3/8/2012
"
..δεν υπήρχε στη ζωή μου διαδικασία αποχωρισμού που να μην πόναγα, ακόμα και όταν ήθελα στην πραγματικότητα να τους αφήσω εγώ....
γι αυτό και δημιουργούσα συνθήκες για να "με ξεφορτωθούν"...
αυτό κάποιες φορές μου ήταν ημι-συνειδητό...πάντα απο μικρός είχα επίγνωση ενός μοναχικού δρόμου που μου ξεδιπλωνόταν μπροστά μου....
Πηγαίνοντας την κόρη μου στο πλοίο, συνειδητοποίησα πόσο έχω αλλάξει....βλέποντας τη να απομακρύνεται μέσα σ αυτό, η χαρά μου ήταν απερίγραπτη...πόσο φυσικό είναι να ξεχωρίζουν οι δρόμοι μας ακόμα και με τα ίδια τα παιδιά μας, και πόσο έχω προσπαθήσει να κάνω φίλους.φίλες,ακόμα και μέλη της οικογένειας μου, και φυσικά πελάτες μου, να σταθούν στα πόδια τους, και να ακολουθήσουν μια ειλικρινά ελεύθερη ζωή, που να τους εκφράζει....
Μ αυτό το υπέροχο φεγγάρι ξεχάστηκα στην παραλία μέχρις αργά, και στη δύση του ηλίου που κολυμπούσα ακόμα, παρατήρησα ότι την ώρα που ο ήλιος έδυε...το φεγγάρι ανέτειλε....Τι στην ευχή μας λένε οι εσωτερικοί για τη διαμάχη των αντιθέτων, ότι ο στόχος είναι να τα ισορροπήσουμε, αφού αυτό δεν γίνεται...όταν ανατέλλει η μια δύναμη η άλλη δύει και εκεί στηρίζεται και η ομορφιά της απόλαυσης του sex,σύμφωνα με το μεγάλο Ν.Καζαντζάκη ....
δεν υπάρχει ισότητα όταν γίνεται σεξ και κουραφέξαλα.....
Και όμως για μια στιγμή η Σελήνη κοιτούσε με τη γλυκύτητα του θηλυκού, τον Ήλιο ο οποίος χαμογελούσε και άλλαζε χρώματα καθώς ετοιμαζόταν να δύσει στα βουνά της Πάρου....και εγώ να κολυμπάω ανάμεσα τους με μια θάλασσα να αλλάζει συνεχώς χρώματα, γιορτάζοντας φαίνεται την ιερή σχέση τους σε μια μαγική στιγμή, ανεπανάληπτη...
Η Πανσέληνος προφανώς βοηθούσε που ήταν ακριβώς απέναντι τα δύο ουράνια σώματα για την καλύτερη κατανόηση της εικόνας.....Ναι δεν εξισορροπούνται τα αντίθετα, αλλά υπάρχει μια μαγική στιγμή που είναι όλα ΕΝΩΜΕΝΑ...ΈΧΕΙ ΓΙΝΕΙ SYNTHESIS....
Και το συναίσθημα είναι ανεπανάληπτο....δεν ξέρω αν λέγεται ζεν ή εκσταση αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι άκουγα το θρόισμα των δέντρων απ την Απείραθο μέχρις την Αμοργό.....Ήμουνα Αγκαλιά με το Σύμπαν και αυτή η στιγμή είναι timeless joy......."
ΥΓ :δεν χρειάζεται να είναι κανείς ρομαντικός, για να νιώσει μια τέτοια στιγμή....αρκεί να μπορεί να νιώθει, και να ακούει τον ενεργειακό μουσικό ρυθμό, απολαμβάνοντας τα χρώματα που μόνο η Θεά Αφροδίτη μπορεί να στα δωρίσει....
ΚΑΛΗΜΕΡΑΑΑΑΑΑΑΑΑ.....
"
..δεν υπήρχε στη ζωή μου διαδικασία αποχωρισμού που να μην πόναγα, ακόμα και όταν ήθελα στην πραγματικότητα να τους αφήσω εγώ....
γι αυτό και δημιουργούσα συνθήκες για να "με ξεφορτωθούν"...
αυτό κάποιες φορές μου ήταν ημι-συνειδητό...πάντα απο μικρός είχα επίγνωση ενός μοναχικού δρόμου που μου ξεδιπλωνόταν μπροστά μου....
Πηγαίνοντας την κόρη μου στο πλοίο, συνειδητοποίησα πόσο έχω αλλάξει....βλέποντας τη να απομακρύνεται μέσα σ αυτό, η χαρά μου ήταν απερίγραπτη...πόσο φυσικό είναι να ξεχωρίζουν οι δρόμοι μας ακόμα και με τα ίδια τα παιδιά μας, και πόσο έχω προσπαθήσει να κάνω φίλους.φίλες,ακόμα και μέλη της οικογένειας μου, και φυσικά πελάτες μου, να σταθούν στα πόδια τους, και να ακολουθήσουν μια ειλικρινά ελεύθερη ζωή, που να τους εκφράζει....
Μ αυτό το υπέροχο φεγγάρι ξεχάστηκα στην παραλία μέχρις αργά, και στη δύση του ηλίου που κολυμπούσα ακόμα, παρατήρησα ότι την ώρα που ο ήλιος έδυε...το φεγγάρι ανέτειλε....Τι στην ευχή μας λένε οι εσωτερικοί για τη διαμάχη των αντιθέτων, ότι ο στόχος είναι να τα ισορροπήσουμε, αφού αυτό δεν γίνεται...όταν ανατέλλει η μια δύναμη η άλλη δύει και εκεί στηρίζεται και η ομορφιά της απόλαυσης του sex,σύμφωνα με το μεγάλο Ν.Καζαντζάκη ....
δεν υπάρχει ισότητα όταν γίνεται σεξ και κουραφέξαλα.....
Και όμως για μια στιγμή η Σελήνη κοιτούσε με τη γλυκύτητα του θηλυκού, τον Ήλιο ο οποίος χαμογελούσε και άλλαζε χρώματα καθώς ετοιμαζόταν να δύσει στα βουνά της Πάρου....και εγώ να κολυμπάω ανάμεσα τους με μια θάλασσα να αλλάζει συνεχώς χρώματα, γιορτάζοντας φαίνεται την ιερή σχέση τους σε μια μαγική στιγμή, ανεπανάληπτη...
Η Πανσέληνος προφανώς βοηθούσε που ήταν ακριβώς απέναντι τα δύο ουράνια σώματα για την καλύτερη κατανόηση της εικόνας.....Ναι δεν εξισορροπούνται τα αντίθετα, αλλά υπάρχει μια μαγική στιγμή που είναι όλα ΕΝΩΜΕΝΑ...ΈΧΕΙ ΓΙΝΕΙ SYNTHESIS....
Και το συναίσθημα είναι ανεπανάληπτο....δεν ξέρω αν λέγεται ζεν ή εκσταση αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι άκουγα το θρόισμα των δέντρων απ την Απείραθο μέχρις την Αμοργό.....Ήμουνα Αγκαλιά με το Σύμπαν και αυτή η στιγμή είναι timeless joy......."
ΥΓ :δεν χρειάζεται να είναι κανείς ρομαντικός, για να νιώσει μια τέτοια στιγμή....αρκεί να μπορεί να νιώθει, και να ακούει τον ενεργειακό μουσικό ρυθμό, απολαμβάνοντας τα χρώματα που μόνο η Θεά Αφροδίτη μπορεί να στα δωρίσει....
ΚΑΛΗΜΕΡΑΑΑΑΑΑΑΑΑ.....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου