pluto stationary : the beauty of the Idealized Self : walk on by
(part 1)
Το θηλυκό που ειναι μεσα σε όλους μας θέλει ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ...
και αυτό γιατι είναι σε αγάπη με τη ίδια τη ζωή: και η συσταση του ειναι μια "ζουμερη" επαφή με τη δοκιμή και την οσμή, τη μυρωδιά απόλα αυτά.
Θέλει να γυρίζει συνεχώς απο όλα αυτά και να τα ΠΑΡΕΙ για τον ΕΑΥΤΟ του, αποκλειστικά, βρισκόμενο όλο και σε πιο κλειστή σχέση με αυτά.
(Lisa Schrader)...
Όλο το παραπάνω δημιουργεί μια Θηλυκή Αλχημεία που συμπεριλαμβάνει στον πυρήνα της, τα τμήματα εκείνα απο εμας που αισθανόμαστε σπασμένα και διαλυμένα, χαμένα και ανασφαλή.Και ω ναι εμεις ξερουμε τα μέρη που θα βρουμε το "χρυσό", καθόσον ο χρυσός συνθετει τα αντίθετα σπασμένα κομματια μεσα μας.
Και ενω το ξέρουμε αυτό, σαν "καταραμένοι/ες" ειναι σκληρό να παλαίψουμε για το χρυσό μας..
(Alison Armstrong)
Και αντι να εχει το θηλυκό κάποιους Oδηγους, (αντιστέκεται στην οποια ψυχοθεραπεία), που θα τους πιστέψει για τη συνθεση των αντιθέτων, αμφιθυμει λόγω tripping power, επειδη αυτό μπορεί να το επιτυχει μεσα απ τον ερωτα και το sex, στη θηλυκή αλχημεία και αδυνατίζει όλο και πιο πολύ τη θηλυκή του συσταση, αποφεύγοντας να συναντήσει την αναγκη του για τις σχέσεις που θέλει να εχει...
Ένα τέτοιο θηλυκό στην υποψία της απόρριψης του και μόνο, ακόμα και αν αρνείσαι την υποδούλωση σου, "πετάει" προς τα έξω όλη την καταστροφική του φωτια.........
Δοκιμάζοντας τον Εαυτό του στα όρια, καταφεύγει στην "Κακια", για να μπορέσει να μειώσει την ένταση της αδυναμίας του.
όλα τα φιλτράρει μέσα απ την imaginative απόρριψη του.Χάνει κάθε επαφή με την όποια λογική για να δικαιολογει την όλο και πιο εμφανιζόμενη δοσολογία του Κακού, για να νιωθει όλο και περισσότερο θηλυκό...
πετώντας όλο και πιο πολύ καταστροφική φωτιά...
Έτσι Κακό είναι ή απώλεια από τον άνθρωπο τού εαυτού του στην τραγική προσπάθεια ν' απαλλαχτεί από το βάρος της ανθρωπιάς του .
Και ή δυνατότητα του κακού γίνεται πολύ μεγαλύτερη , γιατί ό άνθρωπος είναι προικισμένος με φαντασία πού τον κάνει ικανό να φαντάζεται όλες τις δυνατότητες για το κακό κι έτσι να επιθυμεί αυτές τις δυνατότητες και να ενεργεί πάνω σ' αυτές, να τρέφει την κακή φαντασία του.--
Ή καρδιά τού ανθρώπου μπορεί να σκληρύνει. Μπορεί να γίνει απάνθρωπη αλλά ποτέ μη ανθρώπινη.
Παραμένει πάντοτε καρδιά τού ανθρώπου .
Και τότε η καρδιά θα ραγίζει στο αληθινό “Σ’ αγαπώ” όχι στο ψεύτικο...
Γιατί έχει συνηθίσει στα ψέματα και στην αλήθεια αυτής της λέξης που σπάει, δεν αντέχει το μεγαλείο…
αλλά θα αποφεύγει τη συνάντηση με το αληθινο "σ αγαπώ"...
και αν το κάνει, θα το κάνει με τη μέθοδο του "ψεκάστε, σκουπίστε και τελειώσατε"...
όπως οι πιο πολλοι Πιστοι, που πάνε μόνο Μ.Παρασκευή και Μ.Σάββατο στην Εκκλησία.
:) ♥
(part 1)
Το θηλυκό που ειναι μεσα σε όλους μας θέλει ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ...
και αυτό γιατι είναι σε αγάπη με τη ίδια τη ζωή: και η συσταση του ειναι μια "ζουμερη" επαφή με τη δοκιμή και την οσμή, τη μυρωδιά απόλα αυτά.
Θέλει να γυρίζει συνεχώς απο όλα αυτά και να τα ΠΑΡΕΙ για τον ΕΑΥΤΟ του, αποκλειστικά, βρισκόμενο όλο και σε πιο κλειστή σχέση με αυτά.
(Lisa Schrader)...
Όλο το παραπάνω δημιουργεί μια Θηλυκή Αλχημεία που συμπεριλαμβάνει στον πυρήνα της, τα τμήματα εκείνα απο εμας που αισθανόμαστε σπασμένα και διαλυμένα, χαμένα και ανασφαλή.Και ω ναι εμεις ξερουμε τα μέρη που θα βρουμε το "χρυσό", καθόσον ο χρυσός συνθετει τα αντίθετα σπασμένα κομματια μεσα μας.
Και ενω το ξέρουμε αυτό, σαν "καταραμένοι/ες" ειναι σκληρό να παλαίψουμε για το χρυσό μας..
(Alison Armstrong)
Και αντι να εχει το θηλυκό κάποιους Oδηγους, (αντιστέκεται στην οποια ψυχοθεραπεία), που θα τους πιστέψει για τη συνθεση των αντιθέτων, αμφιθυμει λόγω tripping power, επειδη αυτό μπορεί να το επιτυχει μεσα απ τον ερωτα και το sex, στη θηλυκή αλχημεία και αδυνατίζει όλο και πιο πολύ τη θηλυκή του συσταση, αποφεύγοντας να συναντήσει την αναγκη του για τις σχέσεις που θέλει να εχει...
Ένα τέτοιο θηλυκό στην υποψία της απόρριψης του και μόνο, ακόμα και αν αρνείσαι την υποδούλωση σου, "πετάει" προς τα έξω όλη την καταστροφική του φωτια.........
Δοκιμάζοντας τον Εαυτό του στα όρια, καταφεύγει στην "Κακια", για να μπορέσει να μειώσει την ένταση της αδυναμίας του.
όλα τα φιλτράρει μέσα απ την imaginative απόρριψη του.Χάνει κάθε επαφή με την όποια λογική για να δικαιολογει την όλο και πιο εμφανιζόμενη δοσολογία του Κακού, για να νιωθει όλο και περισσότερο θηλυκό...
πετώντας όλο και πιο πολύ καταστροφική φωτιά...
Έτσι Κακό είναι ή απώλεια από τον άνθρωπο τού εαυτού του στην τραγική προσπάθεια ν' απαλλαχτεί από το βάρος της ανθρωπιάς του .
Και ή δυνατότητα του κακού γίνεται πολύ μεγαλύτερη , γιατί ό άνθρωπος είναι προικισμένος με φαντασία πού τον κάνει ικανό να φαντάζεται όλες τις δυνατότητες για το κακό κι έτσι να επιθυμεί αυτές τις δυνατότητες και να ενεργεί πάνω σ' αυτές, να τρέφει την κακή φαντασία του.--
Ή καρδιά τού ανθρώπου μπορεί να σκληρύνει. Μπορεί να γίνει απάνθρωπη αλλά ποτέ μη ανθρώπινη.
Παραμένει πάντοτε καρδιά τού ανθρώπου .
Και τότε η καρδιά θα ραγίζει στο αληθινό “Σ’ αγαπώ” όχι στο ψεύτικο...
Γιατί έχει συνηθίσει στα ψέματα και στην αλήθεια αυτής της λέξης που σπάει, δεν αντέχει το μεγαλείο…
αλλά θα αποφεύγει τη συνάντηση με το αληθινο "σ αγαπώ"...
και αν το κάνει, θα το κάνει με τη μέθοδο του "ψεκάστε, σκουπίστε και τελειώσατε"...
όπως οι πιο πολλοι Πιστοι, που πάνε μόνο Μ.Παρασκευή και Μ.Σάββατο στην Εκκλησία.
:) ♥
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου