Δευτέρα 30 Μαΐου 2016

Easter-ia 2016 : Many retrogrades planets :τελικοι απολογισμοι του Uranus square Pluto and Neptune in Pisces…

Easter-ia 2016 : Many retrogrades planets :τελικοι απολογισμοι του Uranus square Pluto and Neptune in Pisces…
in the heaven of Indra,there is said to be a network of pearls,so arranged,that if you look at one you see all the others reflected in it....
A Hindu Sutra

Εχουμε μιλησει πολλες φορες για το τετραγωνο ουρανου και πλουτωνα…
που μοιαζει με σεισμο των δεκα ριχτερ…Και με τον Ποσειδωνα στους Ιχθεις ολη αυτή η σεισμικη ενταση συνοδευετηκε και με έναν Τυφωνα ξεγυρισμενο με αποτελεσμα να βγουμε ολοι και ολες απ τα σπιτια μας και να ειμαστε ειτε στα παρκα, ειτε προφυλαγμενοι σε καταφυγια…

Αυτά τελειωσαν, μετα από 70 χρονια πια.Ειμαστε στη φαση που γυριζουμε πισω στα σπιτια μας.Μονο που στα παρκα γνωρισαμε καποιους ανθρωπους και συγκλονιστηκαμε με τις επαφες τους και την γνωριμια μας, καθοσον όπως ξερετε δεν γνωριζει κανενας και καμια ανθρωπους αντιθετους στο χαρακτηρα και τις κοινωνικες προελευσεις σε περιοδους flat ηρεμιας και γαληνης.Πρεπει να πονεσεις και να βρεθεις σε κριση για να μπορεσεις να ανοιξεις τη ψυχη σου στο διαφορετικο.

Τωρα γυριζουμε πισω στην εποχη προ του 2009.Οι Σεισμοι τελειωσαν και μπαινουμε στα σπιτια μας παλι, και μας μενει ενας οδυνηρος απολογισμος τι χασαμε και τι κερδισαμε από εμψυχο υλικο σχεσεις και νεες γνωριμιες.Δεν εχει σημασια αν καποιους απ αυτους τους βλεπουμε ακομα στα social media, σημασια εχει ότι δεν θα ξαναδουμε καποιους/καποιες απ αυτους.Και αυτό γιατι πια Κάποιες καποιοι, αλλαζουν τελειως περιοχη απ την οπτικη μας…

Συμβαινει και αυτό και παντα βροντοφωναζα από εδώ, ότι είναι ευκαιρια να χαρουμε και να μαθουμε κατι διαφορετικο απ αυτά που μαθαμε από εκει που καταγομασταν και κινουμασταν…
Ότι εχει να χαθει, χαθηκε και δεν μπορει να γυρισει τιποτε.Ας μεινουμε με τη γλυκια αναμνηση μιας στιγμης που μπορει να εχει χαραχτει για παντα μεσα μας.Και αυτό σημαντικο είναι.Δεν εχει σημασια κατά ποσο θα ξαναδουμε το προσωπο.
Στα παρκα που ζουσαμε λογω της σεισμικης κρισης μπορει να θυμομαστε ότι μοιραστηκαμε καποιες στιγμες, τα ομορφα λογια που ανταλλαξαμε, λογω του υπερβολικου stress μας και του πρωτογνωρου φοβου που βιωσαμε από αυτή την πρωτοφανη κριση.
Εχουμε γυρισει στην Ιθακη μας, και όλα είναι ιδια όπως τα αφησαμε και ακομα πιο βαρετα.Δεν δινονται δυστυχως συνεχεια απ τον Παντοκρατορα χρονο συνεχως τετοιες ευκαιριες.

Δεν υπαρχει και εκεινο το αναθεματισμενο glamorous που βιωναμε πριν την κριση.Αλλα αυτό μας εμποδισε να αφησουμε τη ζωη μας να ανοιξει στο Νεο και μια ενδεχομενη Δημιουργια ψυχεδελικη σε πρωτη φαση όπως φανηκε, αλλα τρομακτικων ενδεχομενων για μια υπερβαση των ζωων μας…
Και ετσι θα πορευτουμε με περισσοτερη μιζερια από ότι πριν το 2009, περιμενοντας πια με τις illusion μας και τις αυταπατες μηπως μας αλλαξουν τη ζωη.Σε λιγο θα «ροκανιζουμε” τα παλια και θα υπονομευουμε τους εαυτους μας με αυτά και μ αυτους που ηδη υπηρχαν.

Παρολο αυτά καποιες και καποιοι ηδη μπηκαν στη ζωη μας. Αξιολογειστε τους.Ισως η Ζωη σας φοβισε ότι μονο αυτό που οι αλλοι ειχαν ονειρευτει για εσας, σας αξιζε.
Αλλα :
We're buildin' tomorrow
With the dreams of today
No pain no sorrow
Don't believe what they say…

Τα πιστεψες και τους πιστεψες και αν νιωθεις σημερα μιζερια και καταθλιψη είναι γιατι θα ζεις ετσι σε ολη σου τη ζωη ετσι πια….
Μ αυτά και μ αυτά τα συναισθηματα αποφασισα αφου εχω ηδη απομακρυνθει από πολλους ανθρωπους και θα απομακρυνθω και απο οτιδηποτε είναι ξεφτισμενο στον καιρο του αποφασισα να κανω ένα Πασχα που να εχει την βαση των αξιων που μεγαλωσα.

Σας έχω ξαναγράψει το πόσο ανθρωποκεντρικός είμαι, και όχι χωροκεντρκός....
Αλλα επισης σας έχω ξαναμιλήσει για τη Διαδρομή Κόρινθο-Πάτρα, που μεσολαβούν χωριά και κωμοπόλεις συνεχώς σε μια ακτίνα 120 χιλιόμετρα περίπου...
Η παλιά εθνική, αν και η καινούργια είναι για κλάματα και ακόμα πιο πολύ για κλάματα τα βλήματα οι οδηγοί της, είναι απ τους πιο μαγευτικούς δρόμους στην Ελλάδα...
Και χθες ακομα πηγα για μετωπικη απ τους ανεγκεφαλους και παρανοικους που ακομα οδηγουν σ αυτό το δρομο.

θυμάμαι στα 60s, πήγαινα Μεσολόγγι απο εκεί, αργότερα στα 70s με το τρένο Πάτρα Αθήνα, το οποίο έκανε τότε 6 ώρες με αποτέλεσμα να "ρουφάς" όλη τη διαδρομή που ήταν και είναι ακόμα με πεύκα και ότι άλλο φανταστεί ο νους σας..
στα 80s στον αδελφό μου και φίλο Ηλία, και στα 00s με την κόρη μου στο Αίγιο και την Τέμενη του Αιγίου, στις κατασκηνώσεις του ΟΤΕ....
υπάρχουν σημεία που είναι θεικά....με μικρες γοητευτικες παραλιες ειδικα για σενα, αλλά για να το καταλάβετε θα πρέπει να πάτε όπως σας είπα, απ την παλιά Εθνική, και σε κάποιο χωριό σταματάτε για espresso ή για κανένα τσιγάρο....
Σημερα γιορταζω και μου ευχομαι μια Νεα Ζωη που να εχει, Χρόνια πολλά και χρόνια καλά...ακόμα και η γιορτή μου είναι στο μέσον της Ανοιξης περιπου και μου θυμίζει την καρδιά ενός δροσερού εποχιακου φρουτου….

Είναι τόσα τα συναισθήματα, που μπορεί που μου αναγεννιούνται κάθε φορά που νιώθω απ τον Ψαθόπυργο μέχρις το Μελίσσι και το Διμηνιο, και απ το Κιάτο μέχρις το Λέχαιο....
ότι όλη η περιοχή είναι δικιά μας....
άλλωστε έχω φιλους και συγγενείς σόλη την παραλιακή γραμμή...

Γι αυτό κάθε φορά που θα πηγαίνω ή θα περνάω απο εκεί, όπως σημερα περασα με τη Λιζα και την κορη μου και κατεληξα Ξυλοκαστρο, κάθε χωριουδάκι θα ζωγραφίζεται στα μάτια μου, το πρόσωπο του Ηλια που παντα με περιμενει μετα τις βολτες μου στο σπιτι μας πισω.
"Για ποια παλι πηγες να δεις σημερα και εκανες αυτή τη διαδρομη μου ειπε μολις γυρισα...
Για καμια του ειπα, μονο για τις αναμνησεις μου πηγα…
Πηγα για να let it bleed …
να φυγει το πυον του παρελθοντος…
Γερασες μου απαντησε…
Ναι μπορει του ειπα, "
αλλα
Well, we all need someone we can lean on
And if you want it, you can lean on me
αλλα και κάθε flash απ το πρόσωπο του την ωρα που διερευνει αν με απασχολει ενας νεος ερωτας ,είναι ένα ξεχωριστό μαργαριτάρι, με ένα διαφορετικό χαμόγελο σε μια ολόκληρη σειρά από μαργαριτάρια, όπως ακριβώς είναι τα χωριουδάκια συνέχεια σε ολη την ακτινα της Β.Πελοποννησου από Κορινθο μεχρι Πατρα …..

Το περιεργο είναι ότι αρεσε αυτή η βολτα μου στην κορη μου.
Δεν ξερω εσενα σου αρεσε Liza μου....

Τι παραπονιεμαι αν αλλαζουν οι ανθρωποι …Μηπως αλλαζω εγω..? ενας κολλημενος alternative type ειμαι σε σημειο βαρεμαρας, απλα ειχα την ευφυια να με δι ωχνουν από κοντα τους οι διαφοροι και διαφορες και ακομα πιο βαρετοι mainstream types …
Ολοι πασχουμε από homeostasis και εγω μεσα.Ποτε δεν μπορεσα να φυγω απ αυτους και απ αυτές που ειχαν και εχουν αναγκη την παρουσια μου ….
Δεν γινεται να θελεις να διομορφωσεις real mind όμως ετσι…
Αυτή τη φορα όμως το υποσχομαι στον Εαυτο μου…
Δεν γινεται να εισαι κολλημενος στα ιδια και στα ιδια..
Θα κρατησω τους λιγους που με αγαπανε και αγαπω αληθινα και θα εξαφανιστω από ολες και ολους τους υπολοιπους…
Η παιδικη ηλικια και οι συνηθειες της είναι μαλακιες που σε εχουν καθηλωμενο σε πρωιμα σταδια αναπτυξης..
Και σου δημιουργει παλιμπαιδισμο εγχρωμο και ψυχεδελικο και νομιζεις ότι εξελισσεσαι…
Όλα τα αλλα είναι κολληματα και εγω θελω να απλωσω τα χερια μου και να πεταξω…
Να κανετε και εσεις το ιδιο…
Αλλιως θα ειστε εκει κολλημενοι και θα γερασετε παρεα ολοι μαζι…
Εγω δεν εχω τετοιο σκοπο, παντως να γερασω μαζι σας και θα δω πως θα το κανω…
Και εχω σκοπο να σας τα κανω όλα π@, αφου δεν μπορειτε να τα κανετε μονες και μονοι σας…
Never in the right order 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου