαχιστον ενενηντα λεπτα...
τα οποια δεν τα καταλαβαμε καθολου, αφου η αιθουσα ειχε πλημμυρισει με τους ηχους τους που δημιουργουσαν συνεχως χρωματα και ηχοχρωματα στη δικη τους θεατρικη παρασταση....
Βεβαια δεν τους ειχα ξαναδει live και ειμαι περιεργος ειλικρινα, αν παιζουν ετσι και σε ανοικτο χωρο....
Μου εμεινε επισης στα αυτια μου, κοινες αναφορες σε καποια σημεια τους, με τους Cocteau Twins,και δεν εννοω την αιθερια γλωσσολαλια της Elizabeth, αλλα το ηχητικο υποβαθρο απ τις κιθαρες του Robin Guthrie...
Αυτους που ηταν να τους δουμε εκει, τους ειδαμε...Οι αλλοι περνουν απουσιες....
Metallinos Panayiotis μου δεν ξερω τι γνωμη εχεις για τα παραπανω, αλλα σε ευχαριστω για την ομορφη βραδια που περασαμε, και αποτι προβλεπεται σε οσες συναυλιες παμε, μας βγαινουν super...
Αν αξιζει καποιος να αναπολει τα 90s ειναι οιTindersticks, οι οποίοι με την υπεροχο ηχο τους "παντρεψαν" πολλες γενιες rock αισθητικης...
Ενα Αγγλικο γκρουπ απ το Nottingham που πρωτοεμφανιστηκε στα 1991,που επισης εμεινε σαν ιδιαιτεροτητα group, απο εκεινη τη χαρακτηριστικη χροια, της φωνης του τραγουδιστη τους Stuart A. Staples...
Μια φωνη που θυμιζε τη γευση του Jack Daniels ανακατεμενη με την πικρα που αφηνει το τσιγαρο στο στομα σου...
Για να ειμαι ειλικρινης απ τη μουσικη των Tindersticks και των Massive Attack, "ψιλιαστηκα" την μπαρουφα που λεγανε 90s....
Γιατι δεν ειναι δυνατον να γραφονται και να ερμηνευονται τεροια μουσικα αριστουργηματα απελπισιας και μοναξιας, και η δεκαετια και τα χρονια να τρεχουν normal...
Αυτες ειναι εννοιες αντιθετες...
Και μην παιρνετε παραδειγμα απ αυτη την αποχαυνωμενη δεκαετια που ζουμε...
Γιατι πρεπει να γραφτει τραγουδι και μουσικη για ηλιθιους,μηπως τους θεραπευσει κατι και συνειδητοποιησουν σε τι χρονια ζουνε...
αν και οι tindersticks παιζουν μουσικη για την φωτια του Φθινοπωρου, γιατι υπαρχει και τετοια φωτια, που αν σου αναψει μεσα σου ποτε δεν ξεφευγεις
απ τον πυρετο της μελαγχολιας...
Η χθεσινη βραδια,για να επανελθουμε στις μουσικες που μας ανυψωνουν, ηταν απο θαυμασια εως καταπληκτικη...
Δεν περιμενα να ακουσω απ τους Tindersticks,στερεοφωνικη μουσικη Δωματιου, υψιστων προδιαγραφων.Οχι μονο ηξεραν αψογα τα οργανα που αλλαξαν αρκετες στιγμες, αλλα γνωριζουν απο Μουσικη σε υψιστο βαθμο....
Ισως ηταν λιγος ο χρονος, αν και επαιζαν τουλαχιστον ενενηντα λεπτα...
τα οποια δεν τα καταλαβαμε καθολου, αφου η αιθουσα ειχε πλημμυρισει με τους ηχους τους που δημιουργουσαν συνεχως χρωματα και ηχοχρωματα στη δικη τους θεατρικη παρασταση....
Βεβαια δεν τους ειχα ξαναδει live και ειμαι περιεργος ειλικρινα, αν παιζουν ετσι και σε ανοικτο χωρο....
Μου εμεινε επισης στα αυτια μου, κοινες αναφορες σε καποια σημεια τους, με τους Cocteau Twins,και δεν εννοω την αιθερια γλωσσολαλια της Elizabeth, αλλα το ηχητικο υποβαθρο απ τις κιθαρες του Robin Guthrie...
Αυτους που ηταν να τους δουμε εκει, τους ειδαμε...Οι αλλοι περνουν απουσιες....
Metallinos Panayiotis μου δεν ξερω τι γνωμη εχεις για τα παραπανω, αλλα σε ευχαριστω για την ομορφη βραδια που περασαμε, και αποτι προβλεπεται σε οσες συναυλιες παμε, μας βγαινουν super...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου