Jupiter in Sagittarius-Saturn in Capricorn : Οι φύλακες στο κατώφλι : Puer and Senex -
Ένας Ίκαρος που πετάει και ψάχνει την Never Never Land –
o Εφιαλτης της ρευστοτητας της Αλλαγης
Υπαρχει μια τεραστια αντιφαση στους αστρολογικους κυκλους που απο τη μια ευαγγελιζουν τη Νεα Εποχη, και από την άλλη δινουν τοση βαρυτητα στο Δια που ηταν ο κυριαρχος στην Εποχη που αποχωρει, δινοντας τη θεση του στον παλιο αρχοντα του Σκοτους τον Κρονο.
Και ακομα χειροτερα επειδη δεν υφισταται εννοια ποιος πλανητης είναι κακος και ποιος καλος, παντα τους εξεταζουμε στα πλαισια των αντιθετων τους.
Και ο πλανητης που είναι αντιθετος στον Δια είναι ο Κρονος.
Στην τελευταια αναλυση αυτές είναι φυσικες ενεργειες που για να εργαστουν χρειαζεται να βρισκονται σε ισορροπια.
Στην περιπτωση του Δια και του Κρονου δεν εχει να σκεφτει καποιος κατι απλο :ότι φουσκωνει, ξεφουσκωνει.
Ο Διας στον Τοξοτη είναι στο σπιτι του και θα φερει στους πιο πολλους και τις πιο πολλες αναλογα παντα με το προσωπικο τους ωροσκοπιο, συναισθηματα ότι υπαρχει κατι ξεχωριστο στη ζωη του, κατι θειο και μεγαλοπρεπες χωρις να αναλογιζεται κανενας το ποσο υβρις είναι ολο αυτό.
Γιατι ο Διας ηταν το ειδος εκεινο του θεου που ηταν επικεφαλης στον Πανθεον και μπορουσε να κανει οτιδηποτε ηθελε,συνεπως ηταν πανω από την υβρις…
Δηλαδη δεν ηταν απλα ενας θεος αλλα ο Αυτοκρατορας των θεων.
Ετσι δεν είναι εκπληξη ότι συναντας έναν δυνατο Δια στους περισσοτερους παρανομους και τυχοδιωκτες γιατι εχουν την πλανη που εχει δημιουργηθει από τη φαντασια τους, ότι επειδη οι ιδιοι ζουν στην ecstasy της μεγαλοπρεπειας τους και αυτό εχει σαν συνεπεια να μην αναγνωριζουν τα θνητα ορια,μεχρι να αρχισουν οι κακοτυχιες στις σχεσεις τους, business ή τις δημιουργικες τους προσπαθειες.
Ακομα όταν βλεπεις το Δια σαν parental significator σε διαφορα ωροσκοπια, τις πιο πολλες φορες είναι ακαταλληλος στο ρολο του γονιου, γιατι τον διακρινει μια ανικανοτητα να συνδεθει και να αποδεχτει τα ορια της φυσικης και συναισθηματικης ζωης.
Γιατι ο κοσμος του Δια είναι μυθικος, αν και αποτι ξερουμε δεν υπαρχει αρχετυπικη κυριοτητα που μπορει να τη ζησεις και να τη βιωσεις καθαρα και αποκλειστικα.
Γι αυτό λεμε καποια στιγμη πας ταμειο για τις οποιες επιλογες σου.
Ακομα οποιος ή οποια προσπαθησει να σταματησει την ασυδοσια του Δια,τοτε αυτος γινεται ενας ανυποφορος τυραννος.
Αν θυμηθουμε το Δια από την μυθολογια εφευγε από τον Ολυμπο κυνηγωντας απιθανες ερωτικες ιστοριες, και γυριζε όταν ξεσπαγαν διαμαχες αναμεσα στους αλλους θεους, τα παιδια του δηλαδη, για να δωσει λυσεις που διαιωνιζαν την εξουσια του.
Στον μυθικο κοσμο ακομα του Δια το κυριαρχο είναι η αιωνια νεοτητα.
Η αιώνια νεότητα στο μύθο, είναι το παιδί ενός Θεού και επομένως αθάνατο - ή τουλάχιστον, είναι εγγυημένη η αθανασία και μια θέση στους ουρανούς μετά από τον θάνατο.
Επειδή η ζωή δεν θα τελειώσει ποτέ, αυτή είναι πάντα γεμάτη από πιθανότητες και ενδεχόμενα, τα συνηθισμένα γήινα όρια δεν αναγνωρίζονται, όλα είναι προσωρινά και εστιασμένα στο μέλλον, κάποια ημέρα, όταν θα βρεθεί το δοχείο του χρυσού στο τέλος του ουράνιου τόξου,όταν θα της δωθούν οι ευκαιρίες :
«θα με δείτε τι θα κάνω»..είναι η συνηθισμένη φράση της αιωνιας νεοτητας.
Η ποιότητα της αιώνιας νεότητας υπονοεί επίσης και τη δυσαρέσκεια προς τις κοσμικές ευθύνες και τις υποχρεώσεις, και ένα αίσθημα να γίνεται κάποια/ος special και να απαλλάσσεται από το πλήθος των συνηθισμένων θνητών που είναι καταδικασμένοι για να υποφέρουν.
Η αιώνια νεότητα του μύθου είναι συνήθως ετερόκλητη και ασύδοτη διανοητικά και πνευματικο-ψυχικά καθώς επίσης και φυσικά και συναισθηματικά, γιατί εάν η ζωή είναι αιώνια, η δέσμευση σημαίνει κάτι λίγο και το βάσανο για χάριν της οικοδόμησης σε κάτι για τις μελλοντικές γενεές είναι μια χωρίς νόημα έννοια.
Αυτή είναι μια εικόνα ενός χαρακτήρα που είναι πραγματικά Peter Pan, που για πάντα ψάχνει την Neνer Never Land...
(να μην προσγειωθεί ποτέ των ποτών).
Έτσι φυσικά μια γυναίκα κινδυνεύει να μην γίνει ποτέ μητέρα, ή να παρατάει στη μέση οτιδήποτε δημιουργικό, γιατί θα βρίσκει κάτι πιο ενδιαφέρον και μαγικό για να ασχοληθεί μαζί του.
Από την άλλη ιδιαίτερα όμως δημιουργικά και επινοητικά δώρα συνοδεύουν συχνά τις πτήσεις της αιώνιας νεότητας και οι ποιότητες του σπινθηρίσματος,του μαγνητισμού και της αιώνιας ελκυστικότητας είναι συχνά πολύ έντονες.
Και τα θετικά και τα αρνητικά χαρακτηριστικά γνωρίσματα βρίσκονται μέσα σε αυτή όπως και σε όλους τους άλλους μεγάλους μυθικούς θεούς.
Τι είναι αυτό που συμβαίνει όταν αυτή η αρχετυπική εικόνα του ΔΙΑ και της αιωνιας νεοτητας εξουσιάζει τη ζωή ενός γονέα, και συνεπώς και του παιδιού του ;
Ο πατέρας ή η μητέρα, μπορεί να είναι μια κυριολεκτική αιώνια νεότητα, άπιστος στη σύζυγό του, επιρρεπής σε περιπλάνηση, ακόμα να αφήνει την οικογένεια για την αναζήτηση «των πιό πράσινων λιβαδιών».
Μπορεί να είναι χαρισματικός και glamourous όπως ο aetemus puer, ελκυστικός μαγικά σε μια κόρη, και ανταγωνιστικός με έναν γιο που αυτός τον αντιλαμβάνεται σαν ένα αντίζηλο ακόμα και όταν είναι αγαπημένος και θαυμασμένος από τα παιδιά του μπορεί να φανεί συναισθηματικά ή φυσικά αναξιόπιστος.
Τέτοιος πατέρας ή μητερα μπορεί να «έτρεχε μακρυά» με το ευφάνταστο αίσθημα αν και φυσικά παρών μπορεί να ένιωθε καλλιτέχνης ο ίδιος, ή ένας ηθοποιός, διαφημιστής, ή απλά ένας άντρας ή φυσικα μια γυναικα για τον οποίο/α η καθημερινη ζωή του ήταν ανυπόφορη και που δραπέτευε στις θαυμάσιες φαντασίες αλαζονίας και έπαρσης –που διαψευδόταν όμως από τη θέση που κρατούσε στον συνηθισμένο κόσμο.
Ή μπορεί να ήταν όλα αυτά.
Συνεπως ο Puer ή η αιώνια νεότητα, είναι ένα σύνδρομο που πάσχει μια ιδιαιτερότητα η οποία βρίσκεται μέσα σε μια ακατάπαυστη κατάσταση «γίγνεσθαι»,η ιδιαιτερότητα η οποία φαίνεται χωρίς ηλικία, είναι υπέρ-αισιόδοξη και σταθερά φαντάζεται νέες αρχές, αλλά η οποία δεν μπορεί να συγκεντρωθεί για πολύ καιρό σε κάτι ή να βρεί την αναγκαία δέσμευση όταν οι δυσκολίες του ζητάνε πείσμα και ωριμότητα. (Jupiter strong).
Οι τελευταίες ποιότητες ενσωματώνονται από τον Senex,(Saturn strong), ο οποίος σε οριακή παθολογία γίνεται υπερβολικά συντηρητικός, απολυταρχικός, ανθεκτικός στις νέες ιδέες και απαισιόδοξος.
Η ακραία puer παθολογία μπορεί να δημιουργήσει μεγάλο χάος και σπατάλη, και σε τελευταία ανάλυση μεγάλο βάσανο γιατί αυτός ενθαρρύνει τη σκληρώτερη πλευρά του senex για να γιατρεύσει την ασθένεια της υπερβολικής έξαψης!
Το χειρώτερο είναι εάν κάποιος ζει too much, τη μια πλευρά μυστικά και ασυνείδητα βιώνει την άλλη!Εάν κάποιος είναι puer βιώνει μυστικά τη λύτρωση στους ουρανούς !
Άττις, Άδωνις, Όσιρις, Διόνυσος, Ορφέας, Ίκαρος, Φαέθων και Ιησούς ποτέ δεν έφθασαν στη μέση ηλικία ενσωματώνοντας το μυθικό μοτίβο του τραγικού τέλους του Puer.
Στα μάτια του Puer (Διας), υπάρχει πάντα κάποιος τρομακτικός πατέρας που ενσωματώνει τον παλιό δικτάτορα και θέλει να τον εκθρονίσει, και στα μάτια του Senex (Κρονος), πάντα υπάρχει ένας εχθρός ακόμα και το παιδί του, το οποίο του απειλεί τη διάσταση του εγώ του!
Ο πρώτος ζεί στη σκιά του Θεού- Πατέρα, rex mundi, ο Κύριος του Κόσμου, και αυτή είναι η διάσταση της αρχής του πατέρα που πρέπει ουσιαστικά να αντικρύσει και να αποδεχτεί εάν αυτός αληθινά είναι να ενωθεί με το πνεύμα.
Ο δεύτερος ζει τον εφιάλτη της ρευστότητας, της αλλαγής αλλά και της καταστροφικής αναγεννησιακής δύναμης του ασυνείδητου το οποίο μπορεί εύκολα να ρίξει κάτω όλη τη σκληρή δουλειά χωρίς δισταγμό και μέσα σε μια στιγμή με σκοπό να εγκαινιάσει μια νέα διεύθυνση στη ζωή!
Η έννοια « puer aeternus» παραπέμπει σε αυτή την αρχετυπική κυριαρχία η οποία προσωποποιεί τις υπερβατικές δυνάμεις του συλλογικού ασυνείδητου με τη μορφή της έξαψης αναφέρει ο Hillman James και ο Carl Jung.
Τι λετε πασχουν οι πιο πολλες και οι πιο πολλοι από το σύνδρομο της αιώνιας νεότητας ?
σκεφτειτε τι party εχει να γινει με την εισοδο του Δια στον Τοξοτη...
Και πιο συχνά αυτό θα βρίσκεται σε συναισθηματικές καταστάσεις όπου θα βρίσκεις τον εαυτό σου μπερδεμένη και μπερδεμενο, όπου liebistood ή love death, η ερωτική λιποθυμία θάναι πάντα κλειστά συνδεδεμένη με μια μυστικιστική ή peak εμπειρία του puer.
Έτσι δεν μπορείς να είσαι μια συνηθισμένη θνητή ή ενας συνηθισμενος θνητος , όπως και ο puer γιατί αυτός είναι το θείο παιδί.
Υπάρχει μόνον ένα θείο παιδί και αυτό είναι ένα παράδοξο.
Και επειδη παντα ο Διας παντα συνδεεται με το θειο παιδι, οσοι και οσες ταυτιζονται με αυτή τη θειοτητα της ecstasy του θειου παιδιου, δεν αναλογιζονται ότι και οι αλλοι εχουν Δια στους χαρτες τους.
Συνεπως είναι θεμα ταυτισης.Και αν ταυτιζεσαι με τετοια αρχετυπα, αυτό κατι λεει για το χαρακτηρα σου, ποσο ελαττωματικος είναι.
Γιατί ακομα ο puer είναι μια αρχετυπική φιγούρα και συνεπώς εκφράζει κάτι το συλλογικό.Δεν υπάρχει τίποτε individual στον puer, αφου είναι αρχετυπο και είναι του καθενός η πνευματική λαχτάρα.
Άλλα στην δική του προοπτική είναι, ότι υπάρχει τελείως φυσικά μόνον επάνω σ`αυτόν και σ αυτην.
Οι άλλοι πληρώνουν τις αναζητήσεις του.Έτσι απλά.
Όταν όμως η puer-senex –Διας και Κρονος, αυτή η δυάδα βρίσκει ισορροπία μέσα στην ιδιαιτερότητα, η όραση του και το αίσθημα του εσωτερικού ενδεχόμενου μπορεί να τιθασσευθεί και να αναπτυχθεί από προσεκτικό και αφιερωμένο σχεδιασμό και μελέτη.
Στην ισορροπία ο puer ειναι απλά οι φρέσκες ιδέες, ένα αίσθημα νέων διευθύνσεων και ένα αίσθημα της δικής του spiritual δύναμης διαμέσου της διαισθητικής όρασης και ο senex γίνεται ο guardian του δυνατού και του ικανού να κάνεις, τα όρια και το όχημα διαμέσου του οποίου ο άνθρωπος γειώνει την όραση του και δημιουργεί !
Αυτά για τη χρονια που θα τρεχει με αυτή τη δυαδα Δια και Κρονου στα σπιτια τους, οπου ο μεγαλυτερος κινδυνος είναι η απαρχη και η εναρξη πολεμικων επιχειρησεων σε πολλα επιπεδα, εξ αιτιας του φουσκωματος και οτι δεν θα υπαρχει διευκρινηση και απαντηση τι ειναι αληθεια και τι ειναι ψεμα, ιδιαιτερα από την ωρα που αρχισει το τετραγωνο Δια και Ποσειδωνα …
Ακομα να θυμαστε στην καρδια της Φρουδικης ψυχολογιας υπαρχουν οι εννοιες του ΕΓΩ και του Id, και τα δυο διπλα ενστικτα της ζωης και του θανατου.Το id ακολουθει την pleasure principle, κυβερνιεται απο την επιθυμια και παθιασμενα ψαχνει εκπληρωση γι αυτες τις επιθυμιες.
Στου Freud το id δεν παρατηρει ορια, αλλα μαλλον τα ορια επιβαλλονται απο την reality principle η οποια ειναι επαρχια που βρισκεται το Εγω.
Ετσι καλλιστα καποιος θα ταυτιζε το id με το Δια, και ισως σε ενα βαθμο με τον Πλουτωνα αν το δεις απο μια αλλη αποψη,το οποιο αγωνιζεται για την ικανοποιηση των επιθυμιων του.
Ενω το Εγω, μπορει να συνδεθει με τον Κρονο, ο οποιος επιβαλλει λογικα ορια και σεβεται τις κατηγοριες του χωρου και του χρονου.Οταν εργαζονται μαζι αυτες οι δυο principles αναπτυσσουν και δομουν το ενδεχομενο της προσωπικοτητας.
Ακομα αν συμπληρωσεις σ αυτο το σχεδιο της φρουδικης ψυχολογιας και το superego,θα δουμε οτι το id εκφραζει την ωθηση της επεκτατικης αναζητησης του Δια, το superego πιεζει προς τα πισω με την Κρονια λογοκρισια, και το Ego ειναι ενα αποτελεσμα και μια αναπτυξη και των δυο, ελπιδοφορα ανθιζοντας μεσα απο ενα μιγμα της ζωτικοτητας και της χαρας (id-Jupiter) και μιας λογικης αποδοχης των ανθωπινων οριων (Superego-Saturn).
Ακομα η πολωση ενστικτων της Ζωης και του Θανατου καθαρα συνδεονται με τη διαλεκτικη του Δια και του Κρονου, καθως ο Διας ψαχνει την αυξηση και την επεκταση της ζωης, ενω ο Κρονος πιεζει τη ζωτικοτητα προς τα πισω, μεταφερει τα ορια του χρονου και του χρονου και τελικα το Θανατο.
Τελος μεσα στην ενεργεια του Δια οι ανθρωποι στις σχεσεις ελκυονται από το bizarre και κυνηγανε μορφες συγχωνευσης για να μπορουν να σου φορτωνουν ολες τις φαντασιωσεις τους...
και οπως λεει και το τραγουδι :
Πες μου το ποιο όμορφο σου ψέμα
πες το μυστικά μόνο σε εμένα
μίλησε μου για ένα παραμύθι
αυτό που διάλεξες για πάντα να σου λείπει
ήρθες και έφυγες όπως τα αστέρια
πέρασαν τόσα καλοκαίρια
που χάθηκε το όνειρο στη δύση
και έμεινα εδώ…
καλημερα ολη μερα και χαρειτε την Κυριακη σας, και μην φουσκωνετε με το Δια, γιατι οπως ειπαμε οτι φουσκωνει ξεφουσκωνει τραγικα..
Ένας Ίκαρος που πετάει και ψάχνει την Never Never Land –
o Εφιαλτης της ρευστοτητας της Αλλαγης
Υπαρχει μια τεραστια αντιφαση στους αστρολογικους κυκλους που απο τη μια ευαγγελιζουν τη Νεα Εποχη, και από την άλλη δινουν τοση βαρυτητα στο Δια που ηταν ο κυριαρχος στην Εποχη που αποχωρει, δινοντας τη θεση του στον παλιο αρχοντα του Σκοτους τον Κρονο.
Και ακομα χειροτερα επειδη δεν υφισταται εννοια ποιος πλανητης είναι κακος και ποιος καλος, παντα τους εξεταζουμε στα πλαισια των αντιθετων τους.
Και ο πλανητης που είναι αντιθετος στον Δια είναι ο Κρονος.
Στην τελευταια αναλυση αυτές είναι φυσικες ενεργειες που για να εργαστουν χρειαζεται να βρισκονται σε ισορροπια.
Στην περιπτωση του Δια και του Κρονου δεν εχει να σκεφτει καποιος κατι απλο :ότι φουσκωνει, ξεφουσκωνει.
Ο Διας στον Τοξοτη είναι στο σπιτι του και θα φερει στους πιο πολλους και τις πιο πολλες αναλογα παντα με το προσωπικο τους ωροσκοπιο, συναισθηματα ότι υπαρχει κατι ξεχωριστο στη ζωη του, κατι θειο και μεγαλοπρεπες χωρις να αναλογιζεται κανενας το ποσο υβρις είναι ολο αυτό.
Γιατι ο Διας ηταν το ειδος εκεινο του θεου που ηταν επικεφαλης στον Πανθεον και μπορουσε να κανει οτιδηποτε ηθελε,συνεπως ηταν πανω από την υβρις…
Δηλαδη δεν ηταν απλα ενας θεος αλλα ο Αυτοκρατορας των θεων.
Ετσι δεν είναι εκπληξη ότι συναντας έναν δυνατο Δια στους περισσοτερους παρανομους και τυχοδιωκτες γιατι εχουν την πλανη που εχει δημιουργηθει από τη φαντασια τους, ότι επειδη οι ιδιοι ζουν στην ecstasy της μεγαλοπρεπειας τους και αυτό εχει σαν συνεπεια να μην αναγνωριζουν τα θνητα ορια,μεχρι να αρχισουν οι κακοτυχιες στις σχεσεις τους, business ή τις δημιουργικες τους προσπαθειες.
Ακομα όταν βλεπεις το Δια σαν parental significator σε διαφορα ωροσκοπια, τις πιο πολλες φορες είναι ακαταλληλος στο ρολο του γονιου, γιατι τον διακρινει μια ανικανοτητα να συνδεθει και να αποδεχτει τα ορια της φυσικης και συναισθηματικης ζωης.
Γιατι ο κοσμος του Δια είναι μυθικος, αν και αποτι ξερουμε δεν υπαρχει αρχετυπικη κυριοτητα που μπορει να τη ζησεις και να τη βιωσεις καθαρα και αποκλειστικα.
Γι αυτό λεμε καποια στιγμη πας ταμειο για τις οποιες επιλογες σου.
Ακομα οποιος ή οποια προσπαθησει να σταματησει την ασυδοσια του Δια,τοτε αυτος γινεται ενας ανυποφορος τυραννος.
Αν θυμηθουμε το Δια από την μυθολογια εφευγε από τον Ολυμπο κυνηγωντας απιθανες ερωτικες ιστοριες, και γυριζε όταν ξεσπαγαν διαμαχες αναμεσα στους αλλους θεους, τα παιδια του δηλαδη, για να δωσει λυσεις που διαιωνιζαν την εξουσια του.
Στον μυθικο κοσμο ακομα του Δια το κυριαρχο είναι η αιωνια νεοτητα.
Η αιώνια νεότητα στο μύθο, είναι το παιδί ενός Θεού και επομένως αθάνατο - ή τουλάχιστον, είναι εγγυημένη η αθανασία και μια θέση στους ουρανούς μετά από τον θάνατο.
Επειδή η ζωή δεν θα τελειώσει ποτέ, αυτή είναι πάντα γεμάτη από πιθανότητες και ενδεχόμενα, τα συνηθισμένα γήινα όρια δεν αναγνωρίζονται, όλα είναι προσωρινά και εστιασμένα στο μέλλον, κάποια ημέρα, όταν θα βρεθεί το δοχείο του χρυσού στο τέλος του ουράνιου τόξου,όταν θα της δωθούν οι ευκαιρίες :
«θα με δείτε τι θα κάνω»..είναι η συνηθισμένη φράση της αιωνιας νεοτητας.
Η ποιότητα της αιώνιας νεότητας υπονοεί επίσης και τη δυσαρέσκεια προς τις κοσμικές ευθύνες και τις υποχρεώσεις, και ένα αίσθημα να γίνεται κάποια/ος special και να απαλλάσσεται από το πλήθος των συνηθισμένων θνητών που είναι καταδικασμένοι για να υποφέρουν.
Η αιώνια νεότητα του μύθου είναι συνήθως ετερόκλητη και ασύδοτη διανοητικά και πνευματικο-ψυχικά καθώς επίσης και φυσικά και συναισθηματικά, γιατί εάν η ζωή είναι αιώνια, η δέσμευση σημαίνει κάτι λίγο και το βάσανο για χάριν της οικοδόμησης σε κάτι για τις μελλοντικές γενεές είναι μια χωρίς νόημα έννοια.
Αυτή είναι μια εικόνα ενός χαρακτήρα που είναι πραγματικά Peter Pan, που για πάντα ψάχνει την Neνer Never Land...
(να μην προσγειωθεί ποτέ των ποτών).
Έτσι φυσικά μια γυναίκα κινδυνεύει να μην γίνει ποτέ μητέρα, ή να παρατάει στη μέση οτιδήποτε δημιουργικό, γιατί θα βρίσκει κάτι πιο ενδιαφέρον και μαγικό για να ασχοληθεί μαζί του.
Από την άλλη ιδιαίτερα όμως δημιουργικά και επινοητικά δώρα συνοδεύουν συχνά τις πτήσεις της αιώνιας νεότητας και οι ποιότητες του σπινθηρίσματος,του μαγνητισμού και της αιώνιας ελκυστικότητας είναι συχνά πολύ έντονες.
Και τα θετικά και τα αρνητικά χαρακτηριστικά γνωρίσματα βρίσκονται μέσα σε αυτή όπως και σε όλους τους άλλους μεγάλους μυθικούς θεούς.
Τι είναι αυτό που συμβαίνει όταν αυτή η αρχετυπική εικόνα του ΔΙΑ και της αιωνιας νεοτητας εξουσιάζει τη ζωή ενός γονέα, και συνεπώς και του παιδιού του ;
Ο πατέρας ή η μητέρα, μπορεί να είναι μια κυριολεκτική αιώνια νεότητα, άπιστος στη σύζυγό του, επιρρεπής σε περιπλάνηση, ακόμα να αφήνει την οικογένεια για την αναζήτηση «των πιό πράσινων λιβαδιών».
Μπορεί να είναι χαρισματικός και glamourous όπως ο aetemus puer, ελκυστικός μαγικά σε μια κόρη, και ανταγωνιστικός με έναν γιο που αυτός τον αντιλαμβάνεται σαν ένα αντίζηλο ακόμα και όταν είναι αγαπημένος και θαυμασμένος από τα παιδιά του μπορεί να φανεί συναισθηματικά ή φυσικά αναξιόπιστος.
Τέτοιος πατέρας ή μητερα μπορεί να «έτρεχε μακρυά» με το ευφάνταστο αίσθημα αν και φυσικά παρών μπορεί να ένιωθε καλλιτέχνης ο ίδιος, ή ένας ηθοποιός, διαφημιστής, ή απλά ένας άντρας ή φυσικα μια γυναικα για τον οποίο/α η καθημερινη ζωή του ήταν ανυπόφορη και που δραπέτευε στις θαυμάσιες φαντασίες αλαζονίας και έπαρσης –που διαψευδόταν όμως από τη θέση που κρατούσε στον συνηθισμένο κόσμο.
Ή μπορεί να ήταν όλα αυτά.
Συνεπως ο Puer ή η αιώνια νεότητα, είναι ένα σύνδρομο που πάσχει μια ιδιαιτερότητα η οποία βρίσκεται μέσα σε μια ακατάπαυστη κατάσταση «γίγνεσθαι»,η ιδιαιτερότητα η οποία φαίνεται χωρίς ηλικία, είναι υπέρ-αισιόδοξη και σταθερά φαντάζεται νέες αρχές, αλλά η οποία δεν μπορεί να συγκεντρωθεί για πολύ καιρό σε κάτι ή να βρεί την αναγκαία δέσμευση όταν οι δυσκολίες του ζητάνε πείσμα και ωριμότητα. (Jupiter strong).
Οι τελευταίες ποιότητες ενσωματώνονται από τον Senex,(Saturn strong), ο οποίος σε οριακή παθολογία γίνεται υπερβολικά συντηρητικός, απολυταρχικός, ανθεκτικός στις νέες ιδέες και απαισιόδοξος.
Η ακραία puer παθολογία μπορεί να δημιουργήσει μεγάλο χάος και σπατάλη, και σε τελευταία ανάλυση μεγάλο βάσανο γιατί αυτός ενθαρρύνει τη σκληρώτερη πλευρά του senex για να γιατρεύσει την ασθένεια της υπερβολικής έξαψης!
Το χειρώτερο είναι εάν κάποιος ζει too much, τη μια πλευρά μυστικά και ασυνείδητα βιώνει την άλλη!Εάν κάποιος είναι puer βιώνει μυστικά τη λύτρωση στους ουρανούς !
Άττις, Άδωνις, Όσιρις, Διόνυσος, Ορφέας, Ίκαρος, Φαέθων και Ιησούς ποτέ δεν έφθασαν στη μέση ηλικία ενσωματώνοντας το μυθικό μοτίβο του τραγικού τέλους του Puer.
Στα μάτια του Puer (Διας), υπάρχει πάντα κάποιος τρομακτικός πατέρας που ενσωματώνει τον παλιό δικτάτορα και θέλει να τον εκθρονίσει, και στα μάτια του Senex (Κρονος), πάντα υπάρχει ένας εχθρός ακόμα και το παιδί του, το οποίο του απειλεί τη διάσταση του εγώ του!
Ο πρώτος ζεί στη σκιά του Θεού- Πατέρα, rex mundi, ο Κύριος του Κόσμου, και αυτή είναι η διάσταση της αρχής του πατέρα που πρέπει ουσιαστικά να αντικρύσει και να αποδεχτεί εάν αυτός αληθινά είναι να ενωθεί με το πνεύμα.
Ο δεύτερος ζει τον εφιάλτη της ρευστότητας, της αλλαγής αλλά και της καταστροφικής αναγεννησιακής δύναμης του ασυνείδητου το οποίο μπορεί εύκολα να ρίξει κάτω όλη τη σκληρή δουλειά χωρίς δισταγμό και μέσα σε μια στιγμή με σκοπό να εγκαινιάσει μια νέα διεύθυνση στη ζωή!
Η έννοια « puer aeternus» παραπέμπει σε αυτή την αρχετυπική κυριαρχία η οποία προσωποποιεί τις υπερβατικές δυνάμεις του συλλογικού ασυνείδητου με τη μορφή της έξαψης αναφέρει ο Hillman James και ο Carl Jung.
Τι λετε πασχουν οι πιο πολλες και οι πιο πολλοι από το σύνδρομο της αιώνιας νεότητας ?
σκεφτειτε τι party εχει να γινει με την εισοδο του Δια στον Τοξοτη...
Και πιο συχνά αυτό θα βρίσκεται σε συναισθηματικές καταστάσεις όπου θα βρίσκεις τον εαυτό σου μπερδεμένη και μπερδεμενο, όπου liebistood ή love death, η ερωτική λιποθυμία θάναι πάντα κλειστά συνδεδεμένη με μια μυστικιστική ή peak εμπειρία του puer.
Έτσι δεν μπορείς να είσαι μια συνηθισμένη θνητή ή ενας συνηθισμενος θνητος , όπως και ο puer γιατί αυτός είναι το θείο παιδί.
Υπάρχει μόνον ένα θείο παιδί και αυτό είναι ένα παράδοξο.
Και επειδη παντα ο Διας παντα συνδεεται με το θειο παιδι, οσοι και οσες ταυτιζονται με αυτή τη θειοτητα της ecstasy του θειου παιδιου, δεν αναλογιζονται ότι και οι αλλοι εχουν Δια στους χαρτες τους.
Συνεπως είναι θεμα ταυτισης.Και αν ταυτιζεσαι με τετοια αρχετυπα, αυτό κατι λεει για το χαρακτηρα σου, ποσο ελαττωματικος είναι.
Γιατί ακομα ο puer είναι μια αρχετυπική φιγούρα και συνεπώς εκφράζει κάτι το συλλογικό.Δεν υπάρχει τίποτε individual στον puer, αφου είναι αρχετυπο και είναι του καθενός η πνευματική λαχτάρα.
Άλλα στην δική του προοπτική είναι, ότι υπάρχει τελείως φυσικά μόνον επάνω σ`αυτόν και σ αυτην.
Οι άλλοι πληρώνουν τις αναζητήσεις του.Έτσι απλά.
Όταν όμως η puer-senex –Διας και Κρονος, αυτή η δυάδα βρίσκει ισορροπία μέσα στην ιδιαιτερότητα, η όραση του και το αίσθημα του εσωτερικού ενδεχόμενου μπορεί να τιθασσευθεί και να αναπτυχθεί από προσεκτικό και αφιερωμένο σχεδιασμό και μελέτη.
Στην ισορροπία ο puer ειναι απλά οι φρέσκες ιδέες, ένα αίσθημα νέων διευθύνσεων και ένα αίσθημα της δικής του spiritual δύναμης διαμέσου της διαισθητικής όρασης και ο senex γίνεται ο guardian του δυνατού και του ικανού να κάνεις, τα όρια και το όχημα διαμέσου του οποίου ο άνθρωπος γειώνει την όραση του και δημιουργεί !
Αυτά για τη χρονια που θα τρεχει με αυτή τη δυαδα Δια και Κρονου στα σπιτια τους, οπου ο μεγαλυτερος κινδυνος είναι η απαρχη και η εναρξη πολεμικων επιχειρησεων σε πολλα επιπεδα, εξ αιτιας του φουσκωματος και οτι δεν θα υπαρχει διευκρινηση και απαντηση τι ειναι αληθεια και τι ειναι ψεμα, ιδιαιτερα από την ωρα που αρχισει το τετραγωνο Δια και Ποσειδωνα …
Ακομα να θυμαστε στην καρδια της Φρουδικης ψυχολογιας υπαρχουν οι εννοιες του ΕΓΩ και του Id, και τα δυο διπλα ενστικτα της ζωης και του θανατου.Το id ακολουθει την pleasure principle, κυβερνιεται απο την επιθυμια και παθιασμενα ψαχνει εκπληρωση γι αυτες τις επιθυμιες.
Στου Freud το id δεν παρατηρει ορια, αλλα μαλλον τα ορια επιβαλλονται απο την reality principle η οποια ειναι επαρχια που βρισκεται το Εγω.
Ετσι καλλιστα καποιος θα ταυτιζε το id με το Δια, και ισως σε ενα βαθμο με τον Πλουτωνα αν το δεις απο μια αλλη αποψη,το οποιο αγωνιζεται για την ικανοποιηση των επιθυμιων του.
Ενω το Εγω, μπορει να συνδεθει με τον Κρονο, ο οποιος επιβαλλει λογικα ορια και σεβεται τις κατηγοριες του χωρου και του χρονου.Οταν εργαζονται μαζι αυτες οι δυο principles αναπτυσσουν και δομουν το ενδεχομενο της προσωπικοτητας.
Ακομα αν συμπληρωσεις σ αυτο το σχεδιο της φρουδικης ψυχολογιας και το superego,θα δουμε οτι το id εκφραζει την ωθηση της επεκτατικης αναζητησης του Δια, το superego πιεζει προς τα πισω με την Κρονια λογοκρισια, και το Ego ειναι ενα αποτελεσμα και μια αναπτυξη και των δυο, ελπιδοφορα ανθιζοντας μεσα απο ενα μιγμα της ζωτικοτητας και της χαρας (id-Jupiter) και μιας λογικης αποδοχης των ανθωπινων οριων (Superego-Saturn).
Ακομα η πολωση ενστικτων της Ζωης και του Θανατου καθαρα συνδεονται με τη διαλεκτικη του Δια και του Κρονου, καθως ο Διας ψαχνει την αυξηση και την επεκταση της ζωης, ενω ο Κρονος πιεζει τη ζωτικοτητα προς τα πισω, μεταφερει τα ορια του χρονου και του χρονου και τελικα το Θανατο.
Τελος μεσα στην ενεργεια του Δια οι ανθρωποι στις σχεσεις ελκυονται από το bizarre και κυνηγανε μορφες συγχωνευσης για να μπορουν να σου φορτωνουν ολες τις φαντασιωσεις τους...
και οπως λεει και το τραγουδι :
Πες μου το ποιο όμορφο σου ψέμα
πες το μυστικά μόνο σε εμένα
μίλησε μου για ένα παραμύθι
αυτό που διάλεξες για πάντα να σου λείπει
ήρθες και έφυγες όπως τα αστέρια
πέρασαν τόσα καλοκαίρια
που χάθηκε το όνειρο στη δύση
και έμεινα εδώ…
καλημερα ολη μερα και χαρειτε την Κυριακη σας, και μην φουσκωνετε με το Δια, γιατι οπως ειπαμε οτι φουσκωνει ξεφουσκωνει τραγικα..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου