Παρασκευή 17 Απριλίου 2015

eclipses period : a Brave New World...:) ♥

eclipses period : a Brave New World...:) ♥

Αυτό το zeitgeist αλλάζει, μετατοπίζοντας την αντίληψη του ενδιαφέροντος απ τον εαυτό μας σε μια αίσθηση "του να ανήκεις" κάτι που γίνεται μόνο τώρα μέσα από τις πολλές πρόσφατες ανακαλύψεις των Κενταύρων, αστεροειδών μεταποσειδώνιων και μεταπλουτώνιων πλανητοειδών,
που μας φερνουν όλη τη Μυθολογία μπροστά μας..

Λυπάμαι τους ψεύτες και τους ναρκισσους, που περνάνε άσχημα,
μα πολύ άσχημα αυτή την περίοδο…
αλλά τα ειχαμε πει….

Η Cosmic Intelligence Agency, θεωρεί και εχει δίκιο ότι το παλαιό μηχανικό αστρολογικό μοντέλο εσωτερικών , κοινωνικών και Εξωτερικών πλανητών δίνει τη θέση του σε ένα πολύ πιο λεπτό πρότυπο κβαντικής λογικής.
Καθώς κινούνται σε μια ελλειπτική τροχιά μεταξύ των εσωτερικών και Εξωτερικών πλανητών οι Κενταυροι και ο βασιλιάς τους Χείρωνας, δημιουργούν γέφυρες ή σήραγγες σε χρόνο και χώρο, συγκεντρώνοντας σκοτάδι και φως, τον πόνο και την ευχαρίστηση της προσωπικής εμπειρίας σαν έναν καθρέφτη του συνόλου και της ολότητας.
Αυτοί μοιάζουν με τους "λεβιέδες ταχυτήτων" και κάνουν ένα σχήμα Σταυρού με ένα κενό μεταξύ τους από έναν αδιάφορο κοσμο και τον προσωπικό μας, προσφέροντας μια νεα έννοια, νέους μύθους για να ζήσουμε από αυτούς.
Ίσως η θεωρία του χάους και της πολυπλοκότητας φέρνει δημιουργικότητα και νέες μορφές σκέψης : για το τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος του 21ου αιώνα…
:) ♥

Εάν το πουμε πιο ψυχολογικά ερχομαστε στην εννοια : “Transpersonal” ...
Η κρίση εχει δημιουργήσει παντού ένα τεράστιο κενό, σε έννοιες, σημασίες, και οι απουσίες κατάλληλων ανθρώπων, για να σε εμπνέουν πάντα θα σε κάνει να σκέφτεσαι σε ποιό σημείο του χρόνου βρίσκεσαι....
σε ποιό σημείο του ταξιδιού σου...
άλλωστε δεν πιστεύω στην έννοια γηρατειά, είναι για τους απόκληρους και αυτούς που δεν εχουν ενδιαφέροντα ....
πιο προσωπικά μιλώντας ποτέ δεν ένιωσα καθαρό αρσενικό, αφού μέσα μου,όταν με έπιαναν τα συναισθήματα, αισθανόμουνα σαν τη μικρή Περσεφόνη, χωρίς να με εμποδίζει αυτό να "πλακώνομαι", όταν ήταν να πολεμήσω διεκδικώντας...

M αυτό θέλω να πω, ότι μπορεί να είμαστε βιολογική έκφραση ενός φύλου, αλλά μέσα μας είναι η ισχυρή η εικόνα του αντίθετου, και θέλει καλλιέργεια...
και βέβαια δεν μπορεί να συγχέεται με τους σεξουαλικούς ρόλους-αν και λίγο με ενδιέφερε και αυτό...
πιστεύοντας ότι ο καθένας όπως θέλει ικανοποιείται....
απλά τα δικά μου τα μάτια είναι εστιασμένα συνεχώς στα κοριτσίστικα πρόσωπα....

η Λέξη transpersonal άρχισε να χρσιμοποιείται αππ τον Dane Rudhyar, έναν Κριό, τον μεγαλύτερο πατέρα της Αστρολογίας του 20ου αιώνα, πολύ πριν αρχίσει
"the movement of transpersonal psychology", μια έννοια απόλυτα διαφορετική απ τη λέξη που πρόσφατα βρίσκεται στο πεδίο της ψυχολογίας.
Ο Dane προσδιόρισε σαν transpersonal,μια διαδικασία of ‘descent’ of transcendent spiritual power και διαφώτισης μέσα απ την normal συνειδητότητα, και ουσιαστικά διαμέσου ολόκληρης της προσωπικότητας μιας ανθρώπινης ύπαρξης.
Η πηγή αυτής της δύναμης και του φωτός υπάρχει στην περιοχή ‘beyond’ της προσωπικής συνείδησης και του «εγώ» , αλλά ο Dane είδε μέσα στην transpersonal δράση a descent of power rather than an ascent of a person's consciousness and emotions....
ναι αλλά είμασταν δεκαετία του 30 τότε....με uranus square pluto και τότε, το τελευταίο του κύκλου uranus and pluto...και τώρα είμαστε uranus square pluto το πρώτο του νέου uranus, pluto κύκλου...
μετα το 65-66…

Έχουμε λόγους, για όσους αφομοίωσαν πενυματικά τι έγινε με τη rock culture-που ήταν drug culture και έγινε dance culture...
ότι η έννοια transpersonal μας ανέβασε και τη συνειδητότητα μας και τα συναισθήματα μας πιο πέρα απ το σημείο του βιολογικού μας προσδιορισμού...
Η transpersonal δυναμικη δεν ενδιαφέρεται αν εισαι gay ή transsexual, δεν χρειάζεται να κάνεις κάτι τέτοιο, για να νιώσεις σαν τη γυναίκα συναισθηματικά,
γιατί δεν είναι μόνο δικό τους προνόμιο να νιώθουν βαθιά, επειδή γεννάνε ...
νιώθω και εγώ τόσο βαθιά, όσο χρειάζεται για να γεννήσει το μυαλό μου ιδέες και σκέψεις, με τον ίδιο τρόπο που ίδιες μπορεί να είναι πιο άντρες και ειλικρινείς στις σχέσεις τους απ τα διάφορα "αντράκια" που κατακλύζουν τα καφενεία, και τα πρωινά "γλύφουν" τους προισταμένους τους για να εξελιχθούν.....

Αυτό δεν μπερδεύει κανένα ρόλο, τα κάνει ακόμα πιο ειλικρινή και αυθεντικά τα πράγματα, γιατί έχει μια βασική προυπόθεση : να είσαι άνθρωπος και η διαδικασία εξανθρωπισμού μας, είναι η πιο επώδυνη που επιφυλάσσει το ταξίδι μας στη γή...
Τέτοιες γυναίκες δεν είναι όμορφες, είναι κούκλες και δυναμικες ταυτόγχρονα με μια ενέργεια που χαρακτηρίζει το δυναμισμό τους…
δεν είναι ναρκισσες όμως…
Τέτοιοι άντρες είναι ο τυπος του «Δανδή» και του αυτοκράτορα…τόσο ευαίσθητοι συναισθηματικά και ευθραστοι σαν τους ποιητές …
δεν είναι «γουρουνια»..
Τετοιοι άνθρωποι μας μαθαίνουν τη θεραπεία του κενού απ το ζώο στον άνθρωπο και απ τον άνθρωπο στο Θεό….
Τέτοιοι άνθρωποι μας μαθαίνουν σε όλους τους πληγωμένους τη θέληση να ζήσουμε και να επιτύχουμε…

Γιατί όπως λέει και η Liz Greene ¨Η θέληση να ζήσει και να επιτύχει κάποιο πρόσωπο είναι ένα μεγάλο μυστήριο.
Κάθε επαγγελματίας ιατρός, με οποιαδήποτε εμπειρία από αρρώστειες που απειλούν την ίδια τη ζωή, ξέρει ότι η θέληση για να ζήσει κάποιος μπορεί να έχει επιπτώσεις και στη φυσική αλλά και στην ψυχολογική ευημερία, και η επιβίωση εξαρτάται συχνά απ`την επιθυμία του άρρωστου προσώπου για τη ζωή, πέρα από τις παροχές βοήθειας του εκάστοτε ιατρού.

Και ειμαστε όλοι άρρωστοι, να εξηγούμαστε…
εδώ στη Γή θεραπεύομαστε, ειμαστε όλη την ωρα σε θεραπεία…
αν το ξερει κάποιος/α αυτό, κάνει τη μεγάλη διαφορά…

Γιατί Ούτε είναι η θέληση να ζήσουμε αναγκαία απότι απαιτούμε να αισθανόμαστε. Έτσι μπορεί να φωνάξουμε ότι θέλουμε τη ζωή, αλλά κάπου μέσα πολύ βαθιά , θέλουμε να «γυρίσουμε σπίτι», και αυτή η λαχτάρα για τη λήθη μπορεί να είναι ισχυρότερη από οποιαδήποτε συνειδητή δήλωση της πρόθεσης να πάμε καλύτερα.
Το ίδιο συμβαίνει και με την επιτυχία.
Δεν υπάρχει glamorous success…
Αυτά τα τριπάκια ξεχάστε τα…
Κάποιοι άνθρωποι αντιδρούν στη σύγκρουση, τον πόνο και την απογοήτευση με μια δημιουργική ανταπόκριση που μεταμορφώνει την προοπτική τους και ακόμη και τις περιστάσεις τους.
Άλλοι άνθρωποι γίνονται πικροί και χωρίς ελπίδα και ζουν σε έναν γκρίζο κόσμο λυκόφωτος, ή χάνουν εξ ολοκλήρου τη θέλησή τους για να ζήσουν.
Δεν υπάρχουν μόνο ενεργές αυτοκτονίες, αλλά σχεδόν σ`όλους εκείνους τους τυχαίους θανάτους αρχιτέκτονες είναι οι ίδιοι, οι οποίοι αν και ασυνείδητοι, ωστόσο τροφοδοτούνται από δυνατή λαχτάρα να να βάλει τέλος στο βάσανο και τη δυστυχία.
Το ίδιο και η αυτοκαταστροφική συμπεριφορά δεν ανακατεύει πάντα μια φανερή χειρονομία εις βάρος του εαυτού της.

Γιατί δεν υπάρχει εύκολη formula για να καθορίσει κάποιος γιατί μερικά άτομα απαντούν στις προκλήσεις της ζωής, παρά τις αυστηρές κακοτυχίες και τα συμβάντα της ζωής, ενώ άλλοι γυρίζουν τις πλάτες τους στο μέλλον, ακόμα κι αν η τύχη τους ευνοεί.
Επιπλέον, η απώλεια θέλησης για να ζήσει κάποιος και να επιτύχει δεν οδηγεί πάντα στην αυτοκαταστροφή.
Αυτή μπορεί να εκφραστεί σαν ώθηση να καταστρέφονται οι άλλοι, σαν να , σε κάποιο βαθύ και απρόσιτο επίπεδο, σχεδιάζεται και να προβάλλεται η απόγνωση και η θυματοποίηση επάνω σε έναν άλλο,δίνοντας στο βάσανο της ιδιαιτερότητας την παραίσθηση ότι είναι ισχυρός και σε έλεγχο της ζωής.
"Τρομάρα τους…"

Κατά συνέπεια το άτομο το οποίο έχει, κρυφά, χάσει τη θέληση να ζήσει μπορεί, σε ακραία περίπτωση, να προσπαθήσει να στερήσει και των άλλων τη χαρά-και ίσως ακόμη και την ίδια τη ζωή του -από την εύρεση ενός αποδιοπομπαίου τράγου που μπορεί να του φορτώσει όλη την την απελπισία και οτιδήποτε άλλο νιώθει μέσα του, καταλήγει η υπέροχη δασκάλα μας Liz Greene...
Όλα αυτά ανήκουν στην περιοχή του Κένταυρου-Χείρωνα, στους Κενταύρους, που γινονται γέφυρα σε μια άλλη Συνειδητότητα, αλλά δυστυχώς σε περίοδο εκλείψεων και τέτοιων αστρολογικών φαινομένων, επειδή αυτοί οι ίδιοι είναι μισά ζώα,
τα ζώα δεν γνωρίζουν καμμιά φιλοσοφική στάση ζωής όταν πληγώνονται, αυτά τα οποία έχουν τη δύναμη, τείνουν να γυρίζουν πίσω και να δαγκώνουν...

τα περιμένουμε…
απλά μάθαμε να τα «κοιτάμε» στα μάτια, και να ακινητοποιούνται χωρίς να ξέρουν τι ακριβως να κάνουν….
Εμείς όμως ξέρουμε : θέλουν τρομακτική αγάπη και ένα «παθιασμένο» φιλί στο στομα με τη γευση από κεράσι….
Καλη πανσέληνο και έκλειψη….
:) ♥

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου