baby, ... don't forget to catch me...
η μαγεία της αποψινής μας βραδιάς με τους Saint Etienne δεν ήταν το feeiling που ζήσαμε στο Ρόδο mid 90s...ούτε το feeling της βραδιάς του Gagarin στα 2008...
μάλλον ήμασταν και ήταν νέοι ακόμα τότε ...και ο χορός έτρεχε συνεχώς γι αυτό και οι ορχήστρες τους, τότε "φάλτσαραν" λίγο όσο χρειαζόταν να "γρατζουνιεται" η παρορμηση της αιώνιας εφηβείας...αυτή ήταν η pop τους τότε...
Σήμερα η μικρη μας αγάπη η Sarah πιο όμορφη απο ποτέ, μια υπέροχη Λονδρέζα στη μέση ηλικία που δεν έγινε γνωστή ποτέ, επειδή ηταν η κόρη του Stanley Kubrick...
εγινε γνωστή επειδή ηταν ένα individual girl που συνόδευε και εδινε ψυχή στο μουσικό πειραματισμό της pop αυτού του συγκλονιστικού group...
αλήθεια εχετε σκεφτεί τι μουσική παιζουν οι saint etienne ?
να σας πω εγώ : κανένας δεν ξέρει γιατί ο ερωτισμός της Sarah έκρυβε πολύ το θηλυκό experimental στοιχείο των St Etienne...έτσι η αλχημεια τους περιλάμβανε απο Alternative dance, house, synthpop, indie pop, και...alternative rock...
ετσι γι αυτούς που ψάχνουν τα ειδη και τα φύλα και που μπερδεύουν ερωτισμό και sex....
απόψε η μπάντα τους ήταν πιο μεγάλη και δεν φάλτσαρε καθόλου, μια άψογη μουσική ενορχήστρωση....
και σήμερα χορέψαμε μαζί τους....
η μικρή μου αγάπη, μου εσκαγε χαμόγελα,
που με βλέπει μπροστά της πάντα κατω απ την σκηνή, κάθε φορά που έρχεται στην Ελλάδα να τραγουδήσει για μενα και για όλους που αγαπάνε τα ξωτικά και τον ερωτα που κάνει κομμάτια την καρδιά...
ξέρει ότι ειμαστε και οι δύο μας κριοί..
έτσι ειναι η αγάπη, ετσι ειναι η pop που λατρεύουμε....
Σήμερα μας ψιθύρισε τραγουδώντας, και μας ρώταγε χορεύοντας :
"Πιστεύετε ότι ένα κορίτσι πρέπει να πηγαίνει,
στο κρεβάτι με έναν ακαταμάχητο εραστή πάντα. ?..
Όχι μας είπε, εάν αυτός δεν την αγαπα...
αλλά όχι πάλι, εκτός και εάν πρόκειται για μένα...
όμως εαν η βροχή πέφτει σαν τα δάκρα του Elvis
δεν χρειαζόμαστε ζάχαρη απόψε......
Έξω στη high street, που υπάρχουν αμυδρά όλα τα φώτα
Και κλαίνε τα έγχρωμα δάκρυα ξανά και ξανά...
που μοιάζουν με τα αμυδρά φώτα της πόλης ....
μωρό μου, don't forget to catch me...
απόψε...
μόνο αυτό θέλω αγάπη μου απο σένα : don`t forget to catch me.....
έστω για απόψε ....
Ειμαι πολύ χαρούμενος που μεγάλωσα και μου διαμόρφωσαν αισθητική
τέτοια groups ...ακόμα πιο χαρούμενος γιατί μεγαλώνουμε ομορφα μαζί
προσφέροντας τη γλυκια pop των συναισθημάτων μας
της χρυσής μας μέσης ηλικίας...
είμαστε ακόμα στο μουσικό κήπο και μπορούμε συζητώντας
να γευόμαστε τους καρπους των συναισθημάτων μας...
που όσο περναει ο καιρός τα νιώθουμε πιο βαθιά....
και πιο ποιητικά....
η μαγεία της αποψινής μας βραδιάς με τους Saint Etienne δεν ήταν το feeiling που ζήσαμε στο Ρόδο mid 90s...ούτε το feeling της βραδιάς του Gagarin στα 2008...
μάλλον ήμασταν και ήταν νέοι ακόμα τότε ...και ο χορός έτρεχε συνεχώς γι αυτό και οι ορχήστρες τους, τότε "φάλτσαραν" λίγο όσο χρειαζόταν να "γρατζουνιεται" η παρορμηση της αιώνιας εφηβείας...αυτή ήταν η pop τους τότε...
Σήμερα η μικρη μας αγάπη η Sarah πιο όμορφη απο ποτέ, μια υπέροχη Λονδρέζα στη μέση ηλικία που δεν έγινε γνωστή ποτέ, επειδή ηταν η κόρη του Stanley Kubrick...
εγινε γνωστή επειδή ηταν ένα individual girl που συνόδευε και εδινε ψυχή στο μουσικό πειραματισμό της pop αυτού του συγκλονιστικού group...
αλήθεια εχετε σκεφτεί τι μουσική παιζουν οι saint etienne ?
να σας πω εγώ : κανένας δεν ξέρει γιατί ο ερωτισμός της Sarah έκρυβε πολύ το θηλυκό experimental στοιχείο των St Etienne...έτσι η αλχημεια τους περιλάμβανε απο Alternative dance, house, synthpop, indie pop, και...alternative rock...
ετσι γι αυτούς που ψάχνουν τα ειδη και τα φύλα και που μπερδεύουν ερωτισμό και sex....
απόψε η μπάντα τους ήταν πιο μεγάλη και δεν φάλτσαρε καθόλου, μια άψογη μουσική ενορχήστρωση....
και σήμερα χορέψαμε μαζί τους....
η μικρή μου αγάπη, μου εσκαγε χαμόγελα,
που με βλέπει μπροστά της πάντα κατω απ την σκηνή, κάθε φορά που έρχεται στην Ελλάδα να τραγουδήσει για μενα και για όλους που αγαπάνε τα ξωτικά και τον ερωτα που κάνει κομμάτια την καρδιά...
ξέρει ότι ειμαστε και οι δύο μας κριοί..
έτσι ειναι η αγάπη, ετσι ειναι η pop που λατρεύουμε....
Σήμερα μας ψιθύρισε τραγουδώντας, και μας ρώταγε χορεύοντας :
"Πιστεύετε ότι ένα κορίτσι πρέπει να πηγαίνει,
στο κρεβάτι με έναν ακαταμάχητο εραστή πάντα. ?..
Όχι μας είπε, εάν αυτός δεν την αγαπα...
αλλά όχι πάλι, εκτός και εάν πρόκειται για μένα...
όμως εαν η βροχή πέφτει σαν τα δάκρα του Elvis
δεν χρειαζόμαστε ζάχαρη απόψε......
Έξω στη high street, που υπάρχουν αμυδρά όλα τα φώτα
Και κλαίνε τα έγχρωμα δάκρυα ξανά και ξανά...
που μοιάζουν με τα αμυδρά φώτα της πόλης ....
μωρό μου, don't forget to catch me...
απόψε...
μόνο αυτό θέλω αγάπη μου απο σένα : don`t forget to catch me.....
έστω για απόψε ....
Ειμαι πολύ χαρούμενος που μεγάλωσα και μου διαμόρφωσαν αισθητική
τέτοια groups ...ακόμα πιο χαρούμενος γιατί μεγαλώνουμε ομορφα μαζί
προσφέροντας τη γλυκια pop των συναισθημάτων μας
της χρυσής μας μέσης ηλικίας...
είμαστε ακόμα στο μουσικό κήπο και μπορούμε συζητώντας
να γευόμαστε τους καρπους των συναισθημάτων μας...
που όσο περναει ο καιρός τα νιώθουμε πιο βαθιά....
και πιο ποιητικά....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου