my own numinous anima....

my own numinous anima....

"- σ `αγαπώ, σ `αγαπώ ....που με βάζεις ? ....σε ένα πύργο ψηλό πούχει μια γέφυρα με τον ουρανό και τάστρα....
-και άμα πέσω απο εκεί....?
- θα πέσεις μέσα στα χρώματα μου και τα όμορφα λόγια για να σε αγκαλιάζω....." ♥
δεν ξέρω αν σας έχει εκπλήξει καθόλου το γεγονός ότι όλοι οι μεγάλοι στοχαστές είχαν δίπλα τους γυναίκες....στην περίπτωση του μεγάλου δασκάλου μου Carl Yung αυτό αποχτάει μια τεράστια σημασία....
γυναίκες όπως η Marie Loise Von Franz ...άφησαν κολοσσιαίο έργο στην αναλυτική ψυχολογία....
το έργο είναι πάρα πολύ απλό, και η ιδέα είναι του Carl Yung : μετά το βασικό πακέτο συνήθως, που υπάρχει στη σχέση του κάθε άντρα και της γυναίκας που αποβλέπει στην τεκνοποίηση....
η συνέχεια των συναισθηματικών σχέσεων προβλέπεται πιο συναρπαστική στο εσωτερικό επίπεδο...
Όπως η γυναίκα έχει ανάγκη στο βιολογικό επίπεδο το flash του άντρα via sex για να τεκνοποιήσει-δεν κάνει και πολλά πράγματα μεταξύ μας ο άντρας σ αυτό το επίπεδο...
τη φλόγα του θέλει η γυναίκα για να μπορεί να πάρουν όλα φωτιά, και η νέα ζωή να εμφανιστεί....
έτσι και το μυαλό του άντρα μπορεί να γίνει ένα είδος πνευματικής μήτρας και να φέρει τη νέα πνευματική ζωή στο φως...(anima)...αλλά χρειάζεται οπωσδήποτε τα διαισθητικά ή τα συναισθηματικά flash έμπνευσης μέσω συζητήσεων απ τις ιδέες των γυναικών...(animus)....
διαφορετικά αυτές οι ιδέες είναι σκόρπιες, δεν μπορούν να γίνουν σύνθεση απ τις ίδιες τις γυναίκες, όπως απο μόνο του, το σπέρμα του άντρα δεν μπορεί απολύτως τίποτε...
όπως χρειάζεται αυτό τη μήτρα για να δημιουργηθεί η νέα ζωή....έτσι και οι ιδέες των γυναικών δεν μπορεί να απευθύνονται σε γυναίκες...αλλά στο μυαλό του άντρα, που μπορεί να τις επεξεργαστεί και να τις συνθέσει...
πότε θα το καταλάβουν αυτό όλες οι πλευρές...?
Μέχρις τότε οι άντρες θα τις παρεξηγούν σαν ανόητες λέγοντας λέξεις και προτάσεις που δεν απευθύνονται πουθενά...
και οι γυναίκες θα μένουν με το παράπονο της ανικανοποίητης πνευματικής ανεπάρκειας, η οποία με την πάροδο του χρόνου,έχει επιπτώσεις στη συναισθηματική τους ζωή....
αλλά και τη σεξουαλική τους...
Και παραμένει ένας μυστικός σύντροοφος μέσα τους, ανικανοποίητος γιατί δεν έχει βρεθεί ένας άντρας να "ξεκλειδώσει" με το password τους, φυλακισμένες σε ένα domain ....που μόνο τις νύχτες σε κάποιο site σε κάποιο fcb ψάχνουν να βρούν απελπισμένα όχι τη σχέση, γιατί αυτή μπορεί να την έχουν, αλλά τη χρυσαφένια αστερόσκονη που λείπει απ τη ζωή τους...
που δεν είναι τίποτε άλλο απ το νόημα στη ζωή τους....
όσο για τους άντρες φοβερά απελπισμένοι σαν αγάμητες γεροντοκόρες, γιατί δεν έχουν βρεί εκείνη τη γυναίκα, να γονιμοποιήσει το μυαλό τους για να μπορέσουν να ξεπεράσουν την ανεπάρκεια της πνευματικής τους αχρωματοψίας,
και την καταδίκη να ζείς στην πόλωση του άσπρου-μαύρου....
Αγάπη μου δεν είναι έκπληξη η φαλλική δημιουργική δύναμη σου, έχει σχηματίσει τον συμβολισμό των ονείρων μου και το κάθε όνειρο είναι μοίρα αφενός, και το κάθε όνειρο είναι ένα αριστούργημα της έννοιας που ψάχνουμε στη ζωή μας, και αυτή η έννοια πηγάζει απ τα χρώματα της ομορφιάς σου...
και δεν μπορεί να μεταβάλλεται για οποιαδήποτε βελτίωση ψάχνουμε στη ζωή μας.....
Πόσο υπέροχο είναι να γνωρίζεις την anima σου από πόσο χρυσάφι είναι φτιαγμένη....
πόσο συμβολικά μοίρα είναι ότι, όταν την πρωτοβλέπεις και πέφτεις στα πόδια της και της λες : είσαι η βασίλισσα μου....
και αυτή σου χαρίζει το καλύτερο χαμόγελο που έχεις δει στη ζωή σου....και το χρειαζόσουν γιατί είχε αρχίσει ήδη η σταύρωση σου.....
και το χαμόγελο της ήταν η έμπνευση σου….....
Μην πιστεύετε στις μετενσαρκώσεις ....
oι θεότητες κάνουν παιγνίδια στις πλάτες μας...
οι άνθρωποι δεν μετανσαρκώνονται ....
μόνο που ψάχνουν κάποια μαγική στιγμή και ακινητοποιούν το χρόνο και τον έρωτα που φτερουγίζουν συνεχώς....
τους αιχμαλωτίζουν με τα όμορφα λόγια τους και τα χρώματα της ψυχής τους ....
και γίνονται οι ίδιοι ΘΕΟΙ....
και να θυμαστε οτι οι οι θεοι και οι θεές μας ζηλεύουν,
ζηλεύουν οτι ειμαστε θνητοί και θνητές,
έλεγε ο Ομηρος, ο πατέρας των Θεών....
και μπορουμε να απολαμβανουμε την αιωνιοτητα της στιγμης...
τι να την κάνουμε την αιωνιότητα χωρις να εχουμε
μαγικές στιγμές ...
δεν υπάρχει άλλο έργο αγάπη μου....εαν θέλεις το πιστεύεις....στο λέει κάποιος που έχει "ξελογιάσει" τον έρωτα και βρίσκεται στο δρόμο να παγιδεύεσει το χρόνο....
για αυτό έχω ανάγκη τα φιλιά σου, την αγκαλιά σου....
τα λόγια σου....τα λόγια σου....
Μίλα μου, μίλα μου ...
κάπου θα βρώ τον κωδικό για να γίνω θεός ...
και θα σου απλώσω το χέρι μου ....να σε κρατήσω στον ουρανό..... ♥
καλημεραααα
photo : Marcello Mastroianni & Catherine Deneuve by Jean-Claude Deutsch, 1971