Το προβλημα του κατά φαντασια Ερωτα

“Your body is the ground metaphor of your life, the expression of your existence. It is your Bible, your encyclopedia, your life story.”
Gabrielle Roth
Από μικρο παιδι ακουγοντας τις ιστοριες της γιαγιας μου της Αμαλιας, ειχα φτιαξει μυθικα σεναρια για το πώς μια σχεση θα επιβιωνει στο χρονο…
Παθος  η γιαγια μου να μου λεει σε παραμυθια παραλλαγη του story της Ωραιας Ελενης και του Παρι…
Παθος και εγω που την ακουγα συγκλονισμενος και αφηνα οποιαδηποτε δραστηριοτητα σαν παιδι για να τη ρουφηξω σε ότι μου ελεγε…
Ετσι ανακαλυπτα κάθε βραδυ,τους μυθους των σχεσεων  κομματι, κομματι λιγο πριν με παρει ο υπνος….
ισως στα ονειρα μου ανεβαινα στον Ολυμπο που με αγκαλιαζαν οι θεοι και οι θεες και μου ελεγαν τα μυστικα τους…
Εκει εβλεπα ένα μοτιβο απ το brother –sister marriage :
Απολλωνας και Αρτεμις : η παρεα των αδελφιων, την ημερα λαμπει ο ενας και τη νυχτα η άλλη..
Αρης και Αφροδιτη : οι αιωνια αδελφωμενοι εραστες….και η πιο σεξουαλικοποιημενη μορφη σχεσης…Εδω δεν υπαρχουν ιδιαιτεροι μυθοι :μου βγαζει και της βγαζω τα ματια…
Διας και Ηρα : οι αιωνια συζυγοι που το κερατο είναι βασικο συστατικο της συνεχειας της σχεσης…
Ετσι  εβλεπα και ένα άλλο μυθικο μοτιβο απ το Eternal Triangle που κυριως ειχε παλι πρωταγωνιστες την Ηρα και το Δια..Και την Αφροδιτη να ευλογει τετοιου ειδους παθη…αφου τα πυροδοτουσε πρωτα….
Ακομα υπηρχε και το romance in the Underworld που ειχε πρωταγωνιστες του στο ρεφραιν του Ποσειδωνα και Πλουτωνα που κορυφωνεται το story τους στη μυθικη ποιηση του Ορφεα και της Ευρυδικης.
Μια ιστορια που παραγει την περισσοτερη εκσταση στους ανθρωπους του Δυτικου Κοσμου.Επειδη η ρομαντικη αγαπη είναι υποκαταστατο για πολλα δεινα στις προσωπικες μας ζωες…
Περασαν τα χρονια και στα 1999 επεσε στα χερια μου το περιοδικο που εβγαζε το κεντρο της Ψυχολογικης Αστρολογιας, «ο Απολλων» , που ειχε όλα αυτά τα μυθικα σεναρια μεσα στην υλη του με επι πλεον ακομα :
Το story του Γανυμηδη που αφορα τις gay σχεσεις κυριως….
Ψαχνω το Θεο που θα με ανεβασει στον Ολυμπο…
αυτή είναι η ουσια των  gay σχεσεων…Και για μεν τους αντρες μπορει να συμπεριλαμβανει και τις εξωτερικες τους κατακτησεις ολο αυτό, στις δε γυναικες την αφη από το επιπεδο της λυρικης ποιησης της Σαπφους…
(προχωρημενοι οι αρχαιοι μας, τα παντα προβλεψαν με τους μυθους τους)
Ακομα, The Sacred Marriage and the Geometry of Time…για εκεινες τις μοναχικες ιδιαιτεροτητες που θελουν να επιτυχουν την ενωση των αντιθετων τους, εσωτερικα και μεσα τους.Αφορα τους ποιητες, τους καλλιτεχνες, τους ιερωμενους και ολους και ολες αυτές που «ξοδευουν» ολοκληρο το χρονο τους να μιλανε με αστρολογους και ψυχολογους του τι θα κανουν με τις συναισθηματικες τους σχεσεις…
Αυτοι εχουν πολύ δουλεια με τον εαυτο τους ακομα…Προφανως δεν εχουν αντιληφθει ότι είναι μονοι τους και ασυνειδητα επιζητουν να συνεχισουν να είναι μονοι τους….
Και τελος ένα εντυπωσιακο σεναριο που αφορα το συγχρονο κοσμο …τους ανθρωπους που κανουν body piercing και tattoo…που καταφευγουν εκει γιατι στις σχεσεις τους είναι hole in one…και ακομα πιο τραγικο δεν το γνωριζουν καθολου…ακριβως επειδη υπαρχουν holes in the sky…..
Tελος ο ερωτας όπως σας ερχεται φαινεται απ την ποιοτητα των transits που εχετε στο ωροσκοπιο σας…
Όταν όμως φευγει η επιδραση τους δεν σημαινει ότι τελειωσε και ο ερωτας…Εκει ανοιγει το κεφαλαιο πως θα μαθετε να ειστε με μια ιδιαιτεροτητα μαζι …Κανενας και καμια δεν βλεπω να θελει ενα τετοιο μαθημα ...
Ετσι οι πιο πολλες και οι πιο πολλοι καταφευγουν στους φαντασιαν ερωτες τους που δεν εχουν πως να το διαχειριστουν στο να τους εκφρασουν και αποτελεσματικα.
Εχουμε πει πολλες φορες από εδώ, ότι η Φυση εάν εχει έναν λογο να φερει σε επαφη ένα ζευγαρι, θα βρει τροπο και θα σε αιφνιδιασει και όχι μονο θα σε φερει κοντα αλλα θα κανει και εναρξη των λειτουργιων μιας σχεσης.Τι γινεται όταν καθυστερει εκνευριστικα η δημιουργια μιας σχεσης και ταλανιζει τη μια πλευρα σε αφορητο σημειο…
Τοτε η πλευρα που υποφερει το ζει στο κεφαλι της και συμπεριφερεται σαν να βρισκεται σε σχεση…
As if …να ηταν σε σχεση, σε αγνοια της αλλης πλευρας…Το βιωνει με οδυνη αφου η κυκλοθυμικοτητα της συμπεριφορας του είναι το κυριαρχο στοιχειο της ψυχικης του υγειας  και μπορει να τον/την  οδηγει σε μονοπατια που δεν εχουν καμια σχεση με την πραγματικοτητα των σχεσεων.
Πως θα μπορουσαμε να ενταξουμε μια τετοια κατασταστη που απειλει να είναι το νουμερο ένα στις συναισθηματικες σχεσεις σε πολλους ανθρωπους οι οποιοι επενδυουν ψυχικη λιμπιντο σε μια αγαπη που δεν εχει ανταποδωση σε κανενα επιπεδο παρα μονο σ αυτό της φαντασιας τους…
Προφανως μονο ότι εχουν εισελθει σε ένα παιγνιδι με την άλλη πλευρα, με κυριο παραγοντα τη Φαντασια τους.Ακομα πιο προφανες ότι οι ανθρωποι που βιωνουν τετοιες καταστασεις αυτό που φαινεται και προκυπτει, είναι ότι δεν εχουν παιξει αρκετα σαν μικρα παιδια και μεσα στο παιγνιδι συμπεριλαμβανεται και το φλερτ…
Αλλα εάν το δουμε ετσι αποκλειστικα τοτε ερχομαστε αντιμετωποι με μια άλλη κατασταση που ξεφευγει από τους ρολους που κανουμε μεσα στις real relationships …
Τι σημαίνει όμως παιγνίδι  σε μια τετοια κατασταση ?Ευτυχία, χαρά, πειραματισμός ή εξερεύνηση ? Ναι αλλά τι προσδοκούμε απ`όλα αυτά? Τίποτε σχεδόν.Γιατί τα παραπάνω είναι εξαρτήματα του παιγνιδιού.Κυρίως έχει να κάνει με κάτι που δεν έχουμε έλεγχο.Γιατί όταν παίζουμε, δεν προσπαθούμε να ελέγχουμε ότι συμβαίνει.Αλλά εάν δεν έχουμε έλεγχο ποιός ή τι είναι σε έλεγχο ? Εάν το εγώ εγκαταλείπει τις εστίες δύναμης του, από πού έρχεται η έμπνευση ?Μυθικά απ`τις Μούσες, ρεαλιστικά απ`τη φαντασία.Έτσι πολλοί άνθρωποι εξισώνουν φαντασία και δημιουργικότητα, και σαν λέξεις δεν είναι το ίδιο. Και η φαντασία μπορεί να είναι ελεγχόμενη ή μη, εξαρτάται κατά πολύ από το πόσο το εγώ επεμβαίνει.Οι φαντασίες μπορεί να αποκαλύπτουν τα complexes μας, αλλά αυτά τα ίδια μπορεί να αντανακλούν τις επιθυμίες μας.Έτσι όταν παίζουμε, δίνουμε σχήμα στην φαντασία, η οποία αναπτύσσεται σύμφωνα με κάποια αόρατη έμπνευση περισσότερο, αντί του να σκεφτόμαστε πως έχουμε αρχίσει το story του παιγνιδιού.
Αυτό βέβαια «κρύβει» απίθανες παγίδες, για το που οδηγούμαστε απ`τα παιγνίδια μας.Ένας καλλιτέχνης πρέπει να είναι συνειδητός αυτού του φαινομένου γιατί παίζει μουσική, παίζει τον Άμλετ, παίζει τον αλτρουϊστή κ.οκ. Και φυσικά παίζουμε για να νικήσουμε όπως και τα παιδιά.
Το ιδιο συμβαινει και όταν μπαινουμε στους κατά φαντασιαν ερωτες μας όπως τα παιδια που μπαινουν στο παιγνιδι.Γιατι η  πραγματικότητα μας είναι κτηνώδης πολλές φορές και άκαμπτη, και όταν μπαίνουμε σε ένα παιγνίδι, εμείς μπαίνουμε σε ένα κόσμο as if (σαν να ήταν).
Θυμήσου το νεροπίστολο που για τα παιδιά, είναι σαν να είναι αληθινά όπλα. Δηλ. εμείς παίρνουμε κάτι δύσκολο και οδυνηρό και μετακινούμαστε απ`το πλάνο της πραγματικότητας και το πραγματοποιούμε με ένα παιγνιδιάρικο τρόπο. Αυτή είναι και η ουσία των παραμυθιών που με το παιγνίδι κάνουν το ίδιο πράγμα. Εμείς αναλαμβάνουμε ανυπόφορες ανθρώπινες καταστάσεις όπως βάσανα, χρέη, πολέμους και θανάτους και μεταβιβαζόμαστε σε μια as if κατάσταση όπου γινόμαστε όχι μόνο ικανοί δημιουργικότητας, αλλά και περισσότερο σημαντικοί.
Συνεπως μονο σε μια τετοια περιπτωση εχουν νοημα οι κατά φαντασιαν ερωτες μας και όχι τοσο η δημιουργια αληθινων συναισθηματικων  σχεσεων που κυβερνιουνται από άλλες ψυχολογικες δυναμικες. Και ακομα πιο  σπουδαιότερο είναι μπορεί να γελάμε με αυτά.Γι`αυτό πρέπει να θυμόμαστε ότι εάν το παίζουμε ερωτευμενοι με καποια/ον χωρις ανταποκριση ρεαλιστικη,  σημαίνει ότι θέλω να ενεργήσω, σαν εάν, είμαι βαθιά ενδιαφερομένος για αυτόν τον ανθρωπο. Ένα είδος ηθοποιού.Αλλά η λέξη στα ελληνικά για τον ηθοποιό είναι υποκριτής.
Και υποκριτης σημαινει να ειναι καποιος εκτος αληθινου εαυτου.Ετσι μπαινουμε σ αυτου του ειδους τα παιγνιδια των σχεσεων ακριβως γιατι δεν αντεχουμε τον αληθινο εαυτο μας και προτιμαμε το δρομο της υποκρισιας νιωθοντας οτι ειμαστε καποιοι αλλοι...
Και έτσι εμείς εκφράζουμε, σαν εάν, αισθανόμαστε ερωτευμενοι και παίζουμε αυτό τον ρολο μηπως και κατορθωσουμε να εχουμε μια σχεση μαζι του ή μαζι της.Γιατι εμείς μεθοδεύουμε τους ρόλους μας στη ζωή. Το παιγνίδι δημιουργεί την πραγματικότητα μέσα σε ένα κόσμο, σαν εάν ήταν…Έτσι μπορούμε να αντιμετωπίσουμε την πραγματικότητα, διότι την έχουμε ερμηνεύσει μέσα σε μια συμβολική κατάσταση. Και τη στιγμή που το κάνουμε αυτό, μπορούμε να δημιουργήσουμε πράγματα και να μεταμορφώσουμε την πραγματικότητα.
Αφού έχουμε δημιουργήσει κάτι, έχουμε αλλάξει τον τρόπο που δοκιμάζουμε την πραγματικότητα «έξω από εμάς». Έτσι δεν είμαστε πια, επι μακρού παθητικά θύματα της ζωής. Δημιουργήσαμε τη δική μας version της πραγματικότητας. Όλος ο κόσμος του παιγνιδιού είναι αληθινά γύρω από δημιουργηθείσες πραγματικότητες. Και αυτές οι δημιουργίες μπορεί να παίρνουν τους αρχικούς ρόλους «έξω από εμάς», αλλά στην τελευταία ανάλυση αυτές οι δημιουργίες φτιάχνουν κάτι διαφορετικό.
Όμως όλα τα παιγνίδια θέλουν τη νίκη.Έτσι μας προκύπτει μια ενδιαφέρουσα σύνδεση ανάμεσα στη συνειδητότητα και στη δημιουργικότητα.
Το σκληρότερο πράγμα που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε στη διαδικασία παιγνιδιού-δημιουργικότητας,είναι να εγκαταλείψουμε τον έλεγχο, για να επιτρέψουμε την έκφραση από κάτι, χωρίς να χάνουμε την ενημέρωση του Εαυτού μας.Αυτό ανακατεύει κάποιο είδος, του να αλλάζεις τη συνειδητότητά σου. Και το ακόμα χειρότερο, να αλλάζεις παιγνίδια-ρόλους, χωρίς να ενημερώνεις τη συνειδητότητα του Εαυτού σου.
Γιατί απ`τη στιγμή που το παιγνίδι ανακατεύει τη φαντασία, εμείς είμαστε στο Ασυνείδητο, τότε, και άρα σε μια κατάσταση μεταβαλλόμενης συνειδητότητας.Δεν έχουμε ιδέα ποια είναι η πραγματικότητα, γιατί μόνο αυτή η μεταβαλλόμενη συνειδητότητα μας επιτρέπει να συμμετέχουμε στη μαγική εμπειρία του να κάνουμε κάτι απ`το τίποτε. Υπάρχει μια βαθιά αίσθηση μυστηρίου γύρω απ`την δημιουργία, του να κάνεις κάτι, «έξω απ`το πουθενά», διότι δεν καταλαβαίνουμε πως αυτή συμβαίνει.
Γι`αυτό οι Αρχαίοι το απέδιδαν στις Μούσες. Αυτή είναι και η ουσιαστική εμπειρία του να γίνουμε δημιουργικοί, επάνω όμως σε ένα μικρότερο επίπεδο. Όπως και εάν εργάζεται αυτή μέσα μας, δεν μπορούμε να συλλάβουμε την πηγή της.Αυτή θα μας εμφανίζεται από το πουθενά, θάναι μια παράξενη εμπειρία, και μολονότι δεν θα την καταλαβαίνουμε, θα μας συνδέει με ένα αίσθημα έννοιας, μια βιαστική ματιά του πεπρωμένου μας, ένα συναίσθημα χαράς, μια εμπειρία άχρονη. Μια τέτοια στιγμή όταν θα δίνουμε τον εαυτό μας στη δημιουργία, θάμαστε ελεύθεροι απ`τα θνητά όρια.
