Relationships and how to survive them Part II : Tales from unexpected of the Unconscious

Part II : Tales from unexpected of the Unconscious  

Κι αν δεν μ` ακούνε με τα`αυτιά,

Εγώ τρυπώνω στην καρδιά

Τη θωριά μου πάντα αλλάζω,

Κάθε άνθρωπο τρομάζω… 

(Goethe Faust)

Ο σύγχρονος πολιτισμένος άνθρωπος έχει ξεχάσει αυτό που γινόταν  στον πρωτόγονο και αρχαίο κόσμο των σχέσεων. Τελετές για να ξεχωρίζει ένας άντρας τη μελλοντική του συμβία απ το ψυχικο του ταιρι του. 

Το αποτέλεσμα είναι θλιβερό.

Η anima, το θηλυκό κομμάτι του άντρα που του επιτρεπει να σχετιζεται με το άλλο φυλο, παίρνει τη μορφή του μητρικού ειδώλου,που μετατίθεται στη σύζυγο.Ετσι μόλις ο άντρας παντρευτεί, γίνεται παιδαριώδης, εσευναισθηματικός,εξαρτημένος και δουλοπρεπής,διαφορετικά θα ήταν κτηνώδης,τυραννικός,υπερευαίσθητος, σκεφτόμενος διαρκώς το κύρος του ανδρισμού του.Αυτή η δεύτερη συμπεριφορά είναι φυσικά αντίστροφη της πρώτης. Ο παράγοντας που τον προστατεύει απ το ασυνείδητο,δηλ.η μητέρα,δεν αντικαθίσταται  με τίποτε στον σύγχρονο άντρα.

Επομένως, ο ιδανικός γάμος παίρνει ασυνείδητη τέτοια μορφή, ώστε να αναλαμβάνει η σύζυγος το μαγικό ρόλο της μητέρας.

Κάτω απ το προκάλυμμα του ιδανικού γάμου, ο άντρας αναζητά την προστασία της μητέρας του και μ αυτό τον τρόπο,παραδίνεται στα κτητικά ένστικτα της γυναίκας του.

Ο φόβος του για τη σκοτεινή και ακατανόητη δύναμη του ασυνείδητου δίνει στη γυναίκα μια αδικαιολόγητη εξουσία επάνω στον άντρα της.Έτσι δημιουργεί μια τόσο επικίνδυνα στενή σχέση,ώστε ο γάμος να βρίσκεται συνέχεια στα πρόθυρα της έκρηξης απ την εσωτερική ένταση. Πολλές φορές, για να διαμαρτυρηθεί ο άντρας για την όλη κατάσταση,περνά στο άλλο άκρο με τα ίδια πάλι αποτελέσματα.

Πιστεύω, ότι πολλοί σύγχρονοι άντρες πρέπει να διαφοροποιηθούν και απ την persona τους και απ την anima τους,γιατί η συνείδηση τους κοιτάει συνεχώς προς τα έξω, και ο εσωτερικός τους κόσμος παραμένει στο σκοτάδι, και δυστυχώς κάποιες φορές εκρήγνυται με ξεσπάσματα θυμού και ατελείωτων ιδιοτροπιών που τρομοκρατούν γυναίκα και παιδιά, δημιουργώντας ένα κενό ανάμεσα τους για να προστατέψει το αυτόνομο ψυχικό του σύμπλεγμα, την οικογένεια της μητέρας του που κατάγεται.

Και είναι σαν να μπαίνει ο διάολος μέσα του. 

Αυτές είναι κυριως οι ψυχικες ευθυνες του αντρα στις συναισθηματικες του σχεσεις και στο γαμο. 

Είναι η δική του άνιμα που προσπαθεί να προκαλέσει το χωρισμού του ζευγαριού με τη συμβολική εικόνα της μητέρας του.Και φτάνουν στο οδυνηρό σημείο, αντίθετα να τρέμουν μπροστά στις γυναίκες τους μήπως και τους προδώσουν, επειδή αν τους ανακαλύψουν ομολογούν θρηνώντας την αδυναμία τους. 

Απ την άλλη η θρασύτητα του animus μιας γυναίκας, το αρσενικο που εχει μεσα στη ψυχη της, και τις επιτρεπει να συσχετιζεται με το άλλο φυλο, ο μόνος που μπορεί να τον αντέξει είναι αυτός που υποχωρεί απ την αρχή.

Αλλά αυτός δεν έχει τίποτε το θαυμαστό γι αυτή σαν γυναίκα.

Καμια γυναίκα δεν μπορεί να συνειδητοποιήσει το ρόλο του πατέρα της στη ψυχική της εξέλιξη.Είναι δεμένες με τη μητέρα τους και συνεπώς αφήνουν όλο το έδαφος να εξελιχθούν σαν τις πεθερές τους.  

Η γυναίκα αναφέρει ο Τάκιτος με την πολύ διαφορετική ψυχολογία της, ήταν και είναι πάντα μια πηγή πληροφοριών που κανένας άντρας δεν βλέπει.

Το Θέμα είναι ότι το παρατραβάνε.

Έτσι η γυναίκα γίνεται κατώτερη, δίνοντας έτσι στον άντρα της την απόδειξη ότι δεν είναι αυτός ο ήρωας, που είναι κατώτερος στην ιδιωτική τους ζωή, αλλά η γυναίκα, και ας τις κουβαλαει  τόνους από χρυσάφι σπίτι τους.

Άλλες φορές το αντάλλαγμα για εκείνη είναι ότι θα έχει την ψευδαίσθηση-που είναι τόσο ελκυστική σε πολλές γυναίκες-ότι έχει παντρευτεί έναν ήρωα, ο οποίος δεν ενοχλείται απ το γεγονός ότι η γυναίκα του είναι ανίκανη.

Συχνά υπάρχουν ζευγάρια που πιστεύουν σ αυτό το παιγνίδι των ψευδαισθήσεων ότι είναι όλο το νόημα της ζωής.Πίσω απόλο αυτό κρύβεται ιδίως στις γυναίκες ένας φόβος : Φοβούνται τις αλήθειες γιατί τις θεωρούν οδυνηρές,την επικίνδυνη γνώση, τις δυσάρεστες επαληθεύσεις των όσων νιώθων κάποιες φορές.

Αλλά στην ουσία φοβούνται όλα εκείνα που μας κάνουν να αποφεύγουμε με κάθε τρόπο να μένουμε μόνοι μας με τον εαυτό μας. 

Και κάθε φορά που κάποιος αποτραβιέται στο δικό του κόσμο, χαρακτηρίζεται απ αυτές μελαγχολικός.

Αυτό τις οδηγεί να ζούν μια κατάσταση συνεχούς συγκίνησης και δεν καλλιεργούν τη τέχνη της συζήτησης με το ταίρι τους, αλλά το περιβάλλον που το πλαίσιο του βρίσκεται στη συγκινησιακή αντίδραση. 

Είχα φίλους και πελάτες που μου έλεγαν, δεν γίνεται να κάνεις συζήτηση μαζί τους, αν δεν κάνεις πρώτα sex. 

Αλλά αυτές επιμένουν στο αντίθετο, ερχόμενες με διάθεση κουβέντας την ίδια ώρα που οι διαθέσεις του άντρα έχουν μετατοπιστεί αλλού.Το χειρότερο είναι όσο μιλά η συγκινησιακή αντίδραση, η κριτική απενεργοποιείται, και ένας άντρας το γνωρίζει καλύτερα απ αυτές.Το κατά πόσο είναι ικανοποιητικό ένα τέτοιο αποτέλεσμα ή όχι μπορεί να το κρίνει μόνο το υποκειμενικό συναίσθημα.

Φυσικά οι απατεωνιές είναι μάταιες σε μια τέτοια συζήτηση.

Απ την άλλη δεν είναι τόσο εύκολο να είσαι γυναίκα.Δεν είναι εύκολο να είσαι ακόμα όμορφη γυναίκα.

Άσε τι βλέπουν οι άντρες. 

Γιατί δεν είναι εύκολο κανείς να ζεί σε τόσο φωτεινό και όμορφο εξωτερικό κόσμο, που ο ίδιος απ τη φύση του δεν έχει γκρεμισμένα ιδανικά και οι ίδιες εσωτερικά ζούν σε ένα σκοτεινό κόσμο στον οποίο επικρατεί παράλογη φαντασία, που δημιουργεί φοβίες, αλλά όποια και όποιος φοβάται γίνεται εξαρτημένος.

Και αρχίζουν και ζητάνε υποστήριξη σε ότι αδύνατο υπάρχει.Σε ότι αδύνατο είναι να συμβεί.

Αυτός είναι ο πραγματικός λόγος που θέλουν να τις κυνηγήσεις ερωτικά. 

Φλερτάροντας με το αδύνατο, στην ουσία δεν θέλουν σχέσεις μαζί σου.

Και ακόμα χειρότερα μ αυτές είναι ότι αντικειμενικοποιούν την υποκειμενική τους ψυχολογία. 

Πόσο απλό : η ψυχολογία του γείτονα δεν είναι ίδια με τη δική μου. 

Βιώνουν την αρχή της ασυνειδησίας μυστικά σε πολλά πράγματα και είναι ικανές να μπερδεύουν προσωπικές αισθητικές μ αυτές των φίλων τους και αδελφιών τους.Η διαφοροποίηση είναι σκληρό θέμα για τη γυναικεία ψυχολογία.

Όχι ότι δεν υπάρχουν και άντρες έτσι.Και σ αυτό το σημείο δεν βοηθάνε τα συναισθήματα. 

Στις γυναίκες η προσοχή της είναι στραμμένη στις σχέσεις σε αντίθεση με τον άντρα που είναι στους στόχους του.Και ενώ η ψυχή του άντρα παράγει διαθέσεις, η ψυχή της γυναίκας παράγει γνώμες.Αλλά γνώμες από ένα σκοτεινό θάλαμο, που υπάρχει μόνο το αρνητικό του φίλμ συνήθως.Γνώμες που είναι ισχυρές πεποιθήσεις που δεν κλονίζονται εύκολα ή αρχές των οποίων η εγκυρότητα μοιάζει αναμφισβήτητη. 

Και αναλύοντας τέτοιες γνώμες θα ανακαλύψουμε μια σειρά ασυνείδητων παραδοχών. Με άλλα λόγια οι γνώμες φαίνονται να έχουν διαμορφωθεί σαν να υπήρχαν τέτοιες παραδοχές.

Στην πραγματικότητα η γυναίκα δεν σκεφτεται καθόλου τις γνώμες της.Εμφανίζονται έτοιμες, πακεταρισμένες και τις πιστεύει τόσο πολύ ώστε δεν έχει τη παραμικρή αμφιβολία γι αυτές….

Ακόμα χειρότερα ο δικός της animus δεν εμφανίζεται σαν ένα πρόσωπο αλλά σαν πολλά, και έχει μια ανελέητη ακρίβεια και αδιάφορη ψυχρότητα για να μπορέσει να προσωποποιηθεί.

Άλλες φορές εμφανίζονται ντυμένες με την κοινή λογική για να κρύψουν ένα bizarre world, και άλλες φορές μοιάζουν με παρωδία ουσιαστικής καλλιέργειας.

Σε κάνουν να θέλεις να βάλεις φωτιά σε όσα έχεις μάθει απ την εμμονή της προβολής τους..

Φυσικά και όλο αυτό το προβάλλουν στους άντρες τους με επιπλέον ότι οι άντρες που φαίνονται ιδιαίτερα κατάλληλοι για τέτοιες προβολές είναι τα αντίγραφα του Θεού επι της γής και γνωρίζουν ή τα πάντα ή είναι παρεξηγημένοι απ τους άλλους.  

Ο συντηρητισμός του animus τους αντανακλά πολλές φορές το συντηρητισμό μιας κοινωνίας και γίνεται νεολογιστής έχοντας αδυναμία στις δύσκολες και άγνωστες λέξεις , που χρησιμεύουν σαν ευχάριστο υποκατάστατο για το δυσάρεστο έργο της σκέψης. 

Ασφαλώς και εαν δεν είχα σπουδάσει και εντρυφήσει στην Αναλυτική Ψυχολογία του Carl Yung, που είναι η νοητική βάση της καλλιτεχνικής αστρολογίας που εκπροσωπώ, δεν θα μπορούσα να παρουσιάσω συνθετικά τι συμβαίνει όταν ένα ζευγάρι ξιφομαχεί….Αλλά με την παιδικότητα που με διέκρινε απ τις μικρές ηλικίες έβλεπα στα ζευγάρια ζώα, υποπροσωπικότητες και πνεύματα που έβγαιναν την ώρα του καυγά και εξαφανιζόταν όταν έληγε ο χρόνος τους στο ασυνείδητο απ οπου εμφανιζόταν.

Έβλεπα άλλους ανθρώπους, στους ίδιους ανθρώπους.Μόνο αυτοί δεν το έβλεπαν. 

Μια στοιχειωδη συγκεντρωση προσοχης απαιτειται για να μπορεσει καποια/καποιος να τα δει όλα αυτα πως λειτουργουν….

Γιατι αν ηχογραφησει καποιος έναν καυγα σε ένα ζευγαρι, θα διαπιστωσει ότι λενε τα ιδια μονοτονα πραγματα σε ολες τις γλωσσες του κοσμου, σε οποιοδηποτε σημειο του κοσμου και να βρεθει.

Και ας εχουν την αισθηση ότι προκειται περι individual διαφορων… 

Ακομα δεν πρεπει να υπαρχει φοβος σε τετοιου ειδους παρατηρησεις.

Θα πρεπει να συνειδητοποιησεις τις φοβιες σου… 

Τι φοβασαι περισσοτερο όταν εισαι σε μια σχεση…. 

Και τοτε ισως δειτε αντρες, γυναικες ότι φοβαστε τον Ερωτα σε ποιες πολιτειες θα σε οδηγησει.

Γιατι στον Ερωτα ελεγαν οι Αρχαιοι Ρωμαιοι ότι ενας αλιευει τη Ψυχη του Αλλου… 

Και εμεις προσωπικα  φοβομασταν τον  Έρωτα, γιαυτό και τον Υμνουσαμε συνέχεια, αφού είναι ο μοναδικός θεός που μπορεί να με εκτροχιάσει απ τη φυσική μου πορεία,γιατί ξέρω είναι ο μοναδικός που μπορεί να με κάνει να μην ταυτίζομαι με τη λογική, και μου βγάζει έξω όλο το παράλογο. Και όταν εισαι κατω από το καθεστως παραλογισμου εισαι ερμαιο της Μοιρας που θα σε παει βαρκαδα οπου θελει αναλογα τις lunatic διαθεσεις της… 

Αλλά τώρα που μεγάλωσα κατάλαβα γιατί τον αντιμετώπιζα πάντα σαν μια σκληρή εξωτερική αναγκαιότητα :

ήταν αυτή που μπορούσε να αποδειχτεί αποτελεσματική ενάντια στο Ασυνείδητο. Γιατί εκείνοι που διαθέτουν μεγάλυτερη γνώση του Ασυνείδητου, θα δουν πίσω απ την εξωτερική αναγκαιότητα το ίδιο πρόσωπο που έβλεπαν κάποτε από μέσα τους να τους κοιτάζει. Η εσωτερική αναγκαιότητα μπορεί να μετατραπεί σε εξωτερική και όταν είναι πραγματική και όχι πλαστή, τα ψυχικά προβλήματα δεν εκδηλώνονται… 

Βαρεθήκαμε την τρέλα της μαγείας που ασχολούνται όλοι και μας ενδιαφέρει μόνο ο αισθησιασμός της.. 

Γιατί : 

Τώρα γέμισε ο αγέρας ξωτικά

Κανείς πια δε θα γλυτώσει πουθενά…

Κι αν η μέρα με λαμπράδες μας γελάσει…

Η νύχτα θ`άρθει μ`όνειρο πικρό να τα χαλάσει….

(Faust)

 Γιατι ο αισθησιασμος μοιαζει σαν συναισθημα με εκεινο της αφης, που νιωθεις όταν η αγαπη σου, εχει ετοιμασει εκεινα τα μεταξωτα σεντονια στο κρεβατι για να γιορτασετε την αγαπη σας….Δεν είναι ουτε η μανουλα σου αντρες ,για να σας παρηγορει για τις ηττες που παιρνετε στον εξωτερικο κοσμο,  ουτε ο Θεος ενσαρκωμενος στο κρεβατι που ετοιμασες με τοση αγαπη γυναικες….για να κρυψετε την παραλογη φαντασια σας… 

Είναι μια πανεμορφη μαγικη στιγμη που εχει μια ιεροτελεστια, όπως ένα ομορφο τραπεζι με φαγητο που ετοιμαζετε στους αγαπημενους σας…

Βιβλιογραφια : C.G.Yung : two essays on Analytical Psychology