Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου 2015

morning blues : i dont why....


morning blues : i dont why....

Οι δικές σου δονήσεις των τόνων της αμίλητης συμπεριφοράς σου,
Μου αφήνουν ενα φιλί σου, με όλα τα σφάλματα που έχεις κάνει
απ τα χείλη σου...
Μοιάζει με το δηλητήριο του φιδιού σου,
το οποίο είναι καλύτερο απ το λίγο τζιν
Που αφησε ο αδελφός μου σπίτι ...

Με τραβάει απ τα βάθη μου και με στριφογυρίζει…
Επειδή η γεύση του μοιάζει με τον ιδρώτα του δέρματός σου,
Θα τρέξω μαζί σου, όσο και στο σκοτεινό μου εαυτο
Και θα με δεις όπως είμαι…
Χάιδεψε με στην κοιλια μου,
όπως κάνεις και στη frowzy γάτα σου
Εσύ, που μυρίζεις τόσο όμορφα …
να με ησυχάσεις,
χαιδεύοντας με το αριστερο χέρι …
Η Φωνή σου είναι ο παλμός σου…

Τα ρούχα σου είναι ο παλμός σου που σε κάνει να εισαι σε ασφάλεια
Σιγα σιγα στα αφαιρώ, και φαίνεσαι σαν μια Ουπανισάντ...
Που σημαίνει "κάθομαι κοντά σε κάποιον" και,
κατ' επέκτασιν,
ότι έχεις μάθει και μαθαίνεις, καθισμένη στα πόδια του δασκάλου σου…
Έτσι κατάλαβες το τέλος των Βεδών....
Ήρθε η ώρα να αλλάξεις όμως τη δύναμη σου επάνω μου.
Είναι καιρός να σταματήσεις και να με αφήσεις…
Αρκετά με τους χλευασμούς σου που με έχουν κλειδωμένο…
Θέλω να κάνω θόρυβο για λίγο με τα χείλη σου….
Για το χειμώνα που περνάει και τη βροχή που φεύγει…
Και ήρθε η ώρα να περπατήσεις στη γυμνή γη.
Ο Τρόμος της μουσικής σου μου κακοποιεί το κεφάλι μου
Αλλά με καθησυχάζει ότι σύντομα θα βρω όλα τα χρώματα του κόσμου
κάτω από τα πόδια σου…
και κάτω από τα πόδια μας….
Αυτό συμβαίνει όταν νιώθεις τη γη να φεύγει κάτω απ τα πόδια σου…
Και τότε …
Θέλω να ξέρεις μόνο πως είμαι εδώ.
Ότι και να γίνει.
Όπως και να είσαι.
Ότι κι αν συμβεί. Ωραία;.....
Και τότε …
θα θυμηθείς, όταν δύο άνθρωποι είναι ετοιμοι να δωθουν στην αγάπη ξανά…
Γνωρίζονται τόσο καλά από πάντα….
και τότε θα θυμηθείς ότι .πάντα μου άρεσαν τα κορίτσια και τα χαμόγελα τους...
εαν θέλεις να διακρίνεις την ίδια την Αφροδίτη,
κάνε μια γυναίκα να νιώσει κορίτσι...
κάνε ένα κορίτσι να χαμογελάσει...
και αυτή θα σου χαρίσει το δικό της χαλκό ...
τη γεύση που έχουν τα φιλιά της...
που είναι η βάση του μαγνητισμού της....
που παίρνει μπρος ο δικός σου ηλεκτρισμός...

αλλά αυτές που μου άρεσαν,
δεν άρεσαν σε κανέναν απ τους υπόλοιπους....
και τις ανέβαζα και τις ανέβαζα τόσο ψηλά...
όσο άντεχαν να πετάξουν...
και άλλες έπεφταν επειδή δεν άντεχαν να είναι τόσο ψηλά...
και άλλες επειδή ξαφνικά ανεκάλυπταν ότι αρέσουν τόσο πολυ και στους άλλους...
και μ αφηναν να πάνε με τους άλλους...
και γύρναγαν τόσο γρήγορα πίσω...
γιατί ειχαν τα δικά μου φτερά....
Γιατί του Δαίδαλου είναι η τέχνη που βρέθηκε στου Μίνωα τα παλάτια,
αλλά του Ικαρου είναι η πτώση....
γιατί δεν μπορείς να πας πιο ψηλά, απόσο αντέχεις
εκτός και αν έχεις τα φτερά του Έρωτα....
του γιού της Αφροδίτης....
και τα έχεις φορέσει στης Αριάδνης με φιλιά....

καλημέρααααα :) ♥

yg : συμπαθάτε με, που δεν ασχολούμαι με το ντέρμπυ
Ελλάδα-Ευρωπαική Ένωση..sorry Germany ήθελα να πω...
αλλά νιώθω ότι με "δουλεύουν" και οι δύο πλευρές...
τόσα χρόνια χρόνια στην πολιτική και αγάπησα τον έρωτα
τόσα χρόνια στην πολιτική και σιχάθηκα το θέατρο τους...
που κάνουν το χειρότερο σκηνοθέτη να έχει φρίξει
απ το κακό παίξιμο τους....
ας μας @σουν, έτοιμοι είμαστε ...
τόσο καιρό δηλ τι κάνουν...
το θέατρο στον αγώνα πάντως ειναι euro-dollar
σε κάθε ανακοίνωση τους ανεβοκατεβαίνουν
όπως τα πέη τους, και οι φαλοί τους
που ειναι αχρησιμοποίητα σε
οποιαδήποτε παραγωγική και δημιουργική διαδικασία ...
και τζογάρουν και όπου βγεί...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου