Relationships and How to survive Them

 Part 1 : τελικά είναι καλύτερα να σε χωρίζουν ή να τους χωρίζεις εσύ....

πάντα είχα μια απορία στους χωρισμούς : αυτοί και αυτές που τις προτείνουν τους αντέχουν ? γιατί στη ψυχολογία του βαθους αυτό σημαίνει, ότι η πλευρά που προτείνει πρώτα το χωρισμό, έχει κάνει απώθηση....
απωθώ προς τα μέσα μου, ένα συναίσθημα που νιώθω για κάποιον άνθρωπο, για να ασχοληθώ με κάτι άλλο.....
ή με κάποιον άλλο ….

Έλα όμως να δεις το συναίσθημα της άλλης πλευράς...."τρώγωντας απόρριψη", δεν έχεις καμιά άλλη επιλογή, εκτός απ το φαινόμενο της καταστολής....
σ αρέσει, δεν σ αρέσει, δεν έχεις άλλο δρόμο απ το να το ξεπεράσεις ...
όσο και να παρακαλέσεις, όσο και να κυνηγήσεις, όσο και να το παλαίψεις, δεν ''παίζεται" η ματαιοδοξία της άλλης πλευράς...αν είναι ματαιοδοξία...
και δεν έχει τελειώσει οριστικά ο χρόνος σε κάτι....
σημασία έχει, ότι εσύ έχεις το πλεονέκτημα να δείς το μέλλον.
Μόνος σου.

Στην προσωπική μου ζωή, ακολουθούσα τη δεύτερη επιλογή, γιατί μάλλον με τα χρόνια κατάλαβα ότι ποτέ δεν είχα το θάρρος να τη στείλω απο εκεί που ήρθε...
είχα τύψεις, που δεν ήθελα άλλο...

η ακόμα περισσότερο δεν ήθελα να εξηγώ, γιατί χρειαζόμουν να είμαι ελεύθερος…
κάτι που είναι αδιανόητο για τη γυναικεία ψυχολογία….

Όμως να που η πρώτη πλευρά που σε διώχνει, εκεί που εσύ έχεις βρει την ησυχία σου, να και πειράζεται όταν κάνεις κάτι άλλο, ή ακόμα χειρότερα, γιατί λίγο μας ενδιαφέρει πως νιώθει, αρχίζει τα μπασίματα, τα στενά μαρκαρίσματα, σου ζητάει συνέχεια του παιγνιδιού....
ποιού παιγνιδιού ?
αυτό που μπορεί να αφήσατε και χρόνια πίσω.....

Εσείς τι λέτε...?

είναι δυνατόν αν εξαιρέσουμε την περίπτωση που η πρώτη πλευρά να πάσχει απ την ψυχοπαθολογία του ναρκισσισμού, και ότι θυμάται να χαίρεται....
καταλήγω ότι η απώθηση σαν ψυχολογικό φαινόμενο, είναι μια πλάνη της πρώτης πλευράς, επειδή τα θέλει όλα δικά της ή δείχνει τυχοδιωκτική συμπεριφορά, ενώ στη δεύτερη, στην καταστολή έχεις μια μόνο επιλογή : πάμε παρακάτω....

και αυτό είναι ότι καλύτερο μπορεί να σου συμβεί για το μέλλον σου...
αργά ή γρήγορα αν δεν βρείς άλλη αγκαλιά, έχεις κάνει μια απόσβεση καθαρή, και ξάφνου εμφανίζεται η πρώτη πλευρά και σου ξεχρεώνει και τη "χυλόπιτα" ...

εγώ σας προετοιμάζω γι αυτά που θα σας συμβούν, για να διαλέξετε καλύτερες λύσεις για εσάς...

αν και προσωπικά ακολουθούσα παιγνίδια και πειράματα, και μόλις έβλεπα ότι δεν αντέχουν να παίζουν, γιατί οι σχέσεις έχουν και ένα στοιχείο παιγνιδιού, δεν γίνεται να είσαι ο σοβαρός σύζυγος όλη την ώρα, δημιουργούσα τις προυποθέσεις για να με διώξουν....

γιατί το παιδί που έβλεπα στη ψυχή τους, αντι να παίζει, ήταν "ειδικών αναγκών"...

και αν βλέπετε τέτοιες ενέργειες, ποιά χαρά της ζωής να έχουν αυτοί οι άνθρωποι για να απολαύσεις σχέσεις μαζί τους....

τι να σε ένοιαζε αν σε έδιωχναν...εσύ τους "ξεφορτωνόσουν" πάντως....

Τώρα αν φοβάσαι τέτοιο έργο, πρέπει να αρχίσεις να αναρωτιέσαι αν ο φόβος του να μείνεις μόνος ή μόνη σε έχει κάνει να πάσχεις απο παραλυτική ακαμψία και αδράνεια....
ή homeostasis που είναι η διατήρηση της ισορροπίας του να βρίσκεσαι μέσα σε μια ομάδα...

ναι είναι πιο όμορφα να είσαι σε σχέση, γιατί έτσι γνωρίζεις τον εαυτό σου, με ένα τρόπο που ποτέ δεν θα το μάθαινες αν ήσουν μόνος, αλλά αξίζει να μετατραπείς σε έναν "αγελαίο" τύπο για χάριν της ομάδας που ανήκεις ...?
the choice is yours....

Ετσι με διάφορες σκέψεις γυρω απ την Κριση είναι και αυτές του χωρισμού, και ποια  είναι η δαφορά του τελικά απ τη διαδικασία αποχωρισμού...Είναι πολύ τραγικό αυτό που στο τέλος επιλέγουν οι άνθρωποι, απ τη στιγμή που αρνούνται να μπούν στη διαδικασία αποχωρισμού, με την οποία ενώ οι άνθρωποι είναι ακόμα μαζί, η σχέση έχει μεταφερθεί σε ένα άλλο επίπεδο και ζητάει εκ νέου εργασία για να σταθεροποιηθεί σ αυτό το επίπεδο....

για κάποιους λόγους, που έχουν να κάνουν ότι δεν έχουμε συνειδητοποιήσει τι εργασία κάνουμε με τα transits of saturn, επιλέγουμε τη χειρότερη μορφή : αυτή στην οποία ο αποχωρισμός θάναι οριστικός και άρα θα γίνει τελεσίδικος χωρισμός, ξεχνώντας ότι δεν υπάρχει τέτοια διαδικασία στη φύση, με αποτέλεσμα να πονάμε με τον πιο οδυνηρό τρόπο, κάνοντα τα πράγματα να θυμίζουν λες και έχει επέλθει θάνατος.....

Είναι απ τις πιο βασανιστικές εμμονές που έχουμε αποκτήσει κατά τη διάρκεια pisces age...

Γιατί στην αρχαιότητα υπήρχαν μυστήρια και γιορτές στους Θεούς, που αποσκοπούσαν οι άνθρωποι να εκπαιδευτούν επάνω σ αυτό....

Εκεί βρίσκεται η διαφορά της μοναξιάς και της μοναχικότητας, που είναι αντίστοιχες θετικές και αρνητικές λειτουργικότητες του Κρόνου....

και ναι μεν η πρώτη δείχνει το συναισθηματικό πρόβλημα που έχει κάποια ή κάποιος όταν μένει μόνος του, το δε δεύτερο είναι η επίγνωση της μοναχικής πορείας που έχουμε σαν άτομα....

γιατί η ζωή δεν είναι μια συνεχής αγκαλιά στο κήπο της Εδέμ, ούτε ένα συνεχές πάρτυ Διονυσιακής συγχώνευσης...

Συνήθως η πρώτη κατάσταση επιβάλλεται απ τις εξωτερικές συνθήκες περιβάλλοντος σαν αντανάκλαση και προβολή ενός σαθρού εσωτερικού οικοδομήματος, η δεύτερη ακόμα και αν επιβληθεί εξωτερικά, το άτομο νιώθει εσωτερικά γαλήνιο για να αφοσιωθεί στο εσωτερικό του έργο ή τους στόχους του....Ακομα και αν το "παρατησουν"...

Το τελευταίο μήνυμα που θα παρουμε απ το Κρόνο στον Τοξοτη, είναι αν θέλουμε να έχουμε συμπαγείς και σταθερές συναισθηματικές σχέσεις που να αντέχουν στο χρόνο είναι εννοήσουμε αυτή τη διαφορά :

να δώσουμε λίγο χώρο στην άλλη πλευρά να είναι ο εαυτός του και την ίδια ώρα να εργαστούμε και εμεις  σ αυτή την κατεύθυνση....

Τώρα υπάρχουν πολλοί λόγοι που χωρίζουν οι άνθρωποι και αυτοί φαίνονται απ τα transits and progressions, composite charts-draconic charts ......κλπ..

και με τα τράνζιτς του Κρόνου μαθαίνουμε να αποχωριζόμαστε, δεν είναι έτσι έτσι και με τις διελεύσεις του εξωκρόνιων πλανητών....

γιατί οι διελεύσεις του κρόνου αποσκοπούν να βρεθούμε σε ένα χώρο, για να γίνουμε αυτό που πρέπει να γίνουμε,οι εξωκρόνιοι πλανήτες δημιουργούν πάντα ένα παράγοντα shock, όταν φέρνουν χωρισμούς...

Ακόμα και αν κάποιος απ τους δύο δεν φύγει ταξίδι για άλλες διαστάσεις, η ποιότητα των χωρισμών φέρνει πάντα πόνο και κρίση....

με τον Ουρανό : the view of the world change forever, και κάποιος απ τους δύο έχει φερθεί τόσο σκληρά, που η άλλη πλευρά το εισπράττει σαν τον απόλυτο θρυμματισμό όλου του συναισθηματικού κόσμου,με μια ψυχρή λογική επιχειρηματολογία που στην ουσία αποβλέπει στην απότομη διάσπαση της σχέσης σε χίλια δύο κομματάκια....

Στην προσπάθεια τους να χωρίσουν οι Ουράνιοι όχι μόνο "αδειάζουν" τη μπανιέρα με τα νερά αλλά πετάνε και το μωρό στα σκουπίδια.....!!!...

Ο Πλούτωνας : όταν φέρνει χωρισμό, με την απολυταρχικότητα που τον διακρίνει δημιουργεί ατμόσφαιρα νεκροταφείου για να επιβάλλει τη θέληση του χωρισμού, και οι λόγοι είναι πάντα εκδικητικοί, χωρίς βέβαια να έχει λόγους να ανταποδώσει μια τέτοια εκδικητικότητα...απλά η άλλη πλευρά του έχει ζητήσει να αλλάξει...και επειδή οι καταλύτες που είναι οι Pluto types,  ποτέ δεν αλλάζουν, η απάντηση τους, είναι να τους στείλουν μια διαδρομή στον κάτω κόσμο για να φρικάρουν...τώρα πότε θα επιστρέψει και πως, η άλλη πλευρά είναι θέμα εσωτερικής τους δύναμης....

Το πιο χειρότερο όμως απόλα είναι ο χωρισμός με τις διελεύσεις του Ποσειδώνα : Γίνεται την ώρα που η άλλη πλευρά είναι τελείως ανέτοιμη να χωρίσει, τη στιγμή που ζεί το όνειρο του στον κήπο της Εδέμ, και οι άνθρωποι εκεί είναι όλη την ώρα αγκαλιά, και αυτό γιατί έχει βρεθεί κατι άλλο, και σένα σε θέλει αναπληρωματικό να περιμένεις στη γωνία...Και στις πιο πολλές περιπτώσεις αυτό "πιάνει" γιατί αυτού του είδους η μανούβρα αποσκοπεί στη συναισθηματική εξαθλίωση της άλλης πλευράς....Είναι πολύ δύσκολη η σχέση με τους Ποσειδώνιους γιατί είναι ασύλληπτοι στις συναισθηματικές μανούβρες, και γιατί η Διονυσιακή πλευρά τους σε πείθει ότι θα τους έχεις για πάντα....Και πάνω σ αυτό το σημείο, την ώρα που είσαι μαγεμένος, έχεις βρεθεί με τη δολοπλόκο τους συμπεριφορά εξαθλιωμένος και μίζερος...

Ενα κλασικό παράδειγμα είναι οι Ιχθείς που δεν συνειδητοποιείς πότε σου έχουν φύγει απ τα χέρια σου, τη στιγμή που φαίνονται εξαρτημένοι απο σένα μέχρις εκείνη τη στιγμή...

τι μαλακισμενες σκεψεις αγαπη μου είναι αυτές : υπαρχει ψαρι που μπορει να το κρατησεις στα χερια σου ? ακομα και τα πουλια τα πιανεις, αυτά με τιποτε…μονον  όταν τα σκοτωσεις…

Γιατί στο χωρισμο οι Ποσειδωνιοι, ο σκοπός τους είναι να σε κάνουν νιώσεις, πόσο λίγος είσαι σε σχέση μ αυτό που νόμιζες ότι ήσουν....Αν δεν επιτύχει αυτό στην κυριολεξία ο χωρισμός καταλήγει στο θάνατο....Δεν υπάρχει περίπτωση να μη φύγει.....Βέβαια πρέπει να συντρέχουν και άλλες προυποθέσεις....

Τέλος οι διελεύσεις του Χείρωνα : φέρνουν άδικους χωρισμούς και πικρούς αλλά έχουν να κάνουν με την άσκοπη υποχώρηση των εαυτών μας για να γίνει δώρο η σχέση μας σε κάποιον τρίτο που πάσχει !!!!

( αυτό και αν έχει νόημα...)...

Αφηνεις δηλ. μια ομορφη σχεση από ολες τις αποψεις κυριως κοινωνικη για να εισελθεις σε μια νεα «κουφη» και παραδοξη που κυριως αντανακλα τα τραυματα σου και την αφελεια σου…

Γιατι μπορει να αντανακλα το άλλο προσωπο, αυτό που δεν θα γινεις ποτε….

και «χαιδευεσαι» με το να νομιζεις ότι θα το πιασεις.

Αυτο δυστυχως εχει οδυνες τρομακτικες και σε στέλνει για παντα στην σπηλια του Χειρωνα για να δεις αν θα εισαι από εδώ και περα Μοναχικος ή θα τα «παιξεις» απ τη Μοναξια…

Γι αυτό είναι προτιμότερο να εκπαιδευτούμε στη διαδικασία αποχωρισμού, να δεχόμαστε τα μαθήματα του Κρόνου σ αυτό το θέμα γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε :ο Κρόνος με το ζώδιο του και τις όψεις του, κυρίως με των εξωκρόνιων πλανητών, δείχνει μέχρις σε ποιό σημείο μπορούμε να τεντωθούμε...

Πέραν απο εκεί οτιδήποτε φαίνεται γοητευτικό, πεφτουμε στη Γεφυρα του Ουρανιου Τοξου ,που είναι ο Κενταυρος Χειρωνας και εκει επειδη ο ίδιος είναι μισό ζώο, τα ζώα δεν γνωρίζουν καμιά φιλοσοφική στάση ζωής όταν πληγώνονται, αυτά τα οποία έχουν τη δύναμη, τείνουν να γυρίζουν πίσω και να δαγκώνουν.Και τι δαγκωμα σε «ξεσκισαν»….απ τον πονο τους….

Ποσοι εχουν την δυναμη να γινουν Φιλοσοφοι της Ζωης….

Εδω είναι η μεγαλυτερη Αλχημεια που περναμε σαν ανθρωποι.Οι πιο πολλοι περνανε μια βολτα απ τον Ψυχιατρο, και αυτό είναι θετικο, γιατι δεν αντεχεται ο πονος της Μοναξιας, ιδιως όταν εχει προελθει απ αποτομους και αδικους χωρισμους…

Όμως όλα απευθυνονται στο Μυαλο.

Το Μυαλο θελει να Διερευνηθει, να το θυμαστε αυτό, και δεν εχει άλλο δρομο εκτος απ τον πονο της Ψυχης, απ τη Μοναξια, για να μαθεις τη Μοναχικοτητα του ότι: μονος σου ηρθες, μονος σου φευγεις…

αλλα στο ενδιαμεσο πρεπει να δημιουργησεις Μυαλο και Πνευμα για να μεταφερεις την πληροφορια εκει που θα πας….

Συνεπως δεν χανεται τιποτε απ το βασανο που περνας…

Δεν γινεται αλλιως δυστυχως.Η Γη που ζουμε είναι ένα τεραστιο βιολογικο παρκο που ταξιδευει συνεχως και εμεις εκπαιδευομαστε από τοτε που γεννιομαστε, πως θα μαθουμε να πεταμε μονοι μας…

Αν δεν πεταξεις θα σερνεσαι σαν ερπετο, που θα περιμενει να σαγηνευσει το ταιρι του για να το κανει μια «μπουκια» μετα….

Στο αχαρτογραφητο τοπιο που ηδη εχουμε μπει που νιωθεται σαν μορφες καταθλιψης, δεν υπαρχει ενεργεια για το αυριο, πρεπει να ειμαστε ετοιμοι και ετοιμες για τις Εκλειψεις του Αυγουστου που θα σαρωσουν τα παντα και ιδιως εκεινα που δεν εχουμε τη δυναμη να δουμε ότι εχουν ηδη τελειωσει …

Βεβαια αυτά αφορουν τις ρεαλιστικες σχεσεις οι οποιες είναι ταυτοσημες με τις σεξουαλικες.Οι imaginative σχεσεις που υπαρχουν στο μυαλο της μιας πλευρας μονο, στηριζονται στην εξης αρχη : η ψυχοπαθολογια της γυναικας στις σχεσεις είναι ότι νιωθει να βρισκεται μεσα σ αυτές και ας μην υπαρχει δειγμα σεξουαλικης  ζωης  ενω αντιθετα στον αντρα βρισκεται ότι κανουμε sex εστω και μια φορα και μετα εξαφανιζομαστε.

Και στις δυο περιπτωσεις υπαρχει αδυναμια εκφρασης και επικοινωνιας για τη συνεχεια.Στην πρωτη περιπτωση υπαρχει φοβος να μην πληγωθει από την ενδεχομενη απορριψη η θηλυκη ψυχη και στη δευτερη τρομος για αναληψη υποχρεωσεων που απαιτει η δημιουργια μιας σχεσης, από την αρσενικη ψυχη…

Ουτως ή αλλως real σχεσεις ή imaginative βρισκονται στο χειροτερο σημειο καμπης τους…Ο Βαθμος της συναισθηματικης αναπηριας που τις διακρινει εχει κανει το χασμα τεραστιο και ηλθε η ωρα να το αντιμετωπισουμε με το εξης απλο σκεφτικο : δεν υπαρχει τιποτε δεδομενο και ότι θελουμε μπορει να το εχουμε αρκει να υπαρχει και η συναινεση της αλλης πλευρας….

Και αυτό πρεπει να διερευνειται γιατι δεν είναι δεδομενο πια για να νιωσουν καποιοι ότι εχουν εισελθει στις σχεσεις….Μπορει να τις βιωνουν και μονοι τους χωρις να το ξερεις…Τα social media εσπασαν και αυτό το δεδομενο…

Καλο Παρασκευοσαββατοκυριακο ….