Ταδε εφη Liz Greene στην αποψη της για το παιγνιδι…που στην προκειμενη περιπτωση προεκτεινεται στο παιγνιδι του κατα φαντασια ερωτα …
Μετά φυσικά θα τη χάνουμε αυτή τη στιγμη της αχρονης εμπειριας  και θα βυθιζόμαστε πάλι πίσω στην ανθρώπινη ενσάρκωση.Τότε το πρόβλημα που προκύπτει, είναι η συνεχής κατάθλιψη και το σκοτάδι, και η απεγνωσμένη προσπάθεια για να βγεί κάποιος έξω από αυτό το tunnel του τι είναι αληθεια και τι είναι ψεμα με τον κατά φαντασιαν ερωτα του….Γιατι πρέπει να θυμόμαστε ότι δεν μπορεί να παραμένει συνεχώς κάποιος ή κάποια σε μια τέτοια κατάσταση σύνδεσης με την αιώνια χαρά παιγνιδιού και δημιουργικότητας. Κανένας δεν μπορεί να παραμένει απροσδιόριστα εκεί.
Αστρολογικά κυρίως ο Ήλιος μας και οι θέσεις του με τις όψεις, δείχουν τις τάσεις και τις αντοχές που έχουμε στο παιγνίδι....Και οσον αναφορα αυτή την περιπτωση είναι θετικο το ότι εχουμε μπει σε τετοιο παιγνιδι.Γιατι μας η ζωη μας δινει το μαθημα ότι πρεπει  να ξαναπροσδιορισουμε τη σχεση μας με τους αλλους σε πιο real επιπεδα.Και χωρις να στοιχιζει τιποτε από τις υποχρεωσεις που οι σχεσεις συνεπαγονται.
Από την ωρα όπως που μπαινει ο Αρης ο ανικανοποιητος παρεα με την Αφροδιτη σε ένα τετοιο παιγνιδι, γιατι αυτους τους ενδιαφερει η real ανταμοιβη στο σωμα μας μεσω του sex αρχιζουν τα τρομακτικα ψυχολογικα προβληματα.
Και αυτό γιατι ο Αρης κατά κυριο λογο, και ακολουθως η Αφροδιτη  συνδεονται μεταξυ τους με την Ψυχικη μας Ενεργεια ή συμφωνα με τη θεωρια του Freud την libido.Οι διευθυνσεις της μετακινησης της ψυχικης μας ενεργειας γινεται με δυο τροπους :
regression και progression.
Στην φαση progression η libido χρησιμοποιειται για την προσαρμογη μας στις απαιτησεις της ζωης και του κοσμου.Καθε προσωπο χρησιμοποιει αυτή τη libido για να λειτουργει μεσα στον κοσμο και να μπορει να την ξοδεψει στις επιλεγμενες του δραστηριοτητες.
Ετσι ο καθενας μας δοκιμαζει την ζωη σαν μια θετκη ροη της ψυχικης του ενεργειας.
Όταν όμως καποιος ή καποια αποτυγχανει σε μια σημαντικη δοκιμασια ή εξεταση στη ζωη του ή βρισκεται στο χειλος της αβυσσου σε ένα θεμα ή χανει έναν αγαπημενο συντροφο, έναν ερωτα, τοτε η progression της libido σταματαει και η ζωη παυει την ορμητικοτητα της προς τα εμπρος, και η ροη της ενεργειας αντιστρεφει τη διευθυνση της.
Αυτη εισερχεται μεσα σε regression και εξαφανιζεται μεσα στο Ασυνειδητο, οπου ενεργοποιει τα complexes.
Θα μπορουσαμε να αναλυσουμε τα complexes από Φρουδικη αποψη, που είναι ταυτοσημα με τις αδυναμιες και τις αμυνες μας,αλλα και από Γιουγκιανη που είναι ένα ολοκληρο ενεργειακο δυναμο που μοιαζει με φορτιστη, όπως φαινονται και απ τα aspects patterns ενός αστρολογικου χαρτη, αλλα δεν είναι της παρουσης αυτό.

Όταν λοιπον ενεργοποιει τα complexes μια regression φαση της libido μας, μπορει να σχισει και να κομματιασει συστατικα της ψυχης που καποτε ηταν ενωμενα και τωρα γινονται εμπολεμα αντιθετα.
Βεβαια όλα εξαρτωνται απ το τι ΕΓΩ διαθετει το καθενα προσωπο, που είναι συναρτηση της συνειδητοτητας του, και αυτό το “εγω” εχει ένα set αρχων και αξιων και το Ασυνειδητο αναλαμβανει τελειως την Αντιθετη Θεση.

Ετσι το προσωπο αιωρειται από μια εσωτερικη διαμαχη και σιγα- σιγα βρισκεται σε κατασταση παραλυσης.
Κατα τη διαρκεια της progression libido οι πολικοτητες ισορροπουν μεταξυ τους μεσα στον εαυτο και αυτό αναγενναει ενεργεια που αυτή μπορει και μετακινειται προς τα εμπρος.Ετσι καποιος μπορει να νιωθει μεσα του ότι μερικα πραγματα αντιμαχονται μεταξυ τους, αλλα εχει έναν τροπο να προσαρμοζεται στην πραγματικοτητα.
Στη φαση της regression της libido, απ την άλλη, η ροη της ενεργειας πηγαινει πισω στο ψυχικο συστημα και γινεται μη διαθεσιμη για τις καταλληλες προσαρμογες που απαιτουνται.

Οταν εμφανιζονται οι πολωσεις, αυτό σε κανει κομματια, γιατι αναπτυσσονται οι πιο αγριες μορφες αμφιθυμιας που δημιουργουν παραλυση στη ζωη.Μια στασιμοτητα ακολουθει, το ναι και όχι ακυρωνει το ένα το άλλο, και κανενας δεν μπορει να μετακινηθει…
εδω δεν ειμαστε ? 

Βλεπετε το ρολο του Αρη, του ποσο σημαντικος είναι στο δεσιμο των ψυχικων συστατικων και της διαδρομης που εχει μεσα στην Εσωτερικη Γεωγραφια της Ψυχης.
Απλα χωρις Αρη δεν ζεις.Εισαι ένα ζωντανο φαντασμα που δεν μπορει να κανει τιποτε.
Και ετσι εχεις συναισθηματικο δεσμο με το φαντασμα σου…Ποσο θα το επιτρεπεις ολο αυτό αφου στην ουσια εχεις παρει διαζυγιο με τον ρεαλισμο των συναισθηματικων σχεσεων σου …
Γιατι όταν γινεται καποιος και καποια ρεαλιστης τοτε πραγματικα μπαινουν  οι βασεις να επιτυχεις το πιο αδυνατο που υπαρχει στη ζωη σου…
Σας το υπογραφει ενας μονιμα κατά φαντασιαν ερωτευμενος που εχει βρει τροπο να ξεκλειδωνει τις Μουσες εμπνευσης via ενός real person στη ζωη του, χωρις αυτό να ενοχλειται ποτε στην πραγματικη του ζωη από τη μια, και από την άλλη να αφηνει χωρο στη δημιουργικοτητα του παιγνιδιου που συμπεριλαμβανεται και το φλερτ αφου στην τελευταια αναλυση αυτό μετατρεπεται σε ένα κλειδι για να αποκωδικοποιει τη δικη του συναισθηματικη πραγματικοτητα…
Ολο το εργο στους κατά  φαντασιαν  ερωτες διαδραματιζεται εκει και με τη βοηθεια του Ποσειδωνα μεταφερεσαι σε μια άλλη πραγματικοτητα που ουτε τη φανταζοσουν εξ αρχης….
και εκει πρεπει να απαντησεις σε ενα τρομακτικο ερωτημα : στο κατα ποσο η Ποσειδωνια φαντασια σου απειλει να καταρρευσει το real οικοδομημα της αλλης πλευρας για την οποια τοσο πασχιζεις για να την πεισεις για την ειλικρινεια του ερωτα σου...