Σάββατο 20 Μαΐου 2017

Saturn in Sag retrograde –Pluto in Capricorn : Personal Drive and Act of Will

Υπαρχουν αραγε στον κοσμο ολοκληρο μεγαλυτερες ανοησιες απ αυτές που διέπραξαν οι συμπονετικοί.
Υπαρχει στον κοσμο κατι που να προκαλει μεγαλυτερο πονο απ τις ανοησίες των συμπονετικών ?
Αλιμονο σ αυτούς που αγαπούν χωρις να εχουν ακομα κατακτήσει μια κορφη που να βρισκεται ψηλοτερα απ τη συμπόνοια τους!
Κάποτε ο διαβολος μου είπε :
«Ακόμα κι ο Θεός εχει την κόλαση του, είναι η αγάπη του για τους ανθρώπους»
Και τωρα τελευταια τον ακουσα να λέει :
«o Θεός πέθανε, τον σκοτωσε η αγάπη του για τους ανθρώπους»
(Φριντριχ Νιτσε : Ταδε εφη Ζαρατουστρα )
Αυτό το παραπανω μικρο κειμενο μας οδηγει στην παλια Αλχημικη Αρχή που λεει ότι όχι μονο ο Θεος αποτελεί τη Λυτρωση του Ανθρώπου, αλλά ότι και ο άνθρωπος αποτελει τη Λυτρωση του Θεου.
Αυτο επισης φαινεται και απ την Αστρολογια που το συμβολικο της συστημα, αντεξε χιλιαδες αιωνες, και τωρα ερχεται και συνοδευει τα πορισματα της Ψυχολογιας του Βαθους.
Όταν ενας ανθρωπος απωθει ολοκληρωτικα τη σκοτεινη πλευρα της φυσης του, εκεινη θα εξεγερθει κατά τη μεση ηλικια για να σπασει βιαια τα δεσμα.Και τοτε εκεινος θα περασει στην «αντιπερα οχθη» , στην πληρη αντιθεση ολων των αξιων που ως τοτε πρεσβευε και σε πληρη αντιφαση με την προηγουμενη ζωη του, θα λεγαμε ότι η ιδια η αρχη ισχυει και στο συλλογικο επιπεδο.Ο θρυλος του Αγιου Δισκοποτηρου και η ιδια η Αλχημεια εχουν σαν στοχο την επαναφορα του Θεού στην Υλη και στην εκ νεου ανακάλυψη των θηλυκών αξιων.
Αλλα ακομα το ιδιο το κινημα του Ρομαντισμου στην ουσια ηταν η αποκηρυξη της τυραννιας της αχαλινωτης λογικης και η αποκατασταση της διαισθησης, του συναισθηματος και της ιεροτητας του θηλυκου στοιχειου.
Το  νέο zeitgeist το πνευμα των καιρων δηλ. φερνει έναν νέο ανθρωπο με την ενσαρκωση του Θεου μεσα του.Ο Θεος ενσαρκωνεται όχι σαν ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ αλλα στον κάθε ανθρωπο, ο οποιος θα ενεργοποιησει το προβλημα της ενωσης των αντιθετων.Κατι που σημαινει ότι η σφαιρα της γνωσης και της νοησης θα παρει τη θεση της κυριαρχης αξιας και ο Θεος δεν είναι ότι δεν υπαρχει ή πέθανε αλλα είναι μεταμφιεσμενος με τους ορους που η Ψυχολογια ονομαζει Εαυτο.
Και το Θηλυκο θα προτιμαει το Μυθο παρα τα γεγονοτα σε λιγο καιρο, επειδη η εσωτερικη αναπτυξη του ατομου εχει μεγαλυτερη αξια γι αυτή.
Και αυτό αποτελει το αντιπαλο δεος στη μαζικη ισοπεδωση και την αγελαια αντιληψη που χαρακτηριζει τα χρονια μας…..
Βλεπετε κατι άλλο σαν αντιπαλο δεος ?
Ειμαστε στη φαση : Ανθρωπε γνωρισε τον εαυτο σου και μετα ανθρωπε γινε ο εαυτος σου…
Γιατι δεν φταιει κανενας άλλος εκτος από σενα …
για τις επιλογες σου.
Οι τυμπανοκρουσιες, η φαντασμαγορια, ο θεατρινισμος, η αιγλη, η βια και η βαρβαροτητα στην ουσια αποτελουν τα ανωριμα παιδικα μας χρονια.Ψυχολογικα δεν ειμαστε παιδια και πρεπει να ωριμασουμε.
Τωρα είναι η ωρα να αναδυθει ο Ενηλικος Ανθρωπος, που μαθαινει να αναπνεει Αερα, και μας απομενει η ελπιδα ότι δεν θα σκασει σαν μπαλονι.
Το νέο zeitgeist συμβολιζει αυτό το απλο : πως μπορει να εισαι σε μια ομαδα την ιδια ωρα που εισαι ο εαυτος σου…πώς να δουλευεις για την ομαδα χωρις να χανεις τον εαυτο σου…
Ποσο δυσκολο είναι αυτό να το καταλαβει κάποιος και καποια …ετσι κανουμε ?
η ειμαστε θυματα σε μια ομαδα,που σημαινει ότι δεν ειμαστε ο εαυτος μας ή ειμαστε εγωκεντρικοι αρπαζοντας τα αγαθα της ομαδας που σημαινει ότι ειμαστε φουσκωμενοι και αρπακτικα.
Το εγωκεντρικο ατομο αναφερει ο Roberto Assagioli μπορει να μην είναι εγωιστικο και συχνα δεν είναι.Αντιθετα είναι αλτρουιστικο και επιθυμει με ειλικρινεια να κανει το καλο.Θέλει να το κανει όμως με το δικο του τροπο.
Ετσι γινεται αλαζονικο και φανατικο, προσπαθωντας να επιβαλλει στους άλλους τις δικες του πεποιθησεις και μεθοδους, ενώ βλεπει τη σωτηρια σαν αποτέλεσμα των συνταγων που αυτος  μονο μπορει να προσφερει.
Αυτή η σταση είναι θεμελιακο σφαλμα προοπτικης  και παρα τις καλες προθεσεις του, τα ατομα αυτά προκαλουν ζημια.Μοιαζουν με τον ευγενικοι πιθηκο που βλεποντας το ψαρι μεσα στο νερο ορμαει να το σωσει απ τον βεβαιο πνιγμο και το μεταφερει στα κλαδια του δεντρου όπου ζει αυτος.
Να θυμομαστε παντα ότι η συγχρονη ζωη είναι το θεαμα μιας γενικης συρραξης θελήσεων,μια μαχη στην οποια παιρνουν μερος
οσοι αγωνιζονται να κυριαρχησουν σε ολους τους τομεις .
Ταξεις, κομματα, εθνη ακομα και μεσα στην ιδια την οικογενεια.
Και είναι ανυπολογιστη η απωλεια της φυσικης και ψυχολογικης ενεργειας,
χρονου,χρηματων και θελησης.Και μετα παρανιομαστε για καταθλιψη.
Το κοστος είναι ανυπολογιστο και στην ανθρωπινη διαπαιδαγωγηση, σε σημειο που ο πολιτισμος μας εχει υιοθετησει έναν τροπο ζωης,
που όχι μονο διακρινεται για τη μη πραγματικοτητα του αλλα αντιβαινει και στο καλο του καθενα μας και ολων μαζι σαν συνολο.
Ζουμε στο Βασιλειο της Συλλογικης Σκιας και εχουμε ελθει αντιμετωποι με ολους τους Εφιαλτες μας.
Μας αρεσει ή όχι αυτή είναι η πραγματικοτητα.
Και όταν μιλαμε για Σκια θα πρεπει να θυμομαστε ότι : Ενας κερδιζει δυναμη διαμεσου της Αυτογνωσιας και της Γνωσης των αλλων,
αλλα η Σκια παντα ποθει να παρει στα χερια της επανω σ αυτή τη δυναμη για το δικο της Σκοπο.
Η Σκια είναι παιδαριωδης, είναι η πεποιθηση για όλα τα τραυματα της παιδικης ηλικιας και τους εξευτελισμους στους οποιους
ολοι μας εχουμε υποφερει σε μια μοιρα ή μια άλλη.
Το παιδι το οποιο απορριφθηκε μεσα στο Οιδιποδειο Συμπλεγμα από τον πατερα του ή την μητερα του θα ποθει μυστικα
σεξουαλικη δυναμη και των εξευτελισμο απόλους τους ανταγωνιστες, αληθινα ή φανταστικα.
Συνεπως όταν βρισκεστε αντιμετωποι με μια απογοητευση ή μια ματαιωμενη επιθυμια ενός εξωτερικου αντικειμενου,
πρεπει  να μετακινηθειτε  στην μεταμορφωση αυτης της επιθυμιας, σε ένα εσωτερικο image το οποιο θα κατεχει :
εννοια, σκοπο και αναγεννησιακες ικανοτητες για τη δικη σου ζωη….
Και είναι  τεράστιο λάθος όταν ερωτευμένοι πιστεύουμε ότι έχουμε γοητευτεί απο τον Άλλο. Η αλήθεια είναι ότι σαγηνευόμαστε από τις δικές μας Εικόνες που ο Άλλος καταφέρνει να ανακαλεί στη Μνήμη μας-

(Ιγκριντ Μπέργκμαν, Στρόμπολι, Ιταλία 1949)
Καλημεραααα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου