Let it Bleed ...

Let it Bleed ...

Libra problems : Κενταυρικο επιπεδο : η αυξηση της αληθινης συνειδητοτητας περναει μεσα απ την επανακτηση του σωματος ...

Ζουμε στο Βασιλειο της Συλλογικης Σκιας…
Σε ένα αχαρτογραφητο τοπιο, το οποιο μας κανει να νιωθουμε απελπισια και μοναξια ακομα και αν ειμαστε σε σχεσεις…
Η εμφανιση της Νεας Σεληνης στο ζωδιο του Ζυγου με την αντθεση Χειρωνα και Αρη κανει πιο εντονα ότι ο χειροτερος εχθρος μας είναι ο εαυτος μας.Αλλα τι θα μπορουσε να σημαινει αυτό ?
Υπαρχει λογικος ο οποιος θα σκεφτοταν να τα βαλει με τον εαυτο του και να αρχισει να τον πολεμαει…?
Όπως κανουν οι περισσοτεροι που βρισκονται στο αχαρτογραφητο τοπιο…

Η μεγαλη δασκαλα μας Liz Greene θεωρει ότι « Μια απο τις περισσότερο σημαντικές αντιλήψεις που κερδήθηκαν απο την ψυχολογία του βάθους, έχει γίνει η αποκάλυψη ότι οι άνθρωποι είναι dual (διττοί) στο χαρακτήρα τους και περιλαμβάνουν μια βασική πολικότητα απο ενα συνειδητό και εναν ασυνείδητο εαυτό.

Υπάρχει η ιδιαιτερότητα σου που εσύ γνωρίζεις -το ΕΓΩ πού σκέφτεται, αισθάνεται και ενεργεί μέσα σε συνηθισμένους τρόπους τους οποίους εσύ ταυτίζεις σαν εαυτό σου.Και υπάρχει και μια άλλη κρυμμένη ιδιατερότητα -the shadow-side η οποία περιλαμβάνει τις λιγότερο αποδεκτές και λιγοτερο ανεπτυγμένες όψεις της προσωπικότητας σου, και η οποία αγωνίζεται για ένα χρήσιμο μέρος μέσα στη ζωή σου, ενώ την ίδια ώρα είναι αυτή που σου εξαρθρώνει την αυταρέσκεια του δικού σου self-image.

Όταν προσπαθεις να επανακτησεις μεσα σου την προβαλομενη σκια σου, τοτε στην ουσια μπορεις να «διευρυνεις» την ταυτοτητα σου και να την μετατρεψεις από φτωχη περσονα σε ένα υγιες εγω…

Μπορουμε να θεραπευσουμε το χασμα, να διαλυσουμε το φραγμα αναμεσα στην persona και τη σκια και ετσι να ανακαλυψουμε μια μεγαλυτερη σταθεροτερη αισθηση της ταυτοτητας του εαυτου.Ειναι σαν να μετακομιζει κανεις απο καποια μικρη γκαρσονιερα σε ένα ευρυχωρο διαμερισμα.
Σ αυτό το κεφαλαιο της ζωης μας, εγκαταλειπουμε το ευρυχωρο διαμερισμα.
Σε αυτό το κεφαλαιο εγκαταλειπουμε το ευρυχωρο διαμερισμα και μετακομιζουμε σε μια ομορφη μονοκατοικια.
Συνεχιζουμε τη βασικη διαδικασια της διαλυσης των φραγμάτων, αλλα σε ένα βαθυτερο επιπεδο.
Προσεγγιζουμε ορισμενους μεθοδους διερευνησης της ταυτοτητας από το εγω –και την αποψη του για τον κοσμο-στο επιπεδο του κενταυρου αγγιζοντας τα προβαλομενα σωματα μας.

O Ken Wilber στη ψυχολογια της απελευθερωσης, θεωρει ότι :

η επανακτηση του σωματος ισως να ακουγεται σαν κατι το ιδιαιτερο.
Το φραγμα ανάμεσα στη σαρκα και το "εγω" εχει εγκαθιδρυθει τοσο βαθια στο ασυνειδητο του μεσου ατομου, ώστε να ανταποκρινεται στο καθηκον της θεραπειας αυτου του χασματος με ένα περιεργο μιγμα αποριας και ανιας.
Εφτασε στο σημειο να πιστευει ότι το φραγμα αναμεσα στο νου και το σωμα είναι πραγματικο και δεν επιδεχεται καμια αλλαγή.Έτσι δε βρισκει τα λογια για τον οποιο θα έπρεπε να ασχοληθει μαζι του, ώστε να το διαλυσει.

Τελικα φαινεται ότι καποιοι από εμας χασαμε τα λογικα μας.
Οι περισσοτεροι, όμως, χάσαμε πολύ νωριτερα τα σώματα μας.
Πολυ φοβαμαι ότι στη συγκεκριμενη περιπτωση κυριολεκτώ.

«Εγω» καθομαι στο σωμα μου σαν καβαλαρης που ιππεύει ένα άλογο.
Οταν υπαρχει αναγκη το χτυπω ή το επαινω, το τρεφω, το καθαριζω και το περιποιουμαι.Το ζοριζω χωρις να το συμβουλεύομαι και πολλες φορες το χρησιμοποιω παρα τη θεληση του.Όταν το αλογάκι μου, το σώμα μου, συμπεριφερεται γενικα καλά, το αγνοώ, αλλα όταν γινεται ατακτο-πραγμα πολύ συχνά-παιρνω το μαστιγιο και το συμμορφωνω.

Πραγματι, το σωμα μου φαινεται σαν να κρεμεται πάνω μου.Δεν προσεγγιζω πλέον τον κοσμο με το σωμα μου, αλλα πανω στο σωμα μου.Εγω βρισκομαι εδώ πανω και εκεινο εκει κατω.Η συνειδηση μου είναι σχεδόν αποκλειστικα εγκεφαλικη-ειμαι το κεφαλι μου, αλλα κατέχω το σωμα μου.

Το σωμα από εαυτος γινεται ιδιοκτησια , όπως τα σπιτια μας, κατι που είναι «δικο» μου όχι «εγω». Με λιγα λογια το σωμα γινεται αντικειμενο ή μια προβολή, όπως και συμβαινει και στην περιπτωση της σκιας.Υψωνεται ένα φραγμα πάνω στο συνολικο οργανισμο και το σωμα προβάλλεται πλεον σαν μη εαυτος.Και το φραγμα γινεται ρηγμα, μια σχισμη ή σύμφωνα με τα λογια του Lowen, ένα εμποδιο.Και το εμποδιο δρα σαν κατι που διαχωριζει και απομονωνει το ψυχικο από το σωματικο βασιλειο.

Η Συνειδηση μας λεει,πως ο καθενας δρα πανω στον άλλο, αλλα επειδη υπαρχει το εμποδιο δεν εκτεινεται αρκετα βαθια μεσα μας, ετσι ώστε να αισθανθούμε την υποκειμενη ενοτητα.
Η δραση αυτή επεκτεινεται και στη δημιουργια του ρηγματος στην ενοτητα της persona δηλ.της προσωπικοτητας.Και όχι μονο διαχωριζει την ψυχη από το σωμα, αλλα διαχωριζει και τα φαινομενα της επιφανειας από τις ριζες τους στα βαθη του οργανισμου…

Ελπιζω όλα αυτά να μην τα παρετε σαν απλο εγκωμιο για τη μονομανια του του φυσικου σωματος και των σωματικων ασκησεων, γιατι τοτε θα αποφευγετε τη νοητικη εγωΪκη ενοραση και το διαλογο.

Οπως συμβαινει με τους περισσοτερους και τις περισσοτερες αθλητες και τροφιμους των γυμναστηριων.
Θα εχει θριαμβευσει το :σωμα από λιονταρι, και νους από γομαρι …

Όλα αυτά μπορει να τα αναλογιστεις, ότι οσο θα τεντωνεσαι για να επιτυχεις μια υπερβαση και αλλαγη μεσα στη ζωη σου, το κεφαλι με τις ιδεες του θα σε φρακαρει.

Και κατά συνέπεια όταν θα συμβαινει αυτό, το άτομο το οποίο έχει, κρυφά, χάσει τη θέληση να ζήσει μπορεί, σε ακραία περίπτωση, να προσπαθήσει να στερήσει και των άλλων τη χαρά-και ίσως ακόμη και την ίδια τη ζωή του -από την εύρεση ενός αποδιοπομπαίου τράγου που μπορεί να του φορτώσει όλη την την απελπισία και οτιδήποτε άλλο νιώθει μέσα του.

Όλα αυτά ανήκουν στην περιοχή του Κένταυρου-Χείρωνα, και επειδή αυτός ο ίδιος είναι μισό ζώο, τα ζώα δεν γνωρίζουν καμιά φιλοσοφική στάση ζωής όταν πληγώνονται, αυτά τα οποία έχουν τη δύναμη, τείνουν να γυρίζουν πίσω και να δαγκώνουν.

Για δειτε ολους τους καυγαδες που κανετε εκει εξω : υαινες ετοιμες να σε κατασπαραξουν….

Γιατι όταν σταματαει το μυαλο όλα γυριζουν στο ζωωδες σωμα, απ το οποιο δεν εχουμε καμια συνειδητοτητα….

Εχετε ακομα αμφιβολίες ότι το ζωδιο του Ζυγου, το κυβερναει ο Κενταυρος Χειρωνας…?